eitaa logo
« پُرسانــــــــــــــ پُرسانــــــــــــــ » «...ن‌...»
27 دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
1.1هزار ویدیو
22 فایل
بسم‌الله الرحمن‌الرحیم انا اعطیناک #الکوثر فصل لربک #وانحر ان شانئک هو #الابتر قرآن،حدیث،دعا،احکام،متن،شعر،و... (جهان، انقلاب اسلامی، ولایت فقیه) پُرسان‌پُرسان تا آسمان
مشاهده در ایتا
دانلود
(ره) روز ، روزی است که صلی الله علیه و آله تکلیف حکومت رامعیّن فرمود و الگوی حکومت اسلامی را تا آخر تعیین فرمود که حکومت اسلام، نمونه اش عبارت از یک همچو شخصیتی است که در همه جهات مهذّب، درهمه جهات معجزه است و البته پیغمبر اکرم این را می دانستند که به تمام معنا کسی مثل علیه السلام نمیتواند باشد، لکن نمونه را که باید نزدیک به یک همچو وضعی باشد از حکومتها، تا آخر تعیین فرمودند - جلد ۳ صفحه ۱۹۸ 🍃🍃✨✨🍃🍃
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ برای و علامت شدت حساسیت است استغفار واقعی حکم این را دارد که انسان یک صاف پاکی داشته باشد و مرتب روی این آینه را با یک دستمال صاف نازکی پاک کند؛ یک گرد مختصری می‌آید زود دستمال می‌کشد یک آینه اگر صاف و شفاف باشد چیزهایی را که چشم هم هرگز آن را نمی‌بیند و درک نمی‌کند، نشان می‌دهد اما ممکن است روی دیواری گرد فراوانی بنشیند به طوری که اگر شما یک دستمال روی قسمتی از آن بکشید و نگاه کنید، پر از گرد و خاک باشد ولی وقتی به آن دیوار به همین صورت نگاه می‌کنید، روی آن گرد و غباری احساس نمی‌کنید تازه اگر دیوارِ سیاهی باشد، چنانچه مرکب هم روی آن بریزید این دیوار حساسیتی ندارد و چیزی را نشان نمی‌دهد اما اگر یک ذره گرد روی آینه بنشیند آینه نشان می‌دهد برای شخصی مثل (ص) هر گونه توجهی به حکم گرد روی آینه را دارد با اینکه در همان حالی که به بنده‌ای توجه دارد یا دارد موعظه می‌کند یا با زن خودش حرف می‌زند و یا غذا می‌خورد هرگز و یک ذره غافل از خدا نیست، اما باز فرق است میان اینکه او همیشه با خدا خلوت کرده باشد و اینکه لحظه‌ای با خلق خدا در عین حال محشور باشد همه اینها برای او حکم آن گرد را دارد که روی آینه می‌نشیند هر چه که بیشتر کند حساسیتِ بیشترِ آن آینه را نشان می‌دهد - ج ۱۴ ص ۲۴۸ و ۲۴۹
(ره) روز ، روزی است که صلی‌الله علیه و آله تکلیف حکومت رامعیّن فرمود و الگوی حکومت‌اسلامی را تا آخر تعیین فرمود که حکومت اسلام، نمونه‌اش عبارت از یک همچو شخصیتی است که در همه جهات مهذّب، در همه جهات معجزه است و البته این را می‌دانستند که به تمام معنا کسی مثل علیه السلام نمیتواند باشد لکن نمونه را که باید نزدیک به یک همچو وضعی باشد از حکومت‌ها، تا آخر تعیین فرمودند - جلد ۳ صفحه ۱۹۸ 🍃🍃✨✨🍃🍃
(ره) روز ، روزی است که صلی الله علیه و آله تکلیف حکومت رامعیّن فرمود و الگوی حکومت اسلامی را تا آخر تعیین فرمود که حکومت اسلام، نمونه اش عبارت از یک همچو شخصیتی است که در همه جهات مهذّب، درهمه جهات معجزه است و البته پیغمبر اکرم این را می دانستند که به تمام معنا کسی مثل علیه السلام نمیتواند باشد، لکن نمونه را که باید نزدیک به یک همچو وضعی باشد از حکومتها، تا آخر تعیین فرمودند - جلد ۳ صفحه ۱۹۸ 🍃🍃✨✨🍃🍃
به نام الله پيشوايان دين از زمان و زمان ائمه اطهار دستور اكيد و بليغ داده‌اند كه؛ بايد نام حسين بن على زنده بماند، بايد مصيبت حسين بن على هر سال تجديد بشود، چرا؟ بحث در اين است اين چه دستورى است در اسلام؟ چرا اين همه ائمه دين به اين موضوع اهتمام داشتند؟ چرا براى زيارت حسين بن على اين همه اهتمام و ترغيب است، اين همه تشويق است؟ ما بايد به اين { چرا } دقت كنيم ممكن است كسى بگويد: اين براى اين است كه تسلى خاطرى براى باشد آيا اين حرف مسخره نيست كه بعد از هزار و چهار صد سال، هنوز حضرت زهرا احتياج به تسليت داشته باشد؟ در صورتى كه به نصّ خود و به حكم ضرورت دين، بعد از شهادت امام حسين ديگر امام حسين و حضرت زهرا نزد يكديگر هستند اين چه حرفى است؟! مگر حضرت زهرا بچه است كه بعد از هزار و چهار صد سال هنوز هم دائماً به سر خودش بزند، گريه كند، بعد ما برويم به ايشان سرسلامتى بدهيم! اين حرفها دين را خراب مى‌كند حسين در اسلام تأسيس كرد حسين عليه السلام نمونه عملى قيام‌هاى اصلاحى است خواستند مكتب حسين زنده بماند، خواستند حسين سالى يك بار با آن نداهاى شيرين و عالى و حماسه انگيزش ظهور پيدا كند، فرياد كند: أَ لا تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لا يُعْمَلُ بِهِ وَ الْباطِلَ لا يُتَناهى عَنْهُ لِيَرْغَبِ الْمُؤْمِنُ فى لِقاءِ اللَّهِ مُحِقّاً خواستند: الْمَوْتُ اوْلى مِنْ رُكوبِ الْعارِ { مرگ از زندگى ننگين بهتر است } براى هميشه زنده بماند خواستند: لا ارَى الْمَوْتَ الّا سَعادَةً وَ الْحَياةَ مَعَ الظّالِمينَ الّا بَرَماً براى هميشه زنده بماند زندگى با ستمكاران براى من خستگى‌آور است؛ مرگ در نظر من جز سعادت چيزى نيست خواستند: آن جمله‌هاى ديگر حسين: خُطَّ الْمَوْتُ عَلى وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقَلادَةِ عَلى جِيدِ الْفَتاةِ زنده بماند، هَيْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ زنده بماند - ج ۱ ص ۷۸
🚩 بسم الله نوع نادُرست که به دلایل عقلی و نقلی مردود شناخته شده است این است که گناه‌کار بتواند وسیله‌ای برانگیزد و به توسط آن از نفوذ حکم الهی جلوگیری کند درست همان طوری که در پارتی‌بازی‌های اجتماعات منحطّ بشری تحقق دارد بسیاری از شفاعت انبیا و ائمه (ع) را چنین می‌پندارند؛ می‌پندارند که (ص) و (ع) و (س) و ، خصوصاً (ع)، متنفّذهایی هستند که در دستگاه خدا می‌کنند، را تغییر می‌دهند و قانون را نقض می‌کنند اعراب زمان جاهلیت نیز درباره بت‌هایی که شریک خداوند قرار می‌دادند همین تصور را داشتند؛ آنان می‌گفتند که آفرینش منحصراً در دست خداست و کسی با او در این کار شریک نیست، ولی در اداره جهان بت‌ها با او شرکت دارند شرک در نبود، شرک در بود اگر در میان مسلمانان هم کسی چنین معتقد شود که در کنار دستگاه سلطنت ربوبی سلطنتی دیگر هم وجود دارد و در مقابل آن دست‌درکار است، چیزی جز شرک نخواهد بود اگر کسی گمان کند که تحصیل رضا و خشنودی خدای متعال راهی دارد و تحصیل رضا و خشنودی فرضاً امام حسین(ع) راهی دیگر دارد و هریک از این دو جداگانه ممکن است سعادت انسان را تأمین کند دچار ضلالت بزرگی شده است در این پندار غلط چنین گفته می‌شود؛ که خدا با چیزهایی راضی می‌شود و امام حسین (ع) با چیزهایی دیگر؛ خدا با انجام دادن واجبات مانند نماز، روزه، حج، جهاد، زکات، راستی، درستی، خدمت به خلق، برّ [نیکی] به والدین و امثال اینها و با ترک گناهان از قبیل دروغ، ظلم، غیبت، شراب‌خواری و زنا راضی می‌گردد، ولی امام حسین(ع) با این کارها کاری ندارد، رضای او در این است که مثلاً برای فرزند جوانش علی‌اکبر(ع) گریه و یا لااقل تباکی [تظاهر به گریه] کنیم؛ حساب امام‌حسین(ع) از حساب‌خدا جداست. به دنبال این تقسیم چنین نتیجه گرفته می‌شود که تحصیل رضای خدا دشوار است، زیرا باید کارهای زیادی را انجام داد تا او راضی گردد، ولی تحصیل خشنودی امام‌حسین(ع) سهل است، فقط گریه و سینه زدن؛ و زمانی که خشنودی امام‌حسین(ع) حاصل گردد، او در دستگاه خدا نفوذ دارد، شفاعت می‌کند و کارها را درست می‌کند، حساب نماز و روزه و حج و جهاد و انفاق فی سبیل الله که انجام نداده‌ایم همه تصفیه می‌شود و گناهان هرچه باشد با یک فوت از بین می‌رود! [[ این‌چنین تصویری از شفاعت نه تنها باطل و نادرست است، بلکه شرک در ربوبیت است و به ساحت پاک، امام‌حسین(ع) که بزرگ‌ترین افتخارش ”عبودیت“ و بندگی خداست نیز اهانت است ]] امام حسین(ع) کشته نشد برای اینکه العیاذ بالله دستگاهی در مقابل دستگاه خدا یا شریعت جدش رسول خدا به وجود آورد، راه فراری از قانون خدا نشان دهد (ع) به این صورت نیست که برخلاف رضای خدا و اراده او چیزی را از خدا بخواهد امام‌حسین(ع) شفیع کسانی است که از مکتب او یافته‌اند؛ او شفیع کسانی نیست که مکتبش را وسیله ساخته‌اند از این نکته نباید غفلت ورزید که همان‌طوری که از قرآن کریم گروهی هدایت یافته‌اند و گروهی گمراه شده‌اند، از مکتب امام حسین(ع) نیز گروهی هدایت شده و گروهی گمراه گشته‌اند - و این مربوط به خود مردم است - شهیدمطهری سال ۱۳۵۲ ⚑ ⚑ ⚑
هدایت شده از 📃دیوار احادیث📃
علیه‌السلام قال الامام الرّضا عليه السلام لا يَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً إلاّ أنْ يَكُونَ فيهِ ثَلاثُ خِصال: سُنَّةٌ مِنَ اللهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبيِّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَليّهِ، أمَّا السَّنَّةُ مِنَ اللهِ فَكِتْمانُ السِّرِّ، أمَّا السُّنَّةُ مِنْ نَبِيِّهِ مُداراةُ النّاسِ، اَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَليِّهِ فَالصَّبْرُ عَلَي النائِبَةِ مؤمن، حقيقت ايمان را درك نمی‌كند؛ مگر آن كه سه خصلت را دارا باشد: خصلتی از خداوند، كه كتمان اسرار افراد باشد خصلتی از اسلام صلی الله عليه وآله وسلم كه مدارا كردن با مردم باشد خصلتي از ولی خدا كه صبر و شكيبائی در مقابل شدائد و سختی‌ها را داشته ‌باشد - ج ۹ ص ۳۷ ح ۱۰۱۳۸ ✨✨✨🍁✨✨✨