♻️♻️♻️ #قرآن‌فهمی‌برای‌همه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 3⃣2⃣ تدبر در سوره #فرقان 🔹محشوریت مجرمان باصورت هایشان به جهنم!!؟.👇👇 الَّذِينَ يُحْشَرُونَ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ إِلَىٰ جَهَنَّمَ أُولَٰئِكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضَلُّ سَبِيلًا (تو را متهم به گمراهى مى کنند، ولى،) آنان که برصورتهایشان به سوى جهنم محشور مى شوند، بدترین محل را دارند و گمراه ترین افرادند. (فرقان/۳۴) ـ تفسیر یُحْشَرُونَ عَلى وُجُوهِهِمْ اِلى جَهَنَّمَ در این که: منظور از محشور شدن این گروه از مجرمان بر صورتشان چیست؟ در میان مفسران گفتگو بسیار است: جمعى آن را به همان معنى حقیقیش تفسیر کرده، و گفته اند: فرشتگان عذاب آنها را در حالى که به صورت به روى زمین افتاده اند کشان، کشان به دوزخ مى برند. این از یکسو، نشانه خوارى و ذلت آنها است; چرا که آنها در دنیا نهایت کبر و غرور و خود برتربینى نسبت به خلق خدا را داشتند، و از سوى دیگر، تجسمى است از گمراهیشان در این جهان; چرا که: چنین کسى را که به این طریق مى برند به هیچ وجه جلو خود را نمى بیند، و از آنچه در اطراف او مى گذرد، آگاه نیست. اما بعضى دیگر آن را به معنى کنائیش گرفته اند. گاهى گفته اند: این جمله کنایه از تعلق قلب آنها به دنیا است، یعنى آنها به خاطر این که: صورت قلبشان هنوز هم با دنیا ارتباط دارد، به سوى جهنم کشیده مى شوند. و گاه گفته اند: این کنایه مانند تعبیر مخصوصى است که در ادبیات عرب وجود دارد که مى گویند: فُلانٌ مَرَّ عَلى وَجْهِهِ: یعنى او نمى دانست به کجا مى رود ؟. ولى، روشن است تا دلیلى بر معنى کنائى نداشته باشیم، باید به همان معنى اول که معنى حقیقى است، تفسیر شود. تفسیر نمونه https://b2n.ir/j95286 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛

#مباهله و مصاديق مختلف آن 24ذيجه روز #مباهله است. اين قضيه در آيه 61 سوره آل عمران بيان شده است. إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِندَ اللّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثِمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿۵۹﴾ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلاَ تَكُن مِّن الْمُمْتَرِينَ ﴿۶۰﴾ فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ(61) در واقع مثل عيسى نزد خدا همچون مثل [خلقت] آدم است [كه] او را از خاك آفريد سپس بدو گفت باش پس وجود يافت (۵۹) [آنچه درباره عيسى گفته شد] حق [و] از جانب پروردگار تو است پس از ترديدكنندگان مباش (۶۰) پس هر كه [از مدّعيان خدا بودن عيسي] - پس از اين آگاهي كه [از طريق وحي] بر تو حاصل شده- درباره [خدا يا پسرِ خدا بودن] او با تو به احتجاج [=بحث و مجادله براي اثبات نظرية خود] پرداخت، 142 بگو: [از اين جدال‌هاي بي‌حاصل فراتر] بياييد تا پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و خودي‌هامان و خودي‌هاتان [=نزديك‌ترين‌ها از نظر ايماني] را فرا خوانيم، آنگاه [به درگاه خدا به حالت خشوع] روي دعا و نياز [در داوري و حكم] آوريم و لعنت خدا [=دوري از رحمت او] را بر دروغگويان قرار دهيم. 143 __ 142 - احتجاج از ريشة «حَجْ» [قصد]، در باب افتعال [مثل: اشتعال = شعله‌ور شدن] قصد و تلاش ذهني انسان را براي دليل و برهان آوردن در ردّ ادعاي مدعي مي‌رساند. احتجاج را مجادله و مخاصمه نيز ترجمه مي‌كنند، اما در مجادله، مفهوم سُست كردن منطق مدّعي، در مخاصمه، مفهوم خصومت و دشمني، و در محاجّه، دليل و برهان عرضه كردن غلبه دارد. 143 - مباهله با مسيحيان نجران [در يمن] از سرفصل‌هاي تاريخي مناسبات آنها با مسلمانان است. ابتهال را روي آوردن با حضور قلب و خضوع و خشوع به درگاه خدا، در شرايطي دانسته‌اند كه اختلافات فكري فيمابين فيصله نيافته و منطق و مذاكره به نتيجه نرسيده باشد. مسيحيان با تجزية توحيد به تثليث [پدر، پسر و روح‌القُدُس] به شرك نظري و عملي گرفتار شدند و براي پيامبر و مسلمانان، كه اعتقاد به وحدانيت خدا اصل و اساس ايمان به شمار مي‌رفت، اين امر خلاف توحيد بود. ✅ حربة مباهله، برانگيختن فطرت خدايي و وجدان رهبران مسيحي بود كه در اثر تقليد و تأثير محيط و اوهام شرك‌آميز، با غبار غفلت پوشانده شده بود. وقتي دليل و منطق با لجاجت مواجه شود، چاره‌اي جز تحريك عواطف و احساسات فطري نمي‌ماند، حاضر كردن همة عزيزان و سرنوشت خود را به حكم خدا سپردن، به تعبير امروزي دوئلي است كه يكطرفش به لعنت خدايي دچار مي‌شود. رهبران مسيحي نجران كه در عمق ضمير خود باور محكمي به تثليث نداشتند به خاطر موقعيت و مقام خود نمي‌توانستند كوتاه بيايند، آنها با مشاهده چهرة مُصمّم و ايمان استوار پيامبر و عزيزانش كه به ميدان مباهله آمده بودند، حاضر به مباهله نشدند و براي برخورداري از حمايت قدرتي كه آيينش بر شبه جزيرة عربستان گسترش يافته بود پيشنهاد پرداخت خراج كردند. مصداق ديگري از منطق و مكانيسم مباهله در چنين بُن‌بستي را مي‌توان در كيفر اتهام زنا، وقتي 4 شاهد يافت نشود، ديد. در اين حالت مردي كه همسر خود را متهم ساخته بايد 4 بار خدا را بر صادق بودن خود در اين اتهام به شهادت بگيرد و پنجمين بار تأكيد نمايد لعنت خدا بر من باد اگر از دروغگويان باشم. همسر او نيز با اداي همين شهادت و لعنت مي‌تواند اتهام را از خود دور سازد [نور 6 (24:6) تا 9]. وادار كردن ديگران به سوگند، در مواردي كه سخنشان مورد ترديد است، دقيقاً استفاده از حربة وجداني و متوجه ساختن شخص به خطير بودن عواقب سخنش مي‌باشد. جالب اين كه هم در آية مباهله و هم در آية مربوط به اتهام زنا، هيچكدام طرف ديگر را لعنت نمي‌كنند، بلكه به لعنت [دوري از رحمت] كه ناشي از عملكرد آدمي است يادآور مي‌شوند. تفسیر آقاے بازرگان http://quranpuyan.com/yaf_postsm4808_tml-dr-dstn-mbhlh-w-HDwr-hl-byt-pymbr.aspx#post4808 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛

#دعاهای_روزانه 🌸🤲 الْحَمْدُ لِلّٰهِ عَدَدَ مَا خَلَقَ اللّٰهُ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ مِثْلَ مَا خَلَقَ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ مِلْءَ مَا خَلَقَ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ زِنَةَ عَرْشِهِ، 🌸 ستایش خدای را به عدد آنچه خدا آفرید و ستایش خدای را مانند آنچه پدید آورد و ستایش خدای را به پُری آنچه خلق کرد و ستایش خدای را به امتداد کلماتش و ستایش خدای را به وزن عرشش .، 💫مفاتیح الجنان 📍 کانال قرآن پویان ┏━━━🍃═🌸━━━┓   @quranpuyan ┗━━━🌸═🍃━━━┛

💠#تلاوت_روزانـہ یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ 📖#سوره_مبارڪه_نحل آیات 27 تا 34 📄#صفحـہ‌_270 ༻🍃‌🌸🍃༺         🆔@quranpuyan

🎙#تلاوت_ترتیل_روزانه 📄#صفحه270 📖#سوره‌_مبارڪہ_نحل 🆔@quranpuyan

🎙#ترجمه_روان 📄 امروز #صفحه_270 📖#سوره‌_مبارڪہ_نحل 🆔@quranpuyan

#صوت_تفسیر‌_صفحه‌_270 📖#سوره‌_مبارڪہ_نحل 🎙 حجت الاسلام قرائتی 🆔@quranpuyan

🕊 #گزیده‌_نڪات_تفسیرے مربوط بہ #صفحہ_270🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_270 ❇️#آیه27نحل ‏ثُمَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ يُخْزِيهِمْ وَ يَقُولُ أَيْنَ شُرَكائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ قالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَ السُّوءَ عَلَی الْكافِرِينَ (۲۷/نحل) 🌱‏(به علاوه) خداوند در روز قيامت آنان را خوار و رسوا خواهد ساخت و می‌گويد: شريكان من كه درباره آنها (با پيامبر و مؤمنان) ستيزه و مخالفت می‌كرديد، كجا هستند؟ (در اين هنگام) دانشمندان گويند: همانا امروز، ذلت و رسوايی بر كافران است. 🔹‏در فرهنگ قرآن، علم و جهل معنايی گسترده‌تر از دانستن و ندانستن دارد. عالم كسی است كه انديشه و عمل او بر اساس حقّ و حقيقت باشد، گرچه قدرت خواندن و نوشتن هم نداشته باشد و جاهل كسی است كه فكر و عمل او بر باطل باشد، گرچه همه‌ی علوم را نيز بداند. 👈‏قرآن، انديشه‌ی شرك و بت‌پرستی را نشانه‌ی جهل می‌داند، چنانكه ريشه‌ی عمل زشتِ قوم لوط را جهل می‌شمرد. ‏🔹كيفر اصلیِ مجرمان، در قيامت است و هلاكت در دنيا مقدّمه‌ای برای آن می‌باشد. «ثُمَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ يُخْزِيهِمْ» 🔹آنان كه در دنيا مؤمنان را خوار می‌شمردند، در قيامت خوار می‌شوند. «يُخْزِيهِمْ» ‏🔹به دنبال هر كس بروی، بايد در قيامت جوابگو باشی. «أَيْنَ شُرَكائِيَ» ‏🔹در دادگاه قيامت، مشركان حرفی برای گفتن ندارند. «أَيْنَ شُرَكائِيَ» ‏🔹علم واقعی كه موجب ايمان و عمل می‌شود، هديه‌ای الهی است. «أُوتُوا الْعِلْمَ» 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_270 ❇️سرنوشت #پاکان و #نیکان 💠وَ قِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا خَيْراً لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هذِهِ الدُّنْيا حَسَنَةٌ وَ لَدارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ وَ لَنِعْمَ دارُ الْمُتَّقِينَ (۳۰/نحل) 🌱‏وبه پرهيزكاران گفته شد: پروردگارتان چه نازل كرده است؟ گويند: خير (نازل كرده است) برای كسانی‌كه نيكی كرده‌اند در اين دنيا نيكی است و قطعاً سرای آخرت بهتر است و چه نيكوست سرای پرهيزكاران 👈در آیات گذشته اظهارات مشرکان در باره قرآن و نتائج آن را خواندیم، اما در اینجا اعتقاد مؤمنان را با ذکر نتائجش مى‏خوانیم: 🔹نخست مى‏گوید: «و (هنگامى که) به پرهیزکاران گفته مى‏شود پروردگار شما چه چیز نازل کرده است؟ مى‏گفتند: خیر و سعادت» (وَ قِیلَ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا ما ذا أَنْزَلَ رَبُّکُمْ قالُوا خَیْراً). 👌چه تعبیر رسا و زیبا و جامعى! «خَیْراً» آن هم خیر مطلق، که مفهوم گسترده‏اش همه نیکیها، سعادتها و پیروزیهاى مادى و معنوى را در بر مى‏گیرد. 🔹سپس همان گونه که در آیات گذشته، نتیجه اظهارات مشرکان، به صورت کیفرهاى مضاعف دنیوى و اخروى، مادى و معنوى، بیان شد، در آیه مورد بحث نتیجه اظهارات مؤمنان به این صورت بیان شده است: «براى کسانى که نیکى کردند، در این دنیا نیکى است» (لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا فِی هذِهِ الدُّنْیا حَسَنَةٌ). قابل توجه این که «حسنه» همانند «خیر» است که انواع حسنات و نعمتهاى این جهان را در بر مى‏گیرد. این پاداشهاى دنیاى آنهاست، سپس اضافه مى‏کند: «و سراى آخرت از این هم بهتر است، و چه خوبست سراى پرهیزکاران»؟ (وَ لَدارُ الْآخِرَةِ خَیْرٌ وَ لَنِعْمَ دارُ الْمُتَّقِینَ). 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan