eitaa logo
قران پویان
438 دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
659 ویدیو
602 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
♻️♻️♻️ : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 9⃣5⃣ تدبر در سوره ❓چند سئوال از آيات انتهای سوره نمل ۱- آيه مشهور امن يجيب المضطر اذا دعاه ...آيا بر هر مضطری اطلاق دارد؟ و تعريف مضطر چيست؟ با توجه به اينكه نعمات و آيات الهي ذكر شده در آيات قبل،محسوس و قابل مشاهده و غير قابل انكار توسط مخاطبان يعني مشركان مي باشند،آيا اجابت مضطر هم اينگونه است؟ ۲- آيا اين جمله با جمله بعدی و يجعلكم خلفائ الارض،ارتباط مفهومي دارد؟ يا دو نشانه جدا هستند؟ پاسخ ۱ : أَمَّن يجِيب الْمُضطرَّ إِذَا دَعَاهُ وَ يَكْشِف السوءَ وَ يَجْعَلُكمْ خُلَفَاءَ الاَرْضِ أَءِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِيلاً مَّا تَذَكرُونَ ● توضيح اينكه دعاى مضطر چون صادقانه است قطعا اجابت مى شود (امن يجيب المضطر اذادعاه و يكشف السوء) مراد ((از اجابت مضطر وقتى كه او را بخواند)) اين است كه خدا دعاى دعا كنندگان را مستجاب و حوائجشان را بر مى آورد، و اگر قيد اضطرار را در بين آورد براى اين است كه در حال اضطرار، دعاى داعى از حقيقت برخوردار است و ديگر گزاف و بيهوده نيست ، چون تا آدمى بيچاره و درمانده نشود، دعاهايش آن واقعيت و حقيقت را كه در حال اضطرار واجد است ندارد، و اين خيلى روشن است . قيد ديگرى براى دعا آورده و آن اين است كه فرموده : ((اذا دعاه - وقتى او را بخواند))، و اين براى آن است كه بفهماند خدا وقتى دعا را مستجاب مى كند كه داعى ، به راستى او را بخواند، نه اينكه در دعا رو به خدا كند و دل به اسباب ظاهرى داشته باشد و اين وقتى صورت مى گيرد كه اميد داعى از همه اسباب ظاهرى قطع شده باشد، يعنى بداند كه ديگر هيچ كس و هيچ چيز نمى تواند گره از كارش بگشايد، آن وقت است كه دست و دلش با هم متوجه خدا مى شود و در غير اين صورت همانطور كه گفتيم غير خدا را مى خواند. و يجعلكم خلفاء الا رض )) - آنچه از سياق استفاده مى شود اين است كه : مراد از ((خلافت ))، خلافت زمينى باشد كه خدا آن را براى انسانها قرار داده ، تا با آن خلافت در زمين و هر چه مخلوق زمينى است به هر طورى كه خواستند تصرف كنند همچنان كه درباره اين خلافت فرمود: ((اذ قال ربك للملائكة انى جاعل فى الارض خليفة )) ● خليفه بودن انسان در زمين مستلزم كشف سوء او و رفع موانع از پيش پاى اوست توضيح اينكه تصرفاتى كه انسان در زمين و مخلوقات زمين مى كند، امورى است كه با زندگى و معاشش ارتباط دارد و گاهى ناگواريها و عوامل سوء او را از اين تصرف باز مى دارد، در نتيجه آن سوء كه وى را مضطر و بيچاره نموده و از خدا كشف آن سوء را مى خواهد، حتما چيزى است كه نمى گذارد او تصرفى را كه گفتيم بكند، يا تصرفات او را محدود مى سازد و از بعضى از آنها جلو گيرى مى كند و درب زندگى و بقاء و همچنين ساير تعلقات زندگى را به روى او مى بندد، پس اگر خداى تعالى در چنين فرضى به دعاى آن شخص مضطر، كشف سوء از او بكند، در حقيقت خلافتى را كه به او داده بود تكميل كرده است . پس خليفه قرار دادن انسان مستلزم اين اجابت دعا و كشف سوئى است كه او را مضطر و بيچاره مى كند. بعضى از مفسرين گفته اند، معناى آيه اين است كه : خداوند شما را جانشين امتهايى كه قبل از شما در زمين بودند مى كند، تا در مسكن ايشان در زمين مسكن كنيد و بعد از رفتن آنان در زمين تصرف كنيد، ليكن معنايى كه ما براى آيه كرديم با سياق آيه مناسب تر است . تفسير الميزان https://zaya.io/d06sz کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴🔴18 اذر سالروز درگذشت ايت الله سيدمحمدرضا ، بخشي از صحبتهاي ايشان در سال 1360: " ، بسيار بي مورد است. مساله از قديم مورد اختلاف علما بوده است و علماي بزرگ به ان اشكال دارند. در بلاد اسلامي عيب و است كه مطلبي را بگويند كه حرف درستي نيست اما هيچ كس جلو اين شعار را نمي گيرد.هركس كه ميشنود و قدرتي دارد، جلو اين شعار را بگيرد. من كه قدرتي ندارم" @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
الهی! اگر خامم، پخته ام کن،          و اگر پخته ام، سوخته ام کن. پیوسته دلم دم از رضای تو زند جان در تن من نفس برای تو زند گر بر سر خاک من گیاهی روید از هر برگی، بوی وفای تو زند الهی! در سر آب دارم، در دل آتش، در ظاهر ناز دارم، در باطن خواهش. در دریایی نشستم که آن را کران نیست؛ به جان من، دردی است که آن را درمان نیست؛ دیده من بر چیزی آید که وصف آن بر زبان نیست! 🖋خواجه عبدالله انصاری 💫کانال قرآن پویان ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 یــک صفحه قرآن بـه همراه ترجمه 📖  آیات 71 تا 77 📄 ༻🍃‌🌸🍃༺         🆔@quranpuyan
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‏ 📖 🎙آقای بازرگان 🆔@quranpuyan
. مربوط به 🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ در و ممنوع 💠وَ لا تُؤْمِنُوا إِلَّا لِمَنْ تَبِعَ دِينَكُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدى‌ هُدَى اللَّهِ أَنْ يُؤْتى‌ أَحَدٌ مِثْلَ ما أُوتِيتُمْ أَوْ يُحاجُّوكُمْ عِنْدَ رَبِّكُمْ  73 ال عمران 🌱(بزرگان يهود، براى جلوگيرى از گرايش يهود به اسلام، به آنان مى‌گفتند:) جز به كسى كه آيين شما را پيروى كند، ايمان نياوريد. (زيرا دينِ حقّ منحصر به ماست.اى پيامبر! به آنان) بگو: راه سعادت راهى است كه خدا بنمايد (ومانعى ندارد) كه به امّتى ديگر نيز همانند آنچه (از كتاب وشريعت) به شما داده شده، داده شود، تا در نزد پروردگار با شما احتجاج كنند. 1⃣هدايت الهى، يك جريان مستمر در طول تاريخ بوده است و اختصاص به قوم خاصّى ندارد. «إِنَّ الْهُدى‌ هُدَى اللَّهِ» 2⃣تعصّب و خودبرتربينى، يكى از آفت‌هاى ديندارى است. «إِلَّا لِمَنْ تَبِعَ دِينَكُمْ» 3⃣الطاف پروردگار، در انحصار گروه خاصّى نيست. نبوّت و هدايت، فضل الهى است كه به هركس بخواهد مى‌دهد. «إِنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ» 🔹ديندار راستين، به حقيقت توجّه دارد، نه به هويّت قومي و نژادي! اختصاص دادن خدا به خود و امتيازجويي و برتري طلبي، نشانة خودمحوري و دوري از خداست 🔹«أَنْ يُؤْتَى أَحَدٌ مِثْلَ مَا أُوتِيتُمْ»، تنگ‌نظري و بُخل عالم نمايان حرفه‌اي را نسبت به هدايت و سعادت ديگران نشان مي‌دهد. مؤمن واقعي از اين كه بندگان خدا به هر طريقي به راه آفريدگارشان سوق پيدا كنند شاد مي‌شوند. اين چه بُخلي است كه همه را تنها بر آيين خود خوشبخت مي‌خواند؟ 📚تفسير نور و بازرگان ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ در برخورد با *،* توجيه نكردن تضييع ها به نام خدا 💠وَمِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطَارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَمِنْهُم مَّنْ إِن تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لَّا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلَّا مَا دُمْتَ عَلَيْهِ قَائِمًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَيَقُـولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ال عمران:75 🌱و از اهل كتاب كسانى هستند كه اگر او را بر اموال بسيارى امين گردانى، به تو باز مى‌گرداند و بعضى از آنان (به قدرى نادرستند كه) اگر او را بر دينارى امين گردانى، آن را به تو برنمى‌گرداند، مگر آنكه (براى مطالبه آن) دائماً بالاى سر او بايستى، اين (خيانت در امانت،) به جهت آن است كه گفتند: درباره‌ى امّيّين (غير اهل كتاب) هرچه كنيم بر ما گناهى نيست، در حالى كه آنها آگاهانه بر خدا دروغ مى‌بندند 🔹در مورد مخالفانِ نيز، انصاف را مراعات كنيد و همه را خائن ندانيد. «مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ ... يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ» 🔹امانتدارى، ملاكى براى ارزشيابى افراد است. «يُؤَدِّهِ ... لا يُؤَدِّهِ» در روايات آمده است: «امانت را به صاحبش برگردانيد، حتّى اگر او فاسق باشد». 🔹استثمار، استحمار و نژادپرستى، ممنوع است. «لَيْسَ عَلَيْنا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ» 🔹يهوديان و مسيحيان، خود را انديشمند و مسلمانان را بى‌سواد و امّى مى‌پنداشتند. «لَيْسَ عَلَيْنا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ» 🔹بالاتر از گناه، است. اهل كتاب اموال مردم را به ناحق مى‌خوردند و مى‌گفتند: خداوند به اين كار راضى است. 😳😞  «يَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ» 🔹عدالت و انصاف ايجاب مي‌كند كه در مورد دگرانديشان به چشم حق‌بين بنگريم و امور را سپيد و سياه نگيريم. اين واقع‌بيني و نشانة وسعت نظر است كه مخالفان را با يك چوب نرانيم. البته در برابر سوء استفاده ستمگران آنها بايد همواره ايستاد و با قدرت استيفاي حقوق كرد. 🔹نكتة بسيار پندآميز و ظريفي است؛ حق و عدالت مستقل از مقام و مرتبت، يا موقعيت و ميزان سواد و ثروت است. در دنياي مدرن نيز آشكارا مي‌بينيم حقوقي را كه حتي براي حيات وحش و محيط زيست رعايت مي‌كنند از غيرخودي‌ها و مردم كشورهايي كه بر آنها تسلط دارند دريغ مي‌دارند. 📚تفسير نور و بازرگان ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♻️♻️♻️ : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 0⃣6⃣ تدبر در سوره ❓چند سئوال از آيات انتهای سوره نمل ۱- آيه مشهور امن يجيب المضطر اذا دعاه ...آيا بر هر مضطری اطلاق دارد؟ و تعريف مضطر چيست؟ با توجه به اينكه نعمات و آيات الهي ذكر شده در آيات قبل،محسوس و قابل مشاهده و غير قابل انكار توسط مخاطبان يعني مشركان مي باشند،آيا اجابت مضطر هم اينگونه است؟ ۲- آيا اين جمله با جمله بعدی و يجعلكم خلفائ الارض،ارتباط مفهومي دارد؟ يا دو نشانه جدا هستند؟ پاسخ ۲ : آيه ۶۲ ـ اين جا اجابت مضطران و بيچارگان از سوى خداى منان به ميان آمده، البته در صورتى كه او را بخوانند و هم از او بخواهند، و اين جريان در طول تاريخ تكليف در هر زمين و زمانى كما بيش بوده و هست جز آن كه زُدودن تمامى بديها و اضطراب ها و اضطرارها، چه از نظر درونى يا برونى فردى و يا اجتماعى و از هر نظر ديگر زندگى آرام انسانى تنها در زمان دولت جهان شمول حضرت مهدى (عج) خواهد بود، كه در آن هنگام و هنگامه بزرگ خلافت و دولت جهانى ويژه شايستگان است، چنان كه اين جا از آنان به "خلفاء الارض" تعبير شده، در آيه نور نظير همين تعبير تكرار گشته، و اصولا مؤمنانى كه زير سلطه ديگران زندگى مى كنند هرگز در امان نيستند، و حتى آنان كه خود داراى سلطه اى محدودند و احياناً حكومت اسلامى تشكيل مى دهند، در برابر ساير مستكبران نيز كلا در امان نمى باشند، زيرا اين خود سلطه ها و حكومت هاست كه نقش هاى زشت يا زيبا دارند، ولى آن هنگام و هنگامه بزرگ كه مؤمنان كلا "خلفاء الارض" شدند، كه هم فرمانده كل حضرت مهدى (عج) و مانند او از ساير معصومان خواهند بود و هم فرمانداران و كارگزارن دولت جهانى اسلامى از مؤمنان به حق مى باشند. در اين صورت مكلفان همگى در أمن مطلق و زندگى بسيار شايسته اى خواهند بود. و چنان كه اشاره شد اضطرارها داراى ابعادى چند است كه كم و يا زياد در طول زمان هاى تكليف در اثر دعاهاى شايسته از شايستگان زدوده مى گردد، ولى اين جا "يجعلكم خلفاء الارض" كه كل مؤمنان شايسته را فرمانداران كل زمين تكليف خوانده است، اضطرارهاى جمعى افزون بر اضطرارهاى فردى در پرتو حكومت جهان شمول مهدوى زدوده خواهد گرديد، و نابكاران يا نابود مى گردند يا همچون گروهى از يهوديان و نصرانيان تحت سلطه جهانى مهدوى خواهند بود، كه بالاخره قدرت تنها قدرت ايمان اسلامى است و بس. تفسير فرقان https://zaya.io/d06sz کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
✳بررسی در حکومت دینی: 🔴قسمت هفتم: آيا حجاب ، امر است يا ؟ ↩️پاسخ 1: ماهیت اجتماعی حجاب: اجتماعی بودن و نبودن یک موضوع امری عرفی است که شارع آن را موضوع حکم خود قرار می‌دهد و تعریف شرعی ندارد. حجاب شرعی و به طور کلی موضوع پوشش، یک امر عمومی و اجتماعی است. 🔻مدعای ما در آن بحث این است که اولا پوشش تا جایی که در محدوده زندگی فردی است، مسئله ‎ای فردی و شخصی و تابع احکام خود است، 👈 اما با حضور انسان در ، پوشش بیرونی که در معرض نگاه دیگران قرار می‌گیرد، افزون بر آن جنبه فردی، بعد اجتماعی نیز پیدا می‌کند و طبعا نمی‌تواند بیرون از هنجارهای پذیرفته‌شده جامعه به ویژه الزامات شرعی باشد. ↩️- دیگر اینکه دولت از نگاه فقهی حق دخالت و اقدامات قانونی و اجرایی را در موضع دارد و حجاب از این نظر و به عنوان مثال، مانند ‎ است که هرچند یک امر عبادی و مشروط به قصد قربت است، ولی چنان‎که در روایات معتبر آمده و فقهاء هم براساس آن فتوا داده ‎اند، حاکم اسلامی حق یا وظیفه جلوگیری از روزه‎خواری علنی غیر معذوران را دارد و می‌تواند یا به گفته برخی فقیهان باید متخلفان را مجازات کند. این در حالی است که نمود پوشش افراد در جامعه بیش از روزه است. 👈👈 این نگاه ما در راستا و از جمله مستند به این دیدگاه کلی مشهور فقهاء است که هر گناهی، حتی اگر در شمار گناهان دارای حد شرعی یا تعزیرات منصوص نباشد، قابلیت جرم‌انگاری و مجازات از سوی دولت اسلامی را دارد. 💠 البته وقتی سخن از حق و اختیار دولت در قانونی ساختن حجاب و جرم‌انگاری درباره تخلف از آن می‌رود، یک بحث کاملا کلی و فارغ از برخی عملکردهای موجود است که نگارنده نیز از گذشته بر برخی رفتارها و حتی برخی احکام قضایی در این باره نقد داشته و آن را مطرح کرده است. چنان که وقتی سخن از دولت می‌رود، مقصود است که پای‌بند به الزامات یک دولت صالح و مردمی و به دور از خودکامگی و منفعت‌طلبی‌های شخصی و جریانی است و درباره دیدگاه‌های کارشناسان و مراکز علمی و خواست و اهتمام کافی دارد. 🖌ايت الله سيد ضياء مرتضوي ↩️پاسخ2: حجاب مسئله است من بین وظیفه مردم و حکومت فرق قائلم. وظیفه مردم این است که اگر اشکالی را در جایی دیدند، با برخورد مناسب تذکر بدهند، آن هم در صورتی که مؤثر است، ولی حکومت نباید در مسائل شخصی مردم دخالت کند و این حق را ندارد. البته سخن بنده نافی این موضوع نیست که دولت حق ندارد گروه‌های امر به معروف و نهی از منکر را برای نظارت بر امور جامعه و ایجاد امنیت فراهم کند. از آنجایی که حجاب مسئله شخصی است، حکومت حق دخالت در آن را ندارد. البته بی‌حجابی حرام است، ولی آیا دولت وظیفه دارد که با هر حرامی برخورد کند؟ مثلاً کسانی نماز نمی‌خوانند آیا دولت با افراد بی‌نماز برخورد می‌کند؟ آیا در قانون به عنوان وظیفه برای او تعیین شده است؟ ✳ آیا بدحجابی مسئله‌ امروز است یا در صدر اسلام هم بود؟ مسلماً در صدر اسلام هم وجود داشت، 👈👈ولی ما حتی یک گزارش تاریخی نداریم که پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) کسی را به خاطر بی‌حجابی و بدحجابی شلاق زده باشند. 🔸قرآن کریم، هم به مردان مؤمن و هم به زنان مؤمن توصیه کرده که چشمان خود را در برخورد با نامحرم فروبیندازید(غض بصر) و جلباب‌ها را روی سر و سینه خود بیندازید، ولی با کسی که مراعات نمی‌کرد برخورد نمی‌کردند و حتی کنیزانی از روم و ایران زیباتر از زنان عرب بودند، ولی طبق قانون آن دوره باید بی‌حجاب می‌بودند. 🔸قرآن کریم فرموده که زنان را روی سر و سینه خود قرار دهند تا مورد آزار و اذیت دیگران واقع نشوند. این نشان می‌دهد که مشکل بدحجابی در آن زمان هم بود وگرنه این آیات نازل نمی‌شد، ولی گزارشی نداریم که 🌱معصومین(ع) با فرد برخورد تندی کرده باشند، در صورتی که درباره شرب خمر، زنا و... داریم. آنان حجاب را مسئله‌ای شخصی می‌دانستند. 🖌ايت الله سیدابوالفضل موسویان، 💫مشروح ديدگاهاي مختلف را در لينك زير مطالعه نماييد http://www.quranpuyan.com/yaf_postst5547_y-qrn-w-mSwmyn--Hkwmt-r-bh-jbr-Hjb-bry-khnm-h-mlzm-krdh-st.aspx کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━
بسم الله الرحمن الرحیم فَقُلْ رَبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ بگو پروردگار شما داراى رحمتى گسترده است و [ با اين حال ] عذاب او از گروه مجرمان بازگردانده نخواهد شد. 💚 سوره انعام ، آیه ۱۴۷ @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 یــک صفحه قرآن بـه همراه ترجمه 📖  آیات 78 تا 83 📄 ༻🍃‌🌸🍃༺         🆔@quranpuyan
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‏ 📖 🎙آقای بازرگان 🆔@quranpuyan
. مربوط به 🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ و ممنوع 💠ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِباداً لِي مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِما كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتابَ وَ بِما كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ‌ «79» ال عمران 🌱هيچ (پيامبر و) بشرى كه خداوند به او كتاب و حكم و نبوّت داده است، حقّ ندارد به مردم بگويد: به جاى خدا، بندگان من باشيد. بنابراين (شما دانشمندان اهل‌كتاب به طريق اولى چنين حقّى نداريد، بلكه بايد) به خاطر سابقه‌ى آموزش كتاب و تدريسى كه داريد، ربّانى باشيد. ❇️ ممنوع! 🔹آیات فوق، با صراحت تمام هر گونه پرستش غیر خدا و مخصوصاً را محکوم مى سازد، و روح آزادگى و استقلال شخصیت را در انسان پرورش مى دهد، همان روحى که بدون آن، شایسته نام انسان نخواهد بود. 🔹در طول تاریخ، افراد زیادى را مى شناسیم پیش از آن که به قدرت برسند چهره اى معصومانه داشتند، و مردم را به حق، عدالت و حریت، آزادگى و ایمان دعوت مى کردند. 🔹اما هنگامى که پایه هاى قدرت آنها در اجتماع محکم شد کم کم مسیر خود را تغییر داده و گرایش به فرد پرستى و دعوت به سوى خویش کردند. در حقیقت، یکى از طرق شناسائى  داعیان حق  و  داعیان باطل  همین است: 🔹داعیان حق که در رأس آنها پیامبران و امامان قرار داشتند در آن روز که بزرگ ترین قدرت ها را در اختیار مى گرفتند همانند نخستین روزهاى دعوت خود، مردم را دعوت به سوى اهداف مقدس دینى و انسانى از جمله توحید، یگانه پرستى و آزادگى مى نمودند، 🔹ولى داعیان باطل به هنگام قدرت و پیروزى نخستین مطلبى که در مغز آنها جوانه مى زند، دعوت به سوى خویش و تشویق مردم به یک نوع عبودیت بوده است، تملق ها و چاپلوسى هاى افراد بى مایه اى که معمولاً اطراف آنها را مى گرفتند، با غرور و کم ظرفیتى آنها توأم شده، چنین پدیده اى را به بار مى آورد. 🔹حدیث جالبى که از على(علیه السلام) نقل شده، روشنگر چهره واقعى و روحانى آن حضرت، و شاهدى براى این بحث است: 👈روزى که امام(علیه السلام) به سرزمین  اَنْبار  (یکى از شهرهاى مرزى عراق) رسید جمعى از دهقانان (کدخدایان) در برابر آن حضرت طبق سنتى که به آن خو گرفته بودند از مرکب هایشان پیاده شدند و به سرعت به سوى او شتافتند (و شاید سجده کردند) امام(علیه السلام) نه تنها به این کار رضایت نداد، بلکه شدیداً برآشفت و بر آنها فریاد زده: این چه کارى بود که شما انجام دادید؟ عرض کردند: این آدابى است که ما امیران خود را با آن بزرگ مى داریم. امام فرمود: به خدا سوگند! زمامداران شما از این کار بهره اى نمى گیرند و شما خود را در دنیا به رنج، و در آخرت به بدبختى گرفتار مى سازید! چه زیانبار است رنجى که به دنبال آن کیفر خدا باشد!! و چه سودمند است آرامش و آزادگى که در پى آن ایمنى از آتش دوزخ قرار گیرد !! 🔹اگر انبيا نبايد پرستش بشوند، حساب ديگران روشن است. اگر مواهب معنوى عامل عبوديّت نشود، حساب زرق و برق مادّى روشن است. 📚تفسير نمونه و نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️نكاتي خطاب به و دينی 💠مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُـولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَادًا لِّي مِن دُونِ اللَّهِ وَلَكِن كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ  ال عمران/79 🌱[اما] براي هيچ بشري [از جمله موسي و عيسي] چنين [حق و انتظاري] نبوده كه خدا كتاب و حكم و نبوّت به او دهد، سپس [مثل شما برتري طلبان، به جاي دعوت به سوي خدا] به مردم بگويد: به جاي خدا، بندگان [=مريدان سرسپرده] من باشيد! بلكه [پيامبران مي‌گفتند] از طريق كتاب [آسماني] كه تعليم مي‌دهيد و تدريس مي‌كنيد ربانيّون [=مربيان خدايي] شويد. 👌سه عنوان: كتاب و حكم و نبوّت، در سه آية قرآن عيناً تكرار شده 🔷عنوان «كتاب»، نقش قانون و شريعت را نشان مي‌دهد، «حكم» يا «حكمت»، دلالت بر اخلاقيات در مناسبات رفتاري و داوري عادلانه مي‌كند، و بالاخره «نبوّت»، نقش آگاهي رساني به مردم را دارد. 🔷«دِراسَتِ» از ريشة «دَرَسَ»، به آموزش مستمر گفته مي‌شود كه در تلاوت كتاب‌هاي ديني يا متون علميِ پُرمراجعه معمول است. مفهوم كهنه شدن نيز كه در اثر استمرار استفاده از يك كتاب پيش مي‌آيد، در اين كلمه موجود است و از اين منظر، به لباس كهنه نيز «مندرس» مي‌گويند. در تدريس كتاب مفهوم از سطحي‌نگري و ظاهربيني عبور كردن و به تار و پود و عمق و اساس دين رسيدن وجود دارد. اين واژه 6 بار در قرآن و همواره به همراه كتاب تكرار شده است 🔷«رِبِّي» كسي است كه نه فقط خداي خالق، بلكه خداوند ربّ [صاحب اختيار و ارباب] خود را شناخته باشد. «رِبيُّون» تربيت شدگان و رب شناسان طراز اول پيامبران [همچون اصحاب بدر و مهاجران و انصار] بودند كه در راه خداي ربّ‌العالمين با اربابان باطل بي هيچ ضعف و سُستي و خودكم‌بيني پيكار مي‌كردند [آل‌عمران 146 (3:146) ]. اما اصطلاح «رَبّانيُّون» از رَبّان [مربّي]، وصفي است كه در قرآن براي مربيان تورات‌شناس قوم يهود، كه به ارباب واقعي خود وقوف پيدا كرده بودند، به كار رفته است. امروز نيز يهوديان علماي ديني خود را رَبّايْ [Rabbai] مي‌نامند. 🔷«ربانيون و احبار» [مربيان و علماي ديني] دو عنواني است كه قرآن براي روحانيون منتقل كنندة تعاليم توراتي پيامبران بني‌اسرائيل به توده‌هاي مردم و حفاظت از ارزشهاي كتاب آسماني قرار داده است. اين دو گروة برگزيده واسطه‌اي براي تربيت و تعليم ديني براي بني‌اسرائيل و مراقبت از انحراف جامعه در تنگ‌نظري و تجاوز و رشوه‌خواري بودند [مائده 63 ]. 👌 از 4 موردي كه اين كلمه در قرآن به كار رفته است، مي‌توان دريافت كه در اين آيه از هشدار پيامبران بني‌اسرائيل به مربيان و معلمان ديني، يعني قشر آگاه از تعاليم تورات سخن مي‌گويد، كه با تكبّر سروري و سيادت و ثروت‌اندوزي مي‌كردند، نه توده‌هاي عادي مردم. از همانهاست كه مي‌خواهد مرّبي ديني مردم [ربّاني] باشند، نه ارباب و آقا بالا سرِ ملت. 👈 با وجود اين تصريحات، نه تنها بسياري از علماي اهل كتاب خود را ارباب مردم تصوّر مي‌كردند، بلكه توده‌هاي بي‌خبر از كتاب ديني نيز آنها را ارباباني به جاي خدا قرار مي‌دادند و سرسپرده و مريد و مقلّد آنها بودند: توبه 31  - اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلاَّ لِيَعْبُدُوا إِلَهًا وَاحِدًا لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ. 📚تفسیر بازرگان ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا