eitaa logo
قران پویان
435 دنبال‌کننده
5.7هزار عکس
670 ویدیو
607 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
🏖 🔸 فرمود: «شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُور» چه اینكه ساعاتش هم است؛ «هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَى ضِیافَةِ اللَّه»؛ میزبانتان و مهماندارتان خداست. خب اگر كسی مهمانِ صاحب خانه‌ای شد باید غذای صاحب خانه را بخورد؛ غذای این صاحب خانه، «نخوردن» است، چون خدای سبحان منزّه است و انسان را به دعوت كرده است. مهمانی ‌ای كه در آن، «نخوردن»، پذیرایی است! 🔸 انسان وقتی مهمان خدا شد باید بخورد، غذای الهی، نزاهت از هر گناه است وگرنه انسان، مهمان خدا نشد. فرمود: «شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَى ضِیافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ كَرَامَةِ اللَّه»؛ خب چه كسی نزد خدا، كریم است، غیر از انسان با تقوا؟! یعنی ماه، است. 🔸 «أَنْفَاسُكُمْ فِیهِ تَسْبِیح»؛ طوری است كه انفاس، است ولی ﴿وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ‌﴾؛ انسان، خود مسبّح حق است اما نمی‌ داند چه می ‌كند! «وَ نَوْمُكُمْ فِیهِ عِبَادَةٌ وَ عَمَلُكُمْ فِیهِ مَقْبُولٌ وَ دُعَاؤُكُمْ فِیهِ مُسْتَجَاب». چون شما این چنین مهمان حقّید و او مهماندار است، «فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّكُمْ بِنِیاتٍ صَادِقَة»؛ همیشه دعا مستجاب است امّا در این ماه شما می ‌توانید از فضائلِ برتری برخوردار باشید، بخواهید كه «أَنْ یوَفِّقَکمْ لِصِیامِهِ وَ تِلَاوَةِ کتَابِه». 🔸 فرمود: ﴿شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ﴾؛ اصلاً حدّ تام ماه مبارك رمضان این است كه ماه، است. اساس این ماه، انس با قرآن است، چون ماهی است كه قرآن در آن ماه نازل شد و خدای سبحان وقتی این ماه را معرفی می‌ كند، نمی‌فرماید ماهی است كه در آن روزه واجب است، می ‌فرماید ماهی است كه در آن، قرآن آمده است: ﴿شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ﴾، البته قرآن احكامی دارد كه یكی از آن احكام این است كه ﴿فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْیصُمْهُ﴾، لذا فرمود: بخواهید از خدا كه به شما بدهد. 🖊آیت الله جوادی آملی 📚 سوره مبارکه بقره جلسه 198 @quranpuyan
❇️سه دستور جامع در زمينه و آمادگی برای پيروزيها در سايه لطف الهی 💠فاصبران وعد الله حق و استغفر لذنبک و سبح بحمد ربک بالعشی والابکار 55/غافر پس صبر کن که وعده خدا حق است و از گناهت آمرزش بخواه و هر صبح وشام پروردگارت را حمد و تسبیح گوی 🔹 یعنی ای رسول ما در مقابل آزار و اذیت مشرکین کن چون وعده خدا حق است و بزودی به آن وفا می کند همان وعده ای که فرمود (انا لننصر رسلنا و الذین آمنوا)و یا فرمود (و کان حقا علینا نصرالمؤمنین ) و از اعمالی که نسبت به ساحت کریم توگناه محسوب می شود کن ، چون آنحضرت معصوم بوده و مسلما مرتکب گناه نشده و با امر مولوی پروردگار مخالفت نورزیده است . 🔹ولی از آنجا که رسولخدا ص در اعلی درجه منازل قرب است ، پرداختن به همین امور مادی و ضروریات زندگی که حتی یک دم مانع از ذکر خدا شود، نسبت به ساحت آنحضرت گناه محسوب می شود،بعضی از مفسران نیز گناه آنحضرت را به معنای گناه امت او دانسته اند. آنگاه رسولخدا ص را امر به و می نماید. حمدی که با توالی ایام استمرارداشته باشد و هر صبح و شام انجام شود همچنانکه در جای دیگر می فرماید (و من اللیل فسبحه و ادبار السجود) 📚تفسیر المیزان ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ و چيست؟ مستمر است يا در مواقع خاص؟ 💠قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمْزًا وَاذْكُر رَّبَّكَ كَثِيرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ  ال عمران:41 🌱 [زكريا] گفت: پروردگارا، براي من نشانه‌اي قرار ده. گفت: نشانة تو [اين است كه] تا سه روز با مردم - جز به رمز [=اشاره]- سخن نگويي [قادر به تكلم نخواهي بود] و [به شكرانة اين موهبت و آماده شدن براي چنين تحوّلي] پروردگارت را بسيار ياد كن و شامگاهان و بامدادان [=شبانه روز] تسبيح گوي. 🔹ذکر، مقابل نسيان، به خاطر سپردن چيزي در ذهن و فراموش نکردن آن است و ذکر بسيار، دلالت بر ضرورت تداوم اين ياد، به خاطر اهميت موضوع مي‌كند. ترديدي نيست که بنده بايد همواره به ياد آفريدگار خويش باشد تا فريب شيطان و نفس اماره را نخورد و به دنياي فاني دل نبندد، اما در موارد خاصي «ذکر بسيار» ضرورت بيشتري پيدا مي‌كند، مثل: هنگامة جنگ [انفال 45 (8:45) ]، شعر و شاعري [شعراء 227 (26:227) ]، تجارت و کار و کسب [جمعه 10 (62:10) ]، پند گيري از پيامبر [احزاب 21 (33:21) ، 35 (33:35) و 41 (33:41) ]، مبارزه با فرعون‌هاي روزگار [طه 33 (20:33) ]، آماده شدن براي ايفاي مأموريت [آل‌عمران 41 (3:41) ]، و بالاخره ذكر بسيار نام خدا در مساجد [حج آيه 40 (22:40) ]. يکبار نيز «تسبيح کثير» آمده است [طه 33 (20:33) ] که جمعاً با «ذکر کثير» 10 مورد مي‌شود. 🔹 و ذکر در تلقي بسياري از مردم، وِردي است فردي و در تنهايي. اما تسبيح، در معناي کلي آن تنزيه و تقديس و در معناي اجتماعي و بشري آن، منزه و بي‌عيب ساختن جامعه و پاکسازي آن از مفاسد [از جمله استبداد فرعونيان] است، و «ذکر» در شكل اجتماعي آن، مطرح ساختن ياد و نام خدا [ربّ اعلي] در جامعه‌اي است که هميشه و همه جا نام ارباب‌هاي قدرت، بر سرِ زبانهاست و ياد ستم‌هاي آنها دلها را مي‌لرزاند. 📚تفسیر بازرگان 1⃣هر چه لطف الهى بيشتر مى‌شود بايد ياد او نيز بيشتر شود. «وَ اذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيراً» 2⃣  خدا هر چه بيشتر، بهتر. «وَ اذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيراً» 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
🛑رسالت ع : افشاي خدايان زر و زور و تزوير و مبارزه با 🔷عصری است که، دیگر در میان توده، هیچ آوایی و ندایی بلند نیست: قلم‌ها را شکسته‌اند، زبان‌ها را بریده‌اند، لب‌ها را دوخته‌اند و همه‌ پایگاه‌های حقیقت را بر سر وفادارانش، ویران کرده‌اند. و اکنون، حسین، به عنوان یک رهبر مسئول، می‌بیند که اگر خاموش بماند، تمامِ اسلام به صورت یک " " درمی‌آید. اسلام تبدیل می‌شود به یک قدرتِ نظامی‌ سیاسی، و دگر هیچ!ِ 🔷اگر حسین نباشد تامردم را از سه خدای روی زمین آگاه کند: ، خدای و خدای ، یعنی این مثلث شوم حاکم برتاریخ، همان و و و نگذارد که حسین وحسین ها به رسالت خویش دست یازند، سیرحرکت تاریخ، باز دوباره و دوباره و دوباره تکرار میشود، اولی سرخلق رابه بند می آورد ودومی جیبش راخالی میکند و سومی بالحنی خیرخواهانه و با زبان دین درگوش خلق میگوید: صبرکن برادر،دنیا رابه اهلش وابگذار، آخرتت را آباد کن، این مثلث شوم و بیگانه ای که همیشه درتاریخ به کاربوده است. 🔷تشیع، در داستانِ کربلا، در اوجِ شکوه‌اش، تجسمِ عینی پیدا می‌کند. اما، یکی از وسایلِ بی‌روح شدن و فلج شدنِ فکرِ شیعی، و گم شدنِ اصلِ قضیه، این است که، ما، همه چیز را گذاشتیم، و به داستانِ کربلا پرداختیم. و به شکلی پرداختیم، که اولین قربانی‌ تجلیل و تعظیمِ ما از حسین، و یادآوری‌ داستانِ کربلا، خودِ حسین، و خودِ داستانِ کربلا است..."😔 📚دکتر علی /حسین وارث آدم ص_۲۳۴ کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━