تاملی در دیدگاههای استاد شهید #مطهری شماره چهار صد وشصت و هفت ✅مجموعه آثار .ج ۲۶،ص۳۷،اخباریون و قرآن ⬅️آیا قرآن شناختنی است؟ در تحلیل و شناخت محتوای قرآن نخستین سؤالی که مطرح میشود این است که آیا اساساً قرآن قابل شناخت و بررسی هست؟ آیا میتوان در مطالب و مسائل قرآن #تفکر و تدبر کرد یا آنکه این کتاب اساساً برای شناختن عرضه نشده بلکه صرفاً برای تلاوت و قرائت و یا برای ثواب بردن و تبرک و تیمن است؟ ممکن است به ذهن خطور کند که این سؤال موردی ندارد زیرا در این جهت که قرآن کتابی برای #شناخت است کسی تردید نمیکند. در دنیای #اسلام به علل مختلف جریانهای نامطلوبی در موضوع شناخت قرآن پیش آمد که در انحطاط مسلمین تأثیر بسزایی داشته است و متأسفانه هنوز هم ریشههای آن افکار منحط و خطرناک در جامعه ما وجود دارد. 🔺در میان #علمای شیعه در سه چهار قرن پیش افرادی پیدا شدند که معتقد بودند قرآن #حجت نیست. اینها از میان منابع چهارگانه فقه که از طرف علمای اسلام به عنوان معیار شناخت مسائل اسلامی عرضه شده بود یعنی #قرآن و #سنت و #عقل و #اجماع، سه منبع را قبول نداشتند.  ◀️در مورد اجماع میگفتند این رسم سنیهاست و نمیتوان از آن تبعیت کرد.  ◀️در خصوص عقل میگفتند با این همه خطای عقل اعتماد به آن جایز نیست.  ◀️اما در مورد قرآن محترمانه ادعا میکردند که قرآن بزرگتر از آن است که ما آدمهای حقیر بتوانیم آن را مطالعه کنیم و در آن بیندیشیم؛ فقط پیامبر و ائمه حق دارند در آیات قرآن غور کنند، ما فقط حق تلاوت آیات را داریم. این گروه همان اخباریین هستند. 🔶اخباریین تنها مراجعه به اخبار و احادیث را جایز میدانستند. شاید تعجب کنید اگر بدانید در بعضی از #تفاسیری که توسط این افراد نوشته شد، در ذیل هر آیه اگر حدیثی بود آن را ذکر میکردند و اگر حدیثی وجود نداشت از ذکر آیه خودداری میکردند آن طور که گویی اصلًا آن آیه از قرآن نیست. 👈این عمل یک نوع ظلم و جفا بر قرآن بود. و پیداست جامعهای که کتاب آسمانی خود، آنهم کتابی مانند #قرآن را به این شکل طرد کند و آن را به دست فراموشی بسپارد هرگز در مسیر قرآن حرکت نخواهد کرد.   🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 https://telegram.me/quranpuyan