eitaa logo
قران پویان
444 دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
646 ویدیو
599 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🕊 مربوط بہ 🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
💠‏وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ كُلاًّ هَدَيْنا وَ نُوحاً هَدَيْنا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ وَ أَيُّوبَ وَ يُوسُفَ وَ مُوسی‌ وَ هارُونَ وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (۸۴/انعام) 🌱‏و ما به او (ابراهيم)، اسحاق و يعقوب را بخشيديم و يكايك آنان را هدايت كرديم و نوح را پيش از آنان هدايت كرده بوديم. و از نسل او (ابراهيم)، داود و سليمان و ايّوب و يوسف و موسی و هارون را (نيز هدايت كرديم) و ما اين گونه نيكوكاران را پاداش می‌دهيم. 🔷✨‏در اين آيه و دو آيه‌ی بعد، در مجموع نام ۱۷ نفر از پيامبران آمده است‌ ‏در ضمير «ذُرِّيَّتِهِ» دو احتمال است: يكی آنكه ضمير به حضرت ابراهيم برگردد، چون آيات پيش درباره‌ی اوست و اكثر اين افراد از نسل اويند، روايت نيز همين را می‌فرمايد. ‏ديگر آنكه به نوح عليه السلام برگردد، چون ضمير به نام او نزديكتر است و از نسل او پيامبرانی همچون لوط بوده‌اند. ‏🔹 فرزند صالح، هديه و موهبت الهی است. «وَهَبْنا- نَجْزِي» ‏🔹 سنّتِ هدايت و بعثت، همواره جريان داشته است. «وَ نُوحاً هَدَيْنا مِنْ قَبْلُ» ‏🔹 الطاف الهی بی‌حساب و كتاب به كسی داده نمی‌شود. «كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ» 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
💠أُولئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُداهُمُ اقْتَدِهْ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرى‏ لِلْعالَمِينَ 🌱آن (پیامبر)ها، کسانی هستند که خدا هدایتشان کرده. بنابراین، راه آنان را پی‌ گیر. بگو: در برابر این (رسالت و تبلیغ شریعت)، پاداشی از شما نمی‌خواهم. این(پیامبر و کتابش) فقط یادآوری و پندی برای همه‌ی مردم جهان است. أنعام - ۹۰ 🔷✨آيه فوق هيچ منافاتی با اين ندارد كه اسلام ناسخ اديان و شرايع پيشين باشد، زيرا نسخ تنها شامل قسمتی از احكام می‌شود، نه اصول كلی دعوت آنها. ‏سپس به پيامبر ص دستور داده می‌شود كه" به مردم بگويد: من هيچگونه اجر و پاداشی در برابر رسالت خود از شما تقاضا نمی‌كنم، همانطور كه پيامبران پيشين چنين درخواستی نكردند، من هم از اين سنت هميشگی پيامبران پيروی كرده و به آنها اقتدا می‌كنم" (قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً). ‏نه تنها اقتداء به پيامبران و سنت جاويدان آنها ايجاب می‌كند كه پاداشی مطالبه نكنم بلكه از آنجا كه اين آئين پاك كه برای شما آورده‌ام يك وديعه الهی است كه در اختيار شما قرار می‌دهم، در برابر رساندن وديعه الهی به شما اجر و پاداش، مفهومی ندارد. ‏به علاوه اين قرآن و رسالت و هدايت يك بيدار باش و يادآوری به همه جهانيان است (إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْری‌ لِلْعالَمِينَ‌). 🔷✨‏و چنين نعمت عمومی و همگانی، همانند نور آفتاب و امواج هوا و بارش باران است كه جنبه عمومی و جهانی دارد، و هيچگاه خريد و فروش نمی‌شود و كسی در برابر آن اجر و پاداشی نمی‌گيرد، اين هدايت و رسالت نيز جنبه خصوصی و اختصاصی ندارد كه بتوان برای آن پاداش قائل شد، (با توجه به آنچه در تفسير اين جمله گفته شد پيوند آنها با يكديگر و با آيات قبل كاملا روشن می‌گردد). ‏ضمنا از جمله اخير به خوبی استفاده می‌شود كه آئين اسلام جنبه قومی و و منطقه‌ای ندارد و يك آئين جهانی و همگانی است. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🕊 مربوط بہ 🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ و ، در سايه‌ی و پرهيز از است 💠الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُم بِظُلْمٍ أُولَئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ   82/انعام  🌱كساني كه ايمان آوردند و ايمان خود را به ظلمي [=از انواع شرك در خداپرستي] نيالودند، امنيّت [واقعي] ويژة آنهاست و همان‌ها ره يافتگان‌اند.  🔹ظلم مقابل عدالت است و دلالت بر عدم تعادل و ناهماهنگي دارد، کسي که خالق را رها کرده و مشرکانه به مخلوق او پناه مي‌برد، گويي تعادلي در دل و ديده‌اش وجود ندارد. آية 13 سورة لقمان (30:13) نيز بر اين امر تأكيد دارد. در ضمن به كار بردن لفظ «لباس» براي ايمان «وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ»، نشانگر پوشش و زنگاري است از چرك و آلودگي شرك بر اندام ايمان، كه اخلاص و نورانيّت آن را زايل مي‌كند. در عزاي امام حسين(ع)، سوگواران مي‌گويند: «ما شهادت مي‌دهيم كه نجاست‌هاي جاهليت تو را نيالود و پرده‌هاي شب قيرگون آن را نپوشاند (اَشهَدُ أنّكَ لَم تَنَجَّسُّكَ الجاهِليهُ بِاَنجاسِها وَلَم تُلبِسُكَ مِن مُدلَهِمّاتِ ثِيابِها). 🔹آفت ايمان، ظلم و شرك و به سراغ رهبران غير الهی رفتن است. «آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إِيمانَهُمْ بِظُلْمٍ» ‏ 🔹ايمان به تنهايی كافی نيست، تداوم لازم است. «لَمْ يَلْبِسُوا إِيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ» 🔹امنيّت و هدايت واقعی، در سايه‌ی ايمان و پرهيز از شرك است. آمَنُوا ... لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ‌ ‏ 🔹تا ايمان خالص نباشد، دلهره است. وَ لَمْ يَلْبِسُوا ... بِظُلْمٍ‌ ... لَهُمُ الْأَمْنُ‌ ‏ 🔹علم و حكمت دو شرط لازم برای تدبير و مديريّت است. «إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ» (با توجّه به اين‌كه كلمه‌ی «ربّ» در لغت به معنای مدير و مربّی آمده است) ‏ 🔹موحّدی كه با برهان و دليل در برابر انحراف‌های جامعه بايستد، دارای درجاتی است. «دَرَجاتٍ» ‏ 🔹درجات الهی، حكيمانه به افراد داده می‌شود. نَرْفَعُ دَرَجاتٍ‌ ... حَكِيمٌ‌ 📚تفسیر بازرگان و نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ واقعی، هدايت خداوند است. هدايت‌های ديگر، سراب است 💠‏ذلِكَ هُدَی اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ لَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُمْ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (۸۸/انعام) 🌱‏آن هدايت خداست، هر كس از بندگانش را كه بخواهد به آن هدايت می‌كند و اگر شرك ورزند، قطعاً آنچه انجام داده‌اند از دستشان خواهد رفت. 🔹در اين جمله اين معنا را بيان می‌كند كه آن چه را كه خداوند سابقا در باره هدايت انبيا (ع) بيان می‌داشت معرف هدايت خاص او بود، همان هدايتی كه غير انبياء (ع) هر كس ديگری را هم بخواهد با آن هدايت می‌كند، پس هدايت وقتی هدايت به معنای واقعی است كه از ناحيه خدای سبحان باشد، و وقتی از خدای سبحان است كه آدمی را به صراط مستقيم كشانيده با انبيا (ع) همراه كند. و علامت اين نيز اين است كه برگشت همه دستورات آن به توحيد و اقامه دعوت حق و عبوديت و تقوا باشد. 🔹‏پس هر دعوت و هدايتی كه بين انبيا فرق گذاشته و مردم را نسبت به بعضی از آنان كافر و نسبت به بعضی ديگر مؤمن كند، و يا بين احكام خدا تفرقه انداخته مردم را به عمل به بعضی از آنها و ترك بعضی ديگر دعوت می‌كند، و يا از عهده تامين سعادت زندگی انسانی بر نمی‌آيد و يا انسان را به سوی شقاوت و بدبختی سوق می‌دهد، هدايت خدايی و مورد امضا و رضای پروردگار نيست و از راه فطرت منحرف است. ‏🔹هدايت واقعی، هدايت خداوند است. هدايت‌های ديگر، سراب است. «ذلِكَ هُدَی اللَّهِ» ‏🔹هدايت، كار خداست. حتّی پيامبران، از خود راه هدايتی ندارند. «يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشاءُ» ‏🔹شرك، عامل محو و باطل شدن كارهاست. «لَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ» 🔹در سنّت الهی، تبعيض نيست. حتّی اگر پيامبران شرك ورزند، تنبيه می‌شوند، چون اصالت با حقّ است، نه اشخاص. (با توجّه به اين‌كه آيات قبل مربوط به انبياست). «وَ لَوْ أَشْرَكُوا» 🔹انبيا، معصومند و غبار شرك هرگز بر دامانشان نمی‌نشيند. در آيه، فرضِ شرك به عنوان فرض محال آمده است. «لَوْ» ‏🔹در جهان‌بينی الهی، ارزش كارها در اخلاص آنهاست. اگر اخلاص نباشد، چيزی باقی نمی‌ماند. «وَ لَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ» 📚تفسیر المیزان و نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan