#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_28
❇️ وظایف #وصیت‌کننده و وصیت شونده
💠 فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَيْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
🌱 پس كسى كه از انحراف وصيّت كننده (و تمايل بى‌جاى او به بعض ورثه) يا از گناه او (به اينكه به كار خلافى وصيّت كند،) بترسد و ميان آنها را اصلاح دهد، گناهى بر او نيست (و مشمول قانون مجازات تبديل وصيّت نمى‌شود،) همانا خداوند آمرزنده و مهربان است.(182بقره)
👈تا به اینجا این حکم اسلامى کاملا روشن شد که هر گونه تغییر و تبدیل در وصیتها به هر صورت و به هر مقدار باشد گناه است، اما از آنجا که هر قانونى استثنایى دارد، در این آیه مىگوید: «هر گاه وصى بیم انحرافى در وصیت کننده داشته باشد- خواه این انحراف ناآگاهانه باشد یا عمدى و آگاهانه- و آن را اصلاح کند گناهى بر او نیست (و مشمول قانون تبدیل وصیت نمىباشد) خداوند آمرزنده و مهربان است» (فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ).
1⃣ فلسفه وصیّت:
🔷✨از قانون ارث تنها یک عده از بستگان آن هم روى حساب معینى بهرهمند مىشوند در حالى که شاید عده دیگرى از فامیل، و احیانا بعضى از دوستان و آشنایان نزدیک، نیاز مبرمى به کمکهاى مالى داشته باشند.
و نیز در مورد بعضى از وارثان گاه مبلغ ارث پاسخگوى نیاز آنها نیست، لذا در کنار قانون ارث قانون وصیت را قرار داده و به مسلمانان اجازه مىدهد نسبت به یک سوم از اموال خود (براى بعد از مرگ) خویش تصمیم بگیرند.
از اینها گذشته گاه انسان مایل است کارهاى خیرى انجام دهد، اما در زمان حیاتش به دلایلى موفق نشده، منطق عقل ایجاب مىکند براى انجام این کارهاى خیر لا اقل براى بعد از مرگش محروم نماند. مجموع این امور موجب شده است که قانون وصیت در اسلام تشریع گردد.
در روایات اسلامى تأکیدهاى فراوانى در زمینه وصیت شده از جمله، در حدیثى از پیامبر اسلام صلّى اللّه علیه و آله مىخوانیم: «کسى که بدون وصیت از دنیا برود مرگ او مرگ جاهلیت است».
2⃣ عدالت در وصیّت:
🔷✨در روایات اسلامى تأکیدهاى فراوانى روى «عدم جور» و «عدم ضرار» در #وصیت دیده مىشود که از مجموع آن استفاده مىشود همان اندازه که وصیت کار شایسته و خوبى است تعدى در آن مذموم و از گناهان کبیره است در حدیثى از امام باقر علیه السّلام مىخوانیم که فرمود: «کسى که در وصیتش عدالت را رعایت کند همانند این است که همان اموال را در حیات خود در راه خدا داده باشد.
و کسى که در وصیتش تعدى کند نظر لطف پروردگار در قیامت از او بر گرفته خواهد شد».
📚 تفسیر نمونه
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_28
❇️ #اجابت حتمی #خداخواهان
💠 وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ "بقره/186"
🌱 و اگر بندگانم سراغ مرا از تو گرفتند [=از خود برتر آمده و مرا طلب كردند]، من كه مسلماً نزديكم [یعنی حجاب و دوري از خود آنهاست]. من دعاي دعاكننده را، آنگاه كه مرا [نه براي حاجات مادّي خود] بخواند اجابت مي‌كنم. پس بايد براي [نزديك شدن به] من [تشنه و] طالب اجابت باشند و بايد به من ايمان بياورند، باشد تا رشد يابند.
🔷✨حرف «اذا» نشان مي‌دهد سراغ خدا گرفتن استثنايي است و اكثريت مردم خدا را براي رفع حاجات و دفع بلايا مي‌خوانند و در واقع او را براي خود مي‌خواهند، نه برعكس!
«قَرِيب» مبالغه «قُرب» است و نهايت نزديكي خدا به بندگان را، كه از رگِ گردن نزديكتر است، نشان مي‌دهد. اين نزديكي تا جايي است كه حتي گفته نشده: به آنها بگو من نزديكم، بلكه بي‌واسطه بيان شده است.
🔷✨ تضمين دعا تنها زماني است كه از خود و حوائج خود برتر آمده و طالبِ خود خدا [اسماء نيكو و جمال و جلالش] باشيم. خواندن خدا البته در هر شرايطي و به هر نيتي شايسته است، اما آنچه تعهّدِ اجابت شده، برداشتن موانع و حجاب‌هاست كه همان «من» و تمنيّات شخصي است. آنچنان كه فرمود: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم» [غافر 60 (40:60) ] و «خدا كسي است كه شخص درمانده را وقتي او را مي‌خواند اجابت مي‌كند» [نمل 62 (27:62) ].
🔷✨مانع ما براي رسيدن به حاجات خدايي، خودمان هستيم كه با دور شدن از خودخواهي‌ها مانع از بين مي‌رود و به خواسته‌هاي خدايي خود مي‌رسيم. به همين دليل دعاهاي به ظاهر غير ممکن پيامبران اجابت شده است.
✨ به تعبير مولوي در داستان تشنه و ديوار:🔻
سجده آمد كنـدن خشت لزب
موجب قُربي كه واسجد واقترب
تاكه اين‌ديوار‌عالي‌گردن است
مانـع اين سر فـرود آوردن است
هركه تشنه‌تر بُوَد بر بانگ آب
او كلوخ زفت‌تر كند از حجاب
👈منظور همين ايمان عادي نيست، بلكه ايمان به حقيقت توحيدي دعاست كه جز خدا چيزي خواندنی نیست.
🔷✨برحسب موضوع، معناي رشد تفاوت مي‌کند؛ وقتي موضوع هدايت مطرح باشد، معناي رشد مقابل «غي» [بي‌راهه] مي‌باشد بقره/256 اعراف/146، وقتي سخن از سود و زيان در کار باشد، رشد معنائي متضاد «شرّ» جن/10يا ضرر جن /21پيدا مي‌کند. اين سومين هدف و برنامة زيربنايي رمضان است كه با خداخواهي [نه خواندن خدا براي حاجات مادّي خود] حاصل مي‌شود. به نسبت دور شدن از منيّت‌هاست كه به او نزديك مي‌شويم و رشد مي‌كنيم، وگرنه با خرج كردن خدا براي خود در جا مي‌زنيم.
📚تفسیر آقاے بازرگان
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
💠#تلاوت_روزانه یــک صفحه قرآن بـه همراه ترجمه
📖#سورہ_مبارکه_بقره آیات 172 تا 186
📄#صفحه_28
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
#گزیده_نکات_تفسیری
#صفحه_28
❇️#تعداد روزهاي #روزه‌داري، 3 روز است يا 30 روز؟
سئوال:
در آیه 184 بقره كه احكام روزه تشريع شده،آمده است "ایاما #معدودات" با توجه به اينكه در مورد ایام حج هم در همين سوره بقره ايام معدودات (و اذکروا الله فی ایام معدودات") ذكر شده و مراد ان سه روز ايام تشريق است، ايا روزه ماه رمضان هم در سه روز واجب است يا 30 روز؟
⏮پاسخ:
در آيات ١٨٣ تا ١٨٥ سوره بقره كاملا مشخص است كه #روزه بر كسانى كه بر آنان واجب است، يك ماه است.
ايام معدودات در قبال يك سال مطرح شده كه به درستى معدودات است و سپس با قرينه متصل لفظى يعنى 👈فمن شهد منكم الشهر فليصمه مدت دقيق آن را تبيين كرده است، يعنى هر كه در اين ماه حاضر و توانا باشد بايد يك ماه را روزه دارى كند. اما اينكه چرا در ابتدا يك مرتبه اين امر بيان نشده است، ناظر بر سبك بيانى قرآن و روش تربيتى آن است.
روزه دارى به گونه اى است كه انسان به مدت يك ماه از مجموعه اى از چيزهاى مورد طبع و نيز عادت كرده اش در ساعات روزه دارى جدا و بريده مى شود و اين براى خيلى از اشخاص سخت تلقى مى گردد، لذا در ابتدا در آيه ١٨٣ خطاب به مؤمنان مى فرمايد كه اين حكم در گذشته نيز بوده و امت هاى قبل هم روزه دارى مى كرده اند و چيز جديد و شاقى نيست.
👈سپس ثمره اصلى آن را كه كسب تقوى يا تقويت آن است مطرح كرده تا تشويق كامل براى #روزه دارى با محتواى اصلى آن صورت گيرد، چون مهم ترين امر در دين و ديندارى تقوى است و به بيان امام على (ع) :
📚التقى رئيس الاخلاق (حكمت ۴۱۰ نهج البلاغه).
سپس در آيه ١٨٤ با بيان #ايام_معدودات نگرانى از يك ماه پشت هم روزه دارى را مى كاهد كه يك ماه از دوازده ماه است و به نظر مى رسد مثل چند روز به سرعت مى گذرد. آن گاه بعد از اين مقدمه چينى ها در آيه ١٨٥ يك ماه را به صراحت مطرح مى كند.
البته قرائن منفصل لفظى يعنى روايات قابل اعتماد و قرائن منفصل غير لفظى يعنى عمل پيامبر و امامان و همه تعليم يافتگان آنان يك ماه روزه دارى بوده است.
تجربه كنندگان يك ماه روزه دارى در ماه #رمضان مى دانند كه در ماه هاى ديگر به اين راحتى نمى توان روزه گرفت.
📚دكتر مصطفی دلشاد تهرانی
http://quranpuyan.com/yaf_postsm18074findunread_zmn-rwzh-Hkhm-msfr-w-mryD-wkhfrh-rwzh.aspx#post18074
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نکات_تفسیری
#صفحه_28
❇️رزق #قرآن، ضیافت خاص ماه #رمضان
این ضیافت خاص چیست؟
💠شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَ مَنْ كانَ مَرِيضاً أَوْ عَلى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلى ما هَداكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
🌱(آن روزهای اندک،) ماه رمضان (است) که قرآن در آن نازل شده که هدایتگر مردم و (در بر دارنده‌ی) دلایل آشکار هدایت و وسیله‌ی تشخیص حق از باطل است. پس هر کس از شما که این ماه (مبارک) را درک کند، باید آن را روزه بگیرد؛ و هر کس از شما که بیمار یا در مسافرت بود، (به‌جای آن، در) روزهایی دیگر (غیر از ماه رمضان روزه بگیرد). خداوند (با این حکم،) راحت شما را می‌خواهد نه سختی‌تان را، و (قضای روزه برای این است) که شمار (روزهای لازم برای روزه) را کامل کنید و خدا را برای اینکه شما را هدایت کرده، بزرگ بشمارید، و باشد که شکر (او را) به‌جای آورید.
بقره - ۱۸۵
🔷بی تردید یکی از رزق هایی که در این ضیافت الهی تقسیم می شود، رزق قرآن، و بهره مندی از این کتاب عزیز است. چون می دانید وقتی خدای متعال این ماه را در قرآن توصیف می کند، می فرماید «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ»(بقره/185) ویژگی این ماه این است که قرآن در آن نازل شده است. مقصود از شهر رمضان غیر از این جنبه ظاهری ماه، آن جنبه حقیقی و باطنی و ملکوتی ماه رمضان و شهر الله است.
در روایات فرمودند نگویید رمضان، بگویید شهر رمضان، اسماءالله است آن حقیقتی که در عالم هست، آن حقیقت ظرف نزول قرآن هست. این کتاب الهی که سراسر نور، ذکر و حیات است، در ظرف ماه رمضان تنزّل پیدا کرده است. لذا وقتی ما به ماه رمضان دعوت می شویم، دعوت به کتاب الله شدیم. بر سر این سفره رزق های فراوانی هست که اهل این معرفت از این رزق برخوردار هستند و تناول می کنند. این سفره ایی که خدا در ماه رمضان پهن کرده است، «الذی انزل فیه القرآن» کتابی که در محضر خدای متعال است، این کتاب درماه رمضان تنزّل پیدا کرده است. انوار قرآن در ماه رمضان منتشر است.
🔷بنابراین ماه رمضان غیر از این جنبه ظاهری و ملکی، یک حقیقت و باطنی دارد که اگر کسی وارد آن بشود، وارد سفره گسترده خدا شده است. آن حقیقت کتاب، اسرار کتاب در این ماه تنزّل پیدا کرده است. آنچه که ما در ماه های دیگر باید با زحمت تلاش کنیم و به دست بیاوریم، این ماه به آسانی به دست می آید. چرا؟ چون این کتاب وسیله خدای متعال در این ماه نازل شده است. به جای اینکه ما صعود کنیم، این کتاب فرود آمده است و ما راحت می توانیم از نعمت های قرآن و رزق قرآن و برکات قرآن برخوردار شویم.
🔷پس یکی از ضیافت های اصلی این ماه، یکی از رزق های اصلی که در این ماه، خدای متعال بر سر سفره خودش قرار داده، رزق قرآن است. خیلی بشارت بزرگی است که به ما دادند. حضرت فرمودند یک آیه قرآن در این ماه، ثواب یک ختم قرآن در ماه های دیگر را دارد. چون قرآن در ماه رمضان، شاخ و برگ خودش را نازل کرده است. ثمرات و میوه های خودش را در دسترس شما قرار داده است. آن وقت به قلب این ماه که برسیم که شب قدر است، «انا انزلناه فی لیله قدر»، اگر کسی از سفره این ماه که قرآن هست برخوردار شد، به شب قدر که رسید، به اسرار قرآن دست پیدا می کند.
🔷این که قرآن در ماه رمضان و در شب قدر نازل شده است، دو جور معنا می شود. یک معنایش این است که خدای متعال فرموده ما قرآن را در ماه رمضان نازل کردیم، یعنی قرآن در شب قدر نازل شده است. شب قدر هم شب 23 ماه رمضان است. این یک معنایش است. یک معنای دیگری که نازل شده است، این است که قرآن در کل ماه رمضان انوارش جاری است. در همه ماه رمضان سفره قرآن پهن است. ارزاق قرآن در ماه رمضان منتشر است. منتهی در شب قدر یک ضیافت خاصی از قرآن است و آن اسرار قرآن و حقایق قرآن در شب قدر نازل می شود. لذا اگر کسی بر سر این سفره نشست، با انوار قرآن سیر کرد و وارد شب قدر شد و شب قدر را درک کرد، آن وقت به اسرار قرآن راه پیدا می کند که ضیافت خاص اهل الله واهل شب قدر است. ولی اهل ماه رمضان همه شان بر سر سفره قرآن نشسته اند و از سر سفره قرآن برخوردار هستند.
📚آیت الله میرباقری
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نکات_تفسیری
#صفحه_28
❇️#اجابت حتمی #خداخواهان
💠وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ "بقره/186"
🌱 و اگر بندگانم سراغ مرا از تو گرفتند [=از خود برتر آمده و مرا طلب كردند]، من كه مسلماً نزديكم [یعنی حجاب و دوري از خود آنهاست]. من دعاي دعاكننده را، آنگاه كه مرا [نه براي حاجات مادّي خود] بخواند اجابت مي‌كنم. پس بايد براي [نزديك شدن به] من [تشنه و] طالب اجابت باشند و بايد به من ايمان بياورند، باشد تا رشد يابند.
🔹حرف «اذا» نشان مي‌دهد سراغ خدا گرفتن استثنايي است و اكثريت مردم خدا را براي رفع حاجات و دفع بلايا مي‌خوانند و در واقع او را براي خود مي‌خواهند، نه برعكس!
🔹«قَرِيب» مبالغه «قُرب» است و نهايت نزديكي خدا به بندگان را، كه از رگِ گردن نزديكتر است، نشان مي‌دهد. اين نزديكي تا جايي است كه حتي گفته نشده: به آنها بگو من نزديكم، بلكه بي‌واسطه بيان شده است.
🔹تضمين دعا تنها زماني است كه از خود و حوائج خود برتر آمده و طالبِ خود خدا [اسماء نيكو و جمال و جلالش] باشيم. خواندن خدا البته در هر شرايطي و به هر نيتي شايسته است، اما آنچه تعهّدِ اجابت شده، برداشتن موانع و حجاب‌هاست كه همان «من» و تمنيّات شخصي است. آنچنان كه فرمود: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم» [غافر 60 (40:60) ] و «خدا كسي است كه شخص درمانده را وقتي او را مي‌خواند اجابت مي‌كند» [نمل 62 (27:62) ].
🔹مانع ما براي رسيدن به حاجات خدايي، خودمان هستيم كه با دور شدن از خودخواهي‌ها مانع از بين مي‌رود و به خواسته‌هاي خدايي خود مي‌رسيم. به همين دليل دعاهاي به ظاهر غير ممکن پيامبران اجابت شده است.
✨ به تعبير مولوي در داستان تشنه و ديوار:🔻
سجده آمد كنـدن خشت لزب
موجب قُربي كه واسجد واقترب
تاكه اين‌ديوار‌عالي‌گردن است
مانـع اين سر فـرود آوردن است
هركه تشنه‌تر بُوَد بر بانگ آب
او كلوخ زفت‌تر كند از حجاب
🔹منظور همين ايمان عادي نيست، بلكه ايمان به حقيقت توحيدي دعاست كه جز خدا چيزي خواندنی نیست.
🔹برحسب موضوع، معناي رشد تفاوت مي‌کند؛ وقتي موضوع هدايت مطرح باشد، معناي رشد مقابل «غي» [بي‌راهه] مي‌باشد بقره/256 اعراف/146، وقتي سخن از سود و زيان در کار باشد، رشد معنائي متضاد «شرّ» جن/10يا ضرر جن /21پيدا مي‌کند. اين سومين هدف و برنامة زيربنايي رمضان است كه با خداخواهي [نه خواندن خدا براي حاجات مادّي خود] حاصل مي‌شود. به نسبت دور شدن از منيّت‌هاست كه به او نزديك مي‌شويم و رشد مي‌كنيم، وگرنه با خرج كردن خدا براي خود در جا مي‌زنيم.
📚تفسیر آقای بازرگان
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan