#زندگي_قرآني شماره 156 سوره #ال_عمران صفحه_64 💐⭕️ #امربه_معروف و #نهى_ازمنكر و دعوت به #خير از صفات #مومنان 🔴قسمت دوم 🔸وَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ال عمران:104 و [براي مقابله با اين انحرافات] بايد از ميان شما گروهي [هم انديش] باشند كه [اختلاف كنندگان] را پيوسته به خير دعوت كنند و به پسنديده‌ها فرمان دهند و از ناپسندها باز دارند و اين ها همان رستگارانند. ______ 🔻- فرق کلمه «اُمت» با قوم، قبيله، جماعت، طايفه و... در قصد و هدف، آرمان، عقايد و رويکردهاي آنهاست. امت از ريشه «اُمّ» به معناي قصد است و امت، اجتماعي است که وجه مشترک دارند. 👈- «خَيْر» به هر چيز مرغوب و مطلوب گفته مي‌شود كه دلپسند همگان باشد. «اختيار» كردن كسي يا چيزي، انتخاب و گزينش آن از ميان بقيه است. اين كه در قرآن آمده «بِيَدِكَ الْخَيْر» [آل‌عمران 26 (3:26) ]، منظور اين است كه اختيار امور به دست خداست، اما منظور از دعوت مردم به خير [يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْر]، فرا خواندن آنها به سوي بهترين‌ها در: اخلاق و رفتار، فرهنگ، علم، سياست، صنعت و غيره است. ♦از آنجايي كه تشخيص بهترين‌ها در زمينه‌هاي مختلف كار هر كسي نيست، و اصولا اكثريت مردم به زندگي شخصي خويش مشغول هستند، لازم است گروه آگاه و اهل نظري كه هنر و قدرت قلم و بيان داشته باشند، از يك طرف بهترين راه حل‌ها را برگزينند و در رسانه‌هاي جمعي به اطلاع مردم برسانند، و از طرف ديگر به وسيلة امر به #معروف [آنچه مورد پذيرش عُرف جامعه و مصوّب نمايندگان ملت است] و #نهي_ازمنكر [آنچه ناپسند اكثريت است] با مفاسد مبارزه كنند. -🔻 اين فريضه همچون گلبول‌هاي سفيد مقابله كننده با #ميكرب‌هاي مهاجم، بدنة جامعه را در برابر تسلط #نااهلان بر اركان قدرت و استبداد سياسي، ديني و اقتصادي محافظت مي‌كند. در فرازي از امام باقر(ع) نقل شده است: «همة فرايض با امر به معروف و نهي از منكر برپا مي‌شود؛ راه‌ها امنيّت مي‌يابد، معاملات و كسب و كار حلال مي‌شود، ستم‌ها به عقب رانده مي‌شود، زمين آباد مي‌گردد، از دشمنان انصاف گرفته مي‌شود و امور سامان مي‌يابد.» ♦به كار بردن عناوين « #معروف و #منكر» به جاي: #حلال و #حرام، مشروع و نامشروع، ثواب و گناه، خير و شرّ و امثالهم، دلالت بر داوري فطري و عقل سليم مردم در پسنديده يا ناپسند بودن امور مي‌كند. معروف ارزشي است كه عرف سالم جامعه آن را شناخته و بر آن معرفت پيدا كرده باشد. ملاك تشخيص اين امر در دنياي مدرن، تصويب نمايندگان منتخب مردم است. اين قاعده‌اي كلي است، اما از آنجايي كه اين فريضه در مجموعة قرآني و جهان‌بيني ديني مطرح شده، معيار معروف و منكر با ميزان كتاب و سنّت سنجيده مي‌شود. 🖍كلمة «مَعْرُوف» كه جمعاً 38 بار [به صورت معرفه و نكره] در قرآن تكرار شده است، دلالت بر #نيكو شناخته شدن كاري نزد مردم مي‌كند. اين كلمه بيش از همة سوره‌ها [15 بار] در سورة بقره آمده است و عمدتاً ناظر به روابط زناشويي، حقوق طرفين و فرزندان، حقوق پس از طلاق، سخن گفتن به نيكويي مي‌باشد كه معيار آن متغيّر و تابع فرهنگ جامعه و فطرت انسانها مي‌باشد. 👈در فريضة « #امر_بمعروف و #نهي_ازمنکر» معناي «امر»، آنچنان که در زبان فارسي فهميده مي‌شود، فرمان دادن از موضع بالا و تحميل عقيده نيست؛ چرا که در اينصورت با اصل «لا اکراه في الدين» تناقض پيدا مي‌کند، بلکه نوعي نظر دهي، راهنمائي و دلالت کردن است. آيات: مريم 55 (19:55) ، طه 132 (20:132) ، اعراف 110 (7:110) ، و شعراء 35 (26:35) اين نظر را به روشني نشان مي‌دهند. 💫تفسير بازرگان کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛