✳بررسی #الزام_حجاب_بانوان در حکومت دینی:
⁉آيا قران و سنت، حكومت ها را به اجبار به پوشاندن موي سر زنان ملزم كرده است؟
🔴قسمت اول:
↩️1-طرح موضوع: پوشش زن در فرهنگ ملي و اسلامي ما از جايگاه بلندي برخوردار است و لزوم آن در ميان همه مذاهب اسلامي، مورد اتفاق است ؛ لذا از وظايف حكومت اسلامي است كه اين وظيفه ديني را تبليغ و ترويج كرده و براي تحقق آن در جامعه برنامهريزي و فرهنگسازي كند.
💢 اما اينكه حكومت اسلامي براي اجراي اين حكم به روشهاي عقوبتي، #تنبيه و #تعزير متوسل شده و #اجبار و الزام قانوني براي آن داشته باشد،
👈👈 امري است كه نه از ناحيه شرع مقدس تأييد شده و نه در تاريخ اسلام و سيره پيامبر و ائمه معصومان نمونهاي براي آن يافت ميشود و نه سيره عقلا مؤيد آن است؛
⁉اكنون پرسش اين است كه شيوه برخورد با حكم حجاب به لحاظ #فقهي كدام است
و آيا در اصل مسأله پوشش، وظيفهاي دولتي است كه ضرورت الزام بر آن را ايجاب ميكند يا مانند نماز، روزه و ساير احكام ديني، تكليفي شرعي است كه تا زمينه فهم، آگاهي، اعتقاد، فرهنگسازي و هنجارگرايي در آن فراهم نيايد، هر عمل الزامكننده آب در هاون كوبيدن است ؟
↩️ 2) ديدگاهها درباره #الزام_حجاب
در ميان صاحبان انديشه درباره شيوه برخورد با مسأله حجاب، سه نظريه مطرح است:
🔄1- 2) از آنجا كه اصل حجاب به عنوان وظيفه شرعي #واجب است، مانند هر يك از #واجبات شرعي فردي و اجتماعي، بايد ديگران را بر آن الزام كرد و قوانيني براي ملزم كردن زنان وضع نمود و كساني كه مرتكب بيحجابي ميشوند را كيفر داد.
🔄2- 2) اصل حجاب هر چند واجب شرعي است، اما وظيفه شخصي و در حوزه خصوصي تكاليف ديني #فردي است؛ لذا الزام بر آن جايز نيست و نميتوان كسي را بر بيحجابي كيفر كرد.
3- 2) از آنجا كه اصل حجاب واجب است، #فرهنگسازي و فعاليت تبليغي براي آشنايي و آگاه كردن مردم نسبت به اين وظيفه لازم است و صرف رعايت نكردن حجاب كيفري را به دنبال نميآورد. لذا نميتوان كسي را بر ترك حجاب و انجام عمل حرامي مانند بيحجابي مجازات كرد، ادله اوليه نيز دلالتي بر جواز الزام ندارد.
⭕ تنها در صورتي الزام دولت جايز است كه ↩️اولاً برداشتن حجاب به صورت كلي عفت عمومي را جريحهدار كند و بيحجابي تبديل به ناهنجاري اجتماعي شود.
↩️ثانياً به صورت علمي و كارشناسي ثابت شود كه تبرج و آراستن ضايعهاي بزرگ و اجتماعي است.
↩️ ثالثاً تمام راههاي فرهنگي و روشهاي تبليغي و ترويجي انجام گرفته و اكثريت جامعه از #حكم_حجاب آگاه شده باشند. در آن صورت بحث حجاب از حوزه #تكليف-فردي بيرون آمده و در سلك قوانين اجتماعي و #حقوق_عمومي در ميآيد كه عدم رعايت آن ناهنجاري اجتماعي و فساد اخلاقي خواهد بود كه خود موضوع مستقلي است.
🔸به نظر نويسنده، نظريه سوم با مستندات ديني و عقلي سازگارتر است و كساني كه نظريه نخست را برگزيدهاند، به دلايلي مانند سيره عقلا، عمومات و اطلاقات ادله و امر به معروف و نهي از منكر استناد كردهاند. حتي به اين اصل فقهي كه هر مخالفت با شرع تعزير دارد، تمسك كردهاند.
حال آنكه به نظر نويسنده همه اين دلايل جاي مناقشه جدي دارد كه يكايك آنها مورد بحث قرار خواهد گرفت.
💫ادامه دارد
🎙ايت الله سید محمد علی ایازی
مشروح ديدگاهاي مختلف را در لينك زير مطالعه نماييد
http://www.quranpuyan.com/yaf_postst5547_y-qrn-w-mSwmyn--Hkwmt-r-bh-jbr-Hjb-bry-khnm-h-mlzm-krdh-st.aspx
کانالِ قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━
#نقد و #سئوال_از_حاكمان: #واجب_شرعي يا ممنوع؟
🔴قسمت دوم
🔹از متون دینی بر می آید که مهم ترین #وظیفه مردم #نصیحت و خیرخواهی و امر به معروف و نهی از منکر نسبت به همه مردم و به ویژه #حاکمان است. عجیب است از درون نهادی که قرار بوده است مردم اعضای آن را برای نظارت بر حاکم برگزینند، این صدا به گوش می رسد که وظیفه این نهاد (#مجلس_خبرگان) نظارت بر رهبري نیست بلکه حفاظت آن است. حتی عالماني که خود در این نظام و تدوین قوانین آن نقش داشته اند درست عکس این مطلب را بیان می کرده اند و آن را روشن و آشکار می دیده اند.
🔰از منظر امام خمینی، امر به معروف و نهی از منکر و قاعدهی نصیحت شامل #حکومت اسلامی میشود ولذا به عنوان نمونه میفرماید:
«شما و ما #موظفیم که در تمام اموری که مربوط به دستگاههای اجرایی است، امر به معروف کنیم.» (صحیفهی امام، ج ۱۳، ص ۴۷۰ )
«نصیحت از #واجبات است، ترکش شاید از #کبایر باشد، از #شاه گرفته تا این #آقایان، تا آخر مملکت» (همان، ج ۱، ص ۱۲۱)
«حتی اگر خدای نخواسته #رهبر انقلاب یا رئیس دولت مرتکب چیزی شد که موجب حد شرعی است، باید در مورد او اجرا شود.»صحیفهی امام، ج ۹، ص ۲۱۳
🔰شهيد دكتر #بهشتي نيز كه نقش مهمي در تدوين قانون اساسي داشت، اينگونه اظهار داشته است:
🔻« #انتقاد بر #امام، تذكر به امام، نصيحت به ائمهی مسلمين، اصلاً #واجب است.
تذكر به امام دادن، تذكر دلسوزانه به امام دادن، انتقاد كردن از يك تصميم امام، كه اصلاً تربيت اسلامى است. در آن خطبه #حقوق_راعى و #رعيت، حقوق رعيت بر راعى كه در نهج البلاغه هست،
👈از على(ع) نقل مىكند كه آن حضرت از #مردم مىخواهد كه از او #انتقاد كنند و به او تذکر دهند؛
اما همانوقت كه انسان تذكر مىدهد، مىداند كه تذكر مىدهد؛ ولى تصميمگيرى با كيست؟ انسان تذكرش را مىدهد، حرفش را مىزند، استدلال هم مىكند؛ ولى تصميمگيرى با كيست؟ با رهبر است… انتقاد و تذكر و نصيحت «و النَّصيحةُ لِاَئِمَةِ الْمُسْلِمین» لازم است. اين #وظيفه است.».
(سخنرانیها و مصاحبههای آیتالله شهید دکتر سید محمد حسینی بهشتی، تدوین: محمدرضا سرابندی، ج۲، ص۶۴۷.)
وی پس از تصویب قانون اساسی، در یک سخنرانی، کارنامه خود را در تدوین آن بیان کرده، میگوید:
🔻«ما این قدر مبارزه کردیم تا از شرّ #دیکتاتوری خلاص شویم؛
نمیخواهیم یک دیکتاتوری جدید داشته باشیم.
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصمیمگیری و اعمال نظر در اداره امور مملکت میان پنج نهاد اصلی تقسیم شده است (این جمله را یک بار دیگر تکرار میکنم…)؛ 👈هر نهاد حدود و اختیارات و وظائفش را قانون اساسی معین کرده است
و شما امت قهرمان یک وظیفه دارید و آن اینکه با وجدان بیدار و آگاهتان #مراقبت_کنید هر یک از این نهادها در دایره وظایف و اختیاراتشان عمل کنند: ۱. مقام رهبری با وظایف فرماندهی کل قوا، تعیین فقهای شورای نگهبان و … ؛ ۲. رئیس جمهوری؛ ۳. نخست وزیر و وزرا به عنوان هیئت دولت؛ ۴. مجلس شورای ملی؛ ۵. شورای عالی قضایی.
👈هر کس حدود و اختیاراتش معلوم است مسئولیتهایش هم معلوم است. …
البته اظهار نظر علمی و #انتقادی راهش برای همه باز است؛ این دخالت در تصمیمگیری و اجرا نیست که ممنوع باشد».(همان، ج۱، ص۲۹۰.)
🔻در مجلس تدوين قانون اساسي دربارهی مسئولیت رهبری، در برابر اين سؤال كه «با توجه به اين كه قدرت اجرايی را در اختيار كسی قرار میدهيد كه معصوم نيست، رهبر در برابر چه مقامی مسئول است؟ و مرجع رسيدگي به تخلفات احتمالی وی كيست؟»، اظهار داشت:
«رهبر از اين جهت كه #دربرابر_ملت #مسؤول است مثل نمايندگان مجلس است كه تحت نظارت ملتاند. مردم ناظرند كه آيا آنان به وظايف محدود نمايندگی به درستی عمل میكنند يا نه.».
(صورت مشروح مذاکرات مجلس بررسی نهایی قانون اساسی، ج۲ ص ۱۰۹۰)
ادامه دارد
کانالِ قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛