eitaa logo
قران پویان
439 دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
659 ویدیو
602 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🕊 مربوط بہ 🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️! 🌱وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَعْمالُهُمْ كَسَرابٍ بِقِيعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ ماءً حَتَّی إِذا جاءَهُ لَمْ يَجِدْهُ شَيْئاً وَ وَجَدَ اللَّهَ عِنْدَهُ فَوَفَّاهُ حِسابَهُ وَ اللَّهُ سَرِيعُ الْحِسابِ (۳۹/نور) 🌱‏اعمال كسانی كه كافر شدند همچون سرابی است در بيابان هموار كه تشنه، آن را آب می‌پندارد، تا آن هنگام كه به سراغ آن می‌آيد آن را چيزی نمی‌يابد، و خدا را نزد خويش می‌يابد كه حساب او را بی‌كم و كاست دهد و خداوند به سرعت به حساب‌ها می‌رسد. 🔷‏از آنجا كه در آيات گذشته سخن از نور خدا، نور ايمان و هدايت، بود، برای تكميل اين بحث، و روشن شدن حال آنها در مقايسه با ديگران، در آيات مورد بحث سخن از ظلمت كفر و جهل و بی ايمانی، و كافران تاريكدل و منافقان گمراه می‌گويد، سخن از كسانی می‌گويد كه به عكس مؤمنان كه زندگی و افكارشان" نُورٌ عَلی‌ نُورٍ" بود، وجود آنها" ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ‌" است! سخن از كسانی است كه در بيابان خشك و سوزان زندگی بجای آب به دنبال سراب می‌روند، و از تشنگی جان می‌دهند، در حالی كه مؤمنان در پرتو ايمان چشمه زلال هدايت را يافته و در كنار آن آرميده‌اند. 🔷‏نخست می‌گويد:" كسانی كه كافر شدند اعمالشان همچون سرابی است در يك كوير، كه انسان تشنه آن را از دور آب می‌پندارد" (وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَعْمالُهُمْ كَسَرابٍ بِقِيعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ ماءً). ‏" اما هنگامی كه به سراغ آن می‌آيد چيزی نمی‌يابد" (حتی اذا جاءه لم يجده شيئا). ‏" اما خدا را نزد اعمال خود می‌يابد و حساب او را صاف می‌كند"! (وَ وَجَدَ اللَّهَ عِنْدَهُ فَوَفَّاهُ حِسابَهُ‌). ‏" و خداوند سريع الحساب است"! (وَ اللَّهُ سَرِيعُ الْحِسابِ‌). 🔷‏" سراب" در اصل از ماده" سرب" (بر وزن شرف) به معنی راه رفتن در سراشيبی است و" سرب" (بر وزن حرب) به معنی راه سراشيبی است، به همين مناسبت" سراب" به تلالؤی می‌گويند كه از دور در بيابانها و سراشيبی‌ها نمايان می‌شود و به نظر می‌رسد كه در آنجا آب وجود دارد، در حالی كه چيزی‌ جز انعكاس نور آفتاب نيست. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ 💠أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الطَّيْرُ صَافَّاتٍ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبِيحَهُ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِما يَفْعَلُونَ (۴۱/نور) 🌱آيا نديدی كه هر كه در آسمان‌ها و زمين است و پرندگان بال گشوده (در حال پرواز) برای خدا تسبيح می‌گويند، و هر يك نيايش و تسبيح خود را می‌داند؟ و خداوند به آنچه می‌كنند، داناست. 🔹تنها به خود نينديشيد، به اطراف خود هم بنگريد و در هستی نيز مطالعه و انديشه كنيد. «أَ لَمْ تَرَ» ‏ 🔹در ميان موجودات هستی، پرندگان، آن هم در حال پرواز، توجّه خاصّی به خدا دارند. «وَ الطَّيْرُ صَافَّاتٍ» ‏ 🔹همه‌ی موجودات، شعور دارند ونماز و تسبيح آنها، آگاهانه است. «كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ» ‏ 🔹نماز، در صورتی ارزش دارد كه نمازگزار بداند چه می‌گويد و چه می‌كند. «كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ» ‏ 🔹نماز و تسبيح هر موجودی به صورت خاصّی است. «صَلاتَهُ وَ تَسْبِيحَهُ» 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♻️♻️♻️ : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 7⃣1⃣ تدبر در سوره ❓منظور آيه ۲۵ از وازدادو تسعا چيست؟ وَلَبِثُوا فِي كَهْفِهِمْ ثَلَاثَ مِائَةٍ سِنِينَ وَازْدَادُوا تِسْعًا پاسخ ۲ : در تفسیر آیه ۲۵ برخی گفته اند ۳۰۰ سال اشاره شده در ابتدای آیه، مدت بیهوشی و توقف اصحاب کهف را به سال شمسی بیان کرده و اضافه شدن جمله وازدادوا تسعا ،این زمان را به قمری بیان کرده است. حال انکه این برداشت غیر معمول و نامتعارف است بلکه منطقی ان است که هر دو عدد از یک جنس باشد یا هر دو قمری یا هر دو شمسی. نه اینکه یکی شمسی و دیگری مابه تفاوت شمسی و قمری. ضمن اینکه این نوع طرز بیان اعداد در سوره عنکبوت در بیان ۹۵۰ سال رسالت حضرت نوح نیز استفاده شده است: و لبث فیهم الف سنه الا خمسین عاما .یعنی ابتدا عدد رند بیان شده و سپس خرده دقیق ان .در اینجا نیز ۳۰۹ سال،بصورت ۳۰۹ باضافه ۹ بیان شده است. آقای سيدكاظم فرهنگ https://b2n.ir/g94617 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مروري بر ع به امام ع 🛑قسمت چهل ودوم : 💢بدان كه هرگز به همه نميرسي پس در طلب دنيا باش. 🔶وَ اعْلَمْ يَقِيناً أَنَّكَ لَنْ تَبْلُغَ أَمَلَكَ وَ لَنْ تَعْدُوَ أَجَلَكَ وَ أَنَّكَ فِي سَبِيلِ مَنْ كَانَ قَبْلَكَ؛ فَخَفِّضْ فِي الطَّلَبِ وَ أَجْمِلْ فِي الْمُكْتَسَبِ، فَإِنَّهُ رُبَّ طَلَبٍ قَدْ جَرَّ إِلَى حَرَبٍ وَ لَيْسَ كُلُّ طَالِبٍ بِمَرْزُوقٍ وَ لَا كُلُّ مُجْمِلٍ بِمَحْرُومٍ؛ وَ أَكْرِمْ نَفْسَكَ عَنْ كُلِّ دَنِيَّةٍ وَ إِنْ سَاقَتْكَ إِلَى الرَّغَائِبِ، فَإِنَّكَ لَنْ تَعْتَاضَ بِمَا تَبْذُلُ مِنْ نَفْسِكَ عِوَضاً؛ به يقين آگاه باش كه هرگز به آرزويت نرسى، و از اجل معيّن شده نگذرى، و در راه كسى هستى كه پيش از تو بوده. پس در طريق به دست آوردن مال آرام باش، و در برنامه كسب و كار مدارا كن، چه بسا تلاشى كه موجب تلف شدن ثروت شود. معلومت باد كه هر كوشنده اى يابنده، و هر مدارا كننده اى محروم نيست. نفس خود را از هر پستى به گرامى داشتنش حفظ كن هر چند تو را به نعمت هاى فراوان رساند، زيرا در برابر مقدارى كه از كرامت نفس به خرج مى گذارى عوضى به دست نياورى، 🖋ترجمه انصاریان 🌴امام(ع( در اين بخش از وصيّت نامه خود به شش نکته مهم که هر يک نصيحتى است انسان ساز، اشاره مى کند; ولى پيش از آن در مقدمه اى مى فرمايد: «و بدان به يقين هرگز به همه آرزوهايت دست نخواهى يافت و (نيز بدان) هرگز از اجلت تجاوز نخواهى کرد (و بيش از آنچه مقرر شده عمر نمى کنى) و تو در همان مسيرى هستى که پيشينيان تو بودند (آنها رفتند و تو هم خواهى رفت)»; آن گاه چنين نتيجه مى گيرد: «حال که چنين است در به دست آوردن دنيا زياده روى مکن و در کسب و کار ميانه رو باش»; 👈جمله «لَنْ تَبْلُغَ أَمَلَکَ» بيان واقعيّتى روشن است که هيچ انسانى در اين جهان به تمام آرزوهاى خود نخواهد رسيد، بنابراين چرا در طلب روزى حريص باشد؟ جمله «وَلَنْ تَعْدُوَ أَجَلَکَ» اشاره به اين است که عمر انسان به هر حال محدود است و هيچ کس نمى تواند بيش از وقت مقرر در اين جهان بماند. حال که چنين است چرا براى به دست آوردن مال، بيش از حد دست و پا کند. تعبير به «خَفِّضْ; آرام باش و فرو نه» و «أَجْمِلْ; راه اعتدال پيش گير» هر دو اشاره به يک حقيقت و آن ترک حرص براى جلب روزى بيشتر است. اين تعبير هرگز تلاش و سعى براى به دست آوردن روزى حلال را نفى نمى کند. 🌴امام در ادامه اين سخن به استدلال پرمعنايى توسل مى جويد و مى فرمايد: «زيرا بسيار شده که تلاش فراوان (در راه دنيا) منجر به نابودى (اموال) گرديده (اضافه بر اين) نه هر تلاشگرى به روزى رسيده و نه هر شخص ميانه روى محروم گشته است»; شبيه اين مضمون در حديثى از پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) آمده است، حضرت مى فرمايد: «اَجْمِلُوا فى طَلَبِ الدُّنْيا فَإنَّ کُلاًّ مُيَسَّرٌ لِما خُلِقَ لَهُ; در طلب دنيا باشيد، چرا که به هرکس آنچه مقدر شده است داده مى شود». جمله «رُبَّ طَلَب قَدْ جَرَّ إلى حَرَب; چه بسيار تلاش فراوانى که منجر به نابودى شده» به دو جمله «فَلَيْسَ کُلُّ طَالِب... وَلاَ کُلُّ مُجْمِل...» در واقع به منزله دليل است براى آنچه در جمله هاى قبل درباره رعايت اعتدال و ميانه روى در طلب رزق آمده است و اشاره به اين حقيقت است که دست و پاى زياد هميشه درآمد بيشتر و رعايت اعتدال و ميانه روى هميشه درآمد کمتر را در پى ندارد، بلکه لطف الهى بر اين قرار گرفته آنها که بر او توکل کنند و حرص و آز و طمع را کنار بگذارند و به صورت معتدل براى روزى تلاش نمايند زندگى بهتر و توأم با آرامش بيشتر داشته باشند و در ضمن، ديگران نيز اجازه پيدا کنند که از تلاش خود براى روزى بهره گيرند و حريصان جاى را بر آنها تنگ نکنند. 💢هرگز تن به مده: 🌴امام(عليه السلام) در دومين دستور مى فرمايد: «نفس خويشتن را از گرايش به هر پستى گرامى دار (و بزرگوارتر از آن باش که به پستى ها تن در دهى) هرچند گرايش به پستى ها تو را به خواسته ها برساند، زيرا تو هرگز نمى توانى در برابر آنچه از شخصيت خود در اين راه از دست مى دهى بهاى مناسبى به دست آورى»; 👈اشاره به اينکه بعضى از خواسته ها چنان است که اگر انسان از شخصيت خود مايه نگذارد به آن نمى رسد و سزاوارِ انسان آزاده و با شخصيت نيست که تن به چنين معامله اى بدهد; از شخصيت خود بکاهد تا به خواسته اى از خواسته هاى ماديش برسد. به بيان ديگر، انسان مال را براى حفظ آبرو مى خواهد و سزاوار نيست آبرويش را براى کسب مال بريزد 🖋شرح آیت االه مکارم شیرازی @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌸🤲  یا سَتّارَ الْعُیُوبِ وَ یا عَلاّمَ الْغُیُوبِ وَ یا كاشِفَ الْكُرُوبِ اِغْفِرْ ذُنُوبى كُلَّها بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ یا غَفّارُ یا غَفّارُ یا غَفّارُ بِرَحْمَتِكَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ 🌸💞ای پرده‌پوش عیب‌ها. ای دانای نهان‌ها، ای برطرف‌کننده غم‌ها، همه گناهان مرا بیامرز، به احترام محمّد و خاندان محمّد، ای آمرزنده، ای آمرزنده، ای آمرزنده به مهربانی‌ات، ای مهربان‌ترین مهربانان. @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ 📖 آیات 44 تا 53 📄 ༻🍃‌🌸🍃༺         🆔@quranpuyan
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🕊 مربوط بہ 🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ و پذيرش 💠لَقَدْ أَنْزَلْنا آياتٍ مُبَيِّناتٍ وَ اللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ إِلی‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ (۴۶/نور) 🌱‏به راستی كه آياتی روشنگر نازل كرديم و خداوند هر كه را بخواهد به راه مستقيم هدايت می‌كند. ‏ 🔷‏از آنجا كه در آيات گذشته، سخن از ايمان به خدا و دلائل توحيد و نشانه‌های او در جهان تكوين بود، در آيات مورد بحث سخن از آثار ايمان و بازتابهای توحيد در زندگی انسان و تسليم او در برابر حق و حقيقت است. ‏نخست می‌گويد:" ما آيات روشن و روشنگری نازل كرديم" (لَقَدْ أَنْزَلْنا آياتٍ مُبَيِّناتٍ‌). 🔷‏آياتی كه دلها را به نور ايمان و توحيد روشن می‌كند، افكار انسانها را نور و صفا می‌بخشد و محيط تاريك زندگيشان را عوض می‌كند. ‏البته وجود اين" آيات مبينات" زمينه را برای ايمان فراهم می‌سازد، ولی نقش اصلی را هدايت الهی دارد، چرا كه" خدا هر كس را بخواهد به صراط مستقيم هدايت می‌كند" (وَ اللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ إِلی‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ‌). 🔷‏و می‌دانيم كه اراده خداوند و مشيت او بی حساب نيست، او نور هدايت را به دلهايی می‌افكند كه آماده پذيرش آن هستند، يعنی مجاهده را آغاز كرده‌اند و گامهايی به سوی او برداشته‌اند. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ 💠‏إِنَّما كانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذا دُعُوا إِلَی اللَّهِ وَ رَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَنْ يَقُولُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (۵۱/نور) 🌱‏(ولی) هنگامی كه مؤمنان را به خدا وپيامبرش فراخوانند، تا ميانشان داوری كند، سخنشان جز اين نيست كه می‌گويند: شنيديم واطاعت كرديم، اينان همان رستگارانند. 🔹‏چهار آيه‌ی قبل، برخورد منافقان نسبت به داوری پيامبر اسلام را ترسيم كرد و اين آيه برخورد مؤمنان واقعی را مطرح می‌كند، تا مردم در خود بنگرند كه در برابر حكم خداوند از كدام دسته هستند. ‏🔹حرف و راه مؤمن در برابر حكم خدا و رسول، هميشه يكی است. «إِنَّما كانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ» ‏🔹تسليم در برابر حقّ، شيوه دائمی مؤمنان است. كانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ‌ ... سَمِعْنا وَ أَطَعْنا 🔹توجّه مؤمن به راهی است كه دعوت می‌شود، نه شخصيت دعوت كننده. ‏«دُعُوا إِلَی اللَّهِ وَ رَسُولِهِ» 🔹آنچه برای مؤمن مهم است، عمل به وظيفه‌ی الهی و پذيرش حكم خدا و رسول است. (خواه به نفع او باشد يا به ضررش). «لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ» ‏🔹داوری از شئون انبيا است. «لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ» ‏🔹آنچه مهم است، شنيدن و عمل كردن است، نه شنيدن تنها. «سَمِعْنا وَ أَطَعْنا» ‏🔹اطاعت مؤمنان از پيامبر، براساس تعبد به سخنان و دستورات اوست. (تقديم‌ «سَمِعْنا» بر «أَطَعْنا») ‏🔹رسيدن به رستگاری، در سايه‌ی تسليم بودن در برابر فرمان خدا و اطاعت از اوست. «سَمِعْنا وَ أَطَعْنا وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» ‏🔹دينداری، به هنگام اختلافات و قبول يا ردّ قضاوت‌های حقّ، معلوم می‌شود. ‏«سَمِعْنا وَ أَطَعْنا» 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♻️♻️♻️ : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 8⃣1⃣ تدبر در سوره 🔹نكات و پرسشهای تفسيری سوره كهف از تفسیر الميزان ۱- معناى آيه : ((واذكر ربك اذا نسيت ...)) و وجوهى كه در معناى آن گفته شده است ومعناى آيه اين است كه : هر وقت در اثر غفلت از مقام پروردگارت فراموش كردى كه در كلام خود استثناء مذكور را به كار برى به محضى كه يادت آمد مجددا به ياد پروردگارت باش ، آنگاه ملك و قدرت خود را تسليم او بدار و از او بدان و افعال خويش را مقيد به اذن ومشيت او كن . و از آنجائى كه امر به يا آورى مطلق آمده ، و معلوم نكرده كه چه نحو و با چه عبارتى به ياد خدا بيفتيد، لذا استفاده مى شود كه منظور ذكر خداى تعالى است به شأن مخصوص به او، حال چه اينكه به لفظ باشد و چه به ياد قلبى ، و لفظهم چه ان شاء اللّه باشد و يا استغفار از آنچه گذشت اين معنا روشن گرديد كه گفتار بعضى از مفسرين كه گفته اند آيه مستقل از آيات قبل است ، و مراد از فراموشى ، فراموشى خدا و يا مطلق فراموشى است ، و معنايش اين است كه ((هر وقت خدا را فراموش كردى و يا هر چيز ديگرى را فراموش كردى سپس يادت آمد به ياد خدا، بيفت )) گفتار صحيحى نيست. ۲- منظور از جمله ((و لا تقولن لشى ء انى فاعل ذلك غدا)) چيست؟ منظور اين نيست كه شما كارهاى خودتان را به خود نسبت ندهيد، واين كارها مال شما نيست ، قطعا منظور اين نيست ، براى اينكه ما مى بينيم بسيارى از موارد خدا كارهاى پيغمبرش و غير پيغمبرش را به خود آنان نسبت داده ، و اصلا امر مى كند كه كارهايى را به خودش ‍ نسبت دهد: ((فقل لى عملى ولكم عملكم )) ويا ((لنا اعمالنا و لكم اعمالكم )) پس قرآن كريم اصل نسبت دادن افعال به فاعل را انكار نمى كند آن چيزى را كه انكار كرده اين است كه كسى براى خود و يا براى كسى و يا چيزى ادعاى استقلال در عمل و بى نيازى از مشيت خدا و اذن او كند، اين است آن نكته اى كه جمله استثنائى : ((الاان يشاء اللّه )) در مقام افاده آن است . https://b2n.ir/g94617 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
مروري بر ع به امام ع 🛑قسمت چهل وسوم؛ 💢 ديگري مباش چرا كه خدا ترا افريده 🔶وَ لَا تَكُنْ عَبْدَ غَيْرِكَ وَ قَدْ جَعَلَكَ اللَّهُ حُرّاً؛ بنده ديگرى مباش كه خداوند آزادت قرار داده. 🌴امام(عليه السلام) در ادامه سخن سومين توصيه مهم خود را مى فرمايد و مى گويد: «برده ديگرى مباش، خداوند تو را آزاد آفريده است»; 👈اين جمله از مهم ترين و درخشنده ترين وصاياى امام(عليه السلام) است که سزاوار است با آب طلا نوشته شود و همواره نصب العين باشد. آرى خداوند انسان را آفريده و نبايد اين آزادى و آزادگى را با هيچ بهاى مادى معاوضه کند. حتى گاه بايد با زندگى محدود و مشقت بار مادى بسازد و تن به بردگى اين و آن ندهد. اين سخن هم درباره افراد صادق است و هم درباره ملت ها; چه بسيارند ملت هاى ضعيف و ناتوانى که آزادى خود را براى مختصر درآمدى از دست مى دهند و استثمارگران دنيا نيز از اين نقطه ضعف بهره گرفته آنها را برده خويش مى سازند و حتى در کنار کمک هاى مختصر اقتصادى فرهنگ غلط خود را بر آنها تحميل مى کنند و گاه دين و ايمانشان را نيز از آنها مى گيرند. 👈افراد با شخصيت و ملت هاى آزاده ترجيح مى دهند از جان خود بگذرند و برده ديگران نشوند. اين توصيه در حقيقت از آثار و لوازم توصيه گذشته است که مى فرمود: «شخصيت خود را براى رسيدن به مواهب مادى فدا مکن». يکى از نمونه هاى روشن اين مطلب همان است که امام حسين(عليه السلام) و يارانش در کربلا نشان دادند; امام(ع) در اين واقعه مهم تاريخى فرمود: «ألا وَإنَّ الدعىّ بْنَ الدَّعى قَدْ رَکَز بَيْنَ اثْنَتَيْنِ بَيْنَ السِلّةِوَالذِّلَّةِ وَهَيْهاتَ مِنَّاالذِّلَّةِ;ناپاک زادگان مرا در ميان شمشير و تن دادن به ذلت مخير ساخته اند وهيهات که من تن به ذلت بدهم». 🌴امام صادق(عليه السلام) مطلب را در اينجا در حد کمال بيان فرموده و حريت را جامع صفات برجسته دانسته است مى فرمايد: پنج صفت است که اگر کسى لااقل يکى از آنها را نداشته باشد خير قابل توجهى در او نيست: اوّل وفاست دوم تدبير سوم حيا چهارم حسن خلق پنجم که جامع همه اين صفات است، و آزادگى است». 🖋شرح آیت الله مکارم شیرازی @quranpuyan
📖 بسم الله الرحمن الرحیم أَوَلَمْ یَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَهٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُبِینٌ مگر آدمى ندانسته است که ما او را از نطفه‌اى آفریده‌ایم، پس بناگاه وى ستیزه‌جویى آشکار شده است. سوره یس ، آیه ۷۷ قطعا اگر انسان بیاندیشد که از عدم و از پست ترین چیزها خلق شده هرگز بخودش اجازه نمی‌دهد که مغرور شود، همه از خاکیم و به خاک برمیگردیم، از نطفه ای ناچیز خلق شده ایم و در مقابل کوچک ترین چیزها جان ما در خطر است، اگر خداوند لحظه ای ما را به حال خود رها کند توانایی دفاع کردن از خویش را نخواهیم داشت، جان ما نیز به سادگی می‌تواند از ما گرفته شود، آیا صاحب چنین ویژگی هایی سزاوار است که مغرور باشد؟ 🆔 @quranpuyan