🔻تفسیر سوره مبارکه #انسان
🔺 بخش هشتم ـ ادامه آیه هفتم
🔹خدای سبحان در قرآن کریم، بعد از اینکه بِرّ را معنا کرده بَرّ را معرفی کرده جزای آنها را هم ذکر کرده است این یک نظم طبیعی است. اما اینجا در نظم کارهای دنیا بهشتی بودن اینها را ذکر میکند، میگوید: #ابرار از چشمههای بهشتی آب مینوشند، #نذرشان را وفا میکنند، #مسکین را سیر میکنند اینها تناسب ندارد باهم! معلوم میشود هماکنون اینها در بهشتاند! هماکنون کار بهشتی میکنند آن جزایش سرجایش محفوظ است آن وقت آیه روشن میشود که ﴿إِنَّ الْأَبْرارَ یَشْرَبُونَ﴾
◻️ این فعل مضارع است و مفید استمرار. ﴿إِنَّ الْأَبْرارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ﴾ که این کأس این لیوان و این قدحِ پُر خالص نیست، مقداری از چشمه کافور در آن ممزوج شده است ﴿مِزاجُها کافُوراً﴾
✔️آن کافور چیست؟ ﴿عَیْناً یَشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ﴾؛
✔️ زنجبیل چیست؟ نام یکی از چشمههاست به نام سلسبیل.
🔺 آیه دارد که ابرار از کأسی که مزاجش کافور است میآشامند و این چشمه را خودشان میجوشانند به نذرشان وفا میکنند و مسکین را سیر میکنند. این چه ارتباطی دارد؟ اصلاً جمله معترضه هم باشد باید وسط باشد صدر جمله این است که ابرار ﴿یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کانَ مِزاجُها کافُوراً ٭ عَیْناً یَشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَها تَفْجیراً ٭ یُوفُونَ بِالنَّذْرِ﴾ این برنامه روزانه اینها را دارد ذکر میکند. اینها در بهشتاند از چشمه بهشتی استفاده میکنند به نذرشان وفا میکنند مسکین را سیر میکنند، بعد فرمود: ﴿فَوَقاهُمُ اللَّهُ﴾ در قیامت پاداش آنها این است، این است، این است که مفصّل خواندیم.
گفت «خویش را تأویل کن نی ذکر را»
این طور نیست که ما آیات را یا روایات را همهاش تأویل بکنیم بلکه خودمان را باید بالا بیاوریم و ببینیم اینها چه میگویند! این طور نیست حضرت که فرمود: «بَادِرُوا إِلَی رِیَاضِ الْجَنَّةِ» بروید در پارک بهشت، این #مجاز باشد. اگر کسی شامهاش بسته نباشد، اگر کسی چشمش بسته نباشد، اگر کسی گوشش بسته نباشد، مجلس درس پیغمبر را بهشت میداند؛ یک بهشتی است در اینجا ظهور میکند آن بهشت اکبر و اعیان خارجی در بعد از رحلت است.
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
@qurantehran
🔻تفسیر سوره مبارکه #انسان
🔺 بخش دوازدهم
سوره مبارکه «انسان» که بخش مهم آن درباره #أبرار هست اوصافی را ذکر میکند که صلاحیت انطباق بر خیلی از افراد را دارد اما محور اصلی شأن نزول است و مصداق آن منحصر است؛ نظیر ﴿یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ﴾ لفظ در فرد استعمال نشد اما مصداق آن منحصر در حضرت امیر(سلام الله علیه) است.
🔹حضرت امیر(سلام الله علیه) در آن نامهای که برای مالک اشتر مرقوم فرمودند نوشتند مالک! «فَإِنَّ هَذَا الدِّینَ قَدْ کَانَ أَسِیراً فِی أَیْدِی الْأَشْرَارِ اولین کاری که بعد از رحلت حضرت کردند دین را به اسارت گرفتند؛ یعنی قرآن و سنت قطعی را به اسارت گرفتند کسی حقِ نقل نداشت مگر به اجازه این اسیرگیرندهها. این از بیانات نورانی حضرت است که در عهدنامه مالک در نهج البلاغه آمده که مالک! ما گرفتار اسیرگیری بودیم «فَإِنَّ هَذَا الدِّینَ» تنها شخص نبود دین را به اسارت گرفتند، وقتی دین به اسارت گرفته شد #سقیفه به جای #غدیر نشست! بعد فرمود دست مرا بستند من با دست بسته #بیعت کردم و اگر عموی من حمزه و برادرم جعفر بود من هرگز سقیفه را امضا نمیکردم، منتها عمویِ دیگر من عباس و برادر دیگر من عقیل اینها بودند که از اینها کاری ساخته نبود. حضرت از عموی خود عباس به نیکی یاد نمیکند میگوید این تا فتح مکه تا آخرین لحظه در ردیف مشرکین مکه بود در زمان فتح مکه که آخر عمر حضرت بود مسلمان شد و برادرم عقیل هم که همهاش به دنبال مال میگشت که سرانجام از دربار معاویه سر درآورد؛ ولی اگر عموی من حمزه بود و برادرم جعفر بود هرگز سقیفه را امضا نمیکردم.
🔹 «فَإِنَّ هَذَا الدِّینَ قَدْ کَانَ أَسِیراً فِی أَیْدِی الْأَشْرَارِ یُعْمَلُ فِیهِ بِالْهَوَی وَ تُطْلَبُ بِهِ الدُّنْیَا».
این را عرض میکنم برای اینکه هم جریان انکار عنودانه برخی از مفسران اهل سنت بازگو بشود، یک؛ و اینکه جریان عظمت اربعین که در آستانه آن هستیم مشخص بشود این دو؛ که حسین بن علی چه کار کرد؟
🔺اصل دین را اینها به اسارت گرفتند اینکه میبینید #اربعین به این عظمت به لطف الهی دارد باشکوه خودش را نشان میدهد، برای اینکه حسین بن علی(سلام الله علیه) یک کار جهانی کرد تنها این نبود که بگوید من این بیعت این تعهد و ولایتعهدی را امضا نمیکنم من این ظالم را نمیپذیرم یک جنگ شخصی نبود اولاً حضرت فرمود: «مِثْلِی لَا یُبَایِعُ مِثْلَ یزید بن معاویة» نفرمود «إنی لا ابایع»؛ نفرمود من بیعت نمیکنم فرمود هر کس حسینی فکر میکند زیر بار ذلت نمیرود. «مِثْلِی لَا یُبَایِعُ مِثْلَ یزید بن معاویة»؛ بعد آنها را معرفی کرد ...
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
@qurantehran