🔹 #مناجات_شعبانیه دعای اهل وصال و اهل فراق (۱) 🔸🤗مناجات شعبانیه آمیخته شدن (رجا با خوف‌ و خوف با رجا ) است. یعنی از یک طرف در این مناجات آن چنان پیش می رود که خواننده دعا در خوف و یأس کامل قرار می گیرد و خودش را در وسط #عذاب_الهی می بیند؛ ولی از طرف دیگر و در همان حال از متن و دل این خوف و یأس، امید و رجا بر می خیزد که قطعاً حق تعالی با رحمت واسعه اش بنده خود را عفو می کند. 🔻بطور کلی مناجات کنندگان دو دسته اند: 1⃣ برخی از مناجات کنندگان از این جهت در مناجات و دعایشان بی قراری می کنند که احساس و فراق و فاصله بین خود و خدا می بینند و احساس #شرمندگی می نمایند و می خواهند با مناجات و ابتهال فاصله بین خود وخدایشان راکم کنند وبه ذات باری تعالی نزدیک شوند. 2⃣ کسانی اند به وصال حضرت حق رسیده اند و در اوج ابتهاج و لذت قرار دارند و بی قراری آنان از این جهت است که مبادا از این وصال خارج شوند. 💠 امام العارفین، امام علی (ع) در حالی که خود در اوج وصال قرار دارد ولی مناجات شعبانیه اش بین مناجات اهل (وصال و اهل فراق) دور می زند؛ چراکه: ⬅️ از یک طرف با زبان اهل فراق مناجات کرده و با اعتراف به این که از سر تقصیر و قصور لغزش و گناهانی مرتکب شده است و فاصله و جدایی بین خود و پروردگار به وجود آورده است سخت #پشیمان از پیشگاه ربوبی است و از پروردگار می خواهد با نادیده گرفتن اشتباهاتش وی را #دست_گیری کرده و به خود وصل نماید. 🔺از همین رو امام (ع) می فرمایند: (الهی والحقنی بنورک عزک الابهج فاکون لک عارفا وعن سواک منحرفا و منک خائفا مراقبا: معبودم! مرا به پر فروغ ترین عزتت متصل فرما تا عارف برای تو بوده و ازغیر تو روی گردان باشم و تنها از تو بترسم و مراقبت او امر تو را نمایم). ⬅️ از طرف دیگر با زبان اهل وصال مناجات کرده و از حق تعالی رسیدن به مقام قرب بالاتر که بریدن از خلق و فنا شدن در صفات جمال و جلال الهی است را درخواست می کند. ازهمین رو آهنگ مناجات عوض شده و می فرمایند: (الهی هب لی کمال الانقطاع الیک وانر ابصار قلوبنا بضیا نظرها الیک حتی تخرق ابصار القلوب حجب النار فتصل الی معدن العظمه تصیر ارواحنا معلقه بعز قدسک: معبودم! عنایت فرما به من دل بریدن کامل از دیگران و پیوستن به خودت را ، و منور فرما دلهای ما را به روشنی نگاه خودت، تا آن جا که دیدگان دل های ما حجاب های نو را بشکافند و متصل به منبع عظمت شوند و ارواح ما آویخته به عز قدس تو گردند). http://eitaa.com/qurantehran

#مناجات_تائبین ادامه👆👆 🔶حضرت امام سجاد ع در حقيقت حال واقعي خود را به خداي تعالي عرضه مي‌دارد و مي‌فرمايد: 👌«خدايا! من اولين کسي نيستم که معصيت تو را کرده باشم و تو هم بر او توبه کرده باشي. من اولين کسي نيستم که احسان تو را خواسته و متعرض احسان و نيکي تو شده باشد و تو هم بر او جود کرده باشي. بلکه عنايت تو و توبه‌ات بر بندگان هميشگي است.» البته موجودات همواره با درخواست تکويني خويش، متعرض خوبي‌ها‌ي حق مي‌شوند چنان که قرآن شريف مي‌فرمايد: 💠{ يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ في‏ شَأْن‏} ↩️ تمام كسانى كه در آسمان‌ها و زمين هستند از او تقاضا مى‏كنند، و او هر روز در شأن و كارى است! 🔸همه‌ي موجودات سائل حق‌اند و زبان حال و قال موجودات سؤال از حق تعالي است. 🔹بنابراين انسان گناه‌کار و غافل، پس از #تنبه به لغزش و غفلت خويش و #توجه به اين که نبايد در محضر و حضور مولا اين‌گونه باشد و پس از اين توجه، احساس #شرمندگي و #خجالت کند، در واقع با اظهار اين حالت،‌ خود را در معرض خوبي‌هاي حق تعالي قرار داده است و در چنين صورتي، قطعاً کمالات حضرت حق شامل او گرديده و مشمول جود پروردگار خواهد شد. 🔶 از اين جهت در اين فراز نيز بنده به طور غير مستقيم، توبه و رسيدن به خوبي‌هاي خداوند متعال را تقاضا مي‌کند. 📚 #کتاب_بازگشت_به_سوی_او (استاد تحریری) #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج https://eitaa.com/qurantehran