eitaa logo
راهِ صواب
489 دنبال‌کننده
18 عکس
12 ویدیو
5 فایل
ا❁﷽❁ا این کانال به منظور نشر پاره‌ای از معارف دین با نهایت سعی در دقت و وثاقتِ نسبتِ مطالب به اولیاء دین راه‌اندازی گردید. در تلگرام: https://t.me/rahe_savab ارتباط با مدیر: @rahe_savab
مشاهده در ایتا
دانلود
32.79M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📌 حکایاتی از توکل و زهد مرحوم شیخ أعظم انصاری از زبان آیة اللّٰه بهجت (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالی علیهما) 🎞 خواجه حافظ می‌فرماید: تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست راهـرو گـر صـد هـنـر دارد تـوکــل بـایـدش توکل این است که انسان برای خودش فعل نبیند. واگذار کند به خدا. شیخ بزرگوار حقائق‌شناس حضرت آیة اللّٰه بهجت گاهی قبل از درس فقط داستان‌های علمای ربانی را به یک مناسبتی می‌فرمودند. بیان این داستان‌ها خودش علم اخلاق است. ... نگاه کرد به شیخ. گفت من یک داستانی با ایشان دارم. یک زمانی آمده بودم کربلا. از تبریز یه مقدار پولی فرستاده بودند. من هم پرسیدم طلاب کربلا، عددشان چقدر است؟ عدد را گفتند حساب کردیم نفری یک تومن بهشون می‌رسه. خب این پول‌ها را تقسیم کردیم بین افراد. گفتند یک آقایی هم هست او فلان ساعت میاد بالا سر آقا سید الشهداء زیارت می‌کند. آمدم و دیدم همین آقاست. رفتم پیشش و گفتم یک پولی آمده نفری یک تومن می‌رسه. این هم یک تومن مال شما. گفت من روزی دو قرون خرجمه. گفتم خب دو قرون خرجه، بگیر برای فردا. گفت من امروز برای فردا نمی‌گیرم. من فقط مال امروز رو می‌گیرم. گفتم خب بگیر بقیه‌اش را بده. گفت من پولی ندارم! ... این چه توکلی است؟! آقای بهجت می‌فرمودند: ما این داستان‌ها را می‌گیم، نه اینکه شما مثل آن‌ها باشید! همین اندازه از محرمات دست بکشید. 🔹 @rahesavab
📌 ادای حقّ بندگی 🔹 صحیح نیست که عبارت معروف «مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ» (خدایا! تو را چنان‌که تویی نشناخته‌ایم)، از لسان معصومین (علیهم السّلام) نسبت به خداوند صادر شود، و در هیچ یک از مجامع روایی از آن حضرات نقل نشده است. ✔️ بلکه صحیح همان عبارت «مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ» (خدایا! تو را چنان که شاید نپرستیده‌ایم) می‌باشد. 📚 در محضر علّامه طباطبائی، محمدحسین رُخشاد، ص ۳۳۹ 🔹 @rahesavab
🔸 سیر إلی اللّٰه (۷) 📌 عمل به واضحات، اساس سیر 🔹می‌گویند: از بالاها بگو! پایین‌پایین را اگر درست کنیم، بالابالاها درست می شود! گیرمان سَرِ واضحات است؛ پیش پاافتاده‌هاست. واضحات را درست نمی‌کنیم. 🔺 چرا این قدر عنایت داشتند به همین حلال و حرام، انبیا و اوصیا؟ از بس تأکید داشته‌اند، کأنّه بعضی خیال می‌کنند چیز دیگری نیست. فکر این امر مهمّ را نمی‌کنید که اساس، همین است؟ این را درست کنیم، بالا درست می‌شود. این را از عهده‌اش بر آمدیم؟! 📚 تقریرات سخنان آیة اللّٰه بهجت، نوشته‌ی شیخ محمدکریم پارسا (مخطوط) 🔹 @rahesavab
🔸 سیر إلی اللّٰه (۸) 📌 شهود ذات ✔️ این ناچیز گوید: «عارف» به کسی می‌گویند که با چشم باطنش خداوند متعال را دیده باشد. 🔹 شبی در منزل مرحوم علّامه در قم مشغول سؤال کردن از بعض مطالبی بودم که در رسالۀ شريفۀ منسوبه به سيد بحرالعلوم است، نمی‌دانم چطور بود اين سؤال به ذهن بنده آمد: پرسيدم: آيا خدا را می‌شود ديد؟ 🔺 حضرت علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالی عليه) فرمودند: «بله می‌شود ديد». [قندانی جلو ايشان بود، و در آن، مقداری قند بود، بنده اشاره به چشمم کردم و اشاره به قند، که مثل اينکه با اين چشم اين قند را می‌بينم خدا را می‌شود ديد؟] 🔹 سؤال: مثل اينکه من اين قند را می‌بينم، می‌شود خدا را ديد؟ 🔺 حضرت علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالی عليه) فرمودند: «بله». 🔹 عرض کردم: شما هم خدا را ديده‌ايد؟ 🔺 حضرت علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالی عليه) فرمودند: «بله، من هم ديده‌ام». 📚 اقیانوس علم و معرفت، محمدکریم پارسا، ص ۱۳۹ 🔹 @rahesavab
18.38M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📌 عمل می‌خواهیم ... 🎞 خداوند تبارك وتعالی در قرآن کریم می‌فرماید: ﴿وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا﴾ [الأنعام: ۱۳۲؛ الأحقاف: ۱۹] برای هرکسی درجه‌ای هست به جهت اعمالی که انجام داده‌اند. باز در قرآن می‌فرماید: ﴿وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ﴾ [النجم: ۳۹] نیست برای انسان مگر آنچه کوشش کند. آیات شریفه به انسان تذکر می‌دهد که علم پیدا کردید، ایمان آوردید، به لوازمش ملتزم باشید و عمل بکنید. یادم نمی‌رود یک وقتی طباطبائیِ علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالی علیه) به این ناچیز فرمود: «ما عمل می‌خواهیم. چیز دیگر غیر از عمل نمی‌خواهیم»؛ یعنی حرف و اینها نمی‌خواهیم؛ عمل می‌خواهیم. و حضرت علّامه فرمود: «ما یک کلمه‌ای داریم که او ملاک کار ماست و او: ﴿فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ﴾ [البقرة: ۱۵۲]» یک جمله‌ای آقای بهجت فرمودند به بنده: « ... من و شما هم هرکدام باید یک رساله عملیّه بنویسیم برای خودمان. آنچه که بر ما واجب است انجام بدهیم، ملتزم بشویم انجام بدهیم ...» یاد خدا کردن، اتصال به خداست. 🔹 @rahesavab
🔸 مراقبه و یاد خدا (۷) 📌 معنای مراقبه 🔹 سؤال ۵۳۶: مراقبه به چه معنا است؟ 🔺 جواب: مراقبه یعنی توجّه باطنی انسان به خدا و روی نگرداندن از آن در همه‌ی احوال. مراقبه کمالی است که انسان را به مقصد نزدیک، بلکه به مقصد می‌رساند. مراقبه این است که انسان در اوقات بیداری از اول صبح تا هنگام خواب از یاد خدا غافل نباشد و تمام گفتار و کردارش برای خداوند متعال و جلب رضای او باشد، او را همه‌جا حاضر و بر کارهای خود ناظر بداند و خویشتن را در محضر او بیابد. در روایت آمده است: «اُعْبُدِ اللّٰهَ كَأَنَّكَ تَرَاهُ، فَإِنْ لَمْ تَكُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ.» خدا را آن‌گونه عبادت کن که گویی او را می‌بینی و اگر تو او را نمی‌بینی، او تو را می‌بیند. 🔐 کلید اشیاء در مراقبه است، تا مراقبه نباشد و درست صورت نگیرد بقیّه‌ی کارها و دستورات در سیر و سلوک، هیچ و بی‌اثر است. 📚 در محضر علّامه طباطبائی، محمدحسین رُخشاد، ص ۳۳۱ 🔹 @rahesavab
🔸 أهل بیت (۱) 📌 ضرورت توجّه به امام در سلوک 🔹 سؤال: وظیفۀ سالک نسبت به امام چطور است؟ حضرت علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالی علیه) فرمودند: 🔺 بايد توجّه به امام بکند. 🔹 سؤال: بدون توجّه به امام سلوک نمی‌شود؟ حضرت علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالی علیه) فرمودند: 🔺 نه ديگر. 🔹 سؤال: آيا توجّه به امام، عين توجّه است به خداوند متعال؟ حضرت علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالی علیه) فرمودند: 🔺 عين توجّه به خدا، از حيث مفهوم نمی‌توان گفت. مفهوماً غير هم‌اند. از حيث مصداق، توجّه إلی الإمام، توجّه إلی اللّٰه است. 🔹 سؤال: اين معنی تحقّق دارد برای ولیّی که غير از امام است؟ حضرت علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالی علیه) فرمودند: 🔺 به حسب ظاهر نمی‌آيد. 📚 اقیانوس علم و معرفت، محمدکریم پارسا، ص ۲۵۶ 🔹 @rahesavab
🔸 مراقبه و یاد خدا (۸) 📌 ذکر اللّٰه، حدّی ندارد (۱) 🔹 هر عمل خیری، حدّی از آن مطلوب است که اگر از آن حدّ گذشت، ضدّش حاصل می‌شود، یعنی اگر انسان، پایین‌تر از حدّ مطلوب انجام داد، قاصر و یا مقصّر است و اگر بالاتر از حدّ مطلوب بود، به صعوبت مبتلا می‌شود، تا اینکه به حدّی می‌رسد که غیر ممکن و غیر مقدور بشر می‌گردد. مانند نماز که بدن انسان طاقت زیاد نماز خواندن را ندارد، و یا مزاحم خیراتی است که به سبب نماز از انسان فوت می‌شوند، به گونه‌ای که دیگر انسان نمی‌تواند آنها را مثل گذشته انجام دهد. سایر خیرات و طاعات نیز این‌گونه است، به جز «ذکر اللّٰه» چنان‌که در روایت دارد که حدّی برای آن نیست. 💎 در روایت منقول از امام صادق -علیه السّلام- آمده است: «مَا مِنْ شَيْءٍ إِلاَّ وَلَهُ حَدٌّ يَنْتَهِي إِلَيْهِ إِلاَّ اَلذِّكْرَ فَلَيْسَ لَهُ حَدٌّ يَنْتَهِي إِلَيْهِ»؛ چیزی نیست مگر آنکه حدّی دارد که بدان پایان پذیرد جز یاد خدا که حدّ پایانی ندارد. [اصول کافی، ج ۲، ص ۴۹۸؛ وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۱۵۴؛ عدة الداعي، ص ۲۴۸] 📚 در محضر بهجت، محمدحسین رخشاد، ج ۱، ص ۷ 🔹 @rahesavab
🔸 مراقبه و یاد خدا (۹) 📌 ذکر اللّٰه، حدّی ندارد (۲) 🔹 البته مقصود ذکر لسانی نیست؛ زیرا در اثر آن نیز اعضا و جوارح انسان به ملالت و ضعف و عجز و سستی دچار می‌شوند؛ بلکه ذکر اللّٰه که حدّی ندارد، اعمّ از ذکر قلبی و لسانی، بلکه اعمّ از ذکر بدنی است؛ چون تمام طاعات و همه‌ی آنچه مرضیّ خداست، ذکر اللّٰه است، و این‌گونه ذکر با همه‌ی طاعات جمع، و با هر نوع طاعت پیاده می‌شود؛ نظیر قضای حوائج، ادای واجبات، بلکه به‌جا آوردن مستحبّات، که نزد اهلش ذکر اللّٰه است، بلکه ترک مکروهات و محرمات هم ذکر اللّٰه است. 💎 در آن روایت از امام صادق -علیه السّلام- آمده است: «مِنْ أَشَدِّ مَا فَرَضَ اللّٰهُ عَلَى خَلْقِهِ ذِكْرُ اللّٰهِ كَثِيراً ثُمَّ قَالَ لاَ أَعْنِي سُبْحَانَ اللّٰهِ وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ وَلا إِلٰهَ إِلاَّ اللّٰهُ وَاللّٰهُ أَكْبَرُ وَإِنْ كَانَ مِنْهُ، وَلَكِنْ ذِكْرَ اللّٰهِ عِنْدَ مَا أَحَلَّ وَ حَرَّم.» از سخت‌ترین چیزهایی که خداوند بر خلق واجب نموده، ذکر بسیار خداوند است. سپس فرمود: مقصودم سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا إلٰه‌ إلّا اللّٰه و اللّٰه اکبر نیست، هر چند اینها نیز از یاد خداست؛ بلکه منظورم یاد خدا هنگام حلال و حرام اوست. [اصول کافی، ج ۲، ص ۸۰؛ وسائل الشیعة، ج ۱۵، ص ۲۵۲؛ بحار الأنوار، ج ۶۸، ص ۲۰۴؛ ج ۹۰، ص ۱۶۳] یعنی ذکر قلبی محض. آیا واقعاً سبحانَ اللّٰه است و أَشَدُّ تَذْکیراً (بیشتر انسان را به یاد خدا می‌آورد) است، و یا این گفتار حضرت یوسف -علیه السّلام- که: 🔺 ﴿مَعَاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ﴾ [یوسف: ۲۳] پناه بر خدا! او پروردگار من است، و جایگاهم را نیکو قرار داده است، و ستمکاران هرگز رستگار نمی‌شوند. بسم اللّٰه بفرمایید، کار گذشته بود که قرآن می‌فرماید: 🔺 ﴿وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَن رَّأَىٰ بُرْهَانَ رَبِّهِ﴾ [یوسف: ۲۴] حضرت یوسف -علیه السّلام- نیز آهنگ او را می‌کرد، اگر برهان و نشانه‌ی روشن پروردگارش را نمی‌دید. آیا همه‌اش به اختیار او بود، یا خدا حفظ کرد؟ چه کار کرد؟ آیا کاری کرد جز اینکه برهان ربّ را دید؟ البته قطعاً هزارها کار پیش از آن انجام داده بود تا اسباب برهان ربّ را در اوقات خلوت تحصیل کرده بود، که در آن موقعیّت حسّاس، برهان ربّ را دید. 📚 در محضر بهجت، محمدحسین رخشاد، ج۱، صص ۸-۷ 🔹 @rahesavab