نزد خدا، آبروی خود را نبریم 💠 انسان که پیش خدای سبحان می رود، با دست خالی که نمی تواند برود! چه چیزی ببرد؟ مبادا یک وقت بگویی من درس خواندم، علم دارم، فلان خدمت را کردم؛ با دست خالی برو. چرا؟ (آبروی خود بَری گر آب روی خود بَری)* اگر بگویی خدایا من این کار را کردم، همان جا آبرویت را می برند. می گویند: اینها را که ما به تو دادیم! آنجا می خواهی بروی، با #عجز و #لابه برو؛ این (لا یملک الا الدّعا)* همین است. یک چیزی باید ببرد که تحفه باشد و آنجا نباشد، آن ( #فقر ) است. ________________________________________________ * دیوان اشعار حکیم سنایی * مفاتیح الجنان / دعای کمیل ✅ درس خارج فقه _ ۱۳۹۹/۱۲/۰۶ #آیت_الله_جوادی_آملی #علامه_جوادی_آملی #جوادی_آملی

#پرسش #قرآنی #ابلیس #ضلالت #اخلاص #عجز #پیشگویی 🔅🔅🔅 ✅با توجه به آیه ۴۰ سوره «حجر» ابلیس، ، از کجا می دانست که نمی تواند بندگان مخلص خدا را گمراه کند؟ مگر می توانست آینده را ببیند ، اگر می توانست آیا خودش را ندید که از ملکوت طرد شد؟ 🔰در آیه ۴۰ و قبل از آن ، شیطان چنین قسم می خورد: «و همگی را گمراه خواهم ساخت * مگر بندگان مخلصت را .» ذکر چند نکته روشنگر است: ▫️ «مخلَصین» کسانی هستند که در راه معرفت و بندگی خداوند از روی اخلاص و صفا و صدق گام برداشته و خود خداوند ، آن ها را پذیرا گشته و خالص شان گردانیده و در حوزه حفاظت خویش قرارشان داده . همین بندگان خاص اویند که به هیچ قیمتی در منطقه نفوذ و حوزه وسوسه شیطان قرار نمی گیرند . و رسیدن به این مرحله در سایه ایمان و عمل و تربیت و مجاهده با نفس است .۱ ▫️ البته ، خداوند رحمان ، در پاسخ شیطان ، علاوه بر «مخلصین» ، کلیه بندگان خود (عبادی) را نیز از دایره نفوذ و اغواء شیطان خارج کرده و فرمود: «تو هیچ گونه تسلطی بر بندگانم نخواهی یافت ، مگر گمراهانی که خود از تو پیروی کنند .»(حجر ،۴۲) ▫️و شیطان نیز در اثر شیطنت خود ، از مقام مخلصین و بندگان ویژه خداوند آگاهی داشت و متوجه بود که با وجود چنین امتیازی نمی تواند در حریم آنان وارد شده و به وسوسه گری بپردازد . ▫️مثلا اگر شخصی با دیدن سنگری بسیار محکم بگوید: سربازی که درون این سنگر قرار گیرد از تیررس دشمن در امان خواهد بود . این علم به آینده نیست بلکه نشانه توجه و آشنایی او به امور نظامی است . ☘☘☘ ۱. ر.ک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج ۱۱، ص ۷۳ و ج ۱۹، ص ۳۴۴، دارالکتب الاسلامیة / تفسیر المیزان، علامه طباطبایی رحمه‏الله، ج ۱۲، ص ۱۶۵، ذیل آیه ۴۰ حجر نشر اسماعیلیان. 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom