eitaa logo
✳️ جُستارهای قرآنی رحیق
2.8هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
1.5هزار ویدیو
809 فایل
«رحیق» نوشیدنی گوارا و ناب بهشتیان. ۲۵مطففین . مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد غنچهٔ خاموش، بلبل را به گفتار آورد صائب @Sayyedali1997 @s_m_a57
مشاهده در ایتا
دانلود
🆔 @a_javadiamoli_doross 💢سویدای دل ▪️ مرحوم ابن بابویه قمی در كتاب قیم من لا یحضره الفقیه نقل كرد كه معصوم (سلام الله علیه) می ‌فرماید هنگام نماز كه فرا می ‌رسد فرشته‌ ها از طرف خدا ندا می ‌دهند: «أَیهَا النَّاسُ قُومُوا إِلَی‏ نِیرَانِكُمُ‏ الَّتِی أَوْقَدْتُمُوهَا عَلَی ظُهُورِكُمْ فَأَطْفِئُوهَا بِصَلَاتِكُم‏»؛[1] هنگام نماز كه می ‌شود ملائكه می ‌گویند برخیزید آن آتش‎ هایی كه روشن كردید و به پشت گذاشته ‌اید، آن آتش ‎ها را با نماز خاموش كنید. ▪️ نماز رابطه عبد و مولاست، اگر لغزشی از انسان صادر شد با نماز بخشوده می ‌شود كه این را می ‌گویند رفع؛ یعنی برطرف كردن آثار زشتی. قرآن كریم جریان دفع را هم بازگو كرد؛ یعنی همان طوری كه لغزش های گذشته را نماز جبران می ‌كند، جلوی لغزش‎های آینده را هم می ‌گیرد، نمی ‌گذارد انسان به تباهی دست دراز كند: ﴿إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ﴾،[2] نماز نمی‌ گذارد انسان دست به بدی دراز كند، در صورتی كه انسان در حال نماز بداند با چه كسی سخن می‌ گوید. تمام لذت ‎ها برای مردان حق در همین نماز خلاصه می ‌شد، چون می ‌دانستند كه با چه كسی سخن می ‌گویند، به مرجعی مراجعه می ‌كردند كه كارها فقط به دست او بود؛ لذا از نبی اكرم (علیه آلاف التحیة و الثناء) رسیده است كه به بلال می ‌فرمود هنگام اذان آمده است ما را راحت كند. نماز ظرف راحت انسان نمازگزار است، وقتی بار آتش را از دوش برمی‌ دارد احساس سبكی می ‌كند. همان لحظه ‌ای كه انسان به یاد خداست، همان لحظه از آتش در امان است، نمازگزار با خدای خود مناجات می ‌كند. گاهی خدا با انسان حرف می ‌زند، گاهی انسان با خدا سخن می‌ گوید. ▪️ شما در خطبه نهج ‌البلاغه این جمله را قرائت فرموده ‌اید كه ذات اقدس الهی همواره بندگان خاصی دارد «وَ مَا بَرِحَ لِلَّهِ عَزَّتْ آلَاؤُهُ فِی الْبُرْهَةِ بَعْدَ الْبُرْهَةِ وَ فِی أَزْمَانِ الْفَتَرَاتِ عِبَادٌ»؛ همواره خداوند بندگان خاصی دارد كه آنها از متن همین افراد برخاسته‌اند؛ اما «نَاجَاهُمْ‏ فِی فِكْرِهِمْ وَ كَلَّمَهُمْ فِی ذَاتِ عُقُولِه»؛[3] خداوند با اینها سخن می ‌گوید و خداوند با اینها مناجات دارد، زمزمه دارد. این خاطرات خوبی كه در قلب انسان گاهی رخنه می ‌كند اینها بوی آشنا می‌ دهند، اینها سخنان دوست است، خیلی آهسته در كنار قلب خاطره ‌ای رخنه می ‌كند و رخ نشان می ‌دهد و انسان را متنبّه می‌ كند، با یك خاطره انسان برمی ‌گردد، تصمیم هایش عوض می‌ شود؛ اما این خاطره از موعظه واعظان شهر نشأت نگرفت، از نوشته نویسندگان كشور صورت نبست، گرچه آنها زمینه ‌سازند؛ اما آن تصمیم گیری به وسیله آن سخن نغز و غیبی ذات اقدس الهی است كه به صورت مناجات در جان بنده ‌ای جلوه كرد. ▪️ در نهج ‌البلاغه این جمله نورانی آمده است كه همواره در بین مردم كسانی هستند كه خدا با آنها مناجات می‌ كند: «وَ كَلَّمَهُمْ فِی ذَاتِ عُقُولِه»؛ خداوند با عقل اینها، با دلِ دلِ اینها سخن می ‌گوید.؛ آن حبّه خاص را می‌ گویند «سویدا»، در درون دل آن هسته مركزی را به حبّه تشبیه كرده ‌اند، بعد گفتند این سویدای دل كسی است كه خدا در آن سویدا با این شخص سخن می ‌گوید، در دلِ دل با او حرف می زند كه او خود احیاناً بی ‎خبر است و با اینها مناجات می‌ كند. نماز این نقش را دارد كه هم جلوی زشتی‎ های گذشته را بگیرد و هم زمینه برای زشتی‎ های آینده نگذارد. [1] . من لا یحضره الفقیه، ج1، ص208. [2] . سوره عنکبوت، آیه45. [3] . نهج البلاغه(للصبحی صالح)، خطبه222. 📚 سخنرانی در روز ششم محرم تاریخ: 1369/05/07 🔅 تفسیر و قرآن پژوهی 🆔 @rahighemakhtoom
سویدای دل.mp3
1.84M
🆔 @a_javadiamoli_doross 💢سویدای دل 📚 سخنرانی در روز ششم محرم تاریخ: 1369/05/07 🔅 تفسیر و قرآن پژوهی 🆔 @rahighemakhtoom
کتاب ادب فناي مقربان جلد2 استاد علامه 🔁 آثار 33 @rahighemakhtoom 🌴🌴🌴 ☑ 110. احتمال اشتباه در آراي خويش: «العاقل من اتّهم رأيه و لم يثق بكلّ ما تسوّل له نفسه»[ شرح غررالحكم، ج2، ص64.]؛ عاقل كسي است كه رأي خويش را متّهم كند و به آنچه نفس او برايش زيبا جلوه مي‌دهد، اعتماد نكند. «اتّهموا عقولكم فإنّه من الثقة بها يكون الخطاء»[ همان، ص267.]؛ عقلهايتان را متّهم كنيد (به آن اتكا نكنيد و احتمال خطاي آن را درنظر داشته باشيد) كه از جمله خطاها اتكاي (بي‌چون و چرا) به عقل است. ☑ 111. عمل و اخلاص: «العاقل إذا علم عمل و إذا عمل أخلص و إذا أخلص اعتزل»[ همان، ص85.]؛ عاقل هرگاه بداند، عمل مي‌كند و آنگاه كه عمل مي‌كند، اخلاص مي‌ورزد و آنگاه كه اخلاص مي‌ورزد (از انسانهاي شرور و اغراض دنيوي) دوري مي‌گزيند. ☑ 112. اجتناب از غيبت: «العاقل من صان لسانه عن الغيبة»[ همان، ص90.]؛ عاقل كسي است كه زبان خويش را از غيبت بازدارد. ☑ 113. خويشتن داري به هنگام غضب، رغبت و ترس: «العاقل من يملك نفسه إذا غضب و إذا رغب و إذا رهب»[ همان، ص111.]؛ عاقل كسي است كه هنگام غضب، رغبت وترس خويشتن‌دار باشد. ☑ 114. بازخواست از خويش: «العاقل يتقاضي نفسه بما يجب عليه و لا يتقاضي لنفسه بما يجب له»[ همان، ص124.]؛ عاقل از نفس خود در آنچه بر او واجب است، حساب مي‌كشد، ولي در آنچه به نفع اوست (از ديگران) حساب نمي‌كشد (بلكه عفو مي‌كند). چنان‌كه براي تأمين تمام خواسته‌هاي مشروع آن كه رفاه او را به همراه دارد، سعي بليغ ندارد. 📚 ادب فناي مقربان جلد2، صفحه 61 🌿🌿🌿
برشی از کتاب گرانقدر سروش هدایت ج 3- برش 245 (پيام علمي به دهمين همايش ) 🔅🔅🔅 💢 عدل و حقوق انسان ▫ سرّ صعوبت تحقيق معرفتي عدل، آن است كه تا حقيقت هر موجودي شناخته نشود و هندسه اشياء و اشخاص به خوبي ادراك نگردد و قلمرو تأثير و تأثّر آنها به دقّت مساحت نشود و سهم هر شي ء و هر شخص در بهره دهي و بهره گيري معلوم نگردد، نمي توان فتوا به حقوق و تكاليف صادر كرد، ▫ زيرا وقتي مي توان حقوق فرد و جامعه را از يك سو و طبيعت و فراطبيعت را از سوي ديگر و نيز تكاليف متقابل آنها را از سوي سوم تعيين و مرز هر يك را تحديد كرد و چنين قانونِ جامعْ را عدلِ گسترده حقوقي ناميد كه از كنه ذات، صفت و فعل آنها آگاه بود و چنين معرفتِ صائب، فقط در اقليم علمي آفريدگار انسان و جهان است، لذا خداي سبحان درباره كيفيّت توزيع سهام حقوقي ارث و تبيين تكاليف متقابل آن فرمود: (اباؤكم وأبْناؤكُم لاتَدْرُونَ أيُّهم أقرَبُ لكم نفعاً).[ سوره نساء، آيه 11.] گذشته از آنكه رعايت حق هر چيز و هر شخصي، مرهون اطلاع كامل از صدر و ساقه سير هستي اوست، زيرا نگاه به انسان از منظر يك متفكر مادي با نگرش به وي از ديدگاه يك متدبّر الهي فرق وافر دارد، چون صاحب نظر مادّي، مرگ انسان را عبارت از پوسيدن و به زباله دان گورستان رفتن و ريختن مي داند و صاحب بَصَر الهي، مرگ وي را عبارت از پوست به در آمدن و جامه طبيعت را برگرفتن و قفس شكستن و مرغ باغ ملكوت شدن و بر شاخسار آن پركشيدن و به نام حضرت دوستْ نغمه زدن و با ياد او دميدن و آرميدن مي بيند. ▫ بنابراين، تحرير حقوق انسان از اين دو منظر فرق فراوان دارد، زيرا در بسياري از مبادي و اصول اساسي حقوق نگاري، اختلاف نگرش مشهود است؛ گذشته از اختلاف داخلي ارباب نظر با هم و اصحاب بَصَر با يكديگر، زيرا حقّ برخي از اشياء و اشخاص، مستور بودن است و حق بعضي ديگر مشهود بودن. يكي بايد در پرده بماند و عريان در كوي و برزن ظهور نكند و ديگري بايد محفل آرا شود: در كار گلاب و گل حكم ازلي اين بود كاين شاهد بازاري وآن پرده نشين باشد [ديوان حافظ، غزل 161.] ▫ آنچه به صورت گلابْ بي پرده به بازار اهل معرفت عرضه مي شود و همان مايع كه مايه عطرآگين است، زماني با پرده رقيق گل همراه است و در حجاب برگ گل ظهور مي نمايد؛ نه همه معارف همانند گلاب اند تا بي پرده عرضه شوند و نه مانند گل اند كه با پرده ارائه گردند. حقوق و تكاليف متقابل نيز چنين است. ........ادامه دارد 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom 👇👇👇
✳️ جُستارهای قرآنی رحیق
برشی از کتاب گرانقدر سروش هدایت ج 3- برش 245 (پيام علمي به دهمين همايش #كوثر) #آیت_الله_جوادی_آملی
👇👇👇 آنچه به صورت گلابْ بي پرده به بازار اهل معرفت عرضه مي شود و همان مايع كه مايه عطرآگين است، زماني با پرده رقيق گل همراه است و در حجاب برگ گل ظهور مي نمايد؛ نه همه معارف همانند گلاب اند تا بي پرده عرضه شوند و نه مانند گل اند كه با پرده ارائه گردند. حقوق و تكاليف متقابل نيز چنين است. بنابراين، تدوين لايحه آزادي، حقوق بشر، دموكراسي، زيست محيطي، جهاني سازي و مانند آن، هرچند نظامواره عدالت دارد، ليكن تا گوهر عدل شناخت نشود، همه آن مسائل حقوقي لرزان خواهد بود و هنگامي عدل معلوم مي شود كه آغاز و انجام انسان و جهان روشن گردد؛ وگرنه فيل را در تاريكي ديدن و هويّت او را به تنها گوش، خرطوم، ساق و مانند آن معرفي نمودن است: آسمان ها و زمين يك سيب دان كز درختِ قدرتِ حق شد عيان تو چو كرمي در ميانِ سيب در وز درخت و باغباني بي خبر [مثنوي معنوي، طن ك دفتر چهارم، ص 615، بيت 1869 و 1870.] بنابراين براي تدوين حقوق و تكاليف متقابل و عادلانه، چاره اي جز هماهنگ نمودن تجارب طمأنينه بخش حسّي و تجربي و براهين تجريدي با علوم وَحْياني نخواهد بود: «...فلاتقولوا بما لاتعرفون؛ فإنّ أكثر الحق فيما تنكرون... فلاتستعملوا الرأي فيما لايُدْرِكُ قَعْرَه البَصَرُ ولاتَتَغَلْغَلُ إليه الفِكْرُ».[ نهج البلاغه، خطبه 87.] ........ادامه دارد 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
(3) 🔅🔅🔅 ❇ فرهنگ ، کرامت ویژه پروردگار به انسان اقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ(3)الَّذِى عَلَّمَ بِالْقَلَمِ(4) از خلقت انسان با صفت «کریم» یاد می کند واز فرهنگ الهی که به انسان ارزانی داشته است با صفت «اکرم» تعبیرمی کند. ☑ 1- اولين فرمان اسلام، فرمان فرهنگى است. «اقرء» ☑ 2- فرهنگ بايد جهت الهى داشته باشد. «اقرء باسم ربّك» ☑ 3- رهائى از جهل با استفاده از قلم، جلوه‏اى از كرم و ربوبيّت اوست و نويسندگى هنر مطلوب و مورد ترغيب اسلام است. «علّم بالقلم» 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
انعام 11.mp3
15.62M
11 🔅🔅🔅 🔹با بیانی جذاب، شیرین؛ شنیدنی و زیبا و آسان وساده و کاربردی ▪با هشتگ در کانال تمام فایل هااز سوره تا سوره را می توانید گوش کنید. ☑ ثواب انتشار و استفاده از این فایل هدیه به پیشگاه مقدس حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام...التماس دعا 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅 تعبير نوراني امام باقر(سلام الله عليه) است که فرمود: «ما كه نمي‌توانيم بگوييم بگذار تا بيفتد و بيند سزاي خويش»، فرمود: «بَلِيَّةُ النَّاسِ‏ عَلَيْنَا عَظِيمَةٌ» ما يك ابتلاي سختي داريم: «إِنْ دَعَوْنَاهُمْ لَمْ يَسْتَجِيبُوا لَنَا وَ إِنْ تَرَكْنَاهُمْ لَمْ يَهْتَدُوا بِغَيْرِنَا»؛[ ⏪ فرمود ما گرفتار مردمي شديم كه دعوت مي‌كنيم نمي‌آيند، رها كنيم آخر راه غير از اين نيست، ما كه نمي‌توانيم بگوييم «بگذار تا بيفتد و بيند سزاي خويش». اين از بيانات نوراني پيغمبر(صلّي الله عليه و آله و سلّم) است، فرمود شما چقدر چشمتان را دوست داريد، چقدر گوشتان را دوست داريد، چقدر دلتان را دوست داريد، مواظب اينها هستيد ديگر، ⏪ اين كه فرمود: ﴿إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً﴾؛ ما موظفيم چشم و گوش و دلمان را حفظ بكنيم؛ حضرت فرمود همان طور كه چشمتان را بايد حفظ بكنيد و گوشتان را حفظ بكنيد و مسئول چشم و گوشتان‌ هستيد، همه يعني همه، مخصوصاً دولتمردان، مسئول اين مردم‌اند، فرمود: «كُلُّكُمْ‏ رَاعٍ‏ وَ كُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِه‏». ⏪ مسئولان بايد مردم را چشم و گوش خود بدانند، دلشان بدانند؛ دل مسئولان بايد براي دل خودشان بسوزد و آن مردم‌اند؛ دل مسئولان بايد براي گوششان بسوزد و آن مردم‌اند؛ دل مسئولان بايد براي چشمشان بسوزد و آن مردم‌اند؛ اين حرفها بوسيدني نيست؟! 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
⏪ آن بيان نوراني سورهٴ مباركهٴ «اسراء» اين بود كه محال؛ يعني محال، محال است كه كسي نسبت به ديگري كار خير بكند و محال است كه كسي نسبت به ديگري كار شر بكند، بله هر كسي كار خيري كرد، آن نود و نُه درصدش مال خود اوست، يك درصدش به غير مي‌رسد. اين «لامي» كه در سورهٴ «اسراء» است لام اختصاص است: ﴿إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ ِلأَنْفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها﴾ ⏪ اين «لام» لام اختصاص است نه لام نفع تا ما بگوييم اوّلي «لام» نفع است و دومي براي مشاكله گفته شده. اگر كسي در درون خانه‌اش يك رياحيني و گلهاي معطر خوبي غرس بكند، تمام بركات آن؛ اگر مثمر باشد ثمرش و اگر معطَّر باشد تمام عطرش برای خود اوست، گاهي هم يك نسيمي مي‌وزد و بوي آن را به رهگذر بيرون مي‌رساند و آن رهگذر شامه‌اش معطر مي‌شود. ⏪ پس ما هر كار خيري بخواهيم بكنيم؛ فرض كنيم يك كار خيري كرديم و براي يك كسي مسكني ساختيم، ما گفتيم خودمان كه مسكن داريم، براي فلان كس مسكن بسازيم، مدرسه بسازيم، مسجد بسازيم، اين نود و نُه درصدش برای خود ماست يك درصدش بيرون از جان ماست که آن سنگ و گِل است؛ كار شر هم همين طور است اگر كسي ـ معاذ الله ـ به كسي آسيب رساند، به آبروي كسي آسيب رساند، اين نود و نُه درصد شرش براي خودش است، ⏪ مثل اينكه درون خانه خودش يك كَنيفي بكند، تمام بوهاي بد او را آزار مي‌دهد، گاهي هم باد مي‌وزد و مشام رهگذر را رنج مي‌دهد، وگرنه عمل شرّ در درون خود ما سامان مي‌پذيرد، عمل خير هم در درون خود ما سامان مي‌پذيرد؛.... 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
جان انسان، ظرف دانش و چراغ هدایت وجود مبارک (سلام الله علیه) طبق نقل مرحوم (رضوان الله علیه) فرمود: (کُونُوا اُوعیهَ العِلم وَ مَصابیحَ الهُدی). شما ظرف باشید و . یعنی جانتان ظرفیت علوم الهی را دارد، این ظرف را پر از دانش کنید؛ و بخش تان ظرفیت چراغ دارد، این را کنید. با راه خود را ببینید، با چراغ به دیگران راه بدهید تا نه راه دیگران را ببندید، و نه بیراهه بروید؛ (کُونُوا اُوعیهَ العِلم وَ مَصابیحَ الهُدی). 🔷️ ر.ک الکافی / جلد ۱ / صفحه ۳۰۱ ✅ برنامه تلویزیونی (دانش هدایتگر) _ قم ؛ آذر ۱۳۹۲ 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برداشت از آيه ۵۴ 📌 آنهايی که نفس نکرده اند دائماً نسبت به کسانی که تزکيه کرده و پاک اند و در نتيجه به آنها تفضلاتی داشته، می کنند و حتّی نسبت به اولاد حضرت عليه السلام مانند اکرم صلی الله عليه و آله و اطهار عليهم السلام که خدا در خاندانشان و را نازل فرموده و بزرگی به وسيله عليه السلام به آنها خواهد داد، می ورزند. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom