🌀🌀#آسیب_شناسی_پژوهش در حوزه 🔻روش موجود در حوزه روش «استاد محوری» است نه #طلبه_محوری . طلبه کمتر در دروس درگیر است؛ حالا ممکن است بعضی از استادان به طلبه تحقیق هم بدهند ولی بسیاری از استادان حوزه، خصوصا در دروس مقدماتی نه تنها محقق نیستند، بلکه تحقیق را هم قبول ندارند!! ممکن است مدرس خوبی باشند ولی محقق خوبی نباشند لذا پیشنهادی هم برای تحقیق کردن و یا کنفرانس کلاسی ندارند. استاد می‌آید، درس را می دهد و می رود. در دانشگاه هم بعضی از اساتید این شیوه نادرست را دارند. عملا این روش‌ها انگیزه‌ها را کاهش می دهد. 🔻شما باید با «برنامه‌ریزی پژوهشی» این نقص ها را جبران کنید تا انگیزه طلاب کاهش پیدا نکند. 🔻طلبه [باید] احساس کند مطلب تولید می کند و یک مولد است. این تولید هم، نباید منحصر در پایه های بالا باشد و از همان اوایل تحصیل در مدارس علمیه می‌توان این رویۀ پژوهشی را برنامه ریزی کرد. در غیر این صورت، می‌بینید این یک نوع آسیب است که می‌تواند منشأ کاهش انگیزه باشد. 📚خشت اول، شماره 4، ص 80، مصاحبه با حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه #پژوهش 👉@rahnameh

🌿⭕️🌿درس خارج به سبک مکتب سامرا؛ نوعی از حضور بایستۀ #پژوهش_در_درس_خارج 🔹سبک سامرایی به سبک «شاگردمحوری»، معروف و دارای ویژگی‌های منحصر به ‌فردی است. میرزای شیرازی، بارزترین مجری این روش بوده است. در این روش، ابتدا استاد مسئله اصولی یا فرع فقهی را مطرح، و پس از بررسی موضوع توسط استاد، اصل بحث، به صورت شاگردمحوری و مباحثه میان شاگردان و استاد آغاز می‌شود و شاگردان به اظهار نظر و نقض و ابرام می‌پردازند و از آرا و افکار آن‌ها در درس بهره برده می‌شود. 🔹همه شاگردان پیش از حضور در درس، به تحقیق و بررسی آرا و تفکر می‌پرداختند. سپس در کلاس شرکت می‌کردند. 🔹وقتی از میرزای شیرازی سؤال می‌شد، ابتدا ایشان از شاگردان نظر می‌خواستند و پس از اظهار نظر شاگردان، به آن‌ها جواب می‌داد و با این شیوه، استعداد شاگردان هم شناسایی می‌شد. 🔹از آنجا که این سبک بر اساس شاگردمحوری بود، گاهی استاد چندین ساعت به کلاس ادامه می‌داد. میرزای شیرازی، بر اساس استعداد شاگردان، آن ها را امتحان می‌کرد و به آن‌ها موضوع تحقیق می‌داد. سپس از آن‌ها نتیجه تحقیق را می‌خواست. ♦️افزون بر میرزای شیرازی، میرزا محمدتقی شیرازی، سید میرزا حسن شیرازی، سید محمد فشارکی، میرزا عبدالهادی شیرازی، از طرفداران مکتب سامرا بوده‌اند. در این سبک، افراد با سرعت بیشتری پیشرفت می‌کردند و طی مدت کوتاه‌تری مجتهد می‌شدند. آخوند خراسانی و شیخ فضل‌الله نوری و بسیاری دیگر، از پرورش یافتگان این روش هستند. ♦️در این مکتب طلبه حکم محققی را دارد که استاد فقط راهنمای اوست. همچنین در این روش، روحیه علمی در شاگرد به وجود می‌آید و تثبیت می‌شود و او نحوه فعالیت جمعی را در حل و فصل مسائل علمی فرا می‌گیرد. در این سبک، شاگرد روش منطقی اندیشیدن، صحبت کردن و ارائه نظر به دیگران و احترام به نظر مقابل را می‌آموزد. 📚حجت الاسلام محمدعلی رضایی اصفهانی، مقاله «سبکهای مختلف درس خارج»، رهنامه، ش 7 #پژوهش #طلبه_محوری 👉@rahnameh