#برشی_از_کتاب ❓از نظر جنابعالی تعارض بين اين دو (علم و دين) در کجا می‌تواند رخ دهد؟ آیت‌الله جوادی‌آملی: 🔅تعارض منطقی بين علم و دين رخ نخواهد داد، زيرا #قلمرو_علم، قلمرو معرفت و شناخت حقيقت است و #قلمرو_دين قلمرو ايمان و تسليم شدن نسبت به حقيقت و عملکرد بر اساس آن است. ▫️در قرآن کريم خشوع در برابر خداوند سبحان متفرع بر علم به اوست (إِنَّما يَخشَي اللَّهَ مِن عِبادِهِ العُلَماءُ) و از اميرمؤمنان علی علیه‌السلام است که «أَوَّلُ الدِّينِ‏ مَعرِفَتُهُ‏» ، دين با معرفت خداوند سبحان آغاز می‌شود. 🔹تعارض هنگامی رخ می‌دهد که انسان اراده خود را تسليم حقيقت نکرده و نوری را که به عنوان علم بر او آشکار شده است تبعيت نکند. در اين حال تعارض بين علم و دين نيست، بلکه تعارض بين علم با اعتقاد و ايمانی است که بر مدار علم سامان نيافته و خود را به خطا دين می‌نامد. هنگامی که يک فرد يا گروهی از مدار حقيقت عدول کنند، به تحريف حقيقت می‌پردازند، و يا آنکه اصل مرجعيت و هدايتگری علم را انکار می‌کنند و به جای آنکه ارادۀ خود را تابع علم بگردانند به مخالفت با علم پرداخته و يا آن که علم را تابعی از ارادۀ خود قرار می‌دهند و ارزش معرفتی و روشنگرانه علم را انکار می‌کنند. 📚رابطه علم و دین از منظر چهار حکیم مسلمان، ص۳۳ 🖋دکتر مهدی گلشنی https://eitaa.com/hekmateislami/4646 #علم_و_دین #نکات_معارفی

❓عرفان چیست؟ 🔸در معنای عام و پذیرفته‌شده در سراسر جهان، #عرفان را تجربه بی‌واسطه حقیقت مطلق می‌دانند. عارف، بدون واسطه و به شیوه‌ای شهودی و حضوری، با حقیقت مطلق رویارو می‌شود. 🔹اما حقیقت مطلق یعنی چه؟ تمام حقیقت‌هایی که ما در زندگی روزمره با آن‌ها مواجه هستیم، مقید و معیّن‌اند: انسان، حیوان، درخت، زمین، آسمان، چوب و… این اشیا دارای تعین و محدودیت‌اند و تجربه عادی ما هم با همین اشیای متعین سروکار دارد. 👈در عرفان، سخن از حقیقتی است که هیچ تعیّن و ویژگی خاصی ندارد؛ حقیقتی که نه انسان است، نه حیوان، نه زمین، نه آسمان و نه هیچ موجود خاص دیگری که بتوان به آن اشاره کرد (چه به لحاظ حسی و چه ذهنی). اما به یک معنا، همه این‌ها را دربردارد و متضمّن همه آن‌هاست. ❓آیا این حقیقت مطلق همان خداست؟ در این مورد جای بحث هست، چون همه کسانی که عرفان را مواجهه مستقیم با حقیقت مطلق می‌دانند، الزاماً منظورشان “خدا” به معنای خاص دینی نیست. 🔸گاهی این تجربه بی‌واسطه را به عنوان #وحدت_وجود مطرح می‌کنند، که البته از تعبیر قبل روشن‌تر است اما هنوز ابهام‌هایی دارد. بعضی نیز تجربه بی‌واسطه را شهود وحدت وجود می‌نامند؛ یعنی اگر کسی “یگانگی هستی” را به‌طور شهودی و در ادراکی غیرحسی و غیرعقلی تجربه کند و با “حقیقت هستی” که امری واحد است روبه‌رو شود، او را “عارف” می‌دانند. 📚 شاخصه های عرفان ناب شیعی 🖋 محمد فنایی اشکوری #برشی_از_کتاب #مجمع_عالی_حکمت_اسلامی 🆔@hekmateislami