روایتنامه| محمدحسین عظیمی
سفرنامه لبنان(۲۱) ارتشی که نبود
📌کله تاس و تیشرت سفیدش را از زاویه صندلی عقب تاکسی میدیدم. آقای راننده برایمان میگفت که با همسر ایرانیاش در آلمان آشنا شده و الان با هم در #لبنان زندگی میکنند.
وسط تعریفها یکباره تُن صدایش تغییر کرد. از ما خواست یواشتر صحبت کنیم و با گوشیمان فیلمبرداری نکنیم. مبهوت از تغییر یکباره لحن راننده، دور و برمان را نگاه کردیم. متوجه شدیم در حال عبور از بزرگراهی در وسط #ضاحیه هستیم و راننده میترسد پهبادهایی که بالای سرمان وزوز میکنند، صدای ما را بشنود و همان موقع مورد هدفمان قرار دهد. این ترس تا آخر مسیر در وجود راننده بود. حتی آنموقعی که میخواستیم کرایه را حساب کنیم و مجبور شد چند ثانیه بیشتر در ورودی محل استقرار ما بایستد تا پول خرد را از جیبش بیرون بیاورد، چندبار "لاحول و لاقوه الا بالله" گفت و با صدای لرزان و عصبانیاش تشر میزد که چرا زودتر پول را ندادهایم تا مجبور نباشد اینجا بایستد.
با وجود مقاومت شجاعانه #حزبالله، این وضع روحی بخشی از مردم لبنان در مواجهه با صدای زنگدار پهبادهایی است که ۲۴ساعته بالای سرشان رژه میرود و ارتشی که نهتنها #نیروی_هوایی ندارد که پدافندی برای مقابله با موشکها و حتی پهبادها در اختیارش نیست.
.
✅امروز که خبر حمله اسراییل و مقابله نیروی پدافندی #ارتش_قهرمان ایران در مقابل پیشرفتهترین هواپیماها و موشکهای اسراییلی را شنیدم، یاد احساس #ترس و تحقیر و بیپناهی مردم لبنان در مواجهه با نیروی هوایی ارتش اسراییل، افتادم.
کل لبنان کوچکتر از استان قم ماست. حفاظت از یک میلیون و ششصد و اندی هزار کیلومتر از #سرزمین ما خیلی سختتر از همان اندی هزار کیلومتر لبنان است ولی نتیجه عملکرد پدافندی ما این شده که مردم ما نهتنها در مقابل حمله رژیم احساس ترس نمیکنند که حتی ورزش صبحگاهی صبح روز بعدشان را هم به زمان دیگری حواله نمیدهند.
پ.ن: فیلم الصاقی، صدای پهباد رژیم است در منطقه الحمراء؛ مرکز بیروت
محمدحسین عظیمی
راوی اعزامی راوینا @ravina_ir به لبنان
@ravayat_nameh