eitaa logo
راوینا | روایت مردم ایران 🇮🇷
2.6هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
249 ویدیو
3 فایل
🇮🇷 روایت مردم ایران از پیکرهٔ حوزه هنری انقلاب اسلامی 🖋 هنر خوب دیدن و خوب نوشتن وابسته به نویسندگان مردمی 🌱 خرمشهرهای پیش‌رو، آوینی‌ها می‌خواهد... ✉️ نظرات، انتقادات، پیشنهادات و ارسال روایت: ˹ @ravina_ad ˼
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴روایت ۱۵ دی 🍂ازگیت آخرنمی‌توانیم ردشویم.هر چقدر برای گیت‌های قبلی شامورتی‌بازی درآوردیم، این‌جا تیرمان به سنگ خورد. دستگاه چک وخنثی گذاشته‌اند دم درو فقط به تعدادمحدودی ازخانواده‌های شهدا اجازه ورودمی‌دهند. پُشت میله‌های گیت ایستادم وصدای بلندگوی گلزارراگوش می‌کنم. صدای خش‌داری بالهجهٔ کرمانی، یکی یکی خانواده‌های شهداراصدا میزد: -شهید علیرضا محمدی‌پور! خانواده‌ش کجاست؟ برید تحویل بگیرید و همون‌جا بشینید. -بچه‌ها! خدا خیرتون بده. شهید رو بیارید. کمک کنید. 🥀-فقط چهار پنج نفر از نزدیکان شهید بروند برای وداع. فرد دیگه‌ای نیاد.بقیه مسیر رو خادم‌الشهداء تابوت را می‌آورند. صدای مارش نظامی می‌پیچد و صدای مداحی بلند می‌شود:صلی‌الله علیک یا اباعبدالله 🔊دوباره صدای بلندگوی اصلی بالا می‌رود: -لطفا سریع وداع کنید. هنوز چهل و خورده‌ای شهید دفن نشده. باید همه رو تا غروب آفتاب دفن کنیم. -تسلیت خدمت خانواده‌های شهداء. خواهش میکنم از خانواده‌هایی که شهیدشون رو به خاک سپردن تا محل رو ترک کنن.این خواهشش را چنان می‌کشد که از دو کیلومتری دلم برایش می‌سوزد. توی ذهنم با هر جمله‌ای که از میکروفون خارج می‌شود، فضا را مجسم می‌کنم. -شهید مادر و دختر...اسم شهدا را درست نمی‌شنوم. -نامحرم‌ها کنار برن تا محارمش باهاش وداع کنند -آقا محمد! تا حالا ۱۵تا شهید دفن شدن. شنیدن این حرفها هم دل می‌خواهد.بی‌خیال داخل رفتن می‌شوم و راهم را می‌گیرم سمت خروجی _____________________ 📌کانال روایت کرمان، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://eitaa.com/revayat_kerman
21.1M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🏴روایت ۱۵ دی 😭وصیت نامه حاج قاسم را خواندی مریم جان انگشت اشاره ات را بالا آوردی و سه بار از زبان حاج قاسم به ولله قسم خوردی که اگر این خیمه برپا نماند چیزی از بیت الله الحرام، حرم رسول الله، کربلا و نجف و کاظمین وسامرا و مشهد باقی نمی ماند. رجز خواندی و چه خوب سربازی بودی دختر. جان عزیزت را فدا کردی پای این خیمه خون تو خیلی کارها می کند با دل ها _____________________ 📌کانال روایت کرمان، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://eitaa.com/revayat_kerman
قرار بود ادامه جلسات مصاحبه مان همین هفته باشد. چهارشنبه، آخر شب پیام دادم که برای اوایل هفته هماهنگ کنم. جواب داد: *"پایِ پروازم. برای شناسایی پیکرهای کرمان..."* اصلا حواسم نبود کار و ماموریتش چیست! هر جا که اسم سانحه باشد حاج سیف الله هم آن جاست... بسیــجی لشکر امام حسین، مسئول اطلاعات و آمار عملیات های جنوب، تفحص گر شهـــدا از دفاع مقدس تا ســوریه. در طول این سال های بعد از انقلاب و جنگ هر وقت سقوط هواپیما یا بمب گذاری بود، حاج سیف الله ماموریتش شروع می شد. پیکر شهید محلاتی را خودش از هجده کیلومتری اهواز از لابلای تکه پاره های هواپیــما پیدا کرد، خودش تکه بدنها را کنار هم قرار داد و تحویل خانواده ها داد. زمانی که هیچ یک از مسئولان لشکری و کشوری جرئت ورود به سالن معراج شهـــدای اهواز را نداشتند، این حاج سیف الله بود که شبانه روز با نیروهایش تکه های بدنی که هر کدامش جگرگوشه های خانواده هایشان بودند، کنار هم می گذاشتند، تا بشود یک پیکر کامل. حاج سیف الله تعریف می کرد توی انفجار زاغه مهمات پادگان مدرس و شهادت تهرانی مقدم، خودش و نیروهای تحت امرش سه شبانه روز، پلک روی هم نگذاشتند، تا پیکرها برسد دستِ خانواده ها. پنج شنبه غروب پیام دادم : "حاج اقا از تشخیص هویت شهـدایمان چه خبر؟ خوبید؟ چه می کنید؟ میدونم خیلی سرتون شلوغه ولی اگر میتونید در حد چند جمله برام اوضاع کرمان رو روایت کنید؟" برایم نوشت: "۲۴ ساعت است که نخوابیدم. همه رو شناسایی کردیم جز سه نفر و..." برایم عکسهایی فرستاد. چندتایش همان هایی بودند که مدام توی شبکه های مجازی دست به دست می شدند. گفت که این نشانه هایی که روی کاغذ نوشته شده و روی پیکرها گذاشته، دست خط خودش است : *"دختری با کاپشن صورتی و گوشواره قلبی....* *احتمالا امیر علی افضلی پسر بچه .... "* برای این مردِ گمنام و بی ادعا نوشتم: "خداحفظتان کند که اگر نبودید انتظار، این هشتاد خانواده ها را از پا در می آورد..." حالا دارم فکر می کنم که این روزها چقدر برای روایت این فاجعه، واژه کم می آوریم! صفحه ها را می چرخیم و عکسِ "بانوی کلید به دست"، "احتمالا امیـر علی"، "دختری با گوشواره های قلبی" و "طلبه جوانی که دختری توی راه دارد به اسم زینب" قلب مان را تکه تکه میکند... و با همین قلب های تکه پاره مان وسط عکسِ پیکر و تابوت شهدا، یک باره جمله کنایه آمیزی همه وجودمان را می سوزاند...این جاست که زخم ِ خودی از زخمِ دشمنِ ناخودی کاری تر می شود. ✍ فائزه طاووسی _____________________ 📌کانال روایت کرمان، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://ble.ir/revayat_kerman
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
_________________ 📌کانال روایت کرمان، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://eitaa.com/revayat_kerman
🏴روایت ۱۵ دی دختر کاپشن صورتی و گوشواره قلبی هم به خاک سپرده شد ..... _________________ 📌کانال روایت کرمان، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://eitaa.com/revayat_kerman
🏙خیلی خوش میگذرد برویم بیرون،مخصوصا گلزار پیش سردار سلیمانی ،محمد میگفت یک موکب زده اند میرویم یک عینکی میزنند به چشممان میتوانیم کربلا را ببینیم تویش ،یعنی میتوانیم علی اصغر را ببینیم ،هروقت تصورش میکنم ریحانه را میبینم با لباس سبز مثل روز شیرخوار گان حسینی که همه باهم رفته بودیم ،وریحانه فقط گریه کرد ومدام شیرخورد،اصلا نگذاشت بگذاریمش داخل گهواره وازش عکس بگیریم. اگر همه بچه ها بیایند،انوقت دیگر حوصله ام سرنمیرود،میتوانیم کلی بازی های گروهی بکنیم مثل وسطی من ومحمد امین میشویم یک تیم ومریم وفاطمه زهرا هم یک تیم،کلی هم کری میخوانیم که پسرا شیرن مثل شمشیرن،دخترا بادکنکن دست بزنی میترکن. 🎈دخترا بادکنکن دست بزنی میترکن . دخترا ترکیدن ،پسرا هم،دیگر این شعر را دوست ندارم،فقط میخواهم باهم بازی کنیم ،هرکسی هم برد ،فرقی نمیکند. _____________________ 📌کانال روایت کرمان، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://eitaa.com/revayat_kerman
منی که در کرمان ماند 🍂سرم را به شیشه اتوبوس چسبانده ام تا حداقل خوابم ببرد،چشم هایم بسته است اما گوش هایم می شنوند،صدای زجه های بی بی برای دخترش امانم را بریده است. عکس ریحانه از چشم هایم نمی رود. امان از دل دختری که در قبر داد می زد مامان شو بزارید وسط بچه هاش. چشم هایم بسته است؛اما پاهایم با کفش های نغمه گلزاری راه می روند. دلم یک قبر می‌خواهد و یک تربت یک خواب همیشگی مثل ریحانه. _________________ 📌کانال روایت کرمان، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://eitaa.com/revayat_kerman
قتلگاه مکرر 🍃ایستاده بودم پای گونی‌هایی که دور تا دور محوطه کشیده بودند که کسی داخل نیاید. بوی خون همه جا را پر کرده بود.همه کمک می‌کردند نیروی انتظامی سپاه شهرداری،…همه بودند.‌ هر کس هر کاری از دستش برمی‌آمد انجام می‌داد. ماشین آبپاش فرستاده بودند برای شستن کف خیابان. ماشین که آمد تو، گونی را پایین دادم و خودم آمدم کمک. فشار آب زیاد بود اما انگار جلوی آن همه خون بی رمق شده بود. هرچه می‌شستند تمام نمی‌شد.  آب قدرت درهم شدن با خون‌ها را نداشت. اصلا انگار همه چیز قدرت خود را از دست داده بود. این خون بود که حرف میزد فقط خون!  پیرمردی که لباس شهرداری به تن داشت رو به مردم حرف میزد : مردم، کربلا هم خون اربابمون رو همینجور مظلومانه روی زمین ریختن! مردم ، قتلگاه هم همینجور بوده! راوی: مسلم محمودیان و نویسنده : گلزار اسدی _____________________ 📌کانال روایت کرمان، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://eitaa.com/revayat_kerman
_____________________ 📌کانال روایت کرمان، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://eitaa.com/revayat_kerman
چند دقیقه تفحص 🌌 صبح گلزار بودیم. از زیارت قبر حاج قاسم که  داشتیم برمیگشتیم، یکی از همکاران خوزستانی‌ام را دیدم. آنها هم آمده بودند برای گزارش‌های مراسم سالگرد. توی راه، کمی که گپ و گفت کردیم،  گفتم: « فلانی دو سه ساله فکرم بدجوری درگیر تفحصه.  تو که جنوب هستی، کسی رو آشنا داری کار من رو درست کنه؟ خودم به هر دری زدم، تا حالا جور نشده» . نمیدانم می‌توانست کاری کند یا نه، اما این دیگر آخرین تیری بود که داشتم.  تفحص،  برایم یک کار معنوی بود که انگار دعوت ویژه‌ای میخواست.‌ اما فکرم شدیداً درگیرش بود.  شاد کردن  دل مادران و خانواده های شهدا فقط یک دلیلش حساب میشد، که جای خودش مهم بود.عمیق‌تر که به آن فکر میکردم، دلیل قوی تری هم خودش را نشان می‌داد.‌ با هر یک پیکر که شناسایی می‌شد انگار یک برگ سند به دشمن بودن دشمنانمان اضافه می‌شد و من میخواستم کمکی به این کار کرده باشم. ** 💥انفجار بعد از ظهر، شهدا و مجروح زیادی به جا گذاشته بود. ماشینهای اورژانس و آمبولانس‌ پیکرها را جابجا کرده بودند. ساعت حدود ۵ بعد از ظهر بود. گروه هلال احمر شروع کردند به جستجو کردن داخل جنگل نزدیک گلزار.‌ برای اینکه کسی وارد آن منطقه نشود نیروهای سپاه، دور منطقه را گونی کشیدند. نیروهای محدودی آنجا بودند. آمدیم ما هم برویم کمکشان. نگذاشتند.  📋کارت «اصحاب رسانه» را که برای ثبت گزارش و خاطره از مراسم  حاج قاسم برایمان صادر کرده بودند را نشانشان دادم، قبول نکردند. با آنها بحث مان شد که الان وضعیت جوری نیست که ما بنشینیم و تماشا کنیم… مردم نگران عزیزانشون هستند. ما میتونیم کمک کنیم.  ولی جواب‌ آن مامور همان بود. دیدیم فایده ندارد. از سمت دیگر گونی ها رفتیم. توجیه و توضیح‌های قبل این بار اثر کرد؛ راهمان دادند. دستکشها را دست کردیم و رفتیم بین چند نفری که داشتند کمک می‌کردند. با بیل توده ای خاک بلند میشد و بقیه داخل آن را میگشتند.‌ تکه های بدن خودش را بین خاکها  نشان می‌داد. حالم بد شده بود. اشک و بغض در هم رفته بود. یکی آنطرف‌تر داشت روضه ای را زمزمه میکرد و هر کس توی حال و هوای خودش اشک می‌ریخت. هرچه که پیدا می‌کردیم میدادیم به مامور هلال احمر. بعضی چیزها را شک داشتیم. تکه‌ای بود که وقتی به دستش دادیم گفت این پوست سر است! و تکه کوچک دیگری که بند انگشت بود!  ⏰حدود  ۲۰ دقیقه‌ای که آنجا بودیم، پلاستیک پر شده بود از تکه های دست و پا و سر و صورت. معنی اربا اربای روضه ها، آنجا برایم مجسم شد. دیگر مردم هم کم کم جمع شده بودند. مامور هلال احمر همینطور که بین نیروها می‌رفت و می‌آمد، بلند صدا می‌کرد: «کسی دیگه پیکر داره؟» چه داشت میگفت؟ رعایت مردم را می‌کرد؟ اینها که ما داشتیم جدا میکردیم، قطعه ای از یک پیکر بود و حتی قطعه‌ای از قطعه های یک پیکر ! آرام آرام زمزمه میکردم: السلام علی من بدنه اربا اربا 📝 *راوی مسلم محمودی و نویسنده: گلزار اسدی _____________________ 📌کانال روایت کرمان، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://eitaa.com/revayat_kerman
مجهول الهویه 🥺رنگش پریده بود و بی قرار. دور خودش می چرخید. چند قدم تا اتاقک نگهبانی می رفت و برمی گشت. چادر گل درشت مشکی اش را دور دست هایش می چرخاند. جلوتر رفتم. زیر نورهای جلوی بیمارستان، اشکِ نریخته را توی چشم های مرد حدود چهل ساله ی کنارش دیدم. زن تند تند حرف می زد و مرد فقط سر تکان می داد. دست گذاشتم روی شانه زن و پرسیدم: "کسی از شما اینجاس حاج خانم؟" برگشت ولی نگاهم نکرد. آهسته گفت:"بله". 🍂مثل بیشتر آدم های اینجا حس و حال حرف زدن نداشت. باز پرسیدم:"چه نسبتی داشتن؟" اشاره کرد به مرد و گفت:"زن و بچه ی پسرم بودن. دوتا بچه..." ساکت شد و چرخید سمت پسرش که هرازگاهی چند قدم می رفت سمت در ورودی و برمی گشت. نمی خواست حرف بزند؛ نمی توانست. می فهمیدمشان. اصرار نکردم و برگشتم. صدای بلندگو دوباره بلند شد:" مجهول الهویه، هفت ساله،دختر..." 📝 طیبه روستا، بیمارستان باهنر کرمان _____________________ 📌کانال روایت کرمان، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://eitaa.com/revayat_kerman
مزار هشت شهید خانواده سلطانی نژاد در یک قاب _____________________ 📌کانال روایت کرمان، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://eitaa.com/revayat_kerman