eitaa logo
شعر مذهبی رضیع الحسین
6.9هزار دنبال‌کننده
516 عکس
4 ویدیو
2 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
کسی که عرش و فرش و چرخ ، بوده تحت فرمانش چه شد که نیمه شب بردند با حال پریشانش همان بیتی که روز و شب ، ملک در رفت و آمد بود بدون اذن وارد گشت خصم نامسلمانش مقامش را نفهمیدند آنهایی که از خانه به دست بسته می بردند ، مانند اسیرانش عدویش بی ادب ، دنبال مرکب ، جان به لب ، خسته یکی دو تا نبود ای وای ، غمهای فراوانش کسی که بود فرزند خلیل الله ، یاالله چه مظلومانه از غم سوخت در آتش گلستانش در آتش ، روی لبهایش ، دم یافاطمه بود و دوباره زنده می شد داغ مادر پیش چشمانش چو می رفتند اطفالش ، میان شعله ها هر سو تداعی شد برایش کربلا و خیمه سوزانش به یاد دختری که با دو دست کوچکش می زد به روی شعله ها بلکه ، شود خاموش دامانش سر و پای برهنه شد روان در کوچه ها ، اما نزد بوسه به پای او لب خار مغیلانش چنان از داغ جدش اشک می بارید از چشمش مدینه کربلایی بود ، از ذکر حسین جانش به هرجا می شنید آوای طفل شیر خواری را به یاد حنجر اصغر بهم می ریخت سامانش اگر بردند او را ، کاخ حمراء در بر منصور نزد با چوب دیگر میزبان بر لعل مهمانش فدای آن سری که بود در طشت و یزید دون به لب می می زد و هی می زد او را پیش طفلانش @raziolhossein
عمریست زیر منت شیخ الائمه ایم ما شیعه ایم و امت شیخ الائمه ایم سرشار از محبت شیخ الائمه ایم ریزه خور کرامت شیخ الائمه ایم ما را ولاش سینه زن و بی قرار کرد بر کشتی نجات حسینی سوار کرد آقا اگر نبود که آدم نمی شدیم از دودمان بانوی عالم  نمیشدیم این گونه بی قرار محرم نمی شدیم دیوانه علامت و پرچم نمی شدیم او عمر خود گذاشت که عاشق ترین شدیم خواندیم قال صادق و روضه نشین شدیم امشب دلم گرفته برای بقیع او خون گریه می کنم به هوای بقیع او جان مرا گرفته عزای بقیع او امشب به یاد حال و هوای بقیع او در مجلس مصیبت او گریه می کنیم با فاطمه به غربت او گریه می کنیم هم ماجرای آن در و دیوار زنده شد هم ماجرای آتش و مسمار زنده شد هم بی کسی حیدر کرار زنده شد هم کینه مغیره و اشرار زنده شد ابن ربیع مثل مغیره است ، بی حیاست کارش همیشه طعنه و آزار و ناسزاست ظالم ، شکست حرمت بیت الحرام را از کینه برد پای پیاده امام را آن مرد سالخورده ی والا مقام را شاه بزرگ زاده با احترام را او روی اسب و پای پیاده امام دین در کوچه ها دوباره علی می خورد زمین واویلتا به کوچه کشیده است ماجراش خاکی شبیه چادر زهراست جامه هاش این حلقه های اشک، گرفته ره نگاش افتاده است لرزه چرا بین دست و پاش پای پیاده ناله زند ، یاد عمه هاش این پیرمرد شهر مدینه است کربلاش شکر خدا که شهر مدینه سنان نداشت خولی و زجر و حرمله و ساربان نداشت سیلی برای دختر شیرین زبان نداشت بزم شراب داشت ولی خیزران نداشت شکر خدا که در جگرش نیزه ها نرفت بعد از شهادتش بدنش زیر پا نرفت @raziolhossein
اگر چه سخت روز و شب چو ابری زار می گریم نه از اینکه شدم بی یاور و بی یار می گریم شده هر صحنه ای از غربتم یادآور یک غم چو جد خویش مثل حیدر کرار می گریم اگر چه خانه ام آتش گرفت از کینه،تنها من به یاد سینه ی صدیقه و مسمار می گریم به کوچه بد زمین خوردم که زهرا را صدا کردم به یاد صورتی که خورده بر دیوار می گریم مرا در کوچه گرداندند یاد شام افتادم به یاد عمه ام در کوچه و بازار می گریم شنیدم عمه ام را می زدند و خارجی خواندند چو او بوده اسیر خنده ی انظار می گریم کشیده تیغ بر رویم سه بار آن بی حیا و،من به یاد آن لب و دندان که شد خونبار می گریم دلم شد غرق خون وقتی که شد جسمم کفن،شائق بر آن جسمی که دیده زیر نعل آزار می گریم @raziolhossein
میان آتش نمرود پیکرِ تو نسوخت شبیه‌مادرمظلومه‌ات‌ پرِ تو نسوخت اگرچه‌از سر دوشت‌کشیده‌شد؛امّا هزار شُکر عبای مُطهّرِ تو نسوخت تو با کهولت‌ سِن،پابرهنه،در دل شب به‌حیرتم‌دلِ‌خصمِ‌ستمگر‌ِ‌‌‌ تو نسوخت؟ اگر‌چه‌ سوخت‌درِخانه‌ی‌تو در آتش هزارشُکردرآن‌بین‌همسرِ تو نسوخت پی‌طواف‌تو شعله به خانه وارد شد شبیه‌کعبه‌ولی‌پای‌تا‌ سرِ تو نسوخت اگرچه‌زهر‌ تورا آب کرد همچون شمع در آفتاب ولی جسم لاغر تو نسوخت سه‌بار تیغ به رویت کشید آن نامرد ولی ز کُندی خنجر که حنجرِ تو نسوخت نرفت راس شریف تو بر سرِ نیزه ازاین‌طریق‌دلِ‌خون‌خواهرِ تو نسوخت به‌ دست‌ دشمن‌تو بود بی‌گمان‌شَلّاق‌ ولی‌برابر تو‌ پُشتِ‌ دخترِ تو نسوخت نریخت‌بعدِتوآتش‌کسی‌به فرق‌ سرش دگرعمامه‌ی‌مُوسی‌بن‌جعفرِ تو نسوخت هزار مرتبه باقی‌ست‌جای‌شُکرش‌ که از اهل‌بیت‌تو یک‌تن‌ برابر‌ِ تو نسوخت @raziolhossein
هیاهویی به پا گشت و  ، میان شهر طوفان شد مناجاتت به هم خورد و ،  بساط غم فراوان شد شده تکرار تاریخ و ، نصیب کعبه آتش شد امان از این مدینه ، باز هم همدست شیطان شد تو را ترساند از آتش ، فراموشش شده انگار به عشق خادم ِ درگاه تو آتش گلستان شد** ندارد شهر زهرایی ، که یار سرورش باشد دوباره دست بستن شیوه ی دنیا پرستان شد پیاده ، پا برهنه ، پیر مردی در پی مرکب تمام عالم بالا ، ازین غصه پریشان شد نوایت گاه وا اماه بود و ، گاه وا جداه بگو یاد چه افتادی چرا چشم تو گریان شد تو را بردند از آن کوچه ای که مادرت افتاد دلیل روشنی دارد اگر زانوت لرزان شد چه آورده سرت این روزگار بی مروت ها چه دردی داشتی آقا ، چرا با زهر درمان شد میان خانه ای که سوخته تا آخر عمرت به پا هر روز و هر شب روضه شام غریبان شد تو گریه می کنی جور دگر این آخر عمری بر آن جسمی که بی سر شد ، بر آن جسمی که عریان شد چه می شد گر نبود آن شب میان کربلا زینب همین که سر جدا شد بی حیایی ها دو چندان شد **جریان هارون مکی که در تنور رفت @raziolhossein
آتش فتنه چه داغی سرِ داغت می ریخت! سر زده از در و دیوار به باغت می ریخت خانه ات بی خبر از اشک زلالت می سوخت چه بگویم!دلِ همسایه به حالت می سوخت پشت مرکب، چه غریبانه کشاندند تو را پا برهنه سرِ بازار دواندند تو را پشت مرکب، رمق اندک پایت افتاد سرشناس همه ی شهر، عبایت افتاد! ارثی از مرثیه اش بُردی و گفتی: مادر وسط کوچه زمین خوردی و گفتی: مادر هیچ کس بغض تو را، مونس و غمخوار نشد کربلا، کارِ خدا بود که تکرار نشد حُرمت مویِ سپید تو شکسته ست، قبول تو یداللهی و دستان تو بسته ست، قبول باز هم شکر! به عمامه ی تو دست نخورد حرف غارت نشد و جامه ی تو دست نخورد زخمی نیزه ی هر بی سر و پایی نشدی بی کفن مانده ی گودال بلایی نشدی باز هم شکر! به خلخال نگین باقی ماند اهل بیت حَرمت پرده نشین باقی ماند با دلی سوخته از غصه لبالب نشدند دخترانت ملأعام معذب نشدند @raziolhossein
مائیم و هدایت امام صادق مدیون  روایت  امام صادق ای کاش  که در مدینه بودیم همه در روز شهادت امام صادق @raziolhossein
گلزار بقیع مدفنی را کم داشت در هجر امام شیعیان ماتم داشت می ریخت ز تابوت امام صادق خاکی که مدینه بر سر عالم داشت @raziolhossein
به لطف کُرسی درس تو جَعفری شده ام من از دعای شما بوده "حیدری" شده ام @raziolhossein
عزیز فاطمه را از حرم کجا بردند خدا به خیر کند نیمه شب چرا بردند خدا به خیر کند بی عبا و عمامه امام ارض و سما را به کوچه ها بردند پیاده در پی مرکب نفس نفس میزد دو دست بسته به گردن چو مرتضی بردند خدا کند که به خانه دوباره برگردد تمام اهل حرم دست بر دعا بردند به فاطمه نرسد این خبر ، عزیزش را میان مجلس منصور بی حیا بردند ستاده شیخ الائمه نشسته قاتل او قرار از کف آن حجت خدا بردند غریب بود و به دادش رسید پیغمبر همین که دست به شمشیر از جفا بردند غریب بود ولی بعد از آن جسارتها به سوی خانه دوباره امام را بردند به ما بگو که کجا بودی یا رسول الله.... ...که حمله بر تن مظلوم کربلا بردند تن مطهر او بی کفن رها کردند سر مقدس او را به نیزه ها بردند هنوز جان به تنش بود برهنه اش کردند هنوز سر به تنش بود عمامه را بردند هنوز سوی حرم بود چشم خونینش هجوم بر حرم آل مصطفی بردند تمام صورت یک نازدانه پر خون شد دو گوشواره او را که بی هوا بردند از آن چه رفت به غارت نداشت شکوه ولی.. به عمه گفت چرا معجر مرا بردند @raziolhossein
ای رتبه ات فراتراز ادراک ازعقول آیینه ی بصیرت چشمت جهان شمول حلم توبی نهایت و علم تو لایزول یاکاشف الحقایق ویا جامع الاصول کوچکترم ازآنکه بخواهم بخوانمت یا برترین سروده ی عالم بدانمت علم اصول و علم قرائت ازآن توست تفسیر و فقه پله ای ازنردبان توست علم نجوم در رصد کهکشان توست راز علوم کل جهان برزبان توست شیخ الائمه هستی و دریای بی کران ای باقرالعلوم ترین صادق جهان مردان سرزمین تو عاشق نبوده اند در باب عشق با تو موافق نبوده اند چون آشنا به کُنه حقایق نبوده اند در پیشگاه درس تو صادق نبوده اند تو درعلوم عقلی و نقلی سرآمدی تا روز حشر صادق آل محمدی حکام جور خلوتتان را به هم زدند گردونه ی زمین و زمان را به هم زدند سرچشمه های اشک روان را به هم زدند باکشتن تو نظم جهان را به هم زدند ای جای پای غربت تو در دل بقیع هرکس که گشت دور تو گردید مستطیع @raziolhossein
کشید بند طناب و تو را زمینت زد میان کوچه تو را بی هوا زمینت زد همین که پا شدی از جا دوباره افتادی دوباره کینه آن بی خدا زمینت زد بلند شو که دوباره جسارتی نکند چه ها نگفت به تو، هر کجا زمینت زد رسیده ای وسط کوچه بنی هاشم صدای ناله خیرالنسا زمینت زد صدای سیلی و آن گوشواره می آید صدای سیلی او بی صدا زمینت زد فدای گریه تو یا مروج العاشور همیشه یاد غم کربلا زمینت زد سری که گشت جدا از قفا شما را کشت سری که رفت روی نیزه ها زمینت زد میان شعله به یاد رقیه افتادی کشید بند طناب و تو را زمینت زد @raziolhossein
ببین مادر که یاست را به سوی خار می بردند مرا با این کهولت از پی آزار می بردند شبانه،پا برهنه،بی عمامه،در پی مرکب مرا با دست بسته با دلی خونبار می بردند کسی بر من دلش جز آتش خانه نمی سوزد مرا در پیش چشم کودکانم زار می بردند به ضرب تازیانه بین ره بر من جسارت شد حرامیها مرا در مجلس اغیار می بردند مرا شب در میان کوچه بردند و دلم سوزد که زینب را به روز روشن از بازار می بردند کسی در کوچه بر افتادنم اصلا نمی خندید ولیکن عمه را با خنده ی انظار می بردند دویدن سخت باشد بهر پیر مرد و یک دختر سه ساله عمه ام را با کتک اشرار می بردند @raziolhossein
هم گرفتاره امام صادقیم هم عزادار امام صادقیم وقتی‌روضه‌شعبه‌ای‌ازحرمه ماها زوّار امام صادقیم شیعه از اهل سقیفه بِریه شیعه فاطمی‌ِ و حیدریه شُبهه‌هاراهشو کج نمیکنن هرکسی‌که‌مذهبش‌جعفریه شیعه‌تن‌نمیده‌به‌حُکم غلط پا نمیزاره تو هرجمعی وسط شیعه اونیه که از آل علی اعتقاداتشو میگیره فقط ماکه‌میمیریم‌برای‌اهل‌بیت‌ عشقمونه‌روضه‌های‌اهل‌بیت قربون‌‌ خدا‌ برم‌ که‌آفرید مارو تسلیم‌رضای‌اهل‌بیت وقتی‌توحیدوبه‌مانشون‌دادن برا بندگی‌به‌ما جنون‌دادن بااحادیثی‌که‌نوره‌ تک‌تکش کربلا رفتنو یادمون دادن به‌ماگفتن‌که‌چجور‌کجا برید تشنه و گرسنه کربلا برید برای‌ادای‌حقّ‌مون مُدام واسه‌گریه‌توی روضه‌ها برید بشنوه هرکسی که گریه‌کُنه این دعای شب آقای منه خدارحمت‌کنه‌اون‌کسی‌روکه برا ما بلند ضجّه میزنه ضجّه‌میزنم‌براشاه‌غریب برا داغ قتلگاه‌و‌بوی سیب برااون‌شاهی‌که‌باصوت‌ضعیف ناله‌زد:اَین‌َزهیر،اَینَ‌حبیب؟ ضجه میزنم برا پیرهنش برا نیزه‌ای‌که خورد تو دهنش ضجه میزنم برا ساعتی که درآوردن پیرهنش رو از تنش @raziolhossein
باید غزل سرتاسرش آتش بگیرد شاعر بسوزد دفترش آتش بگیرد از داغ پی در پی سزاوار است شیعه با گریه مژگان ترش آتش بگیرد وقتی کبوتر در قفس محبوس باشد ای وای اگر بال و پرش آتش بگیرد وقتی زنی پشت در خانه ست هرگز خانه نبایستی درش آتش بگیرد سخت است پیش چشم مردی که به نیزه ست دار و ندار خواهرش آتش بگیرد گیرم به غارت رفت گردنبند طفلی دیگر چرا پس معجرش آتش بگیرد؟ فرزند ابراهیم در آتش بعید است یک تار از موی سرش آتش بگیرد مرد خراسانی! ببین هارون مکی حاشا که یکدم باورش آتش بگیرد تا پنج تن یار حقیقی نیست باید شیعه نگاهِ بر درش آتش بگیرد @raziolhossein
ششم امامِ غریبی که جود کارش بود مدینه باز هم امروز بی قرارش بود اگرچه آخرِ عمری غریب و تنها شد ولی دقایق آخر پسر کنارش بود ملائکه همه پوشیده‌اند رخت عزا برون ز هجره اجل هم در انتظارش بود نبود در وسطِ آتشِ جفا جایش کسی که عالم هستی در اختیارش بود شکست حُرمتِ ریشِ سفید او افسوس به مجلسی که فقط آه، غم‌گسارش بود سه بار دشمنِ دون حمله کرد بر قتلش پیمبر آمد و اینجا خلاصه یارش بود ولی حسین خودش بود و نیزه و شمشیر که خواهرش نگران بود و داغدارش بود رسید شمر و سرش را برید و بر نی زد همان دقیقه که ارباب، احتضارش بود @raziolhossein
السلام ای دل و دلدار اباعبدالله ششمین سید و سالار اباعبدالله همه با دیدن تو یاد حسین افتادند ای حسینیه سیار اباعبدالله ما حسینی شدگان ِ نفس گرم توایم به تو هستیم بدهکار اباعبدالله کار تو داده نتیجه چه قیامت کردند اربعین لشکر زوار اباعبدالله در و دیوار مدینه ز غم بی کسیت می زند تا به ابد زار اباعبدالله مادری بودی و کوبید در ِ بیت ِ تو را آتش آن در و دیوار اباعبدالله یعنی از آن همه شاگر در آن شب آقا یک نفر با تو نشد یار اباعبدالله ؟! تا که بستند دو دستان تو را شد زنده غربت حیدر کرار اباعبدالله تو علی گشته ای و ابن ربیع هم قنفذ وای از این همه تکرار اباعبدالله این چه سری است که شد ذکر لبت وا اماه با زمین خوردنت هر بار اباعبدالله سر ِ پیری گذر ِ تو به چه جاها افتاد وای از آن همه آزار اباعبدالله هر چه هم بر سرت آمد دم آخر ز عطش چشم های تو نشد تار اباعبدالله خواهر تو نشد ای شاه برای پسرت در دل شعله پرستار اباعبدالله کفنت خار بیابان نشد و بی تو نرفت دخترت بر سر بازار اباعبدالله @raziolhossein
از روی خاکای جاده نبرید سمت قصر جام و باده نبرید خودتون سوار مرکبا شدید امامو پای پیاده نبرید پُش سرش تموم دنیا میگه وای طناب آوردن و مولا میگه وای زیر لب خودش میگه وای مادرم وسط شعله‌ها زهرا میگه وای بذارید عمامه‌شو سرش کنه بذارید عبا به پیکرش کنه از تو شعله یه کم آهسته برید بذارید که یاد مادرش کنه پشت مرکب پشت زین نمی‌کشن روی خاکا با جبین نمی‌کشن از محاسنش خجالت بکشید پیرمردو  رو زمین نمی‌کشن طعنه‌های بی‌حساب نیاز نداشت اینهمه رنج و عذاب نیاز نداشت این پیرمرد که خودش داره میاد دور گردنش طناب نیاز نداشت یه چیزی میگم دلا شکسته شه چشمای همه به خون نشسته شه یه چیزی میگم شما داد بزنید کاش همیشه دست مردا بسته شه زینب و سنگای بام واویلا کوچه‌های تنگ شام واویلا ریسمان به دور دست و گردنِ زن و بچهء امام واویلا بچه‌ها خسته بودن چیکار میکرد بهم پیوسته بودن چیکار می‌کرد نمیخواست بذاره سیلی بخورن دستاشم بسته بودن چیکار می‌کرد @raziolhossein
شب ظلمت شب مرگ سحر است شب آتش زدن خشک و تر است شب طوفانی زهری جانسوز شب خندیدن زخم جگر است باز تاریخ به تکرار رسید در و دیوار حرم شعله ور است اشک طفلی که بخود می لرزید شاهد بستن دست پدر است نیمه شب سایه کنار خورشید در دل شهر به حال گذر است پای عریان و سر بی دستار آن غریب از همه مظلوم تر است ترس شمشیر شهادت میداد او امام است و نبی را پسر است @raziolhossein1
حضرت صادق مگر فرزند پیغمبر نبود  یا مگر ریحانه ی صدیقه ی اطهر نبود  با چه تقصیر و گنه بر خانه اش آتش زدند  اجر نشر دانش او شعله ی آذر نبود  اجر و پاداش رسول و عترت مظلوم او  در دل شب حمله بر باب اله اکبر نبود  نیمه شب کز خانه می بردند صاحب خانه را  بر روی دوشش عبا عمامه اش بر سر نبود  از برای بردن مولا کس از ابن ربیع  سنگدل تر، بی حیاتر، بلکه ظالم تر نبود  او پیاده می دوید و این به اسب خود سوار  گوئیا در سینه ی تنگش نفس دیگر نبود  دیدن بابا در آن حالت پسر را می کشد  خوب شد همراه بابا موسی جعفر نبود  از شرار زهر مثل شمع سوزان آب شد  غیر تصویری بجا ز آن نازنین پیکر نبود  پاره پاره قلبش از انگور زهر آلوده شد  از بنی العباس جز این شیعه را باور نبود  بعد عمری سوختن بر قلب او آتش زدند  این ستم باله روا بر آل پیغمبر نبود  «میثم» آن روزی که شد آن پیکر پاکیزه دفن  محشر شهر مدینه کمتر از محشر نبود  @raziolhossein
باز هم آتش و آزار خدا رحم کند فاطمیه شده تکرار خدا رحم کند دید تا سوخته در باز هم افتاد آقا یاد آن شعله و مسمار خدا رحم کند تا ابد باد به شورای سقیفه لعنت باز مولا شده بی یار خدا رحم کند باب آمرزش ما را به چه حق ابن ربیع می برد مثل گنهکار خدا رحم کند خورده انگار قسم تا بدهد آقا را با همه قدرتش آزار خدا رحم کند دل شب ، پای برهنه ، پی مرکب راهی است پسر حیدر کرار خدا رحم کند نفس ِ پیر ِ مسیحا نفسان را که برید؟ سر درهم ، سر دینار خدا رحم کند آبرودار زمین نقش زمین می گردد وسط کوچه به کرار خدا رحم کند رسم ها گشته عوض ، اجر خداوند وفا بی وفایی شده انگار خدا رحم کند بر لبش هست چرا عمتی المظلومه وسط مجلس اشرار خدا رحم کند ..... گریه ی بچه یتیم ، عربده مستانه خیزران ، سید احرار خدا رحم کند به عزیزان خدا ، حرمله گوید اُسرا جلوی راس علمدار خدا رحم کند @raziolhossein
از قضا ما را خدا از اهل ایمان می نویسد ما أطیعوالله می دانیم ، قرآن می نویسد قُل تَعالَو نَدعُ می خوانیم ، ثابت می کند ما مومنِ عشقیم ، آری آلِ عمران می نویسد در مسلمانی قدم برداشتیم آنجا که حیدر ما مسلمانِ علی هستیم ، سلمان می نویسد سختی از دین نیست -لا اِکراهَ فِی الدّین- شیعه هستیم مذهبِ ما را امامِ صادق آسان می نویسد صادقُ الوَعدیم ، ما را عشق اینسان می پسندد صادقُ القَولیم اگر از راستگویان می نویسد حرف از ابراهیم از آتش می شود ، کو یارِ صادق؟ از تنورِ خانه می پرسم ، گلستان می نویسد سرّ تبیاناً لِکلِّ شیء یعنی او که حتی طفلِ مکتب خانه اش تفسیر تبیان می نویسد آفرینش در نگاهش شرحِ توحیدِ مُفضَّل علم یعنی قالَ صادق ، اِبنِ حیّان می نویسد @raziolhossein
باز از دعای مادر نام آشنای ما امشب بساط روضه به پا شد برای ما خون گریه می کنند تمام ستاره ها همراه چشم های زمین ، پا به پای ما از بوی دود و آتش کوچه مشخّص است بوی مدینه می دهد این گریه های ما یک عدّه از سقیفه شبیه مغیره باز خون کرده اند بر جگر مقتدای ما با ریسمان و هیزم و آتش رسیده اند تا که نمک زنند به زخم عزای ما یک پیرمرد پای پیاده ! چه روضه ای ! خاکی به سر کنید از این ماجرای ما شیخ الائمه و سر عریان عجیب نیست ؟ این ها شده است غصّه ی بی انتهای ما @raziolhossein
اولین حادثه این بار نبود ولی انگار که تکرار نبود صحنه انگار شبیه آن روز ... شهر را طاقت دیدار نبود وقتی آمد که تو تنها باشی نیمه شب بود و تو را یار نبود در دل ابن ربیع نامرد رحم و مردانگی انگار نبود من بمیرم که برایت آقا فرصت بستن دستار نبود خوب شد وقت عبورت از در حرفی از تیزی مسمار نبود لااقل وقت عبور از کوچه شادی و هلهله در کار نبود سر تو روی نی و ناموست سر هر کوچه و بازار نبود @raziolhossein
قامت آسمان خم است امشب دل عالم پر از غم است امشب از دو دیده به وسعت دریا خون ببارم اگر کم است امشب چشم کم سوی مادرم زهرا خیسِ باران نم نم است امشب داغ سنگین سینهء زهرا مثل داغ محرّم است امشب هر کسی روضه آمده حتماً نامه دارد که محرم است امشب خانهء پیرمرد شهر نبی هدف سیل ماتم است امشب دست بسته که برد آقا را باز خون کرد قلب زهرا را باز هم قصّهء در و آتش ماجرای کبوتر و آتش باز امشب به یاد می آید واژه های در و پر و آتش مثل آن روزهای دلتنگی قصّهء تلخ مادر و آتش حیدر و چشم های بارانی مانده در کار همسر و آتش پیرمرد و سر نپوشیده چشم از غصّه ها تر و آتش در مدینه در و پر و آتش کربلا ، خیمه ، معجر و آتش زخم های دلش امانش برد دم آخر عطش توانش برد @raziolhossein