#شرح_عملیات #عملیات_بیت_المقدس_3 عدم تصرف ارتفاعات مهم الاغلو و دولبشک در عملیات بیت‌المقدس 2 که می‌توانست زمینه پیش‌روی به سمت ارتفاعات ازمر - مشرف بر سلیمانیه - و اتصال به منطقه آزاد شده اتحادیه میهنی کردستان عراق را فراهم آورد، موجب شد هم‌زمان با عملیات اصلی در منطقه حلبچه، عملیات دیگری در همان منطقه عملیاتی بیت‌‌المقدس2، لیکن به صورت محدود انجام شود. در واقع مشکل عقبه، کمبود نیرو و هوشیاری دشمن به تغییر طرح مانور عملیات بیت‌المقدس 3 انجامید و بدین ترتیب مرحلة اول عملیات به ارتفاع گوجار محدود شد. این در حالی بود که بیشتر فرماندهان یگان‌ها با طرح جدید مخالف بودند. استدلال آنها این بود که ارتفاع گوجار به تنهایی قابل دفاع نیست و از سوی دیگر، در محورهای الاغلو و دولبشک، چنانچه با فاصله زمانی بیشتری عملیات انجام شود، دشمن به طور کامل هوشیار شده و کار با مشکل جدی مواجه خواهد شد. اما فرمانده نیروی زمینی سپاه که درصدد جلوگیری از به تعویق افتادن زمان عملیات بود، طرح جدید را مناسب می‌دانست، ولی سرانجام به علت تقدم یافتن منطقه حلبچه، تخریب پل‌ها، عقبه‌ها، جاده‌های عملیاتی بعد از بارش باران سیل‌آسا در منطقه عملیاتی بیت‌المقدس 2، با تائید فرمانده سپاه عملیات بیت‌المقدس 3 با هدف تصرف ارتفاع گوجار در دستور کار قرار گرفت. اهداف عملیات هدف اصلی، تصرف ارتفاع گوجار بود؛ زیرا ادامه استقرار دشمن روی این ارتفاع نه تنها خط پدافندی خود را آسیب‌پذیر می‌ساخت، بلکه تردد خودرو در تنگه گوجار - قمیش را غیر ممکن می‌کرد. مضافاً به این که، نیروهای تک ور برای حمله احتمالی به ارتفاعات الاغلو و دولبشک می‌بایست از دشت هرمدان بین 7 تا 9 ساعت پیاده‌روی کنند. تصرف گوجار می‌توانست این زمان را کاهش دهد. استعداد دشمن همان یگان‌های دشمن که در جریان عملیات بیت المقدس 2 در منطقه حضور داشتند، بعد از این عملیات همچنان به حضور خود ادامه دادند سازمان رزم خودی سازمان زرم عملیات با فرماندهی قرارگاه نجف اشرف به شکل زیر تنظیم شد: لشکر 5 نصر با استعداد پنج گردان پیاده؛ لشکر 31 عاشورا با استعداد پنج گردان پیاده؛ تیپ 35 امام حسن(ع) با استعداد سه گردان پیاده؛ تیپ 12 قائم(عج) با استعداد سه گردان پیاده؛ تیپ 48 فتح با استعداد دو گردان پیاده (به عنوان احتیاط). همچنین، تعداد 80 قبضه توپ و کاتیوشا (حدود چهار گردان) تحت امر فرماندهی عملیات بودند. طرح عملیات لشکر 5 ماموریت داشت تا یال 1 گوجار را از گرده هلکان تا پایان صخره‌ای تامین کند. لشکر 31 نیز در زیر صخره‌ای با لشکر 5 الحاق کند و سپس روی تنگه آمده و خاک‌ریز احداث نماید. تیپ 35 هم می‌بایست قبل از بریدگی یال گوجار روی یال اصلی و یال 2 را تا حداقل 3 کیلومتر جلوتر (محل جداشدن یال گاراده) و نیز تیپ 12 قله گوجار و قسمتی از یال اصلی را تصرف و تأمین کند #ادامه 👇 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

شرح عملیات از حدود ساعت 17 روز 1366/12/23 یگان‌های عملیاتی حرکت خود را از دشت هرمدان به سوی نقاط رهایی آغاز کردند. نیم ساعت بعد بارش باران در پایین ارتفاع گوجار و بارش برف شدید در قله آن شروع شد. به رغم دشواری‌های موجود - که عمدتاً ناشی از بارش برف و سرمای شدید بود - نیروها در کلیه محورها آمادگی خود را برای اجرای عملیات اعلام کردند. به این ترتیب، حدود ساعت 1 بامداد 1366/12/24 با رمز مبارک "یا موسی‌ابن‌جعفر(ع)" عملیات آغاز شد و پس از ساعاتی تمام اهداف عملیات به غیر از گرده هلکان و صخره‌ای و بخشی از جناح راست آن تأمین شد. فعالیت نیروهای دشمن برای بازپس‌گیری مناطق از دست داده بسیار ضعیف بود؛ به گونه‌ای که چند حرکت آنها از سمت دهکده الاغلو و ارتفاع صخره‌ای سرکوب شد. در شب دوم، مقرر شد یکی از یگان‌ها با سرازیر شدن به طرف چپ، تا نزدیک گرده هلکان را تصرف و پاک‌سازی کند. سپس، یگانی دیگر عملیات خود را از آخرین هدف تصرف شده به سمت چپ ادامه دهد و نهایتاً با گذشتن از گرده هلکان به سمت ارتفاع صخره‌ای برود و در آنجا با نیروهای دیگر الحاق کند. به این منظور، دو گروهان از نیروهای خودی از ساعت 21 به طرف هدف (دو تپه مقابل گرده هلکان) حرکت کردند و در ساعت 22:30 با گروهی از دشمن که ظاهراً قصد پاتک داشتند، درگیر شدند که این درگیری تا ساعت 24 ادامه داشت. نهایتاً، نیروهای خودی بدون دست‌یابی به نتیجه‌ای رضایت بخش - غیر از سرکوبی پاتک دشمن - به مواضع اولیه خود بازگشتند. حدود ساعت 1 بامداد 1366/12/25، اغلب شیارهای دشت هرمدان - که عقبه یگان‌ها در آنجا قرار داشت - را دشمن با بمب‌های شیمیایی گلوله باران کرد و در نتیجه با مصدوم شدن تعداد بسیاری از نیروها، سازمان رزم یگان‌ها دچار آسیب شد. حدود ساعت 3، یگان دیگری مأمور به ادامه تلاش از همان محور (دو تپه مقابل گرده هلکان) شد که پس از تصرف یکی از تپه‌ها، نیروهای دشمن روی تپه دوم متمرکز شده و از پیش‌روی بیشتر قوای خودی جلوگیری کردند. این وضعیت تا ساعت 5 ادامه داشت تا این که در این ساعت تصمیم گرفته شد از ادامه تک صرف نظر شده و به حفظ تپه اول اکتفا شود. نیم ساعت بعد، تلاش دشمن برای بازپس‌گیری این تپه شروع شد که با آتش شدید و تسلط نیروهای خودی بر زمین مقابل ناکام ماند. احتمال بارش باران و نیز استقرار دو تیربار دشمن در دو نقطه حساس، همه را به سرعت بخشیدن در انجام عملیات مرحله بعدی فراخواند، امّا مساعد نبودن جاده، موجب شد تا گردان‌های مورد نظر برای عملیات - که در عقبه مستقر بودند - نتوانند به موقع به جلو منتقل شوند. بنابراین، عملیات در شب سوم انجام نشد. در روز چهارم (1366/12/27) بمباران‌های دشمن در عقبه و پل‌ها (پل ژاژیله و پل دوم گرده‌رش) شدت گرفت که یکی از پل‌ها منهدم شد. با وجود مشکلات ناشی از نبودن نیروی کمکی و جاده، عملیات مرحله سوم در ساعت 1 بامداد 1366/12/28 آغاز شد و نیروهای عمل کننده موفق شدند گرده هلکان و ارتفاع صخره‌ای را تصرف کنند. گزارش شنود حاکی از آشفتگی و عقب‌نشینی عراقی‌ها از نقاط قبلی بود. به همین دلیل برای ایجاد تشتت بیشتر در فرماندهی دشمن، یک تک الکترونیک در ساعت 02:15 آغاز شد و تا حدود ساعت 03:45 ادامه یافت. در این تک، مسئله عبور و نفوذ نیروها از خطوط دشمن، حدفاصل الاغلو - دولبشک مطرح شد، که در پی آن منطقه مذکور زیر باران گلوله‌های منور دشمن قرار گرفت. عقب‌نشینی دشمن از قسمت‌های عمده‌ای از یال 1، به خصوص گرده هلکان، این امکان را به نیروها داد تا با اجرای آتش شدید، پیشرفت کمی روی یال 2 داشته باشد. پس از الحاق در سمت راست، الحاق در سمت چپ نیز در ساعت 05:50 انجام شد. به این ترتیب، دشمن به کلی از مواضع خود به عقب رانده شد و مرحله تثبیت و پدافند آغاز گردید. همزمان با اجرای عملیات بیت المقدس2، یگان های ارتش عراق بر روی ارتفاعات شاخ گوجار مستقر شدند که مشرف به مواضع یگان های ایرانی در ارتفاعات قمیش و شاخ بالوسه بود و احتمال آن وجود داشت با مساعد شدن شرایط جوی، ارتش عراق به مواضع نیروهای خودی حمله نماید و آن را به تصرف در آورد. لذا فرماندهی کل سپاه درصدد برآمد 2 ماه بعد از عملیات بیت المقدس2، عملیات جدیدی را برای تصرف ارتفاعات شاخ گوجار طرح ریزی نماید. در این عملیات که در 24 اسفند 1366 با رمز "یا موسی بن جعفر (ع)" اجرا گردید یگان های نیروی زمینی سپاه موفق شدند ارتفاعات شاخ گوجار را به تصرف در آورند و چند پاتک نیروهای عراقی را دفع نموده، و 1300 نفر از نیروهای عراقی را کشته و زخمی کنند و 180 نفر را نیز اسیر نمایند.در آخرین مراحل عملیات ،دشمن برخی محورهای عملیاتی را بمب باران شیمیایی کرد وبسیاری از نیروها دراین محورها مصدوم و از میدان نبرد خارج شدند. بدین ترتیب ،عملیات پس از شش روز درگیری با موفقیت پایان یافت 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

📊 #اطلاع_نگاشت #عملیات_بیت‌المقدس_3 📆 ۲۴ اسفند ( ۱۳۶۶ ) 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

🎧 #بشنوید | #پیشنهاد_دانلود 🌷مادر شهید.. 🎙راوی : حجت الاسلام مهدی دیانی #روابط_عمومی_رسانه #موسسه_روایت_سیره_شهدا 🌹اخبار راوی روحانی🌹 🆔 @ravayatgarnews

۲۴ اسفندماه ، #سالروز_عملیات #والفجر_10 در #حلبچه گرامی باد . 🥀 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

#شرح_عملیات #عملیات_والفجر_10 عمليات والفجر ۱۰، در منطقه عمومی نوسود ايران و حلبچه عراق با رمز يا رسول الله (ص) در تاريخ 1366/12/24 آغاز گرديد و بعد از 6 روز نبرد به پايان رسيد. انتخاب آن منطقه با پيش‌بينی تصرف اهداف تعيين شده صورت پذيرفت تا ارتش عراق را وادار نمايد با اعزام گسترده نيروهای احتياط خود به حلبچه، زمينه برای انهدام ماشين جنگی عراق در اين منطقه نيز آماده شود ولی از آنجا كه عراقی‌ها برای منطقه جنوب نبردهای گسترده‌ای را در آغاز سال ۱۳۶۷ پيش بينی كرده بودند. لذا، در اين منطقه به نيروهای موجود اكتفا كرده و برای متوقف نمودن نيروهای ايرانی متوسل به حملات گسترده هوايی شدند با توجه به كم اثر بودن حملات هوايی سرانجام در اواسط روز 1366/12/26 در حاليكه مردم حلبچه گروه گروه به طرف مرزهای ايران در حركت بودند منطقه مورد هجوم هواپيماهای عراق با پرتاب گسترده بمب‌های شيميايی قرار گرفت و ۵۰۰۰ نفر از كردهای عراقی با اين حمله شهيد شدند و شهر حلبچه به يك شهر مرده تبديل گرديد. اين اقدام عراق هيچ واكنش مناسب بشر دوستانه و موثری را از كشورها و سازمان‌های بين‌المللی به دنبال نداشت. نتايج عمليات: -۱۲۰۰ كيلومتر از خاك ايران و عراق آزاد شد؛ -۵۴۴۰ نفر از عراقی ها به اسارت درآمدند و بيش از ۱۰۰۰۰ نفر كشته و مجروح شدند؛ -۲۷۰ دستگاه تانك و نفربر منهدم گرديد و بيش از ۹۰ دستگاه به غنيمت گرفته شد؛ -يكصد و پانزده قبضه انواع توپ به غنيمت گرفته شد و تعداد ۷۳ عراده به همراه ۱۰ فروند هواپيما و يك فروند بالگرد منهدم گرديد؛ 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

#ببینید #شرح_عملیات #عملیات_والفجر_10 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

#بخوانید گزارش جامع عملیات والفجر ۱۰ 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

📊 #اطلاع_نگاشت #عملیات_والفجر_10 📆 ۲۴ اسفند ( ۱۳۶۶ ) 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

مكاتبه فرماندهی نيروی زمينی- معاونت اطلاعات - به فرماندهی قرارگاه كاظمين عمليات والفجر ۱۰، منطقه عمومی نوسود ايران و حلبچه عراق شماره : ۱-۲۱۶-۹۹۹ تاریخ : ۱۳۶۶/۱۲/۰۷ 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

#سالروز_شهادت #روحانی_مبارز #شهید_عبدالعلی_مزاری گرامی باد . 🥀 #شهدای_روحانی 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

#زندگینامه #شهید_عبدالعلی_مزاری عبدالعلی مزاری در سال ۱۳۲۶ خورشیدی در روستای نانوایی چارکنت از توابع ولایت بلخ چشم به جهان گشود. پدرش حاجی خداداد زراعت پیشه و مالدار بود. حاجی خداداد اصلاً از منطقه سرخجوی ولسوالی ورس به شمال افغانستان مهاجرت کرده بود. کودکی مزاری در دوران پادشاهی محمد ظاهرشاه و صدارت محمد داوود خان سپری شد. دورانی که مردم هزارستان به رهبری ابراهیم بیگ شهرستانی معروف به گاوسوار، قیام بزرگی ضد حکومت را پشت سر گذاشته و سید اسماعیل بلخی مشهور به علامه بلخی هم به همراه یارانش قیامی مسلحانه را آغاز کرده بود. تحصیلات دروس ابتدایی را زمستان‌ها در مدرسهٔ نانوایی فرا گرفت. سپس به صورت تمام وقت تعلیمات دینی را در مدرسه چارکنت و مزارشریف ادامه داد. اما اوایل بهار ۱۳۵۱ش برای ادامه تحصیل از افغانستان خارج شد و پس از سفر به عراق و زیارت عتبات عالیات در نجف و کربلا، در حوزه علمیه قم اقامت کرد؛ چرا که در نگاه مزاری، قم تنها محل تحصیل درس‌های رایج حوزوی نبود، بلکه علاوه بر آن، قم و محیط تحصیلی آن، کانون مبارزات مخفی نیز به حساب می‌آمد و این سویه، جذابیت ویژه‌ای برای وی داشت. وی هنگامی که در ایران حضور داشت از سوی دستگاه‌های امنیتی حکومت پادشاهی دستگیر و زندانی شد. در اواخر سال ۱۳۷۳ جنبش نوظهور طالبان تا نزدیکی کابل پیشروی کردند. ظهور طالبان تمام معادلات قدرت در افغانستان و مخصوصاً در کابل و اطراف آن را دگرگون نمود. مزاری در آغاز با فرستادن بخشی از زبده‌ترین نیروهای خویش به ولایت غزنی به مقاومت در برابر پیشروی طالبان پرداخت. نیروهای اعزامی حزب وحدت در آغاز موفق شدند مواضع طالبان را در اطراف شهر غزنی متصرف شوند. اما به دنبال عدم همکاری نیروهای محلی آنان نتوانستند جبهه‌ای مؤثر ضد طالبان در غزنی فعال سازند. با شکست طرح فعال ساختن جبهه در ولایت غزنی، مزاری مذاکرات با طالبان را که از چندی پیش آغاز شده بود جدی‌تر دنبال نمود.در همان زمان در تلاش بود تا به توافقاتی با دولت ربانی نیز دست یابد. با کنار رفتن حزب اسلامی و مستقر شدن طالبان در چهار آسیاب غرب کابل در محاصره کامل قرار گرفت. مزاری تلاش نمود تا با یکی از دو طرف به توافق برسد اما تمامی حزب‌های موجود در افغانستان از کمک به مزاری خودداری کردند و حتی با گروه طالبان همکاری کردند که این عمل باعث شد طالبان پیشروی گسترده‌ای در کابل داشته باشند. تلاش‌ها در راستای توافق با دولت و پیشنهاد دفاع مشترک بی‌نتیجه بود. در آخرین روزهای مقاومت غرب کابل، نیروهای دولتی و طالبان حملات بسیار شدیدی را از مناطق مختلف بالای غرب کابل از زمین و هوا آغاز کردند. در این جنگ‌ها بر خلاف گذشته از یکسو حزب وحدت در محاصره و تمام راه‌های برون رفت از آن وضعیت را از دست داده بود و از سوی دیگر در برابر حملات دولت تنها دفاع می‌کرد. حزب اسلامی کاملاً از خطوط اول عقب‌نشینی کرده بود و نیروهای جنبش نیز کارایی سابق خود را نداشتند.با وخیم شدن اوضاع در اطراف کابل، بسیاری تلاش داشتند تا مزاری از کابل بیرون شده و به هزاره‌جات برود اما وی در پاسخ این درخواست‌ها گفت: «من از آمدن طالبان یا وقوع جنگ در غرب کابل هراس ندارم، در نهایت امر، اگر حتی طالبان بر این منطقه مسلط شوند، جز عده‌ای افراد سرشناس، به کس دیگری متعرض نمی‌شوند و جان و مال و ناموس مردم در امان می‌ماند، من یقین دارم که اگر خیلی هم وضعیت خراب شود، مردم کابل من را در سموچ‌های خانه‌هایشان نگاه (نگه‌داری) می‌کنند، اما اگر من فعلاً غرب کابل را ترک کنم، روحیهٔ مردم ضعیف می‌شود، نظامی‌ها ناامید می‌شوند، خط‌ها می‌شکند و قبل از آنکه طالب داخل منطقه شود، نیروهای شورای نظار و سیاف در اینجا می‌آیند و فاجعه افشار تکرار می‌شود. من با خدای خود عهد کرده‌ام که کشته شوم، اما نبینم که فاجعهٔ افشار بالای مردم ما تکرار می‌شود.» سرانجام با وجود تلاش‌های مداوم سیاسی و مقاومت نظامی، حزب وحدت اسلامی در غرب کابل شکست خورد و «مزاری» در ۲۲ حوت ۱۳۷۳ در حالی‌که برای مذاکره با سران طالبان راهی چهار آسیاب بود توسط طالبان دستگیر شد.در. بعد از ظهر روز دوشنبه ۲۲ حوت ۱۳۷۳ بدن تیرباران شده عبدالعلی مزاری به همراه ابوذر غزنوی عضو شورای مرکزی، استاد اخلاصی عضو شورای مرکزی و مسئول کمیتهٔ امنیت، آقای قائمی عضو شورای مرکزی و مسئول کمیته مالی، آقای ابراهیمی عضو شورای مرکزی، سیدعلی علوی محافظ و همرزم عبدالعلی مزاری، قوماندان جان محمد یکی از فرماندهان برجستهٔ غند دوم پیادهٔ حزب وحدت اسلامی و سه تن دیگر در حومه شهر غزنی به مردم داده شد. مزاری از بالگرد پرت شد. بر اثر تیرباران شدید این افراد، پیکر آنان به سختی قابل شناسایی بود. مردم محلی در میان برف زمستان جنازه وی را تا به یکاولنگ بامیان بر سر دوش بردند و از آنجا توسط هلیکوپتر به مزارشریف منتقل گردید و در هفتم حمل ۱۳۷۴ با حضور عدهٔ زیادی از مردم به خاک

سپرده شد.هوادارانش، مقبره بزرگی در نزدیکی زیارتگاه روضه سخی در شهر مزار شریف برای او بر پا کردند. با اشغال مزار شریف بدست طالبان مقبره او را منفجر کردند. 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

#کلام_امام 💠#امام_خامنه‌ای : #شعبان ، ماه دعا است؛ من یک وقتی از امام پرسیدم شما در این دعاهای مأثوره کدام دعا را بیشتر دوست دارید. فرمودند: #دعای_کمیل و #مناجات_شعبانیه . اتفاقا هر دو هم مال ماه شعبان است؛ لحن این دو دعا به هم نزدیک و هر دو عاشقانه است. در مناجات شعبانیه: «و ان ادخلتنی النّار اعملت اهلها انّی احبّک»؛ جهنم هم که من را ببری، فریاد میکشم تو را دوست دارم. و در دعای کمیل: «لان ترکتنی ناطقا لاضجّن الیک بین اهلها ضجیج الاملین و لاصرخنّ الیک صراخ المستصرخین و لابکینّ بکاء الفاقدین»؛ اگر به من در جهنم نطق را از من نگیری، فریاد میکشم؛ فریادِ امیدواران، فریادِ دلباختگان را. باید با اینها مأنوس بشویم و قدری دلمان را نرم کنیم. این دل چیز عجیبی است؛ گاهی اوقات به وسیله‌ای که انسان را به اوج آسمانها و اوج معنویت میبرد، تبدیل میشود؛ گاهی هم بعکس، به سنگ سنگینی تبدیل میشود که بسته شده به پای انسان و انسان را تا اعماق دره فرو میبرد؛ اگر دل را به پول و به شهوت جنسی و مقام دادید، این همان سنگ سنگین است؛ دل دیگر نیست. در آن صورت: |ده بود آن، نه دل که اندر وی / گاو و خر بینی و ضیاع و عقار|؛ آن دلی که انسان در آن عشق اتومبیل فلان دارد، آن دل نیست، گاراژ است! آن دلی که در آن میل جنسی موج زند، دل نیست، عشرتخانه است. شاعر، آن زمان که ضیاع و عقار و گاو و خر در زندگی نقش داشته، میگوید دلی که اینها در آن باشد، آنجا طویله است! ده است! دل، نیست؛ دل جای خداست؛ جای #نور است. ۸۳/۷/۱۳ 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

#ببینید 🎥 سخنان تأمل برانگیز امام و رهبری در رابطه با عظمت #ماه_شعبان و #مناجات_شعبانیه 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

#بشنوید 💫 #مناجات_شعبانیه👆 با نوای مهدی سماواتی❣ #ماه_شعبان 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

🔹فایل pdf #مناجات_شعبانیه #ماه_شعبان 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

❇️اعمال مشترکهٔ ماه شعبان المعظم،ماه رسول خدا صلی الله علیه و آله 1⃣هر روز هفتاد مرتبه اَسْتَغْفِرُاللّهَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَه 2⃣هر روز هفتاد مرتبه استغفرالله الذی لا اله الا هو الرحمن الرحیم،الحی القیوم واتوب الیه 3⃣«صدقه» بسیار دهد در این ماه هرچند به دانهٔ خرمایی باشد. 4⃣در کل این ماه هزار بار بگوید لا اله الا الله،ولا نَعبُدُ الّا ایّاه مُخلصینَ لهُ الدّین و لَوْ کَرِهَ المُشرکون. که ثواب هزار ساله در نامه عملش بنویسند. 5⃣در هر پنج شنبه این ماه روزه بگیرد ودو رکعت نماز بخواند (در هر رکعت حمد و۱۰۰مرتبه توحید) وبعد از سلام ۱۰۰مرتبه صلوات 6⃣ در این ماه«صلوات»بسیار بفرستد 7⃣خواندن«صلوات مخصوص» (....شجرة النبوه وموضع الرساله ...)(یک صفحه ونیم) هر روز هنگام زوال(زمانی که آفتاب ظهر به وسط آسمان رسیده باشد.) 8⃣خواندن«مناجات شعبانیه» در این ماه در هر زمانی که حضور قلبی باشد.(...واسمع دعائی اذا دعوتک....)(۵صفحه) بهترین اعمال این ماه ۱)استغفار ۲)صدقه بسیار ۳)روزه گرفتن کل ماه که وصل شود به رمضان المبارک #اعمال_مشترک #ماه_شعبان 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani