🔰فهرست مطالب و نحوه تنظيم آن ✳️ - نحوه تنظيم برنامه https://eitaa.com/roghaiiename/13 🔰#بخش اباعبد الله الحسين (ع) 1️⃣ - شناسه امام حسين (ع) https://eitaa.com/roghaiiename/6 2️⃣ - اصحاب امام حسين (ع) https://eitaa.com/roghaiiename/7 ❇️شناسه حضرت مسلم بن عقیل (ع) https://eitaa.com/roghaiiename/261 3️⃣ - زمامداران معاصر حضرت https://eitaa.com/roghaiiename/14 4️⃣ - رويدادهای مهم زمان حضرت https://eitaa.com/roghaiiename/15 5️⃣ - سيره امام حسين (ع) https://eitaa.com/roghaiiename/40 7️⃣شناسه حضرت ابالفضل (ع) https://eitaa.com/roghaiiename/65 https://eitaa.com/roghaiiename

🌹در روز شهادت حضرت مسلم بن عقيل سفیر امام حسین علیهماالسلام قرار داریم که جا دارد شهادت آن حضرت را تسلیت و تعزیت عرض نماییم، عزیزان حال در قالب سوال عرض میکنیم که: 🌹حضرت مسلم بن عقيل کیست؟ پاسخ که داده شده و ميشود: 🌹مسلم فرزند مردی به نام عقیل و از با کمال ترین فرزندان اوست. عقیل برادر حضرت علی (ع) و دومین فرزند ابو طالب (ع) است.[1] از این جهت، او با یک واسطه از تربیت ابوطالب و همسرش فاطمه بنت اسد برخوردار گردید. 🌹مادر گرامی او خلیله (یا حلیله) نام دارد، او کنیزی بود که عقیل از شام خریداری کرده بود.[2] همسر مکرمه او جناب «رقیه» از دختران امیرمؤمنان (ع) بوده است.[3] از این رو، ایشان افتخار دامادی حضرت علی (ع) را به همراه داشته است. 🌹او زمان رسول خدا (ص) را درک نکرد، زیرا هنگام شهادت (سال 60 هجری) سن آن جناب بیش از 40 سال نبود یعنی از زمان رحلت پیامبر عظیم الشأن اسلام تا سال 60 هجری، 50 سال گذشته[4] و بر این اساس او ده سال بعد از رحلت پیامبر (ص) متولد شده بود. 🌹فرزندان او عبارت اند از: 1و 2. عبدالله و علی که از «رقیه» به دنیا آمدند. 3. مسلم بن مسلم که مادرش از بنی عامر بود. 4. عبدالله که مادرش ام ولد بود. 5. محمد. 6. ابراهیم. 🌹همه پسران او در سرزمین کربلا شهید شدند، مگر دو فرزند که به نام ها ی محمد و ابراهیم. این دو پس از تحمل یک سال زندان فرار کردند، اما پس از مدتی دستگیر و به دست یکی از ستم کاران به نام حارث بن زیاد به شهادت رسیدند[5]. از این رو از نسل حضرت مسلم (ع) فرزندی باقی نماند[6]. 🌹مسلم (ع) زمان و عصر سه امام را درک کرده است: 1. دوران امام علی (ع): او در این زمان افتخار دامادی آن حضرت (ع) را پیدا کرد و با دخترش به نام «رقیه» ازدواج کرد که به این وسیله به تربیت در دانشگاه علوی نزدیکتر شد. به نقل مورخان در زمان حکومت امیر المؤمنین (ع) (بین سال 36 تا 40) از جانب آن امام متصدی برخی از منصب های نظامی در لشگر بوده، از جمله در جنگ صفین وقتی که امیر مؤمنان لشگر خود را صف آرایی می کرد، امام حسن و امام حسین (ع)، عبدالله بن جعفر و مسلم بن عقیل را بر جناح راست سپاه خویش مأمور کرد.[7] 2. دوران امام حسن (ع): او در این زمان نیز در مسیر حق بود و از با وفاترین یاران و از خواص اصحاب امام حسن (ع) به حساب می آمد[8]. 3. دوران امام حسین (ع): مسلم بن عقیل دست از محبت و حمایت از امام (ع) بر نداشت و به افتخار پیشاهنگی نهضت کربلا نائل آمد و اولین شهید کاروان حسین محسوب گردید. او به همراه 8 نفر از برادرانش، جان خود را در راه امام حسین (ع) ایثار کردند[9]. 🌹جریان شهادت او اولین اقدام امام حسین (ع) فرستادن مسلم به کوفه بود، مسلم پس از رفتن از مکه به مدینه و از آنجا به سمت عراق، حرکت کرد و در کوفه در منزل مختار اقامت نمود. مدت سی و پنج روز پس از ورود مسلم (5 شوال سال 60) حدود هجده هزار کوفی با او بیعت کردند تا این که حاکم کوفه بر کنار و عبید الله بن زیاد به جای او برگزیده شد. عبید الله با تهدید و تطمیع مردم، سران قبایل را از کنار او پراکنده ساخت، و زمانی که مسلم تنها شد و عبید الله به تنهایی او پی برد، سپاهی را برای دستگیری وی عازم کرد. این در حالی بود که مسلم (ع) در خانه زنی به نام طوعه پناهنده شده بود. وقتی صدای سربازان عبید الله بن زیاد به گوش او رسید، خود را برای نبرد آماده کرد، و چون بر سپاه دشمن ضرباتی زیادی وارد کرد. آنان از راه مکر وارد عمل شدند و مسلم هم چون رمقی برای ادامه مبارزه نداشت به ناچار خود را تسلیم کرد. او را نزد عبید الله بردند، پس از گفتگوی تند و صریح میان آن دو، عبیدالله دستور داد که او را بالای دار الاماره بردند تا شخصی که به دست او زخمی شده بود، او را گردن بزند، و همو بود که فرمان عبید الله را اجرا کرد.[10] 🌹فضائل حضرت مسلم الف. از نظر خانوادگی همان طور که بیان شد او فرزند کسی است که دست پرورده شخصی مانند ابوطالب (ع) است و خود افتخار دامادی امیر مؤمنان را دارد که تأثیر این دو در تربیت و بالندگی انسان قابل انکار نیست. ب. مسلم در کلام معصومان (ع) رسول خدا به علی (ع) فرمودند: فرزند او (عقیل) کشته راه محبت فرزند تو خواهد شد. چشم مؤمنان بر او اشک می ریزد و فرشتگان مقرب بر او درود می فرستند.[11] 🌹امام حسین (ع) در نامه ای که برای کوفیان می فرستد می نویسد که: قد بعثت الیکم اخی و ابن عمّی و ثقتی من اهل بیتی؛ یعنی: کسی را به سوی شما می فرستم که برادر ، پسر عمو و مورد اطمینان از اهل بیتم محسوب می شود.[12]

🔰فهرست مطالب و نحوه تنظيم آن ✳️ - نحوه تنظيم برنامه مشرک 🔰#بخش اباعبد الله الحسين (ع) 1️⃣ - شناسه امام حسين (ع) https://eitaa.com/roghaiiename

🖤کل عالم به فرمان ام البنینه🏴 🍃مادر ادب #حسن_عطایی #وفات_حضرت_ام_البنین(س)

. https://eitaa.com/roghaiiename

. https://eitaa.com/roghaiiename

🔰بنام خدا 1️⃣ : شناسه حضرت امام حسین (ع) 2️⃣: زندگانی شخصی آنان 3️⃣: فضائل و مناقب حضرت 4️⃣ : امامت حضرات 5️⃣ : معجزات و کرامات آنان ✅ : زمامداران زمان آن حضرت (ع) ✅رویدادهای مهم زمان آن حضرت (ع) ✅ : سيره و رفتار فردی و اجتماعی آن حضرت ❇️نمونه کلمات حضرت ✅ : اصحاب آن حضرت (ع) ❇️ویژگی های اصحاب آن حضرت 📚فهرست تکمیلی https://eitaa.com/roghaiiename/178 📚 والسلام مرتضوی https://eitaa.com/roghaiiename

🌷ویژه نامه حضرت ابالفضل (ع) ✅شناسه حضرت ابالفضل (ع) ✅فضائل حضرت ابالفضل (ع) ❇️1 - از نظر علمی اخلاقی ✅شهادت حضرت ابالفضل (ع) https://eitaa.com/roghaiiename

❇️ویژه نامه مادر ابالفضل (ع) ✅نام حضرت ام البنین (س) ✅ولادت حضرت ام البنین (س) ✅علم و دانایی ام البنین (س) ✅زندگینامه حضرت ام البنین (س) ✅عزادری ام البنین (س) 🏁بخشی از زیارت نامه ام البنین (س) 🏁وفات ام البنین (س) https://eitaa.com/roghaiiename

🏴زندگی نامه حضرت ام البنین(علیهماالسلام) ▪️ سیزدهم جمادی ‏الثانی، یادآور روزی غم ‏انگیز بود؛ روزی که در آن مادری فداکار و بانویی با عظمت از تبار دلاوران، به سوی معبود پر کشید. ام البنین، مادر پسرانِ علی علیه‏ السلام ، بعد از عمری تلاش، شکیبایی و استقامتْ با اهدای چهار فرزند رشید به پیش‏گاه مولایش، حسین بن علی (ع) ، با دلی مالامال از محبت و عشق، راهی دیار دوست شد و در بقیع، در جوار دیگر فرزند زهرا سلام الله علیها برای همیشه رحل اقامت افکند. ▪️نام و مشخصات نامش فاطمه و کنیه‏ اش امُّ البنین (مادر پسران) است. پدرش حِزام، و مادرش ثمامه یا لیلاست. همسرش علی ‏بن ابی‏طالب (ع) و فرزندانش عباس (ع) ، عبداللّه‏، جعفر و عثمان هستند که هر چهار نفرْ در سرزمین کربلا و در رکاب امام حسین علیه السلام به شهادت رسیدند. ♦️ولادت ام البنین (س) برخی از تاریخ‏ نگارانْ زمان ولادت ایشان را در حدود پنج سال پس از هجرت تخمین می‏زنند. تاریخ گواهی می‏دهد که پدران و داییان حضرت ام ‏البنین از دلیران عربِ پیش از اسلام بوده و از آن‏ها به هنگام نبرد، دلیرْ مردی‏ های فراوانی نقل شده است که در عین شجاعتْ بزرگ و پیشوای قوم خود نیز بوده ‏اند، آن‏چنان که حاکمان زمانْ در برابرشان سرتسلیم فرود می‏ آورند. اینان همانان هستند که عقیل ـ نسبْ‏ شناس بزرگ عرب و برادر علی (ع) ـ به امیرالمؤمنین (ع) گفت: در میان عرب از پدرانش شجاع‏تر و قهرمان‏تر یافت نمی‏شود. ♦️انتخاب ام البنین (س) برای همسری علی علیه السلام بعد از شهادت فاطمه زهرا علیهاالسلام ، علی بن ابی‏طالب علیه ‏السلام برادرش عقیل را ـ که آشنا به علم نسب ‏شناسی عرب بود ـ فرا خواند و از او خواست که برایش همسری از تبار دلاوران برگزیند تا پسر دلیری برای مولا به ارمغان آورد. عقیل، فاطمه کلابیه را برای حضرت برگزید که قبیله و خاندانش، بنی کِلاب، در شجاعت بی‏مانند بودند، و حضرت علی علیه ‏السلام نیز این انتخاب را پسندید. ♦️خواستگاری از ام البنین علیهاالسلام بعد از این که عقیل شجره‏ نامه ‏های اَعراب را بررسی و ام‏ البنین را انتخاب کرد، حضرت علی علیه‏ السلام ، او را نزد پدر ام ‏البنین فرستاد. پدرخشنود از این وصلت مبارک، نزد دختر خود شتافت و موضوع را در میان گذاشت. ام البنین نیز با سربلندی و افتخارْ پاسخ مثبت داد و پیوندی همیشگی بین وی و مولای متقیان علی بن ابی‏طالب علیه‏ السلام برقرار شد. ♦️اولین روز زندگی مشترک روز اولی که ام البنین علیهاالسلام پا در خانه علی علیه ‏السلام گذاشت، حسن و حسین علیهماالسلام مریض بوده و در بستر افتاده بودند. عروس تازه ابوطالب، به محض آن‏که وارد خانه شد، خود را به بالین آن دو عزیز عالم وجود رسانید و هم‏چون مادری مهربان به دلجویی و پرستاری آنان پرداخت. ♦️تغییر نام فاطمه کلابیه، بعد از گذشت مدتی از زندگی مشترک با علی علیه ‏السلام ، به امیرالمؤمنین پیشنهاد کرد که به جای «فاطمه»، که اسم قبلی و اصلی وی بوده، او را ام البنین صدا زند تا فرزندان حضرت زهرا علیهاالسلام از ذکر نام اصلی او توسط پدرشان، به یاد مادر خویش، فاطمه زهرا علیهاالسلام نیفتند و در نتیجه، خاطرات گذشته، در ذهن آن‏ها تداعی نگردد و رنج بی ‏مادری آن‏ها را آزار ندهد. 🌹محبت بی ‏دریغ ام البنین علیه‏ا السلام به فرزندان زهرا علیهاالسلام ♦️ام ‏البنین بر آن بود که، در زندگی جای خالی حضرت زهرا علیهاالسلام را برای فرزندان ایشان پر کند؛ مادری که در اوج شکوفایی پژمرده شد و آتش به جان فرزندان خردسال زد: فرزندان فاطمه زهرا علیهاالسلام در وجود این بانوی پارسا، مادر خود را می‏دیدند و رنج فقدانِ مادر را کمتر احساس می‏کردند. ♦️ام ‏البنین علیهاالسلام ، فرزندان دختر گرامی رسول خدا صلی‏ الله ‏علیه‏ و‏آله را بر فرزندان خود مقدّم می‏داشت و بخش عمده محبت و علاقه خود را متوجه آنان می‏کرد و آن را فریضه ‏ای دینی می‏شمرد؛ زیرا خداوند متعال در کتاب خود، همگان را به محبت آنان دستور داده است. ♦️فرزندان ام‏ البنین علیهاالسلام ثمره زندگی مشترک ام البنین علیهاالسلام با حضرت علی علیه ‏السلام ، چهار پسر بود که به دلیل داشتن همین پسران، او را ام‏ البنین، یعنی مادر پسران می‏خواندند. نام فرزندان ایشان به ترتیب عبارتند از: قمربنی‏ هاشم حضرت ابوالفضل العباس علیه‏ السلام ، عبداللّه‏، جعفر و عثمان. فرزندان ام البنین همگی در کربلا به شهادت رسیدند و نسل ایشان از طریق عُبیداللّه‏ فرزند حضرت ابوالفضل علیه ‏السلام ادامه یافت. 🌹مادر چهار شهید با شهادت چهار فرزند ام‏ البنین علیها السلام در کربلا، این بانوی شکیبا، به افتخار مادر شهیدان بودن نائل آمد و درکنار همسر شهید بودن، افتخاری دیگر بر صفحه افتخاراتش افزوده شد. @Hekaiathaie_ziba

✍محتوای روز عرفه و شهادت حضرت مسلم بن عقیل سلام الله علیه چرا امام حسین به کربلا رفتند؟👈دانلود شعر حج ناتمام👈دانلود کتب مربوط به حرکت امام حسین👈اینجا شعر چه مبارک سحری،عرفه👈اینجا شعر مسلم که از حسین سلام مکررش👈اینجا روز عرفه مقدمه دعا👈اینجا روضه از مکه به کربلا👈اینجا متن روضه شهادت حضرت مسلم👈اینجا شعرحاجیان جمعند دور هم همه👈اینجا ورقی از دفتر مصائب حضرت مسلم👈اینجا دوم سوم چهارم سه خصوصیت مهم شب عرفه👈اینجا 🌺شب اول محرم 👈مسلم👈اینجا 📚کتب شهادت حضرت مسلم👈اینجا @MohtavayeRozeh

🔰بنام خدا 1️⃣ : شناسه حضرت امام حسین (ع) 2️⃣: زندگانی شخصی آنان 3️⃣: فضائل و مناقب حضرت 4️⃣ : امامت حضرت 5️⃣ : معجزات و کرامات آن حضرت ✅ : زمامداران زمان آن حضرت (ع) ✅رویدادهای مهم زمان آن حضرت (ع) ✅ : سيره و رفتار فردی و اجتماعی آن حضرت ❇️نمونه کلمات حضرت ✅ : اصحاب آن حضرت (ع) ❇️ویژگی های اصحاب آن حضرت ❇️دوستی امام حسین (ع) ✳️پرسمان های حسینی 📚فهرست تکمیلی https://eitaa.com/roghaiiename/178 📚 والسلام مرتضوی https://eitaa.com/roghaiiename

چرا امام حسین(ع) حجّ خود را نیمه تمام گذاشت و از مکّه در آستانه شروع اعمال حجّ خارج شد؟ قیام امام حسین برای احیای دین و احکام شریعت اسلام و سنت پیامبر بود؛ بنابراین نه تنها عملی بر خلاف شریعت و احکام الهی اسلام انجام نمی داد ، بلکه حتی مانند ظهر عاشورا تا به خطر افتادن جان نیز بر آن مراقبت داشت؛ بنابراین چگونه می توانست نسبت به مسئله حج و احکام آن در انظار مسلمانانی که از تمام سرزمین های اسلامی به مکه آمده بودند ، بی تفاوت باشد ، یا حتی برخلاف آن عمل نماید؟! به خصوص آنکه حضرت را متهم به خروج بر خلیفه و پیشوای مسلمانان نمودند و انبوهی از مردم را بر ضد حضرت تجهیز کردند. بنابراین قبل از این که به تحلیل تاریخی مسئله بپردازیم ، باید ابتدا نقل صحیح مسئله را یاد آور شویم و آن این که امام حسین (ع) به احرام حج ، محرم نشده بود و این سخن مشهور که امام حجّ خود را نیمه تمام گذاشت، سخن نادرستى است؛ زیرا امام(ع) در روز هشتم ذى الحجه «یوم الترویه» از مکّه خارج شد.در حالى که اعمال حجّ - که با احرام در مکّه و وقوف در عرفات شروع مى شود - از شب نهم ذى الحجه آغاز مى شود. البته در برخی کتاب ها آمده که حضرت حج خود را تبدیل به عمره کرد و طواف و سعی انجام داد و از احرام بیرون آمد چون نمی توانست حج خود را تکمیل کند.(1) و این سخن نیز مشهور شده است، ولی بعید به نظر می‌آید که حضرت به احرام حج، محرم شده باشد چون کسی که می خواهد اعمال حج را انجام دهد، روز هشتم یا نهم ذی الحجه محرم می شود و جهتی برای محرم شدن زودتر از موعد مقرر نیست . برای تایید این مطلب روایاتی در کافی نقل شده که به برخی اشاره می کنیم : عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) .... فَإِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ (ع) خَرَجَ قَبْلَ التَّرْوِیَةِ بِیَوْمٍ إِلَى الْعِرَاقِ وَ قَدْ کَانَ دَخَلَ مُعْتَمِراً.(2) امام صادق فرمود : امام حسین(ع) قبل از روز هشتم ذی الحجه از مکه خارج شد در حالی که با احرام عمره ، به قصد انجام عمره وارد مکه شده و عمره انجام داده بود . نیز فرمود : «قَدِ اعْتَمَرَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ( ع) فِی ذِی الْحِجَّةِ ثُمَّ رَاحَ یَوْمَ التَّرْوِیَةِ إِلَى الْعِرَاقِ وَ النَّاسُ یَرُوحُونَ إِلَى مِنًى وَ لَا بَأْسَ بِالْعُمْرَةِ فِی ذِی الْحِجَّةِ لِمَنْ لَا یُرِیدُ الْحَجَّ ؛ امام حسین در ماه ذی الحجه عمره انجام داد و سپس در روز ترویه (هشتم) به سوی عراق حرکت کرد کسی که نمی خواهد حج انجام دهد می تواند عمره انجام دهد».(3) این روایات تنها به انجام عمره از طرف امام حسین (ع) اشاره دارد، نه تبدیل حج به عمره، و دلیل دیگری غیر از روایات نداریم بر این که حضرت اعمال حج را شروع کرده بود. بنابراین کلام برخی که فرموده‌اند حضرت حج خود را به عمره تبدیل کرد و از مکه خارج شد دلیلی ندارد . بله، مسلّماً حضرت در هنگام ورود به مکّه، عمره مفرده انجام داده، چه بسا در طول اقامت چند ماهة خود در مکّه و احتمالاً در فاصله هاى مختلف، اقدام به انجام اعمال عمره کرده بود. اما انجام اعمال عمره مفرده، به معناى ورود در اعمال حجّ نیست. شاید وقتی خبردار شد که نیروهای مخفی یزید قصد ترور ایشان را در حرم دارند و تصمیم گرفت به سوی عراق حرکت کند، برای انجام عمره دیگر محرم شد و آن را تکمیل کرد و از احرام خارج شد و در روز ترویه یعنی هشتم ذی الحجه از مکه خارج شد ؛ چون اعمال عمره را در چند ساعت می توان انجام داد وتمام کرد. از نظر تاریخى بالاخره این پرسش باقى است که با وجود آن که یکى از علل انتخاب مکّه، داشتن فرصت مناسب براى تبلیغ دیدگاه خود بود؛ چرا در این شرایط زمانى ویژه - که اوج حضور حاجیان و بهترین فرصت تبلیغى است – ناگهان مکّه را ترک کرد؟ در پاسخ می‌توان اموری را ذکر کرد: أ) اظهار نارضایتی شدید از حکومت یزید با توجه به اهمیت حج، و شخصیت امام حسین و بهره‌مندی ایشان از پایگاه‌ وسیع اجتماعی، حرکت امام از این که غیر منتظره و برخلاف معمول بود، باعث جلب توجه همگان شد. برای همین پرسش پدید آمد که چرا در حالی که همگان خود را آماده می‌کردند به عرفات و منا روند و اعمال حج را به جا آورند، فرزند پیامبر و بهترین راهنمای حاجیان و شایسته‌ترین افراد برای انجام مناسک حج، مکه را ترک می‌کند؟! همو که عاشق و دلباخته معشوق، عبادت و راز و نیاز با خداست. امام بیش از هر فردی دیگری دوست دارد در سرزمین عرفات همراه حاجیان به دعا و مناجات با خدا بپردازد و روز عید قربان اعمال منی را انجام دهد اما چرا این سرزمین دوست داشتنی را ترک می‌کند؟! حتماً به عنوان اعتراض به حکومت یزید این حرکت صورت گرفته، یا حکومت برای امام مشکلی درست کرده که فرزند فاطمه نتوانسته است در حرم امن الهی، مناسک حج را به جا آورد! حرکت امام، بزرگ‌ترین گام تبلیغاتی و فرهنگی در اعتراض به حکومت ستم‌پیشه و فاسد یزید به شمار می‌آمد. ب) توطئه قتل امام: حرکت امام از مکه به کو

فه در روز ترویه برای بسیاری ایجاد سؤال کرد و آنان از حضرت علت این کار را پرسیدند، از جمله ابن عباس، که حضرت فرمود: «کشته شدن در مکانى دیگر براى من دوست داشتنى تر از کشته شدن در مکّه است».(4) نیز به عبداللَّه بن زبیر فرمود: «به خداوند سوگند! اگر یک وجب خارج از مکّه کشته شوم، براى من دوست داشتنى تر است تا آن که داخل مکّه کشته شوم. به خداوند سوگند! اگر به لانه اى پناه برم، مرا از آن بیرون خواهند کشید تا آن چه را از من مى خواهند، به دست آورند».(5) نیز به برادرش محمد حنفیه، به صراحت از ترور خویش توسط یزید در محدوده حرم امن الهى سخن به میان آورد .(6) در بعضى از متون به صراحت آمده که یزید، عده اى را با سلاح هاى فراوان براى ترور امام به مکّه فرستاد.(7) ج) هتک حرمت حرم: اگر امام در حرم الهی (مکه) کشته می‌شد، حرمت حرم شکسته می‌شد، گرچه در این میان گناه بزرگ از آن قاتلان و جنایتکاران اموى باشد. حضرت این مطلب را در برخورد با عبداللَّه بن زبیر به صراحت بیان مى دارد.(8) ------------------ پی نوشت ها : 1 – شیخ مفید ، ارشاد، ج 2، ص 68 . 2و3 - کافی ج 4، ص 536. 4- ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج 8، ص 159. 5- وقعة الطف، ص 152. 6- سید بن طاووس، لهوف، ص 82.. 7- همان،ص82. 8 - ابن اثیر، الکامل فى التاریخ، ج 2، ص 546.

👈 یاران وفادار یکی از علمای بزرگ شیعه می گوید: من از هنگامی که خواندم یا شنیدم که امام حسین (ع) درشب عاشورا فرمود: من اصحابی بهتر و با وفاتر از اصحاب خود سراغ ندارم در این حرف دچار تردید شدم و نمی توانستم بپذیرم که این سخن از اباعبداللَّه (ع) باشد، زیرا با خود می اندیشیدم که اصحاب آن حضرت خیلی هنر نکردند خوب امام حسین است و ریحانه پیغمبر و امام زمان و فرزند علی (ع) و زهرای اطهر است هر مسلمان عادی هم اگر امام حسین (ع) را در این وضع میدید او را یاری می کرد و آنها که یاری کردند بنابر این خیلی هم قهرمانی به خرج ندادند و آنها که یاری نکردند خیلی آدمهای پست و بدی بودند. پس از مدتی که در این فکر بودم خداوند متعال انگار می خواست مرا از این غفلت و جهالت و اشتباه بیرون بیاورد لذا شبی در عالم رویا دیدم صحنه کربلاست. من هم در خدمت ابا عبداللَّه (ع) آماده ام خدمت حضرت رفتم سلام کردم گفتم: یابن رسول اللَّه من برای یاری شما آمده ام. امام (ع) فرمود به موقع به تو دستور می دهم. کم کم وقت نماز فرا رسید (همانطور که در کتب مقتل خوانده بودیم که سعید بن عبداللَّه حنفی و افراد دیگری آمدند خود را سپر ابا عبداللَّه قرار دادند تا ایشان نماز بخوانند) حضرت به من نیز فرمود: ما می خواهیم هم اکنون نماز بخوانیم تو در اینجا بایست تاوقتی که دشمن تیراندازی می کند مانع از رسیدن تیر دشمن بشوی. گفتم: می ایستم، پس جلوی حضرت ایستادم. و حضرت مشغول نماز شدند، ناگهان دیدم یک تیر به سرعت به طرف حضرت می آید تا نزدیک من شد بی اختیار خود را خم کردم ناگاه تیر به بدن مقدّس ابا عبداللَّه (ع) اصابت کرد در عالم رویا گفتم: استغفراللَّه ربی واتوب الیه، عجب کار بدی شد دیگر نمی گذارم تکرار شود دفعه دوّم تیری آمد تا نزدیک من شد خم شدم باز به حضرت خورد! دفعه سوّم و چهارم هم به همین صورت خود را خم کردم و به آن جناب اصابت کرد. ناگهان دیدم حضرت تبسمی نمود و فرمود: «ما رایت اصحاباً ابرُ و اوفی من اصحابی: اصحابی بهتر و با وفاتر از اصحاب خودم پیدا نکردم.» فورا به خودم آمدم و فهمیدم این که آدم در میان خانه بنشیند و بگوید: «یالیتنا کنا معک فنفوز فوزا عظیما: ای کاش ما هم با تو بودیم و به این رستگار ی بزرگ نائل می شدیم» کار آسانی است و گرنه اگر پای عمل به میان آید آن وقت معلوم می شود که دیندار واقعی کیست! و کی مرد عمل است و چه کسی مرد حرف و زبان. ولی اصحاب اباعبد اللَّه امتحان خود را خوب پس دادند و ثابت کردند که در عزم و رزم خویش محکم و پایدار هستند. 📗 #گفتارهای_معنوی، ص 239 و 240 ✍️ علامه شهید مرتضی مطهری

💠 پيامبرصلّى الله عليه وآله: أحَبَّ اللَّهُ مَن اَحَبَّ حُسَين؛(1) هر كه حسين (علیه السلام) را دوست بدارد، خداوند دوستدار او است. 🌸 حذيفة بن يمان: پيامبرصلّى الله عليه وآله را ديدم كه دست حسين بن على عليه السلام را گرفته بود و مى‏گفت: يا أيُّهَا النّاسُ هذا الحُسَينُ بنُ عَلِىِّ فَاعِرفُوهُ فَوَ الَّذي نَفسِى بِيَدِهِ إِنَّهُ لَفي الجَنَّةِ و مُحِبِّهِ فِي الجَنَّةِ و مُحِبِّي مُحِبِّيهِ في الجَنَّةِ؛(2) اى مردم! اين حسين، فرزند على است. او را بشناسيد. سوگند به آن كه جانم در دست اوست، او و دوستدارانش و دوستداران دوستدارانش در بهشت‏اند. 🌸 سلمان فارسى: حسين بن على‏ عليه السلام روى زانوى پيامبرصلّى الله عليه وآله نشسته بود و پيامبر او را مى‏بوسيد و مى‏گفت: أنتَ الإمامُ ابنُ الإمامِ أبُو الأئمَةِ، تِسعَةٌ مِن صُلبِكَ و تاسِعُهُم قائمُهُم؛(3) تو امام، فرزند امام و پدر امامان هستى كه نُه تن از ايشان از نسل تو هستند و نهمين آنان قيام كننده آنها است. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : مَن عَبَدَ اللَّهَ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللَّهُ فَوقَ أمانِيِّهِ و كِفايَتِهِ؛(4) هر كه خدا را، آن گونه كه سزاوار او است، بندگى كند، خداوند بيش از آرزوها و كفايتش به او عطا كند. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : لاتَقولُوا بِألسِنَتِكُم ما يَنقُصُ عَن قَدرِ كُم؛(5) چيزى را بر زبان نياوريد كه از ارزش شما بكاهد. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : إنَّ حَوائِجَ النّاسِ اِلَيكُم مِن نِعَمِ اللَّهِ عَلَيكُم فَلاتَمَلُّوا النِّعَمَ؛(6) نياز مردم به شما از نعمت هاى خدا بر شما است؛ از اين نعمت افسرده و بيزار نباشيد. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : مَن سَرَّهُ أن يُنسَأَ في أَجَلِهِ و يُزادَ في رِزقِهِ فَليَصِلْ رَحِمَهُ؛(7) هر كه خوش دارد مرگش به تأخير افتد و روزى‏اش افزون شود. با خويشانش پيوند برقرار كند. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : مِن عَلاماتِ أسبابِ الجَهلِ المُماراةُ لِغَيرِ أهلِ الفِكرِ؛(8) از نشانه‏هاى نادانى، جدل با بى‏فكران است. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : مَن طَلَبَ رِضَى النّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إلَى النّاسِ؛(9) هركه با خشم خدا، خواهان خشنودى مردم باشد، خداوند او را به مردم وامى‏گذارد. 🌸 امام حسين‏ عليه السلام : مَن أحجَمَ عَنِ الرَّأي و عَيِيَت بِهِ الحِيَلُ، كانَ الرِّفقُ مِفتاحُهُ؛(10) هر كه از اظهار نظر درماند و راه چاره درمانده‏اش كند، نرمى و مدارا كليد او باشد. 📚پی نوشت ها: 1️⃣ بحار الأنوار، ج 43، ص 261 2️⃣ الأمالى، صدوق، ص 355 3️⃣ مناقب آل أبى طالب، ج 2، ص 195 4️⃣ بحار الأنوار، ج 71، ص 183 5️⃣ جلاءالعيون، ج 2، ص 205 6️⃣ بحار الأنوار، ج 74، ص 205 7️⃣ همان، ص 91 8️⃣ تحف العقول، ص 248 9️⃣ الأمالى، صدوق، ص 268 🔟 ميزان الحكمه، ح 6869

✳️ گنج پنهانی محبت امام حسین در دل‌های مؤمنین 🔻 حدیثی از رسول گرامی اسلام (ص) نقل است که فرمودند: «اِنَّ لِلْحُسَيْنِ مَحَبَّةً مَكْتومَةً (مَکْنونَةً) في قُلُوبِ الْمُؤْمِنينِ» تحقیقاً برای حسین علیه‌السلام در دل‌های مؤمنین دوستی و محبتِ پنهان‌شده‌ای موجود می‌باشد. قید مکتومه بسیار مهم است. بعضی از حقایق در باطن انسان موجود است که چه بسا خود او از آن‌ها غافل است؛ و در شرایط و موقعیت‌های خاصی ظاهر و بارز می‌شود؛ مثلا گاهی انسان شخصی را دوست دارد و خودش هم متوجه این محبت نیست ولی زمانی پیش می‌آید و شرایط و موقعیتی پیدا می‌شود که می‌فهمد او را دوست داشته است. بعضی چیزها ممکن است تفصیلاً ظاهر نباشد ولی در خانهٔ خیال و باطن انسان موجود است. و شاید عبارت «محبة مکتومة» اشاره باشد به اینکه عشق به امام حسین علیه‌السلام یک گنج پنهانی در دل‌های مؤمنین است و این گنج محبت، ثروت و نعمت بسیار بزرگی است که اگر انسان شرایط دیگر را هم داشته باشد، آن را در وجودش ظاهر می‌کنند و او به مقامات عالیه می‌رسد. 👤 #استاد_فاطمی‌نیا ✅‌‌کانال استاد قرائتی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ http://eitaa.com/joinchat/3818061843C235cbc6c5e

✅بخش فضائل امام حسین (ع) حرف ع موضوع : علم و دانش 📌امام حسین (ع) همان علی بن ابیطالب (ع) است. روزى طرفداران #معاويه به رياست عمرو عاص با امام #حسين(ع) در مسائل سياسى و اجتماعى به بحث و #مناظره پرداختند؛ در تمام موارد، آن حضرت با بيان حقايق، آنان را #مفتضح ساخت. معاوية گفت: اى عمرو! تو را به حقّ من ساكت باش؛ زيرا حسين مانند پدرش #على است و نمى ‏توان او را #مغلوب ساخت. 📚ابن شهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ج4، ص67. 👇👇 🌻 @ahlebait110

⚫️🔘⚫️🔘⚫️ 💢 #محرم #تاریخی ✅پرسش: علاوه بر خانواده امام حسین(ع)، چه خانواده‌هایی در کربلا حضور داشتند؟ ✍️پاسخ: بر اساس جمع‌بندی گزارش‌های تاریخی، به نظر می‌رسد بیشتر سپاهیان امام حسین(ع)، چه آنانی که از حجاز آمده بودند و چه آنانی که در مسیر و یا از شهر کوفه به حضرتشان پیوستند بدون خانواده بودند. اما گزارش‌هایی از حضور برخی از خانواده‌ها نیز وجود دارد، البته دقیقاً نمی‌توان مشخص کرد که به غیر از خانواده و بستگان امام چند خانواده دیگر در کربلا حضور داشتند؛ زیرا ممکن است خانواده‌هایی نیز در کربلا حضور داشتند، ولی چون اقدام خاصی از سوی آنان مشاهده نشد، گزارشی در تاریخ از آنان وجود نداشته باشد. ▪️به عنوان نمونه ممکن است آن گروه از برادران امام حسین(ع) که در کربلا به شهادت رسیدند، مانند خود سید الشهداء(ع)، خانواده خود را نیز به همراه آورده باشند. به هر حال؛ گزارش‌هایی از حضور خانواده برخی از شهدا در صحنه عاشورا وجود دارد: 1️⃣ عبدالله بن عمیر کلبى؛ 2️⃣ مسلم بن عوسجه؛ وى با خانواده خویش نزد امام(ع) آمد و خود به آن‌حضرت پیوست و خانواده‌اش را به خانواده امام ملحق گردانید. زمانى که مسلم بن عوسجه به شهادت رسید، کنیز او فریاد «یا ابن عوسجتاه یا سیداه‏» سر داد. 3️⃣ جوانى که - برخی از کتاب‌ها نام او را عمربن جناده انصاری ذکر کرده‌اند- پدرش در میدان به شهادت رسید و مادرش همراه او بود. مادرش به او گفت: در پیش روی امام حسین(ع) آن‌قدر پیکار کن تا به شهادت برسى. فرزند از امام اجازه خواست، اما امام(ع) فرمود: این جوانى است که پدرش به شهادت رسید، شاید مادر او نخواهد که به میدان رود. جوان عرض کرد: مادرم فرمان داد تا به میدان جنگ بروم؛ لذا به میدان رفت و کشته شد. دشمن نیز سر او را برید و به لشکر امام(ع) رساند. مادر سر پسر را گرفت و آن‌را به سمت دشمن پرتاب کرد و به آنها حمله کرد و دو نفر را کشت؛ اما امام(ع) او را دعا کرد و به او فرمود که برگردد. 4️⃣ بر اساس نقل برخی منابع حدیثی و تاریخی؛ رقیه دختر امام علی(ع) همسر مسلم بن عقیل بود و با توجه به این‌که برخی فرزندانشان در کربلا حضور داشته و یکی از آنها به نام عبدالله بن مسلم در کربلا شهید شد. و با توجه به این‌که مسلم به نمایندگی از سوی امام حسین(ع) به کوفه رفته بود و روند عادی آن بود که رقیه خواهر امام نیز به شوهرش بپیوندد، می‌توان احتمال حضور ایشان را – که یکی از اهل‌بیت امام حسین(ع) نیز به شمار می‌آمدند – در کاروان کربلا، احتمالی قوی دانست. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📞 پاسخگویی تلفنی : 096400 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• مرکز ملّی پاسخگویی‌به سئوالات دینی

◾️📝◾️📝◾️📝 💢 #حدیث ✅پرسش : چرا عزاداری امام حسین(ع) از اول محرم آغاز می‌شود..!؟ ✍️پاسخ: دلایل مختلفی برای این امر ذکر شده است، که از جمله آن می‌توان به کسب آمادگی برای عزاداری در روز عاشورا اشاره کرد، عاشورا مصیبت کمی برای دوستداران اهل بیت عصمت و طهارت نبوده است، برای عظمت مصیبت عاشورا همین حدیث نبوی بس که می‌فرمایند: «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً»، یعنی «برای شهادت حسین علیه السلام، حرارت و گرمایی در دل‌های مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی‌شود.» 🔹پس چنین حرارت و گرمایی ایجاد آمادگی می‌خواهد، توجه لازم دارد و دهه اول محرم صرف ایجاد توجه و آمادگی برای روز مصیبت بزرگ و روز عاشورا می‌شود. 🔸از سویی دیگر در کتب اسلامی مواردی آمده است، که نشان می‌دهد، اهل بیت(ع) از روز اول محرم عزاداری می‌کردند و این عزاداری‌ها در روز عاشورا به او می‌رسید، به عنوان مثال از امام رضا (ع) حدیث داریم مبنی بر اینکه: «انَ اَبی اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا یُری ضاحِکاً وَ کانَتِ الْکِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ حَتّی یَمْضِیَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَیّامٍ، فَاِذا کانَ الْیَوْمُ العْاشِرُ کانَ ذلِکَ الْیَوْمُ یَوْمَ مُصیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ....» که البته حدیث ادامه دار است و معنای آن چنین است: «هرگاه ماه محرّم فرا می‌رسید، پدرم دیگر خندان دیده نمی‌شد و غم و افسردگی بر او غلبه می‌یافت تا آنکه ده روز از محرّم می‌گذشت، روز دهم محرّم که می‌شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود.» •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• مرکز ملّی پاسخگویی‌به سئوالات دینی