#رسائل_ابراهیمی رسائل3 پایه8/ جلد2 محسن ابراهیمی ص170/ ادامه شبهه وجوبیه موضوعیه جلسه بیست و سوم شنبه 1400/09/06 @majazi_almorsalaat

#بدائه_النحو_ابراهیمی بدائه النحو محسن ابراهیمی نواسخ/ افعال ناقصه/ ص133 جلسه سی و هشتم یکشنبه 1400/09/07 @majazi_almorsalaat

#بدائه_النحو_ابراهیمی بدائه النحو محسن ابراهیمی نواسخ/ افعال ناقصه/ ص136 جلسه سی و نهم دوشنبه 1400/09/08 @majazi_almorsalaat

#رسائل_ابراهیمی رسائل3 پایه8/ جلد2 محسن ابراهیمی ص172/ ادامه شبهه وجوبیه موضوعیه جلسه بیست و چهارم یکشنبه 1400/09/07 @majazi_almorsalaat

#یادداشت|از موارد نادر ایستادگی شیخ در مقابل مشهور امروز در ضمن مطالعه عبارت شیخ به مطلبی برخورد کردم که ذکر آن خالی از لطف نیست. در روش شناسی اجتهادی ایشان خصوصا در کتاب مکاسب معروف است که ایشان به قول مشهور قدمای از فقها بلکه حتی شهرتی که میان برخی از اعاظم متأخرین همچون شهید ثانی و محقق کرکی و علامه حاصل شود، اعتنای زیادی می کنند و حتی به خاطر شهرت، دست از ظاهر روایت بر می دارند کما اینکه در مسئله لزوم معاطات چنین کردند. اما در رسائل در بحث شبهه موضوعیه وجوبیه، پس از اینکه نظر خود را بر اساس ادله بیان می کنند که در اینجا هم برائت جاری است، یک مسئله فقهی را مورد بررسی قرار می دهند. ج2 ص170 آن مسئله فقهی دوران بین اقل و اکثر در قضاء فوائت است. ایشان می فرمایند که باید به اقل عمل کنیم اما در جانب اکثر چون از مصادیق شبهه موضوعیه وجوبیه است، برائت جاری می شود. ایشان پس از بیان ادله می فرمایند که مشهور بین الاصحاب بل المقطوع از زمان مفید (ره) الی الشهید الثانی (ره) این است که قائل به احتیاط (وجوبی در صورت تمکن و ظنی در صورت عدم تمکن و از باب رخصت) شده اند. اما شیخ با این وجود که چنین شهرت محکم و پرقدرتی وجود دارد، از نظر خود کوتاه نمی آیند و بر دیدگاه خود که برائت است، اصرار می ورزند و حتی توجیه قابل قبولی هم برای عبارات آنها بیان نمی کنند. به نظر می رسد که عملکرد شیخ در این مسئله، در شناخت روش اجتهادی ایشان قابل توجه باشد و باید ببینیم که آیا می توان توجیهی برای این رویکرد شیخ یافت یا خیر؟ ✍️محسن ابراهیمی 00/09/09 #فقه #اصول #رسائل #مکاسب 🌀فقه روز👇 https://eitaa.com/joinchat/1156972562C995b2572a2

#رسائل_ابراهیمی رسائل3 پایه8/ جلد2 محسن ابراهیمی ص174/ ادامه شبهه وجوبیه موضوعیه جلسه بیست و پنجم دوشنبه 1400/09/08 @majazi_almorsalaat

#رسائل_ابراهیمی رسائل3 پایه8/ جلد2 محسن ابراهیمی ص175/ ادامه شبهه وجوبیه موضوعیه جلسه بیست و ششم سه شنبه 1400/09/09 @majazi_almorsalaat

#مشاوره_مجازی ⁉️#سوال_شما| یه سوال مشاوره‌ای هم دارم. بنظر حضرتعالی بنده برای شروع فلسفه چه سیری رو باید طی کنم؟ منطق رو تا حد قابل قبولی (نه کامل) خوندم و الان برای فلسفه آیا صوتهای بدایه حاج آقا رو گوش بدم یا چیز دیگه ای قبلش بخونم؟ و اگر بدایه بخونم به چه کیفیتی باید باشه؟ ✅#پاسخ حجت الاسلام ابراهیمی را بشنوید 💠ارتباط با مشاورین: eitaa.com/majazi_almorsalaat/2382 #مدرسه_مجازی_المرسلات #فلسفه @almorsalaat

#مشاوره_مجازی ⁉️#سوال_شما| سلام علیکم و رحمه الله. استاد میخواستم نظر حضرتعالی و احیانا دیگر اساتید بزرگوار درمورد چگونگی استفاده از شروح مختلف و کتب هم عرض در علوم حوزوی اعم از ادبی و غیر ادبی بدونم. مثلا اینکه فرد کنار هدایه، مبادی العربیه هم بخونه یا کنار سیوطی شرح ابن عقیل هم بخونه و مثلا برای کتاب های دیگر مثل کفایه و مکاسب از شروح متعدد استفاده کنه، آیا اصلا این کار مطلوبه؟ اگر نه، علتش چیه؟ همچنین برای انتخاب شروح چه چیزی رو معیار قرار بده؟ ✅#پاسخ حجت‌الاسلام ابراهیمی را بشنوید. #مدرسه_مجازی_المرسلات @almorsalaat

#بدائه_النحو_ابراهیمی بدائه النحو محسن ابراهیمی نواسخ/ ادامه افعال ناقصه/ ص137 جلسه سی و چهلم دوشنبه 1400/09/10 @majazi_almorsalaat

#یادداشت| آیا قضا تابع اداست یا محتاج به امر جدید؟ برخی معتقدند که قضا تابع اداست به این معنا که همان امری که وجوب ادا را بیان می کند، برای اثبات وجوب قضا در صورت عدم اتیان در وقت، کافی است. دلیل دیدگاه ایشان این است که میگویند مثلا در امر بالصلاه فی الوقت، تعدد مطلوب وجود دارد. مطلوب اول اصل نماز است لابشرط از وقت. و مطلوب دوم نماز در وقت مشخص است. لذا اگر مطلوب اول از دست رفت و مکلف نماز را در وقت امتثال نکرد، مطلوب دوم باقیست و باید خارج وقت انجام شود. برای اثبات تعدد مطلوب بودن امر به اداء دو راه وجود دارد: یا اینکه به نحوی از ظهور امر اداء، وجوب قضا استفاده شود؛ به این صورت که امر به اداء فی الوقت، ظاهر در دو مطلوب باشد (اصل واجب و واجب فی الوقت).‌ راه دوم اینکه به نحوی به حکم عقل، تعدد مطلوب اثبات شود. برخی دیگر معتقدند که از امر به اداء وجوب قضا در خارج وقت، بدست نمی آید. بلکه شارع باید امر جدیدی برای وجوب قضا انشاء کند. لذا میگویند که قضا تابع ادا نیست. در این دیدگاه نیز دو مبنا وجود دارد. برخی میگویند که امر جدید کاشف است از اینکه امر به اداء به صورت تعدد مطلوب بوده است و برخی همچون شیخ اعظم در رسائل معتقدند که امر به قضا، امری مستقل است و امر به اداء، به صورت وحدت مطلوب است. یکی از ثمرات تفاوت مبنا در امر به قضا، در مسئله دوران بین اقل و اکثر در تعداد نمازهای فوت شده است. اگر قضا تابع ادا باشد (به دلیل تعدد مطلوب بودن) و یا اگر امر جدید به قضا، کاشف از تعدد مطلوب باشد، در این صورت استصحاب عدم اتیان و همچنین قاعده اشتغال جاری می شود و بنا بر اکثر گذاشته می شود (و بلکه به گفته مرحوم مظفر اصلا در این فروض فوت و به تبع، قضا صدق نمی کند، چون امر به اصل صلاه، فعلی است) اما اگر تابع اداء نباشد و امر جدید نیز مستقل از امر اول باشد، استصحاب و اشتغال جاری نمی شود و بنا بر اقل گذاشته می شود و در اکثر برائت جاریست. ✍️محسن ابراهیمی ۰۰/۰۹/۱۲ #اصول_فقه #رسائل 🌀فقه روز👇 https://eitaa.com/joinchat/1156972562C995b2572a2

✅#تحول_در_حوزه| بنده طرفدار اختصاص یافتن به مسئله اصول به عنوان یک علم مستقل نیستم و خیلی برای حوزه مفید نمیدانم؛ اصول باید در خدمت فقه باشد. 🔵آنچه مسلم است، این است که در حوزه، علم فقه و اصول - که دنبالة فقه است - مبنای کار حوزه است؛ اما بنده طرفدار اختصاص یافتن به مسئله اصول به عنوان یک علم مستقل نیستم و خیلی برای حوزه مفید نمیدانم؛ اصول باید در خدمت فقه باشد. خود فقها و اصولیین هم معترف‌اند که بعضی از مباحث اصولی هیچ خدمتی به فقه نمی‌کند، ارتباطی هم با فقه ندارد. اصول باید در کنار فقه باشد؛ آن وقت به رشته‌های مهم دیگر مثل فلسفه، تفسیر و کلام باید اهمیت داد. ما چقدر امروز به رشته کلام احتیاج داریم؛ همه این رشته‌ها لازم است. 🎙رهبر معظم انقلاب ۸۹/۸/۲ #کلام_ولی #اصول_فقه #حوزه_علمیه #فقه @almorsalaat