شب #هفت یک عالم دین ✨امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✳️إِذَا مَاتَ الْعَالِمُ ثُلِمَ فِي الْإِسْلَامِ ثُلْمَةٌ لَا يَسُدُّهَا شَيْءٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ ✅ هرگاه عالمی بمیرد رخنه ای جبران ناپذیر در اسلام ایجاد می شود كه تا روز قيامت هيچ چيز آن را فرو نمى ‏پوشد. یک نکته مهم در #محاوره_تشیع 👌 #راز_محرومیت‌ها ✨امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: 1⃣ کسی که زبانش شیرین باشد، برادرانش زیاد شوند. 2⃣ کسی که زبان خود را زندانی کند، از پشیمانی دور می ماند. "من سجن لسانه امن من ندمه" 📗غررالحکم، ۷۷۶۱ #زندانی زبان 3⃣ زبان عاقل در پشت ❤ اوست و... 📗#نهج_البلاغه ق ۴۰ 4⃣ همانا زبان مانند سگ درنده ای است که اگر رها شود، می درد.  "فَإنَّ اللِّسَانَ کلْبٌ عَقُورٌ فَإنْ أنْتَ خَلَّیتَهُ عَقَرَ" 📗وسائل الشيعه، ج 8، ص 53 5⃣ #مسلمان کسی است که مردم از دست و زبان او آسوده باشند. "المُسلِمُ الَّذی یَسلَمُ المُسلِمونَ مِن لِسانِهِ و یَدِهُ" 📗 عیون أخبار الرّضا(علیه السلام)، ج ۱، ص ۲۴. 6⃣ مرحوم استـــاد فــاطمـــےنيــا : مشـڪل ڪارهاي ما از ڪجـاست. مشکل اکثر ما از ناحیه‌زبان است! وقتی‌درخانه، سرِیک‌موضوع‌ساده دل فرزند يا همسرت را می‌شکنـی و با او تندی می‌ڪنی، آیا متوجـہ هستی که خودت را از برکات‌الهـی محــروم می‌ڪنی؟! پناه به خدا از این #زبــان! 🤲 🌷🇮🇷🌷

بندگان و رهیدگان و پرستاران در نخستین برگردان‌های قرآن در سده‌های ۵ و ۶ دست کم سه ترجمه برای واژه‌ی «عبد» یافته‌ام. از کهنه به نو:«پرستار» در قرآن قدس و «بنده» در برگردان طبری و «راهی» در کشف الاسرار میبدی. دو واژه‌ی «راهی» و «پرستار» گرچه هنوز در فارسیِ جان زنده‌اند اما دیگر برای برگردان «عبد» به کار نمی‌روند. بی سخنِ پیش، می‌روم سراغ واژه‌ها و در پایان، چند گزاره‌ی کوتاه خواهم نوشت: ۱- بندگان بند ریشه‌ی «بنده» بستن است. ماندنی مقدس. بندی بودن، وارون رهایی و آزادی و آزادگی است. بندگی بر استعاره‌ی زندان بنا شده. نخواستن یا خواستن و نورزیدن. ندانستن یا دانستن و نادیده‌انگاشتن. نداشتن یا داشتن و قربانی کردن. همواره در بند بودن. در بند کسی یا چیزی یا انگاره‌ای. چیزی سخت که بتوانیم افسار بندگی را به آن ببندیم. شاهی یا بتی یا آموزه‌ای تاریخی که ما را از آزادی آزاد کند. از پرسش‌مندی و پاسخ‌گویی به جهان و جهانیان برهاند. بندگی در فرا-زمان است. در این‌جا نبودن. بنده هم‌واره تنها بسته در یک زمان است و به دیگر زمان‌ها نمی‌نگرد. آن روی سکه‌ی بندگی، پادشاهی است. پادشاه بدون بندگان و بنده‌ی بدون فرمان‌روا بی‌معناست. فرمانی باید که زندان باشد و افسار. گرم یا سخت. نرم یا دش‌خوار. ۲- راهیان راه ریشه‌ی «رَهی» رهیدن است. رهایی و راه‌گشایی. رفتن. نماندنی مقدس. گشودگیِ سوی‌مند. «راهی» بر استعاره‌ی راه بنا شده. به دوردست دست‌نیافتی چشم امید دوختن. گرچه با پای پر آبله اما هم‌واره رفتن. از ماندگی ننگ داشتن. آسودگی را رها کردن. به اکنون تنها برای فردا دل بستن. آن روی سکه‌ی روندگی، خواستن است. مقصد بدون رفتن و راهی شدن بدون جُستن بی‌معناست. خواهشی باید تا رهی را سوی خود بکشاند. دور یا نزدیک. کوچک یا بزرگ. راستین یا دروغین. ۳- پرستاران پرستیده ریشه‌ی «پرستار» پرستیدن است. دل‌سپردن. «پرستاری» بر استعاره‌ی نگرانی بنا شده است. ناز خریدن. بار از روی دوش پرستیده برداشتن. از آزار دیدن دوست هراسیدن. تیمارداری کردن. دل سوزاندن برای هر چشم بر هم زدنی که دردآلوده باشد. آن روی سکه‌ی پرستاری، شکنندگی است. شکنندگی بدون پرستاری و پرستاری بدون شکنندگی بی‌معناست. نازک‌دلی باید که پرستاری را به نگرانی خود بخواند. چیزهایی هم هست که در هر سه‌ی این‌ها هست. یکی‌اش «دیگری» است. در همه‌شان من دارد خود را برای دیگری، چه شاه باشد و چه آن خواسته و چه آن نازک‌دل، به آب و آتش می‌زند. گمان نمی‌کنم نمره‌ی دو برگردان دیگر برای «عبد» از «بنده» کم‌تر باشد، ولی می‌خواهم عامدانه نروم سراغ سنجش اندازه‌ی هم‌پوشانی معنای هر یک از این واژه‌ها با دامنه‌ی معنای «عبد». نمی‌خواهم گرفتار درست و نادرست و کم و بیش بشوم. تنها می‌خواستم بگویم ما چند سده است زندانی برگردان نخست هستیم. زندانی استعاره‌ی زندان. بندی الگوی بند. جهان دین‌داری فارسی‌زبان که به دست مترجمان ناشناس تفسیر طبری آفریده شد هم‌چنان بر زندگی و اندیشه‌ی ما سایه انداخته است و نتوانسته‌ایم واژگان را با همه‌ی چندگانگی و زایندگی و راه‌گشایی و بازی‌گوشی‌شان زیست کنیم. چرا می‌گویم جهان؟ فرض کنید در این هزار سال، همه‌ی کسانی که گفته‌اند «بنده‌ی خدا»، جای آن می‌گفتند «راهی خدا» یا «پرستار خدا». آیا آن روز ما در جهان دیگری نبودیم؟ پس همان گزاره‌ای را بازگو می‌کنم که پایان یادداشتی دیگر از همین خانواده (این‌جا) نوشته بودم: نواندیشی دینی از بن با بازاندیشی زبان فارسی پیوند دارد. باید به سرچشمه‌های آفرینش این جهان باز گردیم و خودآگاه شویم و آن‌گاه آن را دوباره و زیباتر بیافرینیم. #قرآن  #pragmatics #دین #ریشه #ترجمه #زبان #عبد #غلط_رایج_در_ترجمه  #دخیل_کردن_پیش_فرض_ها

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آداب گفتگو با ديگران 🔸 #سخن_گفتن، به عنوان يکی از کم هزينه ترين امور، گرچه در بدو نظر بسيار آسان و بی مؤونه تلقی ميگردد، اما بايد گفت به کارگیری اين نعمت بی بديل که از امتيازات انسان است، #آداب و موازینی دارد که بدون آن، نه تنها بهره لازم حاصل نمی‌گردد، بلکه گاه مشکلات غير قابل حل و ضايعات جبران ناپذيری نيز به بار خواهد آمد. بخشی از اين آداب که زمينه تفاهم بهتر را فراهم و ما را از لغزش های احتمالی ايمن خواهد ساخت، به شرح زير عرضه ميگردد: 🔹 ۱) سخن حق بگوييد و با سخن خود حق را بر ملا سازيد. ۲) از روی علم و آگاهی سخن گفته و هيچ گاه بدون تأمل کافی حرف نزنيد؛ به آثار و پيامدهای حرف های خود توجه کنيد. ۳) شمرده، بدون عجله و با صدای ملايم حرف بزنيد. ۴) سنجيده و بجا سخن گوييد (سنجيده گويی) و حرف بيهوده (لغو) نزنيد. ۵) سعی کنيد تنها به هنگام ضرورت صحبت کنيد. (کم گويی) ۶) مختصر و مفيد سخن گوييد. (آفه الکلام الاطاله) ۷) در نقل سخنان، امانت را رعايت کنيد. ۸) در مورد امورى که به شما مربوط نيست، حرفی نزنيد. ۹) هرگز به گناه تکلم نکنيد؛ (دروغ، غيبت، تهمت، تمسخر، شايعه، افشای سر، هتک حرمت، عيب جويی، دشنام، تحقير، سخنان نيش دار و اختلاف افکنی). ۱۰) در وقت خشم و هيجان، در امور مهم سخن نگوييد. ۱۱) هرگز الفاظ و جملات زشت و ناپسند بر زبان جاری نکنيد. ۱۲) در سخن گفتن حيا را رعايت کنيد. ۱۳) سطح درک مخاطبان را رعايت کنيد. 🔹 ۱۴) در بين صحبت ديگران، حرف نزنيد؛ (شنونده خوبی باشيد). ۱۵) بکوشيد تا سخنان شما همراه با تشويق ديگران باشد. ۱۶) با سخنان خود، خوبی ها را به اطرافيان تلقين کنيد. ۱۷) نکات مثبت شخصيت افراد را يادآوری کنيد. ۱۸) در نقل لطيفه ها و سخنان خنده دار افراط نکنيد، و اگر قصد شوخی داريد، مخاطب را از جدی نبودن سخن خود آگاه کنيد. ۱۹) بهتر است در وقت صحبت، چهره ای متبسم داشته باشيد. ۲۰) بهتر است در بيان نقاط ضعف ديگران از کنايه استفاده کنيد. ۲۱) هيچ گاه بی دليل کسی را با حرفهايتان نترسانيد. ۲۲) در محاورات، فرهنگ مخاطبين خود را در نظر بگيريد. [۱] ۲۳) صادقانه و از روی محبت صحبت کنيد. ۲۴) در وقت سخن گفتن، به حرکات فک و لب خود دقت کنيد. [۲] ۲۵) حرکت دست و حالات چهره خود را با سخنانتان هماهنگ کنيد. ۲۶) وقتی با افراد بزرگتر از خود سخن می گوييد، صدای خود را از صدای آنان بالاتر نبريد. 🔹 ۲۷) اشتياق و آمادگی شنوندگان را برای شنيدن سخنانتان در نظر بگيريد. ۲۸) شايسته است بدون آن که اظهار بزرگی کنيد، سخنانتان موجب هشدار و موعظه برای ديگران باشد. ۲۹) سعی کنيد سخنان شما، ياد خدا را در دل شنوندگان زنده کند و نيز سخنان خود را با نام خدا آغاز کنيد. ۳۰) از کلمات محترمانه بهره بگيريد. (عرض می کنم، خواهش می کنم، اختيار داريد و ضميرهای جمع مانند شما، ايشان، و...) ۳۱) حتی المقدور از سخنی که بار منفی دارد، خودداری کنيد. (جملات تنفرآميز، يأس آور، حاکی از شکايت و گله، انتقاد آميز و سرزنش زا). ۳۲) در غير موارد لازم، از تکرار اظهارات خود بپرهيزيد و در صورت نياز، حرفتان را با بيانی رساتر تکرار کنيد. ۳۳) سعی کنيد از جملات امری، کمتر استفاده کنيد و از زياد به کار بردن ضمير «من» بپرهيزيد. 🔹 ۳۴) از آميختن سخنان خود با اغراق و قسم زياد خودداری کنيد. در صورت نياز، همراه با دليل و برهان سخن گوييد. ۳۵) از به کارگيری کلمات و عبارات غير مأنوس و ثقيل بپرهيزيد. ۳۶) سزاوار است سخنان شما، هميشه همراه با نقل کلام بزرگان دين و حکمت و حاوی نکات پندآموز باشد، تا به رشد مخاطبان منجر شود. ۳۷) دستور زبان فارسی را به خوبی فرا گيريد و از به کار بردن الفاظ غربی بپرهيزيد. [۳] ۳۸) در استفاده از کلمات با معانی مشترک، فهم شنونده را در نظر داشته باشيد. ۳۹) تکيه کلام های زائد را با تمرين از سخنانتان حذف کنيد. (بله ـ راستش ـ خوب ـ و...). ۴۰) از پرخاشگری بپرهيزيد و با سخن نرم با ديگران گفتگو کنيد. و پيوسته در نظر داشته باشيد که سخنان شما، حاکی از شخصيت و ميزان عقل شماست. «اللسان ميزان الانسان». [۴] پی نوشت‌ها؛ [۱] فرهنگ عمومی جملات و عبارات خاصی برای بيان شادی، غم، تبريک، تسليت و... دارد که بهتر است اين موارد را آموخته و رعايت کنيم. [۲] می توانيد در مقابل آيينه تمرين و حرکات نامناسب را اصلاح کنيد. [۳] صاحب نظرات فرهنگی، برای بسيارى از الفاظ نامأنوس واراداتی، معادل‌های فارسی مناسب انتخاب کرده اند. شايسته است طالب محترم اين موارد را شناخته و در به کارگیری و ترويج آن بکوشند. [۴] غرر الحکم، ۱۲۸۲ 📕آيين گفتگو در فرهنگ دین، ص ۱ - ۵ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم #گفتگو #سخن #زبان #آداب_گفتگو @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️امام على (عليه السلام): 🔸«الكلامُ فی وَثاقِكَ ما لم تَتَكلَّمْ بهِ، فإذا تَكَلَّمتَ بهِ صِرتَ فی وَثاقِهِ، فَاخزُنْ لِسانَكَ كما تَخزُنُ ذَهَبَكَ و وَرِقَكَ، فَرُبَّ كَلِمَةٍ سَلَبَت نِعمَةً و جَلَبَت نِقمَةً». 🔹«تا #سخن را به #زبان نياورده اى، سخن در بند توست، همين كه آن را به زبان آوردى، تو در بند سخن در مى آيى؛ پس همانگونه كه زر و سيم خود را در #گنجينه مى نهى، #زبانت را نيز در گنج‌خانه دهان نگاهدار، كه بسا سخنى #نعمتى را از كف برده و #خشم‌ و كيفرى [الهى] را آورده است». 📕نهج البلاغه، حكمه ۳۸۱ #امام_على #اميرالمؤمنين @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

🔺«یکی از چیزهای بسیار مهم، حفظ ادب اسلامی در سخن گفتن است که متأسّفانه امروز با گسترش فضای مجازی به‌تدریج این ادب اسلامی دارد کم‌رنگ می‌شود. بدزبانی، بد‌گویی و مانند اینها بایستی در جامعه جمع بشود.» 🔺ایشان با اشاره به دو خطبۀ طوفانی #حضرت_زهرا(س) پس از رحلت پیامبر اعظم(ص) که در عین مضامین مهم و اعتراضی و اعلام خطر دربارۀ انحراف از مفاهیم برجستۀ اسلامی، با کلمات محکم و متین و #بدون بیان حتی یک کلمۀ توهین‌آمیز بیان شده است، فرمودند: "در این دو خطبۀ مهم و بزرگ و پُرشور، یک کلمۀ هتک و زشت و توهین‌آمیز وجود ندارد... #باید این ‌جوری عمل کنید؛ در اظهارات، در صحبتها، #قول‌بغیرعلم نباید باشد، #غیبت نباید باشد، #تهمت نباید باشد و #بدگویی و #بدزبانی نباید باشد. اینها را به مردم یاد بدهید، #تعلیم بدهید؛ هم در #زبان تعلیم بدهید، هم در #عمل تعلیم بدهید و ببینید که چقدر اینها مهم است." 🗓 ۱۵ بهمن ۹۹ https://khl.ink/f/47254 #اخلاق_فاطمی ✨بشارت آغاز ثبت نام تکمیل ظرفیت مقطع کارشناسی‌ارشد مؤسسه آموزشی عالی اخلاق وتربیت قم با مجوز رسمی از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ 🔺دوره حضوری ویژه طلاب برادر و خواهر در رشته اخلاق اسلامی (جدید)👌 🍃🕊 🔻 مزایا: 🔸 اعطای دانش‌نامه رسمی کارشناسی ارشد از وزارت علوم و فناوری و..... 👇 🌐 جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت دفترچه راهنمای آزمون به سایت پذیرش مراجعه فرمایید 👇 🌐 http://azmoon.ueae.ir ایتا: @akhlagh_tarbiat_Azmoon ┏━━━🇮🇷🌷🇮🇷━━┓ 🆔 @ethicsgroup ┗━━━🍃🕊━