این فضا مزاجی است نه مجازی!!! 🖋توقع از ما ایرانیان بیشتر است! با چنان سابقهٔ حکمت و اندیشه و با چنان فیلسوفان بزرگی، از فارابی و ابن سینا گرفته تا شیخ اشراق و ملاصدرا که هنوز بر تارک تاریخ می‌درخشند از ما انتظار می‌رود تا در نگرش و برخورد با پدیده‌های مختلف من جمله فضای مجازی با حمکت و بصیرت بیشتری نظر و عمل کنیم. حال اجازه دهید وضعیت کنونی فضای مجازی را همزمان با یک سؤال و مثال توضیح دهم و قضاوت را به شما بسپارم: چه حالی خواهید داشت اگر متوجه شوید شخصی ناشناس و بیگانه همواره از پنجره وارد اتاق فرزندتان می‌شود و از پشت پرده هر چه می‌خواهد را برای او بیان می‌کند. هیچ پدر و مادر فهمیده و بامسؤولیتی چنین حالتی را نمی‌پسندد، این در حالی است که با کمی اندیشه و مقایسه پی می‌بریم این مثال تا حد زیادی بر شبکه‌های اجتماعی منطبق است. امروزه فرزندان ما حتی در اتاق خواب‌ و تنهایی خود، به سخنان افرادی گوش می‌دهند که معلوم نیست کیستند، چگونه آدمهایی هستند، سطح دانش و تحصیلاتشان چقدر است و با چه نیت‌هایی به فضای ذهنی و ادراکی ما و فرزندانمان نفوذ کرده‌اند، آری ما متاسفانه تنها هنگامی متوجه می‌شویم آن «ناشناسِ پشت پرده» وارد گوشی فرزندمان شده که شاهد افت شدید تحصیلی، انحراف اخلاقی و اعتقادی، اعتیاد، بی علاقگی به خانواده، عدم پایبندی به هنجارها و ... از سوی فرزندانمان شده باشیم. مارشال مک لوهان (Marshal McLuhan) فیلسوف شهیر رسانه توصیه می‌کند که برای شناخت یک رسانه، آن را با رسانه‌های پیشین مقایسه کنیم. برای عمل به این توصیه، هنگامی که رسانه‌های اجتماعی را با رسانه‌های پیشین مانند تلویزیون، روزنامه و کتاب و مانند اینها که رسانه جمعی نامیده می‌شوند مورد مقایسه قرار می‌دهیم به نهادینه بودن قانون و ضوابط از طرفی و تخصص و حرفه‌گرایی از طرف دیگر در رسانه‌های پیشین پی می‌بریم. به عنوان مثال هر کسی نمی‌تواند به‌ راحتی مجری تلویزیون شود و نمی‌تواند هر چه دلش می خواهد و به مزاجش خوش می‌آید را بگوید. یک برنامه را عده‌ای از عوامل می‌سازند که هر یک در کار خود تخصص دارند و حتی برنامه نویسنده‌ای دارد که معلوم می‌کند مجری چه بگوید و تمامی عوامل نیز باید کارشان را بر اساس ضوابط و در چارچوب قانون انجام دهند. وضع مطبوعات هم به همین منوال است و به همین دلیل اگرچه ما نویسندگان آنها را کاملا نمی‌شناسیم، اما به خاطر وجود نظارت و سازوکارهای قانونی، با کارهایی حرفه‌ای مواجه هستیم و همچنین به آنها اعتماد می‌کنیم. این در حالی است که امروزه، شبکه‌های اجتماعی در کنار نقاط مثبت خود، به خاطر نقص قانونمندی و نظارت، بستری مناسب و در حقیقت تهدید بسیار جدی برای فعالیت گروههای ناهنجار و تشکیل آنچه شبکه‌ سیاه (dark web) می نامند ایجاد نموده و اندیشه‌های انحرافی فرقه‌ای، افراطی و تفریطی، تجزیه‌طلب، خرافی، شبه علمی، الحادی و حتی تروریستی و... را می‌پراکنند. بسیاری از کشورها متوجه شده اند که باید این فضا را ساماندهی کنند و الا فردا، آسیبهای ویرانگر جامعه آنها را متلاشی خواهد نمود. به نظر می‌رسد تنها راه حل، عبارت است از کنترل هوشمند و نیز وضع قوانین مناسب در مدیریت این فضا. تنها کشورهایی می‌توانند این دو وظیفه را به نحو صحیح اجرا کنند و از منافع آن برخوردار و از ضررهای آن ایمن گردند که مردم آن در شبکه‌هایی باشند که مدیریت آن تابع حاکمیت کشور خودشان باشند. یادمان باشد که برای نا امن شدن یک شهر لازم نیست تمام مردم آن شهر تروریست باشند بلکه یک نفر کافی است و آن یک نفر هم لازم نیست به پادگان تروریستها سفر کند بلکه کافی است در فضای مجازی در یک گروه یا کانال تروریستی عضو باشد، تازه حتما این گونه نیست که آن یک نفر غریبه باشد بلکه شاید فرزند من و شما باشد که تحت تأثیر این گروه‌ها و کانالها قرار گرفته است. بیایید کمی بیاندیشیم! سید روح‌الله موسوی #فضای_مجازی #شبکه‌های_اجتماعی رسانهٔ روح‌الله https://eitaa.com/rouhollah_media

هشدار! سقوط گروههای تروریستی در شام -اگرچه اتفاق می‌افتد- اما مرحله بعدی نیست، بلکه مرحله بعد الهام گیری گروه‌های مختلف تروریستی حتی داخلی از مدل عملیاتی تحریر الشام است. به هوش باشیم و تدبیرهای لازم را اتخاذ کنیم. #سوریه #مقاومت https://virasty.com/R_media/1734109328924273258 رسانهٔ روح‌الله https://eitaa.com/rouhollah_media

آزادی؛ محدودیت‌ساز است! 🖋آزادی یکی از بزرگ‌ترین نعمت‌های الهی است اما همان‌طور که هر نعمتی نیازمند فرهنگ استفاده درست است، آزادی نیز از این قاعده مستثنی نیست. همین خودرویی که از آن استفاده می‌کنیم نعمت است اما اگر فرهنگ و روش درست استفاده از آن را ندانیم فاجعه‌ساز است. نخستین گام برای استفاده صحیح از آزادی، شناخت آن است. تا زمانی که آزادی را نشناسیم و حقیقت آن را درک نکنیم، نمی‌توانیم از آن بهره‌برداری درستی داشته باشیم. یکی از ویژگی‌های جالب آزادی این است که در عین اینکه به انسان قدرت انتخاب می‌دهد، محدودیت‌زا است. این نکته شاید در ابتدا متناقض به نظر برسد، اما با تأمل روشن می‌شود. برای توضیح، مثالی می‌آورم. فرض کنید شما از مشهد به سمت شمال حرکت می‌کنید و دو مسیر پیش روی شماست؛ یکی از کنار ساحل و دیگری از میان جنگل‌های سرسبز می‌گذرد. شما «آزاد» هستید یکی از این دو مسیر را انتخاب کنید. اما هر انتخابی که انجام دهید، به معنای محرومیت از دیگری است. اگر جاده ساحلی را برگزینید، از دیدن مناظر جنگلی محروم خواهید شد، و اگر جاده جنگلی را انتخاب کنید، از زیبایی‌های ساحل باز خواهید ماند. حال این موضوع را در زندگی اجتماعی بررسی کنیم. یک پسر «آزاد» است پایبند اصول اخلاقی و هنجارهای دینی و اجتماعی باشد، یا اینکه به زندگی بی‌قید و بی‌بندوبار روی آورد. انتخاب بی‌بندوباری در ابتدا شاید آزادی به نظر برسد، اما این انتخاب، محدودیت‌ها و محرومیتهایی را به دنبال دارد. برای مثال، چنین پسری، فردا که بخواهد همسری متعهد و باوفا برای یک عمر زندگی پیدا کند، از رسیدن به مورد مناسب محروم است؛ زیرا او در جامعه خود را به گونه‌ای به نمایش گذاشته که به قول عامیانه مردم اصیل و خانواده‌های ریشه‌دار، به او دختر نمی‌دهند، لذا او با سوء استفاده از آزادی، خودش را محدود کرد به انتخاب گزینه‌های نامناسب برای همسری. همین مسئله برای دختری که به رعایت حجاب و عفت اهمیت نمی‌دهد نیز صدق می‌کند. او ممکن است بگوید که در انتخاب نوع پوشش آزاد است، اما این انتخاب و این بهره‌برداری نامناسب از آزادی، در آینده، دامنه گزینه‌های او برای زندگی مشترک را محدود خواهد کرد، زیرا مردی که به دنبال همسری متعهد به خودش و پایبند به خانواده می‌باشد، دیگر به سراغ چنین دختری نخواهد رفت. پس این دختر هم با سوءاستفاده از آزادی، خود را محدود به انتخاب از بین گزینه‌هایی نمود که در اثر هوسرانی و چشم‌چرانی به سراغ او آمده‌اند و فردا با همین چشم‌چرانی و هوسرانی دل در گرو یکی دیگر می بندند و او را رها می‌کنند. این گونه، این دختر، از گزینه شوهری که باوفا و متعهد به او باشد خود را محروم نموده است. این نکته مهم و سرنوشت‌ساز دربارهٔ آزادی ما را متوجه تکلیف سنگین تربیتی مسؤولین و والدین می‌کند. یک پدر و مادر خردمند باید با تربیت درست، فرزندان خود را در جهت‌دهی آزادی و اختیارشان به سمت و سوی نور و روشنی یاری نمایند و آنها را به راه روشن تقید و تدین و عفت و حجاب راهنمایی و ترغیب ‌کنند و بدینوسیله یک عمر سعادت و خوشبختی را برای فرزندانشان تضمین نمایند. سید روح‌الله موسوی #حجاب #آزادی #تربیت رسانهٔ روح‌الله https://eitaa.com/rouhollah_media

حقیقت شب یلدا را گم نکنیم! #شب_یلدا #شب_چله رسانهٔ روح الله https://eitaa.com/rouhollah_media

فایده این مطلب اول به خودم رسید. یکی از رفقای غیر ایرانیم امروز از من پرسید که چرا ایرانی‌ها شب یلدا که بلندترین شب سال و طولانی‌ترین ظلمت است را جشن می‌گیرند؟ چرا اول تیر که بلندترین روز سال و طولانی‌ترین روشنایی و حضور خورشید است را جشن نمی‌گیرند؟ گفتم شب چله اصلا جشن نبوده است، یک رسم و سنت قدیمی ایرانی بوده برای دور هم بودن خانواده‌ها و شب‌نشینی صمیمی اقوام و احوالپرسی و بزرگداشت بزرگترها و نشستن پای صحبت و تجربهٔ آنها... این دوست عزیز ما این پاسخ را پسندیدند. یلدا را آنگونه که بوده و باید باشد یعنی با تأکید بر خانواده معرفی و برگزار کنیم تا غنا و ارزش و معنای آن حفظ شود و به پوکی و بی‌معنایی دچار نشود بلکه نشانگر فرهنگ غنی ایرانی در اهمیت دادن به خانواده باشد. علت اصلی اهمیت داشتن یلدا، اهمیت نهاد خانواده و ارتباطات خویشاوندی نزد ایرانیان متدین می‌باشد. خانواده و اهتمام به این نهاد مقدس عنصر اصلی و ذاتی این سنت است و همین برای اهمیت دادن به آن کافی است و نیازی به فلسفه‌سازی و اسطوره‌بافی و آیین‌تراشی و جشن‌پنداری ندارد. #شب_یلدا #شب_چله

پیامرسانهای حکومتی داخلی یا پیامرسانهای حکومتی خارجی!؟ 🖋هنگامی که سخن از پیامرسانهای داخلی می‌شود برخی با برچسب «پیامرسانهای حکومتی» به دنبال آنند تا به پندار خود، عیبی بر این پیامرسانها بگیرند. اما به فرض که داخلی بودن یک پیامرسان مساوی با حکومتی بودن آن باشد، اما سؤال اساسی این است که مگر حکومتی بودن پیام‌رسان‌ها چه ایرادی دارد؟ هر کشوری نهاد حکومت را برای برقراری نظم و اجرای قانون و حفظ جامعه آن کشور دارد ما هم حکومت خود را داریم. آیا عجیب است که حکومت در فضای مجازی که تأثیر آن بر جامعه بر کسی پوشیده نیست ورود داشته باشد و نظم ایجاد کند؟ مگر در فضای عینی، پلیس، دادگاه و قوانین نداریم؟ آیا کسی با نظم در جامعه عینی مخالف است؟ چرا وقتی نوبت به فضای مجازی می‌رسد که اتفاقا تأثیر مستقیم بر فضای عینی دارد، بعضی‌ها این مسئله را نقطه ضعف می‌بینند؟ اگر فضای مجازی کاملاً رها و بی‌قانون باشد، چه کسی پاسخگوی عواقب آن خواهد بود؟ چه کسی جلوی سوءاستفاده‌ها را می‌گیرد؟ مگر نه این است که تروریست‌ها، کلاهبرداران، دشمنان کشور و حتی شایعه‌سازها دقیقاً از این بی‌نظارتی استفاده می‌کنند تا امنیت مردم و کشور را به خطر بیندازند؟ طنز تلخ اینجاست که خود این افراد، که با حکومتی بودن بر این پیامرسانها عیب می‌گیرند، وقتی دچار مشکل یا آسیب در فضای مجازی می‌شوند، دقیقاً به همان نهادهای حکومتی مثل پلیس و قوه قضائیه مراجعه می‌کنند تا حقوق خود را بازپس گیرند! این همان تناقضی است که گاه در این بحث‌ها دیده می‌شود: انتقاد از نظارت حکومتی و همزمان انتظار از همان نظارت برای برقراری عدالت! طنز تلخ دیگر آن است که برخی آنچنان با برچسب حکومتی بودن مردم را از پیامرسانهای وطنی برحذر می‌دارند که گویا پیامرسانهای اجنبی، حکومتی نیستند این در حالی است که آمریکا پنهان نمی‌کند که فضای سایبری را نه مثل ما به وزارت ارتباطات بلکه به وزارت دفاع سپرده است و پیامرسانهایی چون یوتیوب و اینستاگرام علنا طبق سیاستهای ایالات متحده در گردش اطلاعات و فعالیت کاربران دست می‌برند و آنچه را مخالف آن سیاستها تشخیص دهند حذف می‌کنند، به عنوان مثال مطالب و صفحه‌های مقاومت یا هشتکهای مربوط به آن را می‌بندند و حذف می‌کنند و از گسترش و ترند شدن آنها جلوگیری می‌کنند. اینکه برخی از پیام‌رسان‌های داخلی از حمایت یا نظارت حکومت برخوردار باشند، نه تنها ایرادی ندارد، بلکه ضرورتی بدیهی است. هیچ کشوری نمی‌تواند امنیت، فرهنگ و حتی هویت خود را به دست ابزارهایی بسپارد که تحت نظارت حکومت‌های بیگانه‌اند. اگر ما مدعی استقلال و عزت ملی هستیم، باید زیرساخت‌هایی داشته باشیم که در چارچوب قوانین و ارزش‌های خودمان عمل کنند. بنابراین، حمایت از پیام‌رسان‌های داخلی و ایجاد بستری امن و قانونمند در فضای مجازی، نه یک انتخاب اختیاری، بلکه ضرورتی ملی است. رهاشدگی فضای مجازی و بی‌توجهی به آن، بی‌گمان تهدیدی برای امنیت، فرهنگ و استقلال کشور خواهد بود. سید روح‌الله موسوی #فضای_مجازی #سایبر #حکمرانی 💥به «رسانه روح‌الله» بپیوندید👇 https://eitaa.com/rouhollah_media

آدم چرا اینقدر باید ناز باشد... سروده سید روح‌الله موسوی تقدیم به سردار دلها🌹 به رسانهٔ روح‌الله بپیوندید👇 https://eitaa.com/rouhollah_media

حاج قاسم با دلها چه کرد؟! بگذار تا بگریم تمام خودم را برای سردار دلها🥀 تهیه و تدوین: سید روح‌الله موسوی به رسانه روح‌‌الله بپیوندید👇 https://eitaa.com/rouhollah_media

ادبیات حکمی۱ ادبیات فارسی گنجینه فاخری است از حکمت و معرفت، بیایید در این بوستان گشتی زنیم و دامنی از گلهای معطرش برگیریم. 💥خوانش ادبیات فارسی، این جلسه بخش اول تحمیدیه نظامی گنجوی رسانه روح الله https://eitaa.com/rouhollah_media

ادبیات حکمی۲ ادبیات فارسی گنجینه فاخری است از حکمت و معرفت، بیایید آن را از زیر خرابه‌های فراموشی عصر مدرن خارج کنیم و محو درخشش آن گردیم. 💥خوانش ادبیات فارسی، این جلسه بخش دوم تحمیدیه نظامی گنجوی رسانه روح الله https://eitaa.com/rouhollah_media

آن روز که سید را دیدم... 🖋چند روز پیش در حال رانندگی از گذری در قم عبور می‌کردم و در افکار خودم غوطه‌ور بودم. همانطور که می‌رفتم در جلو مسیر، کنار راه، در یک لحظه، توجهم جلب شد به یک سید روحانی جوان به همراه دو سه نفر دیگر و شخصی که آن سید را تا دید گرم در آغوش کشید. از کنارشان گذشتم در حالی که کنجکاو شدم بدانم آن سید کیست، از آینه بغل و آینه داخلی خودرو نگاه کردم، طلبهٔ سید جوان، لباده داشت با عینکی با فریم سیاه! چقدر هم آشنا بود، یک لحظه خشکم زد! شک نداشتم، او سید محمدمهدی نصرالله بود... دور شده بودم، اما تصمیم گرفتم از یک مسیر دیگر برگردم تا به سید برسم. داغ سیدحسن برایم بسیار سخت و شکننده بود، آن روزها که اول در داغ شهادت آقای رئیسی سوخته بودم و در داغ درگذشت برادرم ویران شده بودم، دیگر شهادت سیدحسن تیر خلاصی بود بر دلم. من از جوانی بی‌پرده مانند بسیاری از جوانان انقلابی دیگر، عاشق شخصیت سیدحسن بودم و بی گمان تأثیری ژرف بر من گذاشت. سیدحسن را هم همان اوائلی که قم آمده بودم به طور تصادفی در حرم حضرت معصومه دیدم. یادم هست با پدرم برای زیارت در حرم بودیم که ناگهان شلوغ شد، گفتند سیدحسن نصرالله آمده، ما هم با شوق و شعف همراه جمعیت شدیم. چه شوری بود و چه حماسه‌ای! جوانان عرب و حزب‌اللهی سیدحسن را در حلقه گرفته بودند و عربی شعار می دادند. چقدر چهره سید زیبا و آرام و دوست داشتنی بود. محاسنش هنوز کاملا سیاه بود، با لباده و همان عینک با فریم سیاه، با همان لبخند همیشگی. سید در حلقه عاشقانش مثل ماه می درخشید و ما هم بی اختیار در مغناطیس جاذبه‌اش با جمعیت وارد مسجد اعظم شدیم. سیدحسن بر منبر رفت و سخنرانی کوتاهی به زبان عربی ایراد کرد. آن زمان عربی بلد نبودم و فقط جاذبه معنوی و حماسی سید ما را پای منبرش میخکوب کرده بود. در پایان با همان صمیمیت مألوف و معروف و با تواضع و مهربانی از برادران و خواهران ایرانی عذرخواهی کرد که به علت اینکه فارسی‌اش تعریفی ندارد سخنرانی را به زبان عربی ایراد کرده است، سپس از منبر پایین آمد و باز در حلقه پر حرارت دوستدارانش و در میان شور و شعار از مجلس خارج شد و رفت و دل ما را هم با خود برد... خاطرات را مرور می‌کردم و به سرعت مسیر را طی نمودم تا به همان نقطه‌ای برسم که سید محمدمهدی نصرالله را دیده بودم، می‌خواستم من هم بروم و سید را در آغوش بگیرم و بگریم شاید بکاهم اندکی از کوه غمی که بر قلبم سنگینی می کرد و پشتم را خم کرده بود، شاید سر بر شانه های یادگار سیدحسن بگذارم و اشک فرو بارم و دلم آرام بگیرد. اما وقتی رسیدم سید نبود... «این سیب کال عاقبتش نارسیدن است» سید روح‌الله موسوی 💥به رسانهٔ روح‌الله بپیوندید👇 https://eitaa.com/rouhollah_media