eitaa logo
روزنه
6.3هزار دنبال‌کننده
3.9هزار عکس
1.9هزار ویدیو
250 فایل
دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر ارتباط با ادمین @M_shahidani
مشاهده در ایتا
دانلود
در عمارت ایرانی 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 سریال با ژانر تاریخی(!)-عاشقانه با تمام فراز و نشیب های عاشقانه و شبه تاریخی اش یک نکته ی آموزنده داشت. نکته ای که به نظر، همه ی نویسنده از این سریال، انتقال این مفهوم به مخاطب بود ؛ مخاطبانی که غالبا مادران و خواهران و دختران این سرزمین هستند. آنان که باید با نشاط و با امید به آینده ،بردبارانه و با انگیزه ،سنگ صبور همسران و فرزندان خود باشند. اصلی ترین پیام این سریال این بود که برون رفت و خلاصی از بحران ها و سختی ها و مشکلات به است. در شرایط خاص کنونی کشور که از طرفی فشارهای اقتصادی و روانی ناشی از جنگ اقتصادی و رسانه ای، تاب برخی مردم را به انتها رسانده، آیا این سریال نشان دادن راه نجات و سوق دادن ذهن مردم به فرنگ و بود؟! علی سپهر @rozaneebefarda
💥مهم ژورنالیست ها از جان حوزه چه میخواهند؟ 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 💠ژورنالیسم حیات خود را در حل نشدن میداند. ژورنالیست ها از درست مساله بیزارند. چرا که فهم درست مساله مقدمه حل آسان مساله است. ژورنالیسم مشغول کردن انسانها به حل مسایل ساختگی است. ژورنالیست ها با نقاب مسوولیت به انجام ماموریت خود مشغولند. 💠ژورنالیست ها از مشغول کردن آدمها به مسائلی که ساخته دست آنهاست لذت میبرند. ژورنالیسم نوعی نیز هست دیگر آزاری با مسائلی که واقعا مساله نیستند. ژورنالیسم را می شناسند و به ژورنالیست ها همان گونه مینگرند که لایقند. شأن بزرگان برتر از ژورنالیسم است. تنها اند که از بودن در کنار ژورنالیست ها خوشحالند. ظاهرش آنست که ژورنالیست ها در کنار آنهایند. 💠سیره ژورنالیست ها بر همین پایه است. مینمایند که در کنارت هستند در حالی که تو در کنار آنهایی. بزرگان هیچ گاه در کنار کسی قرار نمیگیرند مگر آنکه بزرگتر باشد. هنر ژورنالیست ها این است که کسی را بزرگ کنند ودر کنارش بایستند و با او عکس بگیرند مصاحبه کنند و... . 💠اما بزرگی که خود و دیگران او را به بزرگی شناخته اند نیازی به ژورنالیست ها ندارد. انسانهای خُرد که سودای بزرگی دارند تمنای خود را از ژورنالیست ها میطلبند. آنها ژورنالیست ها را به خود راه می دهند تا بلکه در کنار آنها به نان و نوایی برسند غافل از آنکه پیشتر شده اند. 💠ژورنالیست ها با این وعده که آنها را بزرگ خواهند کرد به اندرونی آنها راه پیدا میکنند و اینگونه از دل اندرونی برای بیرونی ها مساله میسازند. 💠 ژورنالیسم با اندرونیات ارتزاق میکند. با مساله سازی مباحث اندرونی تغذیه میکند و اینگونه روز به روز فربهتر نیز میشود. 💠ژورنالیسم نوعی خاله زنک بازی مدرن است اما چون مدرن است مثل هر پدیده مدرن دیگر زشت نیست. از ژورنالیسم بیشتر در حوزه هنر و ورزش شنیدهایم. اما چندی است که پای نوع مبتذل آن به حوزه نیز باز شده است. فهم رابطه حوزه و ژورنالیسم دارای ظرافت هایی است. 💠بزرگان حوزه به احترام بزرگی خویش از ژورنالیسم در پرهیزند پس ژورنالیستها به سراغ چه کسانی در حوزه میروند؟ پای ژورنالیسم را چه کسانی به حوزه باز کرده است؟ ژورنالیسم با کدام عنصر حوزوی رابطه دوستانه دارد؟ ژورنالیست ها در حوزه به دنبال انجام کدام ماموریت هستند؟ 💠به نظر می رسد آنان که سودای بزرگی در سر دارند شکار اول این جریان ژورنالیسم هستند. ژورنالیسم با زبان گویای بی زبانی به آنها وعده میدهد، وعده بزرگ شدن. بزرگ سازی میکنند و بعد بزرگان خودساخته را به جان هم می اندازند. اما چرا نمیدانند راه بزرگ شدن، دست کم در حوزه این نیست. این را ژورنالیست ها نمیدانند، چون حوزه را نمیشناسند. چون حوزه را با فوتبال و سینما اشتباه گرفته اند. فکر کرده اند حوزه هم جای است. سلبریتی ها احمق اند چون بازیچه ژورنالیست هایند. اما از آنها بدتر کسانی اند که در حوزه به دنبال سلبریتی بازی اند. راه بزرگ شدن را طیفی از حوزوی ها چرا نمیدانند؟ همین قدر بدانند که بودن در کنار ژورنالیست ها آنها را در نگه خواهد داشت. 💠 لهو و لعب کار ژورنالیست هاست. اهل حوزه باید با چشم پوشی از چشم بندی ژورنالیست ها، به دنبال بزرگانی بگردند که ژورنالیست ها هیچ گاه به سراغ آنها نخواهند رفت و از آنها اسمی به بزرگی نخواهند برد. 💠آنان که آرزوی و بزرگی در سر دارند باید به علمی و معنوی بپردازند. برای پیشینیان جز این نبوده برای ما هم جز این نیست و مباد که در آینده نیز جز این باشد. سعید شربیانی تحولات حوزوی را در پی بگیرید: 👇 @rozaneebefarda
چه کسی نخستین بار به فعالیت در را داده است؟! 💥فیه_تأمل @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 فرید مدرسی خبرنگار اصلاح طلبی است که نزدیک به یک دهه و نیم بر حوزه علمیه قم متمرکز است و اکنون در برخی محافل نیمه علمی خود را به عنوان کارشناس حوزه مطالعات روحانیت معرفی می کند. از این بگذریم که چرا و چگونه یک می تواند چنین عناوین پرطمطراقی را برخود بار کند اما پرسش اصلی این است که چه کسی به یک ماموریت داد که با عینک وارد فضای بکر حوزه علمیه شود و به زعم خویش بتواند دیگرنمایی از فضای قم را کلید بزند و بعد از یک دهه و نیم٬ در کسوت برخی و بعضی جلوه کند؟! ماجرای تاثیرات ژورنالیسم در حوزه نیازمند بررسی های مستقل دیگری است؛ اما سوال اینجاست که چگونه سیاسی ترین جریان رسانه ای کشور توانست به نهانخانه حوزه قم کند و در طیفی که داعیه داشته و دارد٬ توفیق نسبی یابد و با خیال آسوده به فعال کردن مشغول شود؟!! فرید مدرسی در یادداشت مفصلی در دهه هشتاد٬ به تشریح برخی ابعاد ماموریت خود در قم پرداخته و تصریح می کند که مجری ایده های (داماد و شاگرد ) بوده است. مدرسی چنین نوشته است: 👇 نویسنده: فرید مدرسی - سه شنبه ۲۸ آبان ۱۳۸۷ حوزه ای دیگر در شهروند سرویس «حوزه» در هفته نامه شهروند امروز جدیدالولاده بود. جرقه راه اندازی چنین سرویسی در روزنامه شرق زده شد. من در سرویس سیاسی این روزنامه مشغول بودم و به نوشتن گزارش هایی مرتبط با روحانیون سیاسی و احزاب اصولگرا می پرداختم. روزی ، سردبیر در راهروی دفتر روزنامه در حوالی میدان آرژانتین این پیشنهاد را به من داد. من هم تحقیق و بررسی های اولیه را انجام دادم که کار بسیار سخت و تا حدی غیرممکن به نظر رسید. چراکه: روزنامه، روزنامه اصلاح طلبان بود و بخشی از حوزه و موثرین آن آنچنان حاضر به همکاری نبودند. این فقط گوشه ای از سختی کار بود. فضای رسمی حوزه و ساختار مدیریتی آن هیچگاه با اصلاح طلبان از در دوستی وارد نمی شود. اگرچه تعاملاتی در مقاطع تاریخی وجود داشت، اما این تعاملات به روابط صمیمانه مبدل نشده بود. از این رو، متنفذین این بخش حاضر به همکاری نبودند و به ما روی خوشی نشان نمی دادند. حتی آنان که در گفت و شنودهای خصوصی همچون اصلاح طلبان می اندیشند، در یک رسانه عمومی نه تنها حاضر به بیان آن مطالب نیستند، بلکه حتی از انتشار هرگونه مطلب در اینگونه رسانه ها سر باز می زنند. در روزنامه «هم میهن» باردیگر این ایده از سوی «محمد قوچانی» مطرح شد. آن روزها در این روزنامه، به ارائه اخبار، گزارش ها و تحلیل هایی درباره احزاب اصولگرا مشغول بودم و گاهی در صفحه آخر که تحت مسولیت «رضا خجسته رحیمی» بود، اخبار کوتاه حوزه را در ستونی به نام «حجره» انعکاس می دادم. همچنین اخبار و گزارش های حوزوی محض را در صفحات دیگر ارائه کرده بود. به یاد دارم که پرونده ای با نام «گعده سیاسیون در قم»  هم تهیه کردم که درباب تعاملات احزاب با علمای قم بود. سرویس حوزه آغاز به کار کرد، با 4 صفحه در هفته که پس از ماه ها گاهی تعداد صفحات آن به 16 صفحه -البته به ندرت- هم رسید؛ از تیر 86 تا آبان 87. در این یکسال و چهار ماه اکثر قریب به اتفاق پرونده ها با حاشیه هایی روبرو بود که هیچگاه به آن اشاره نکردم؛ حاشیه هایی درون نشریه تا در میان حوزویان و شخصیت های مرتبط با پرونده ها که روزی به آن می پردازم. آنچه در این میان باقی می ماند، هموار شدن این راه بود که با عنایت حوزویان مقدور نبود و باید از تک تک آنان که مرا یاری کردند، تشکر و سپاسگزاری کنم؛ به ویژه دوست گرامی ام « » و سایر عزیزانی که مقالات ذی قیمت خود را به ما هدیه دادند و در شهروند منتشر شد. این صفحات بهانه ای شد تا همراه و پیدا کنم و انشاءالله با توقیف شهروند این دوستی ها نه تنها متوقف نشود، بلکه تقویت و توسعه یابد. آنچنان بسیاری یافته ام که از است و نامی از آنان نمی برم تا خدای ناکرده نام کسی از قلم نیفتد. متن کامل را اینجا بخوانید: 👇 http://faridmod.blogfa.com/post/339 🔶حاشیه آیا وقت آن نرسیده که به آسیب های بیاندیشیم؟ یادداشتی در این باب: https://eitaa.com/rozaneebefarda/551 راستی٬ امروز چه کسانی در شمار دوستان بی شمار مدرسی محسوب می شوند؟ کدام افرادند که به تصریح مدرسی٬ در محافل خصوصی مثل اصلاح طلبان می اندیشند اما از ابراز آن بطور علنی پرهیز دارند؟! کدام تشکیلات حوزوی است که دست پرورده حلقه عماد باقی در قامت سخنگوی آنان مشغول افاضات است تحولات حوزوی را در پی بگیرید:👇 @rozaneebefarda
هدایت شده از روزنه
💥مهم ژورنالیست ها از جان حوزه چه میخواهند؟ 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 💠ژورنالیسم حیات خود را در حل نشدن میداند. ژورنالیست ها از درست مساله بیزارند. چرا که فهم درست مساله مقدمه حل آسان مساله است. ژورنالیسم مشغول کردن انسانها به حل مسایل ساختگی است. ژورنالیست ها با نقاب مسوولیت به انجام ماموریت خود مشغولند. 💠ژورنالیست ها از مشغول کردن آدمها به مسائلی که ساخته دست آنهاست لذت میبرند. ژورنالیسم نوعی نیز هست دیگر آزاری با مسائلی که واقعا مساله نیستند. ژورنالیسم را می شناسند و به ژورنالیست ها همان گونه مینگرند که لایقند. شأن بزرگان برتر از ژورنالیسم است. تنها اند که از بودن در کنار ژورنالیست ها خوشحالند. ظاهرش آنست که ژورنالیست ها در کنار آنهایند. 💠سیره ژورنالیست ها بر همین پایه است. مینمایند که در کنارت هستند در حالی که تو در کنار آنهایی. بزرگان هیچ گاه در کنار کسی قرار نمیگیرند مگر آنکه بزرگتر باشد. هنر ژورنالیست ها این است که کسی را بزرگ کنند ودر کنارش بایستند و با او عکس بگیرند مصاحبه کنند و... . 💠اما بزرگی که خود و دیگران او را به بزرگی شناخته اند نیازی به ژورنالیست ها ندارد. انسانهای خُرد که سودای بزرگی دارند تمنای خود را از ژورنالیست ها میطلبند. آنها ژورنالیست ها را به خود راه می دهند تا بلکه در کنار آنها به نان و نوایی برسند غافل از آنکه پیشتر شده اند. 💠ژورنالیست ها با این وعده که آنها را بزرگ خواهند کرد به اندرونی آنها راه پیدا میکنند و اینگونه از دل اندرونی برای بیرونی ها مساله میسازند. 💠 ژورنالیسم با اندرونیات ارتزاق میکند. با مساله سازی مباحث اندرونی تغذیه میکند و اینگونه روز به روز فربهتر نیز میشود. 💠ژورنالیسم نوعی خاله زنک بازی مدرن است اما چون مدرن است مثل هر پدیده مدرن دیگر زشت نیست. از ژورنالیسم بیشتر در حوزه هنر و ورزش شنیدهایم. اما چندی است که پای نوع مبتذل آن به حوزه نیز باز شده است. فهم رابطه حوزه و ژورنالیسم دارای ظرافت هایی است. 💠بزرگان حوزه به احترام بزرگی خویش از ژورنالیسم در پرهیزند پس ژورنالیستها به سراغ چه کسانی در حوزه میروند؟ پای ژورنالیسم را چه کسانی به حوزه باز کرده است؟ ژورنالیسم با کدام عنصر حوزوی رابطه دوستانه دارد؟ ژورنالیست ها در حوزه به دنبال انجام کدام ماموریت هستند؟ 💠به نظر می رسد آنان که سودای بزرگی در سر دارند شکار اول این جریان ژورنالیسم هستند. ژورنالیسم با زبان گویای بی زبانی به آنها وعده میدهد، وعده بزرگ شدن. بزرگ سازی میکنند و بعد بزرگان خودساخته را به جان هم می اندازند. اما چرا نمیدانند راه بزرگ شدن، دست کم در حوزه این نیست. این را ژورنالیست ها نمیدانند، چون حوزه را نمیشناسند. چون حوزه را با فوتبال و سینما اشتباه گرفته اند. فکر کرده اند حوزه هم جای است. سلبریتی ها احمق اند چون بازیچه ژورنالیست هایند. اما از آنها بدتر کسانی اند که در حوزه به دنبال سلبریتی بازی اند. راه بزرگ شدن را طیفی از حوزوی ها چرا نمیدانند؟ همین قدر بدانند که بودن در کنار ژورنالیست ها آنها را در نگه خواهد داشت. 💠 لهو و لعب کار ژورنالیست هاست. اهل حوزه باید با چشم پوشی از چشم بندی ژورنالیست ها، به دنبال بزرگانی بگردند که ژورنالیست ها هیچ گاه به سراغ آنها نخواهند رفت و از آنها اسمی به بزرگی نخواهند برد. 💠آنان که آرزوی و بزرگی در سر دارند باید به علمی و معنوی بپردازند. برای پیشینیان جز این نبوده برای ما هم جز این نیست و مباد که در آینده نیز جز این باشد. سعید شربیانی تحولات حوزوی را در پی بگیرید: 👇 @rozaneebefarda
هدایت شده از روزنه
💥مهم ژورنالیست ها از جان حوزه چه میخواهند؟ 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 💠ژورنالیسم حیات خود را در حل نشدن میداند. ژورنالیست ها از درست مساله بیزارند. چرا که فهم درست مساله مقدمه حل آسان مساله است. ژورنالیسم مشغول کردن انسانها به حل مسایل ساختگی است. ژورنالیست ها با نقاب مسوولیت به انجام ماموریت خود مشغولند. 💠ژورنالیست ها از مشغول کردن آدمها به مسائلی که ساخته دست آنهاست لذت میبرند. ژورنالیسم نوعی نیز هست دیگر آزاری با مسائلی که واقعا مساله نیستند. ژورنالیسم را می شناسند و به ژورنالیست ها همان گونه مینگرند که لایقند. شأن بزرگان برتر از ژورنالیسم است. تنها اند که از بودن در کنار ژورنالیست ها خوشحالند. ظاهرش آنست که ژورنالیست ها در کنار آنهایند. 💠سیره ژورنالیست ها بر همین پایه است. مینمایند که در کنارت هستند در حالی که تو در کنار آنهایی. بزرگان هیچ گاه در کنار کسی قرار نمیگیرند مگر آنکه بزرگتر باشد. هنر ژورنالیست ها این است که کسی را بزرگ کنند ودر کنارش بایستند و با او عکس بگیرند مصاحبه کنند و... . 💠اما بزرگی که خود و دیگران او را به بزرگی شناخته اند نیازی به ژورنالیست ها ندارد. انسانهای خُرد که سودای بزرگی دارند تمنای خود را از ژورنالیست ها میطلبند. آنها ژورنالیست ها را به خود راه می دهند تا بلکه در کنار آنها به نان و نوایی برسند غافل از آنکه پیشتر شده اند. 💠ژورنالیست ها با این وعده که آنها را بزرگ خواهند کرد به اندرونی آنها راه پیدا میکنند و اینگونه از دل اندرونی برای بیرونی ها مساله میسازند. 💠 ژورنالیسم با اندرونیات ارتزاق میکند. با مساله سازی مباحث اندرونی تغذیه میکند و اینگونه روز به روز فربهتر نیز میشود. 💠ژورنالیسم نوعی خاله زنک بازی مدرن است اما چون مدرن است مثل هر پدیده مدرن دیگر زشت نیست. از ژورنالیسم بیشتر در حوزه هنر و ورزش شنیدهایم. اما چندی است که پای نوع مبتذل آن به حوزه نیز باز شده است. فهم رابطه حوزه و ژورنالیسم دارای ظرافت هایی است. 💠بزرگان حوزه به احترام بزرگی خویش از ژورنالیسم در پرهیزند پس ژورنالیستها به سراغ چه کسانی در حوزه میروند؟ پای ژورنالیسم را چه کسانی به حوزه باز کرده است؟ ژورنالیسم با کدام عنصر حوزوی رابطه دوستانه دارد؟ ژورنالیست ها در حوزه به دنبال انجام کدام ماموریت هستند؟ 💠به نظر می رسد آنان که سودای بزرگی در سر دارند شکار اول این جریان ژورنالیسم هستند. ژورنالیسم با زبان گویای بی زبانی به آنها وعده میدهد، وعده بزرگ شدن. بزرگ سازی میکنند و بعد بزرگان خودساخته را به جان هم می اندازند. اما چرا نمیدانند راه بزرگ شدن، دست کم در حوزه این نیست. این را ژورنالیست ها نمیدانند، چون حوزه را نمیشناسند. چون حوزه را با فوتبال و سینما اشتباه گرفته اند. فکر کرده اند حوزه هم جای است. سلبریتی ها احمق اند چون بازیچه ژورنالیست هایند. اما از آنها بدتر کسانی اند که در حوزه به دنبال سلبریتی بازی اند. راه بزرگ شدن را طیفی از حوزوی ها چرا نمیدانند؟ همین قدر بدانند که بودن در کنار ژورنالیست ها آنها را در نگه خواهد داشت. 💠 لهو و لعب کار ژورنالیست هاست. اهل حوزه باید با چشم پوشی از چشم بندی ژورنالیست ها، به دنبال بزرگانی بگردند که ژورنالیست ها هیچ گاه به سراغ آنها نخواهند رفت و از آنها اسمی به بزرگی نخواهند برد. 💠آنان که آرزوی و بزرگی در سر دارند باید به علمی و معنوی بپردازند. برای پیشینیان جز این نبوده برای ما هم جز این نیست و مباد که در آینده نیز جز این باشد. سعید شربیانی تحولات حوزوی را در پی بگیرید: 👇 @rozaneebefarda