eitaa logo
روزنه
6.3هزار دنبال‌کننده
4.3هزار عکس
2.2هزار ویدیو
260 فایل
دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر ارتباط با ادمین @M_shahidani
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از بیداری طلاب
🔻عرض ارادت علی شفیعی عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی به منتظری در روز سالمرگش! 🔻از آفاتی که حوزه را تهدید می کند، وجود عناصر کج اندیشی است که در مناصب و اندیشکده های رنگارنگ حوزوی و شبه حوزوی جا خوش کرده و با عناوین دهان پرکن "دکتر، محقق، اندیشمند" و ... به نشر افکار پوسیده و غیرانقلابی خود مشغول اند. ✍آقای احمد واعظی رئیس دفترتبلیغات چه جوابی دارد که از پول بیت المال این افراد را تغذیه می‌کند. ♨️بزرگترین کانال خبری طلاب ♨️ @khabarehowzeh
متن و حاشیه از اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 سوم اسفند، سالگرد صدور پیام تاریخی امام خمینی خطاب به روحانیان است. این پیام تاریخی با نام ، در تاریخ ۳ اسفند ۱۳۶۷ صادر شده است. امام در این متن ماندگار، ابتدا به تجلیل از خدمات روحانیت پرداخته اند. در بخش دوم ایشان به آسیب شناسی حوزه و روحانیت بر اساس خطر و پرداخته‌، آنگاه، با تحلیل شرایط حال و آینده، به ترسیم خطوط حرکت روحانیت پرداخته‌اند. نکته مهمی که در بازخوانی این متن راهبردی مغفول مانده، شأن صدور و سبب صدور آن است؛ منشور روحانیت حدود ده روز بعد از سخنرانی تلخ و آکنده از سیاه‌نمایی در ۲۲ بهمن ۶۷ نوشته شده و به نوعی، پاسخ به طعنه‌های تلخ اوست که تا آن زمان هنوز بر کرسی قائم‌مقامی رهبری، از زبان اپوزسیون و ضدانقلاب سخن می‌گفت؛ جنگ و جبهه و مبارزه و دستاوردهای انقلاب را زیر سؤال برده بود و خون به دل خانواده شهدا و جانبازان و مجاهدان راه خدا کرده بود. متن سخنان سیاه منتظری را اگر کسی بخواند و آنگاه متن منشور را مرور کند، معنای سخنان حکیمانه و گلایه‌های جانسوز امام را بهتر درک خواهد کرد. جالب آنکه فیلم این سخنان، اصلا معلوم نیست کجاست و از انتشار متن و فیلم کامل این سخنان، ابا و امتناع دارد! راستی، چرا آنان این سخنان را می‌کنند؟! @rozaneebefarda
جهاد تبیین و خطر دوگانه‌سازی در اجرای فرامین مقام معظم رهبری [صفحه ۱ از ۲] اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 مطالعه مبانی و منظومه فکری و مهم‌تر از آن بررسی دقیق، علمی و فنی سلوک سیاسی امام خمینی و مقام معظم رهبری از لوازم قطعی «انقلابی‌گری» و است. ضعف علمی در فهم سیره سیاسی امام و رهبری یکی از آسیب‌های حال حاضر کنش‌گری سیاسی/ رسانه‌ای است و همین امر باعث شده بسیاری از فعالان انقلابی عرصه جهاد تبیین و جنگ روایت‌ها که هر یک در بخش مربوط به خود چهره‌ای شاخص در فضای انقلابی‌گری هستند از جانب معدود جاهلان یا مغرضان، مورد طعن و تعدی قرار گرفته و رمی به انواع و اقسام برچسب‌هایی شوند که روزگاری بزرگان و پیشگامان جهاد تبیین دچار آن بودند. نمونه واضح هجمه‌های ناجوانمردانه عناصر گمراه و مغرض به امثال «شهید مطهری»، «شهید بهشتی» و «علامه مصباح» در دوران مبارزه و حتی پس از پیروزی انقلاب اسلامی است. چهره‌هایی که علی‌رغم سوابق انقلابی درخشان و پیوند فکری وثیق با آرمان‌های امام، از مقطعی خاص در سنگر حضور پررنگ‌تری یافتند و همین امر باعث شد بعضی انقلابی‌نماهای التقاطی و سست‌فکر که با جوزدگی قضایا را تحلیل می‌کردند و بعضا سمپات گروه‌های انحرافی بودند، این سه بزرگوار را «غیرانقلابی» معرفی کرده؛ در مقابل، امثال «سازمان مجاهدین» یا همان «منافقین» و "دکتر شریعتی" و... را نماد انقلابی‌گری معرفی کنند. این سه چهره انقلابی را به‌حق باید مرزبانان اندیشه‌های ناب انقلابی و سرداران جبهه فرهنگی انقلاب نامید که در زمانه‌ غربت کار فکری و فرهنگی، و در دوران تکاپوی به اصطلاح فرهنگی_مذهبی گسترده گروه‌های انحرافی همچون «انجمن حجتیه»، برای تبیین خطوط سینه سپر کردند و اقدامات آنان نقش آنتی‌تز جریان‌سازی موازی امثال انجمن حجتیه را داشت. این بزرگان در امتداد و در طول خط امام در سنگر مبارزه فرهنگی قرار داشتند و زمینه‌های فکری را برای تحقق انقلاب اسلامی فراهم می‌کردند و اذهان را به افق امام نزدیک می‌ساختند اما انجمنی‌ها با پروپاگاندا تلاش داشتند خود را پرچمدار مبارزات فرهنگی بنمایانند و تلاش خود را برای دوگانه‌سازی بین ترویج مهدویت با مبارزه با استبداد و استعمار، به دورسازی اذهان و اراده‌ها از هدف‌گذاری والای امام به کار می‌بستند. تفاوت بنیادین دیگر «مجاهدان انقلابیِ عرصه فرهنگ» با «موازی‌کارهای فرهنگی همچون انجمن حجتیه» در این بود که انجمن حجتیه برخلاف آرمان امام با دشمنان امام و انقلاب، که دربار پهلوی در رأس آن قرار داشت، همکاری و هماهنگی داشت. در چنین شرایطی، سنگربانی امثال مطهری و مصباح و بهشتی در عرصه خطیر فکر و فرهنگ، معنا پیدا می‌کند. حفظ نسل جوان از درافتادن به دام چون و جهت‌دهی و تعمیق جوانان برای حضور در جبهه پیچیده مبارزات انقلابی و سیاسی. بدیهی است که تاریخ «محلّ عبرت» است و از این نکته تاریخی بهره‌های فراوان می‌توان برد چه آن‌که امروز نیز مباحث فرهنگی به چالش جدی در عرصه کشور بدل شده است که نمود آن را در مطالبات مردمی پیرامون مقوله حجاب مشاهده می‌کنیم و مقام معظم رهبری به صراحت در ترویج بی‌حجابی را افشا کرده‌اند؛ از دستگاه‌های مسئول و عموم نخبگان حرکت برنامه‌ریزی شده پیرامون مقابله با این نقشه شوم را مطالبه کردند. بدیهی است عدم لبیک به مقام معظم رهبری و انفعال در برابر نقشه‌های پیچیده دشمن با محوریت «حجاب»، بازی در نقشه دشمن است. به‌علاوه باید گفت که امروز با دو نوع ترویج «کشف حجاب» روبرو هستیم: الف) کسانی که علنا کشف حجاب کرده یا از این اقدام حمایت می‌کنند ب) کسانی که هرنوع اقدام علیه کشف حجاب را به بهانه‌های مختلف تخطئه می‌کنند و به واقع دنبال تئوریزه کردن بی‌عملی و خالی شدن میدان از عناصر مؤمن و انقلابی هستند! امری خطرناک که تبعات سنگینی به دنبال خواهد داشت و قطعا به تقویت نقشه شوم دشمن در پروژه حجاب‌ستیزی منجر خواهد شد. القائات این عناصر مرموز حتی اگر صرفا ریشه در فهم غلط داشته باشد و مصداق نداشته باشد، در نتیجه تفاوتی ایجاد نمی‌کند و به مرور به خالی شدن از عناصر مؤمن و واسپاری میدان به دشمن و بی‌دفاع رها کردن جوانان در مقابل نقشه شوم دشمن منجر می‌شود. طبعا این «موش‌های خانگی» که در انبان فکر و فرهنگ جا خوش کرده‌اند، خطرشان از مدافعان علنی و عملی کشف حجاب سازمان‌یافته به مراتب بیش‌تر است! @rozaneebefarda
و چالش ! مصاف جریان اصیل حوزوی با به ماجرای رسیده است! این وقایع واقعا جای شکر دارد. ماهیت واقعی بسیار زودتر از موعد مورد انتظار افشا شده است. منادیان اسلام ناب و جریان اصیل اجتهاد شیعی به وضوح و بدون لکنت در حال مرزبندی با معدود سکولارهای حوزوی هستند که امروز در کانون نشر معارف شیعی، پرچم حمایت از حقوق بهائیان را بلند کرده‌اند! اگر جریان انقلابی و اصیل حوزوی اندک غفلت یا لکنت به خرج بدهد، این جماعت بلندآوازه و میان‌تهی، میراث بزرگانی همچون و و را به باد خواهند داد و حوزه را به دوران انحطاط و انفعال قبل از حضور حاج شیخ در قم باز می‌گردانند که به زودی جولان‌گاه روشن‌فکران مذهب ستیز و غربگرا خواهد شد. 🔸 این میراث ماندگار را دوباره باید خواند؛ در حوزه‌‌‌های علمیه هستند افرادی كه علیه انقلاب و اسلام ناب محمدی فعالیت دارند. امروز عده‌ای با ژست تقدس‌مآبی چنان تیشه به ریشه‌ی دین و انقلاب و نظام می‌زنند كه گویی وظیفه‌ای غیر از این ندارند. خطر تحجرگرایان و مقدس‌نمایان احمق در حوزه‌‌های علمیه كم نیست. طلاب عزیز لحظه‌ای از فكر این مار‌‌های خوش خط و خال كوتاهی نكنند؛ این‌ها مروّج اسلام آمریكایی‌اند و دشمن رسول‌الله. آیا در مقابل این افعی‌‌ها نباید اتحاد طلاب عزیز حفظ شود؟ # استكبار وقتی كه از نابودی مطلق روحانیت و حوزه‌ها مایوس شد، دو راه را برای ضربه زدن انتخاب نمود. یكی راه ارعاب و زور؛ دیگری راه و . در قرن معاصر وقتی حربه‌ی ارعاب و تهدید چندان كارگر نشد، راه‌‌‌های نفوذ تقویت گردید. اولین و مهم‌ترین حركت، القای است كه متأسفانه این حربه در حوزه و روحانیت تا اندازه‌ای كارگر شده است تا جایی كه دخالت در سیاست، دون شأن فقیه و ورود در معركه‌ی سیاسیون، تهمت وابستگی به اجانب را به همراه می‌آورد. @rozaneebefarda
آقازاده‌ای که نشانه‌های در او نبود! دلنوشته ای به مناسبت سالگرد شهادت آیت‌الله اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 《یک‌ذرّه نشانه‌های آقازادگی در  نبود.》 (مقام معظم رهبری) وقتی از سیدمصطفی خمینی سخن میگوئیم، با شخصیتی ذوابعاد مواجهیم؛ از حیث علمی آثار پربار و متکثر او در رشته های مختلف علوم اسلامی(از فقه و اصول و تفسیر و حکمت و...) او را در طراز بزرگانی چون شهید صدر و از جهاتی بالاتر، قرار میدهد. از نظر معنوی از جوانی با اهل معنا مرتبط بود و اجمالا در گوشه ای از مکتوبات و آثار برجای مانده از او، گستره و عمق این حقیقت پیداست. اهل روضه خانگی و توسل مستمر به سیدالشهدا(ع) و از زائران پیاده حرم ایشان در ایام زیارتی خاص بود. اغلب شبها را تا صبح به مطالعه و تهجد بیدار می ماند. از نظر روابط اجتماعی، خوش مشرب و مهربان و محبوب بود؛ در قم و نجف، با بیوت و طیف های مختلف حوزوی روابط حسنه ای داشت. طیف وسیعی در مدار جذبه اش قرار گرفته بودند. این شخصیت جامع اما تمام استعدادها و معلوماتش را و کرد؛ در میدان سیاست، شمع جمع یاران و خار چشم دشمنان بود. در دوران زندان و تبعید امام، حلقه وصل مبارزان بود. در مبارزه، از هیچ کس باکی نداشت؛ چه شاه معدوم در تهران باشد، چه صدام ملعون در بغداد. در سیاست، اهل تعارف و تسامح نبود؛ عالمان درباری و سکولارهای حوزوی و جریانهای التقاطی(از چپگرا تا لیبرال مسلک) نزد او جایی نداشتند. از سمپاتهای جبهه ملی و نهضت آزادی و شریعتی و سازمان مجاهدین گرفته تا پیروان جریان های چپ سوسیالیستی و مارکسیستی و بعثی و التقاطی، هیچکدام شان نتوانستند کنند یا به بهانه ضرورت همگرایی سیاسی در دوران مبارزه، اجر و قربی نزد او یابند. او در مقابل انحراف سیاسی، سختگیر و صریح بود و عمیقا باور داشت هدف نباید وسیله را توجیه کند! سیدمصطفی فرزند ارشد یکی از مشهورترین مراجع تقلید شیعه در دهه چهل و پنجاه بود که به واسطه مبارزه علیه استکبار و استبداد و صهیونیسم و لیبرالیسم، شهرتی بین المللی یافته بود اما با اینهمه و برخلاف سلوک رایج در برخی بیوت، هیچ نشانه‌ای از آقازادگی در او دیده نمی شد! خودش آقا بود؛ آقای اهل فضل و معنویت، و در عین حال زاهد و ساده زیست و مردمی، همچون یک طلبه معمولی. او به حق اسوه تمام عیار است؛ شخصیتی بزرگ که به دلیل کینه توزی های کودکانه اهل انحراف و ارتجاع، به واسطه توطئه و و بعضا تخریب، همچنان ناشناخته باقی مانده است. تبارشناسی دوستان و دشمنان او و مطالعه آثار علمی و سلوک سیاسی او، برای عموم حوزویان، خاصه طلاب جوان، درس آموز و الهام بخش است. وقتی از سیدمصطفی سخن به میان آید، طراز انقلابی گری در حوزه بالا خواهد رفت و بساط الگوهای نازل و بعضا بدلی، جمع خواهد شد؛ او نشان داد تنها کسانی در ادعای انقلابی بودن صداقت دارند که همچون موم در دست ولی فقیه زمان باشند، از و مبرا باشند، زاهد و مردم مدار و دلسوز محرومین و مستضعفین باشند، در شناخت خط و خطوط راه انحراف و التقاط نپیمایند و در مقام اعلان نظر، لکنت و تعارف و ترس به خود راه ندهند. کسانی که عمل به تکلیف امروز را قربانی آینده موهوم و ریاست های دنیوی و حتی دینی نکنند. او نشان داد به جای تکالب بر سر مناصب و موقعیتها، باید رقابت و سبقت در مسیر مجاهدت، ارزش تلقی شود و سعادت آنکه، دفتر عمر، به خط خون و مهر امضا گردد. اگر فرزندان معنوی امام روح الله و خیل عظیم لشکر شهیدان در پیروی از امام عزیز تا پای جان مجاهدت کردند، اسوه آنان فرزند عزیزی بود که به لطف خفیه الهی در یکم آبان ۵۶، پای در این راه گذارده بود. در زمان حیات امام برای سیدمصطفی بزرگداشتی گرفته نشد، تا تبعیضی بین او و سایر فرزندان شهید امام در میان نباشد. بعد از امام هم ، پرچم و تریبون خط امام را غصب کردند و طبیعی بود، فرزند مجاهد امام، اولین قربانی قدرت طلبی های این انقلابی نمایان باشد. حالا اما جوانان حزب اللهی مصطفی را پیدا کرده اند؛ همچون گوهری گرانبها و گمشده ای که سالها دنبالش بوده اند. باید قدر این روزها را دانست... باید قدر آقا سیدمصطفی را دانست... 🔘روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
امام زاده ای که نبود! دلنوشته ای به مناسبت چهل و سومین سالگرد شهادت آیت‌الله اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 《یک‌ذرّه نشانه‌های آقازادگی در  نبود.》 (مقام معظم رهبری) وقتی از سیدمصطفی خمینی سخن میگوئیم، با شخصیتی ذوابعاد مواجهیم؛ از حیث علمی آثار پربار و متکثر او در رشته های مختلف علوم اسلامی(از فقه و اصول و تفسیر و حکمت و...) او را در طراز بزرگانی چون شهید صدر و از جهاتی بالاتر، قرار میدهد. از نظر معنوی از جوانی با اهل معنا مرتبط بود و اجمالا در گوشه ای از مکتوبات و آثار برجای مانده از او، گستره و عمق این حقیقت پیداست. اهل روضه خانگی و توسل مستمر به سیدالشهدا(ع) و از زائران پیاده حرم ایشان در ایام زیارتی خاص بود. اغلب شبها را تا صبح به مطالعه و تهجد بیدار می ماند. از نظر روابط اجتماعی، خوش مشرب و مهربان و محبوب بود؛ در قم و نجف، با بیوت و طیف های مختلف حوزوی روابط حسنه ای داشت. طیف وسیعی در مدار جذبه اش قرار گرفته بودند. این شخصیت جامع اما تمام استعدادها و معلوماتش را و کرد؛ در میدان سیاست، شمع جمع یاران و خار چشم دشمنان بود. در دوران زندان و تبعید امام، حلقه وصل مبارزان بود. در مبارزه، از هیچ کس باکی نداشت؛ چه شاه معدوم در تهران باشد، چه صدام ملعون در بغداد. در سیاست، اهل تعارف و تسامح نبود؛ عالمان درباری و سکولارهای حوزوی و جریانهای التقاطی(از چپگرا تا لیبرال مسلک) نزد او جایی نداشتند. از سمپاتهای جبهه ملی و نهضت آزادی و شریعتی و سازمان مجاهدین گرفته تا پیروان جریان های چپ سوسیالیستی و مارکسیستی و بعثی و التقاطی، هیچکدام شان نتوانستند کنند یا به بهانه ضرورت همگرایی سیاسی در دوران مبارزه، اجر و قربی نزد او یابند. او در مقابل انحراف سیاسی، سختگیر و صریح بود و عمیقا باور داشت هدف نباید وسیله را توجیه کند! سیدمصطفی فرزند ارشد یکی از مشهورترین مراجع تقلید شیعه در دهه چهل و پنجاه بود که به واسطه مبارزه علیه استکبار و استبداد و صهیونیسم و لیبرالیسم، شهرتی بین المللی یافته بود اما با اینهمه و برخلاف سلوک رایج در برخی بیوت، هیچ نشانه‌ای از آقازادگی در او دیده نمی شد! خودش آقا بود؛ آقای اهل فضل و معنویت، و در عین حال زاهد و ساده زیست و مردمی، همچون یک طلبه معمولی. او به حق اسوه تمام عیار است؛ شخصیتی بزرگ که به دلیل کینه توزی های کودکانه اهل انحراف و ارتجاع، به واسطه توطئه و و بعضا تخریب، همچنان ناشناخته باقی مانده است. تبارشناسی دوستان و دشمنان او و مطالعه آثار علمی و سلوک سیاسی او، برای عموم حوزویان، خاصه طلاب جوان، درس آموز و الهام بخش است. وقتی از سیدمصطفی سخن به میان آید، طراز انقلابی گری در حوزه بالا خواهد رفت و بساط الگوهای نازل و بعضا بدلی، جمع خواهد شد؛ او نشان داد تنها کسانی در ادعای انقلابی بودن صداقت دارند که همچون موم در دست ولی فقیه زمان باشند، از و مبرا باشند، زاهد و مردم مدار و دلسوز محرومین و مستضعفین باشند، در شناخت خط و خطوط راه انحراف و التقاط نپیمایند و در مقام اعلان نظر، لکنت و تعارف و ترس به خود راه ندهند. کسانی که عمل به تکلیف امروز را قربانی آینده موهوم و ریاست های دنیوی و حتی دینی نکنند. او نشان داد به جای تکالب بر سر مناصب و موقعیتها، باید رقابت و سبقت در مسیر مجاهدت، ارزش تلقی شود و سعادت آنکه، دفتر عمر، به خط خون و مهر امضا گردد. اگر فرزندان معنوی امام روح الله و خیل عظیم لشکر شهیدان در پیروی از امام عزیز تا پای جان مجاهدت کردند، اسوه آنان فرزند عزیزی بود که به لطف خفیه الهی در یکم آبان ۵۶، پای در این راه گذارده بود. در زمان حیات امام برای سیدمصطفی بزرگداشتی گرفته نشد، تا تبعیضی بین او و سایر فرزندان شهید امام در میان نباشد. بعد از امام هم ، پرچم و تریبون خط امام را غصب کردند و طبیعی بود، فرزند مجاهد امام، اولین قربانی قدرت طلبی های این انقلابی نمایان باشد. حالا اما جوانان حزب اللهی مصطفی را پیدا کرده اند؛ همچون گوهری گرانبها و گمشده ای که سالها دنبالش بوده اند. باید قدر این روزها را دانست... باید قدر آقا سیدمصطفی را دانست... @rozaneebefarda
تصویر نسخه خطی فتوای شهید آیت الله در حمایت از نهضت جنگل و شهید 🔸متن سؤال: آیا محاربه با جمعیتی که پنج سال است به نام اتحاد اسلام و جنگلی‌ها در حدود گیلان قیام کرده و عملاََ خودشان را به تمام اهالی ایران معرفی کرده و جز حفاظت نوامیس اسلامی و حراست از استقلال مملکت و دفاع از مقابله با دشمنان ایران و اسلام و قطع نفوذ و مداخلات ظالمانه و تعدیات جابرانه اجانب، مقصد و مقصودی نداشته و ندارند و تنها جمعیتی است که در تحت تأثیرات دیگری نبوده، فقط به قوای مادی و معنوی ایرانی اتکا و اتکال داشته و حقیقتاََ موجب افتخار و شرافت ایران و ایرانی است چه صورت دارد؟ آیا محاربین با این جمعیت در حکم محارب و محاربه با امام زمان(ع) خواهد بود؟ حکم او را بیان کنید. 🔶پاسخ شهید مدرس: بسم‌ الله الرحمن الرحیم حقیر از آقای و از اشخاصی که صمیمانه و صادقانه با ایشان هم‌آواز بودند، نیت سوئی نسبت به دیانت و صلاح مملکت نفهمیدم، بلکه جلوگیری از و سیاست آن‌ها در گیلان، عملیاتی بوده بس مقدس که بر هر مسلمانی لازم است. خداوند همه ایرانیان را توفیق دهد که نیت و عملیات آن‌ها را تعقیب و تقلید کند. پُر واضح است که طرفیت و ضدیت و محاربه با چنین جمعیتی، مساعدت با کفر و معاندت با اسلام است. فی شهر جمادی الثانیه ۱۳۳۸ [اسفندماه ۱۲۹۸] سیدحسن مدرس ▫️حاشیه میرزا در دو جبهه درگیر بود؛ با دشمن خارجی روس و انگلیس مهاجم و با دشمنان داخلی وابسته که سلاح‌شان تهمت و تزویر بود! 🔘روزنه؛ https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053
متن و حاشیه از اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 سوم اسفند، سالگرد صدور پیام تاریخی امام خمینی خطاب به روحانیان است. این پیام تاریخی با نام ، در تاریخ ۳ اسفند ۱۳۶۷ صادر شده است. امام در این متن ماندگار، ابتدا به تجلیل از خدمات روحانیت پرداخته اند. در بخش دوم ایشان به آسیب شناسی حوزه و روحانیت بر اساس خطر و پرداخته‌، آنگاه، با تحلیل شرایط حال و آینده، به ترسیم خطوط حرکت روحانیت پرداخته‌اند. نکته مهمی که در بازخوانی این متن راهبردی مغفول مانده، شأن صدور و سبب صدور آن است؛ منشور روحانیت حدود ده روز بعد از سخنرانی تلخ و آکنده از سیاه‌نمایی در ۲۲ بهمن ۶۷ نوشته شده و به نوعی، پاسخ به طعنه‌های تلخ اوست که تا آن زمان هنوز بر کرسی قائم‌مقامی رهبری، از زبان اپوزسیون و ضدانقلاب سخن می‌گفت؛ جنگ و جبهه و مبارزه و دستاوردهای انقلاب را زیر سؤال برده بود و خون به دل خانواده شهدا و جانبازان و مجاهدان راه خدا کرده بود. متن سخنان سیاه منتظری را اگر کسی بخواند و آنگاه متن منشور را مرور کند، معنای سخنان حکیمانه و گلایه‌های جانسوز امام را بهتر درک خواهد کرد. جالب آنکه فیلم این سخنان، اصلا معلوم نیست کجاست و از انتشار متن و فیلم کامل این سخنان، ابا و امتناع دارد! راستی، چرا آنان این سخنان را می‌کنند؟! @rozaneebefarda
امت حزب‌الله به میثاق سیاست‌ورزی مؤمنانه پای‌بند می‌ماند انتخابات ریاست‌جمهوری با فراز و فرودهای فراوانش بالاخره انجام شد. جبهه انقلاب یکی از پرخاطره‌ترین دوران سیاست‌ورزی اش را تجربه کرد؛ از یک سو در مقابل آزمون قرار داشتیم تا از و صیانت شود. از دیگر سو اهمیت ویژه داشت تا بر سر کار نیاید و از تکرار دهه خسارت‌بار نود جلوگیری شود. دغدغه‌ها و دلسوزی‌های دوستان انقلابی موجب شد گاهی اولویت‌ها کمرنگ شود و پنجه بر صورت هم بکشند. خدای ناکرده اگر در خلال کنش‌گری‌های انتخاباتی ترویج شده باشد یا بدون دلیل کدورتی در دل برادر مؤمنی ایجاد شده باشد، عواقبش برای ما تا قیامت باقیست. تا دیر نشده باید توبه و استغفار و جبران کرد... مراقب در صفوف مؤمنین باشیم. تفرعن و تعفن کارهای بیهوده این عده معدود که در دو طرف هم بودند، شامه اهل ایمان را آزار می‌دهد. حزب‌الهی، عاقبت و ایمانش را به نام و نان و دنیای این و آن نمی‌فروشد‌. چنانکه در تمام این روزهای پرالتهاب تاکید کردیم، هر دو کاندیدای عزیز جریان انقلابی شخصیت‌های ارزنده و برجسته و خدوم و سرمایه ملی و فراملی هستند. این سرمایه‌ها را بر باد ندهیم. کفران نعمت موجب می‌شود جریان حزب‌الله سیلی بخورد. اکنون لحظه است. ما حالا با یک مواجه خواهیم بود. کار اصلا آسان نیست. همه هر چه در توان داریم باید بیاوریم پای کار. شما را به خدا و و را کنار بگذارید. وقت بسیار کم است. باید شویم و به خط بزنیم و با حرف بزنیم. یا علی بگویید بسم‌الله الرحمن الرحیم @rozaneebefarda
امام زاده ای که نبود! دلنوشته ای به مناسبت چهل و سومین سالگرد شهادت آیت‌الله اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 《یک‌ذرّه نشانه‌های آقازادگی در  نبود.》 (مقام معظم رهبری) وقتی از سیدمصطفی خمینی سخن میگوئیم، با شخصیتی ذوابعاد مواجهیم؛ از حیث علمی آثار پربار و متکثر او در رشته های مختلف علوم اسلامی(از فقه و اصول و تفسیر و حکمت و...) او را در طراز بزرگانی چون شهید صدر و از جهاتی بالاتر، قرار میدهد. از نظر معنوی از جوانی با اهل معنا مرتبط بود و اجمالا در گوشه ای از مکتوبات و آثار برجای مانده از او، گستره و عمق این حقیقت پیداست. اهل روضه خانگی و توسل مستمر به سیدالشهدا(ع) و از زائران پیاده حرم ایشان در ایام زیارتی خاص بود. اغلب شبها را تا صبح به مطالعه و تهجد بیدار می ماند. از نظر روابط اجتماعی، خوش مشرب و مهربان و محبوب بود؛ در قم و نجف، با بیوت و طیف های مختلف حوزوی روابط حسنه ای داشت. طیف وسیعی در مدار جذبه اش قرار گرفته بودند. این شخصیت جامع اما تمام استعدادها و معلوماتش را و کرد؛ در میدان سیاست، شمع جمع یاران و خار چشم دشمنان بود. در دوران زندان و تبعید امام، حلقه وصل مبارزان بود. در مبارزه، از هیچ کس باکی نداشت؛ چه شاه معدوم در تهران باشد، چه صدام ملعون در بغداد. در سیاست، اهل تعارف و تسامح نبود؛ عالمان درباری و سکولارهای حوزوی و جریانهای التقاطی(از چپگرا تا لیبرال مسلک) نزد او جایی نداشتند. از سمپاتهای جبهه ملی و نهضت آزادی و شریعتی و سازمان مجاهدین گرفته تا پیروان جریان های چپ سوسیالیستی و مارکسیستی و بعثی و التقاطی، هیچکدام شان نتوانستند کنند یا به بهانه ضرورت همگرایی سیاسی در دوران مبارزه، اجر و قربی نزد او یابند. او در مقابل انحراف سیاسی، سختگیر و صریح بود و عمیقا باور داشت هدف نباید وسیله را توجیه کند! سیدمصطفی فرزند ارشد یکی از مشهورترین مراجع تقلید شیعه در دهه چهل و پنجاه بود که به واسطه مبارزه علیه استکبار و استبداد و صهیونیسم و لیبرالیسم، شهرتی بین المللی یافته بود اما با اینهمه و برخلاف سلوک رایج در برخی بیوت، هیچ نشانه‌ای از آقازادگی در او دیده نمی شد! خودش آقا بود؛ آقای اهل فضل و معنویت، و در عین حال زاهد و ساده زیست و مردمی، همچون یک طلبه معمولی. او به حق اسوه تمام عیار است؛ شخصیتی بزرگ که به دلیل کینه توزی های کودکانه اهل انحراف و ارتجاع، به واسطه توطئه و و بعضا تخریب، همچنان ناشناخته باقی مانده است. تبارشناسی دوستان و دشمنان او و مطالعه آثار علمی و سلوک سیاسی او، برای عموم حوزویان، خاصه طلاب جوان، درس آموز و الهام بخش است. وقتی از سیدمصطفی سخن به میان آید، طراز انقلابی گری در حوزه بالا خواهد رفت و بساط الگوهای نازل و بعضا بدلی، جمع خواهد شد؛ او نشان داد تنها کسانی در ادعای انقلابی بودن صداقت دارند که همچون موم در دست ولی فقیه زمان باشند، از و مبرا باشند، زاهد و مردم مدار و دلسوز محرومین و مستضعفین باشند، در شناخت خط و خطوط راه انحراف و التقاط نپیمایند و در مقام اعلان نظر، لکنت و تعارف و ترس به خود راه ندهند. کسانی که عمل به تکلیف امروز را قربانی آینده موهوم و ریاست های دنیوی و حتی دینی نکنند. او نشان داد به جای تکالب بر سر مناصب و موقعیتها، باید رقابت و سبقت در مسیر مجاهدت، ارزش تلقی شود و سعادت آنکه، دفتر عمر، به خط خون و مهر امضا گردد. اگر فرزندان معنوی امام روح الله و خیل عظیم لشکر شهیدان در پیروی از امام عزیز تا پای جان مجاهدت کردند، اسوه آنان فرزند عزیزی بود که به لطف خفیه الهی در یکم آبان ۵۶، پای در این راه گذارده بود. در زمان حیات امام برای سیدمصطفی بزرگداشتی گرفته نشد، تا تبعیضی بین او و سایر فرزندان شهید امام در میان نباشد. بعد از امام هم ، پرچم و تریبون خط امام را غصب کردند و طبیعی بود، فرزند مجاهد امام، اولین قربانی قدرت طلبی های این انقلابی نمایان باشد. حالا اما جوانان حزب اللهی مصطفی را پیدا کرده اند؛ همچون گوهری گرانبها و گمشده ای که سالها دنبالش بوده اند. باید قدر این روزها را دانست... باید قدر آقا سیدمصطفی را دانست... @rozaneebefarda
رژیم غاصب صهیونیستی؛ آشکارگر نفوذ و نفاق! یادداشت صریح حجت‌الاسلام‌والمسلمین احمدحسین شریفی در واکنش به بیانیه مشکوک گروهک موسوم به مجمع محققین 🔸رحمت و رضوان الهی بر مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی باد که چند دهه قبل با قاطعیتی عجیب گفته بود: «اسرائیل از مقدمات ظهور است؛ آمده تا شرک‌های خفی در او حل شود. کسانی که به ظاهر مسلمانند و در باطن مشرکند نمی‌میرند مگر اینکه با اسرائیل بیعت کرده باشند؛ اسرائیل آمده بیعت بگیرد. شرک پنهان عالم اسلام را اسرائیل آشکار می‌کند. اگر در عمق اروپا و آمریکا یا حتی در درون اسرائیل، پاکی هست بالاخره از صفوف آنها خارج خواهد شد و به ما خواهد پیوست و اگر در درون خانه‌های ما ناپاکی وجود داشته باشد بالاخره از بین ما خارج خواهد شد و به آنها خواهد پیوست. این قرار ما با آنهاست.» ♦️و اکنون (در میانه این همه جنایت بی‌سابقه‌ای که این رژیم ددمنش علیه مردم غزه و لبنان مرتکب می‌شود) می‌بینیم که حتی در درون حوزه‌‌های علمیه نیز عده‌ای هر چند انگشت‌شمار و منزوی از متلبسین به لباس روحانیت، در تقابلی آشکار با همه موازین و آموزه‌های اسلامی و شیعی، تقاضای به رسمیت شناختن غاصبان مسجد الاقصی و زندگی مسالمت‌آمیز در کنار این سگ‌ هارِ وحشی را دارند! @rozaneebefarda
تصویر نسخه خطی فتوای شهید آیت الله در حمایت از نهضت جنگل و شهید ▫️انتشار به مناسبت ایام سالگرد شهادت دو روحانی مجاهد آیت‌الله شهید مدرس و حجت‌الاسلام شهید میرزاکوچک جنگلی▫️ 🔸متن سؤال: آیا محاربه با جمعیتی که پنج سال است به نام اتحاد اسلام و جنگلی‌ها در حدود گیلان قیام کرده و عملاََ خودشان را به تمام اهالی ایران معرفی کرده و جز حفاظت نوامیس اسلامی و حراست از استقلال مملکت و دفاع از مقابله با دشمنان ایران و اسلام و قطع نفوذ و مداخلات ظالمانه و تعدیات جابرانه اجانب، مقصد و مقصودی نداشته و ندارند و تنها جمعیتی است که در تحت تأثیرات دیگری نبوده، فقط به قوای مادی و معنوی ایرانی اتکا و اتکال داشته و حقیقتاََ موجب افتخار و شرافت ایران و ایرانی است چه صورت دارد؟ آیا محاربین با این جمعیت در حکم محارب و محاربه با امام زمان(ع) خواهد بود؟ حکم او را بیان کنید. 🔶پاسخ شهید مدرس: بسم‌ الله الرحمن الرحیم حقیر از آقای و از اشخاصی که صمیمانه و صادقانه با ایشان هم‌آواز بودند، نیت سوئی نسبت به دیانت و صلاح مملکت نفهمیدم، بلکه جلوگیری از و سیاست آن‌ها در گیلان، عملیاتی بوده بس مقدس که بر هر مسلمانی لازم است. خداوند همه ایرانیان را توفیق دهد که نیت و عملیات آن‌ها را تعقیب و تقلید کند. پُر واضح است که طرفیت و ضدیت و محاربه با چنین جمعیتی، مساعدت با کفر و معاندت با اسلام است. فی شهر جمادی الثانیه ۱۳۳۸ [اسفندماه ۱۲۹۸] سیدحسن مدرس 🔘روزنه؛ https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053