پانزده نکته از روضه حضرت علی اصغر علیه السلام با گرایش به جهاد تبیین:
نکته دوم: جهاد مادرانه رباب
#نقش زنان در عاشورا
#حضرت رباب
#جهاد و جلوه های مختلف آن
#قربانی در راه خدا
#روضه حضرت علی اصغر با استفاده از آیات قرآن
#ارتباط بین روضه حضرت علی اصغر و روضه حضرت زهرا
در زیارت امین الله خطاب به اهل بیت عرضه می داریم: «أشهد أنّك جاهَدتَ في اللَّه حقَّ جِهاده» بالاترین جلوه «جهاد» آنجاست که انسان از ارزشمندترین دارایی خود بگذرد که فرمود: «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» در بین همه دلبستگی های انسان، محبت به فرزند جلوه دیگری دارد و باز در اینجا محبت مادر باردار به جنین و محبت مادر به شیرخوار خود قصه دیگری است شاهد این معنا آیات قرآن است که در وصف سختی های قیامت می فرماید:«مصیبت قیامت چنان سنگین است که مادر شیرخوار نیز طفل خود را رها می کند.»
این یعنی دلبستگی مادر به شیرخوار خود از همه محبت ها بالاتر است. همچنانکه خدای متعال فرزند را در چند جای قرآن نور چشم مادر دانسته است، چشم که از حیاتی ترین اعضای بدن انسان است را تمثیل اوج محبت گرفته اند. خدای متعال می فرماید:«شیرخوار مادر موسی را به او بازگرداندیم تا چشم او روشن شود»
اما دو مادر بودند که در عرصه جهاد برای دفاع از امام فرزند خود را فدا کردند:
اول از همه مادر سادات بود که بین در و دیوار محسن ششماهه را فدا کرد اما عجیب اینجاست که نقل نشده است زهرای مرضیه اینجا نفرین کرده باشد، بلکه نوشته اند حضرت هر طور بود خود را به مسجد مدینه رساند. تا بی بی دو عالم دید جان امیرالمومنین در خطر است ناله برداشت: مردم! به خدا من نزد خدا از ناقه صالح کمتر نیستم و این فرزندان من نیز از فصیل و شیرخوار ناقه کمتر نیستند اگر علی را رها نکنید لباس خود را چاک می زنم و به درگاه خدا نفرینتان می کنم!
دومین مادر نیز در عصر عاشورا خانم حضرت رباب بود اما رباب نیز در مدرسه فاطمه درس وفا گرفته بود. نوشته اند در مجلس ابن زیاد تا نگاهش به سر مقدس ابا عبدالله افتاد با اینکه شاید سر علی اصغر نیز در مجلس بود اما دیدند رباب به نزد رأس مقدس سیدالشهدا رفت و سر را در آغوش گرفت و فریاد بر آورد حسین جان هرگز تو را فراموش نمی کنم :«واحسینا فلا نسیت حسیناً» همچنین نوشته اند رباب تا آخر عمر زیر سایه نمی رفت و چنین نوحه ای سرود:
إنّ الّذي كان نوراً يُستضاء به بكربلاء قتيلٌ غير مدفونِ
اگرچه ننوشته اند رباب روز عاشورا نفرین کرده باشد اما گاهی محبت پدر نیز کمتر از محبت مادر نیست خصوصا اگر قلب رحمة الله الواسعة باشد، نوشته اند: تا تیر به گلوی علی اصابت کرد، «اندکی دست و پا زد و جان داد» «فاضطرب و مات» چرا می گویم اندکی دست و پا زد؟ زیرا در این بدن نحیف دیگر جانی نمانده بود که دست و پایی بزند، اینجا بود که حسین علیه السلام که گویا بزرگترین معجزه و سند حقانیت انقلاب او را به شهادت رسانده باشند شاید به یاد نفرین مادر در مسجد مدینه افتاد و فرمود:«خدایا فرزند من از شیرخوار ناقه صالح کمتر نباشد!»
الغارات (ط - الحديثة) ؛ ج2 ؛ ص847.
سوره آل عمران، 92.
سوره حج، 2، يَوْمَ تَرَوْنَها تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ
سوره طه، 40، فَرَجَعْناكَ إِلى أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُها وَ لا تَحْزَنَ
عیاشی ج2 ص67، البرهان ج2 ص710.
موسوعة الامام الحسين(عليهالسلام) ؛ ج6 ؛ ص60 به نقل از تذکرة الخواص سبط ابن الجوزی،« إنّ الرّباب زوجة الحسين أخذت الرّأس، و وضعته في حجرها، و قبّلته»
موسوعة الامام الحسين(عليهالسلام) ؛ ج7 ؛ ص311 به نقل از تاریخ ابن عساکر و کامل ابن اثیر، «وعاشت بعده سنة لم يظلّها سقفُ بيتٍ حتّى بليت وماتت كمداً.»
موسوعة الامام الحسين(عليهالسلام) ؛ ج7 ؛ ص310 به نقل از اغانی ابوالفرج اصفهانی.
المجدی ص 91.
مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) ؛ ج4 ؛ ص109 لَا يَكُونُ أَهْوَنَ عَلَيْكَ مِنْ فَصِيل.
کانال روضه های مکتوب
https://eitaa.com/rozehayemaktoub
🔰مجلس پانزدهم روضه حضرت زهرا
(بازنشر)
🔸 جهاد مادرانه رباب
#نقش زنان در عاشورا
#حضرت رباب
#جهاد و جلوه های مختلف آن
#قربانی در راه خدا
#روضه حضرت علی اصغر با استفاده از آیات قرآن
#ارتباط بین روضه حضرت علی اصغر و روضه حضرت زهرا
در زیارت امین الله خطاب به اهل بیت عرضه می داریم: «أشهد أنّك جاهَدتَ في اللَّه حقَّ جِهاده» بالاترین جلوه «جهاد» آنجاست که انسان از ارزشمندترین دارایی خود بگذرد که فرمود: «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» در بین همه دلبستگی های انسان، محبت به فرزند جلوه دیگری دارد و باز در اینجا محبت مادر باردار به جنین و محبت مادر به شیرخوار خود قصه دیگری است شاهد این معنا آیات قرآن است که در وصف سختی های قیامت می فرماید:«مصیبت قیامت چنان سنگین است که مادر شیرخوار نیز طفل خود را رها می کند.»
این یعنی دلبستگی مادر به شیرخوار خود از همه محبت ها بالاتر است. همچنانکه خدای متعال فرزند را در چند جای قرآن نور چشم مادر دانسته است، چشم که از حیاتی ترین اعضای بدن انسان است را تمثیل اوج محبت گرفته اند. خدای متعال می فرماید:«شیرخوار مادر موسی را به او بازگرداندیم تا چشم او روشن شود»
اما دو مادر بودند که در عرصه جهاد برای دفاع از امام فرزند خود را فدا کردند:
اول از همه مادر سادات بود که بین در و دیوار محسن ششماهه را فدا کرد اما عجیب اینجاست که نقل نشده است زهرای مرضیه اینجا نفرین کرده باشد، بلکه نوشته اند حضرت هر طور بود خود را به مسجد مدینه رساند. تا بی بی دو عالم دید جان امیرالمومنین در خطر است ناله برداشت: مردم! به خدا من نزد خدا از ناقه صالح کمتر نیستم و این فرزندان من نیز از فصیل و شیرخوار ناقه کمتر نیستند اگر علی را رها نکنید لباس خود را چاک می زنم و به درگاه خدا نفرینتان می کنم!
دومین مادر نیز در عصر عاشورا خانم حضرت رباب بود اما رباب نیز در مدرسه فاطمه درس وفا گرفته بود. نوشته اند در مجلس ابن زیاد تا نگاهش به سر مقدس ابا عبدالله افتاد با اینکه شاید سر علی اصغر نیز در مجلس بود اما دیدند رباب به نزد رأس مقدس سیدالشهدا رفت و سر را در آغوش گرفت و فریاد بر آورد حسین جان هرگز تو را فراموش نمی کنم :«واحسینا فلا نسیت حسیناً» همچنین نوشته اند رباب تا آخر عمر زیر سایه نمی رفت و چنین نوحه ای سرود:
إنّ الّذي كان نوراً يُستضاء به بكربلاء قتيلٌ غير مدفونِ
اگرچه ننوشته اند رباب روز عاشورا نفرین کرده باشد اما گاهی محبت پدر نیز کمتر از محبت مادر نیست خصوصا اگر قلب رحمة الله الواسعة باشد، نوشته اند: تا تیر به گلوی علی اصابت کرد، «اندکی دست و پا زد و جان داد» «فاضطرب و مات» چرا می گویم اندکی دست و پا زد؟ زیرا در این بدن نحیف دیگر جانی نمانده بود که دست و پایی بزند، اینجا بود که حسین علیه السلام که گویا بزرگترین معجزه و سند حقانیت انقلاب او را به شهادت رسانده باشند شاید به یاد نفرین مادر در مسجد مدینه افتاد و فرمود:«خدایا فرزند من از شیرخوار ناقه صالح کمتر نباشد!»
الغارات (ط - الحديثة) ؛ ج2 ؛ ص847.
سوره آل عمران، 92.
سوره حج، 2، يَوْمَ تَرَوْنَها تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ
سوره طه، 40، فَرَجَعْناكَ إِلى أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُها وَ لا تَحْزَنَ
عیاشی ج2 ص67، البرهان ج2 ص710.
موسوعة الامام الحسين(عليهالسلام) ؛ ج6 ؛ ص60 به نقل از تذکرة الخواص سبط ابن الجوزی،« إنّ الرّباب زوجة الحسين أخذت الرّأس، و وضعته في حجرها، و قبّلته»
موسوعة الامام الحسين(عليهالسلام) ؛ ج7 ؛ ص311 به نقل از تاریخ ابن عساکر و کامل ابن اثیر، «وعاشت بعده سنة لم يظلّها سقفُ بيتٍ حتّى بليت وماتت كمداً.»
موسوعة الامام الحسين(عليهالسلام) ؛ ج7 ؛ ص310 به نقل از اغانی ابوالفرج اصفهانی.
المجدی ص 91.
مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) ؛ ج4 ؛ ص109 لَا يَكُونُ أَهْوَنَ عَلَيْكَ مِنْ فَصِيل.
کانال روضه های مکتوب
https://eitaa.com/rozehayemaktoub
هدایت شده از متن روضه اهل بیت (منبع متون کانال روضه های مکتوب)
🔰مجلس پانزدهم روضه حضرت زهرا
(بازنشر)
🔸 جهاد مادرانه رباب
#نقش زنان در عاشورا
#حضرت رباب
#جهاد و جلوه های مختلف آن
#قربانی در راه خدا
#روضه حضرت علی اصغر با استفاده از آیات قرآن
#ارتباط بین روضه حضرت علی اصغر و روضه حضرت زهرا
در زیارت امین الله خطاب به اهل بیت عرضه می داریم: «أشهد أنّك جاهَدتَ في اللَّه حقَّ جِهاده» بالاترین جلوه «جهاد» آنجاست که انسان از ارزشمندترین دارایی خود بگذرد که فرمود: «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» در بین همه دلبستگی های انسان، محبت به فرزند جلوه دیگری دارد و باز در اینجا محبت مادر باردار به جنین و محبت مادر به شیرخوار خود قصه دیگری است شاهد این معنا آیات قرآن است که در وصف سختی های قیامت می فرماید:«مصیبت قیامت چنان سنگین است که مادر شیرخوار نیز طفل خود را رها می کند.»
این یعنی دلبستگی مادر به شیرخوار خود از همه محبت ها بالاتر است. همچنانکه خدای متعال فرزند را در چند جای قرآن نور چشم مادر دانسته است، چشم که از حیاتی ترین اعضای بدن انسان است را تمثیل اوج محبت گرفته اند. خدای متعال می فرماید:«شیرخوار مادر موسی را به او بازگرداندیم تا چشم او روشن شود»
اما دو مادر بودند که در عرصه جهاد برای دفاع از امام فرزند خود را فدا کردند:
اول از همه مادر سادات بود که بین در و دیوار محسن ششماهه را فدا کرد اما عجیب اینجاست که نقل نشده است زهرای مرضیه اینجا نفرین کرده باشد، بلکه نوشته اند حضرت هر طور بود خود را به مسجد مدینه رساند. تا بی بی دو عالم دید جان امیرالمومنین در خطر است ناله برداشت: مردم! به خدا من نزد خدا از ناقه صالح کمتر نیستم و این فرزندان من نیز از فصیل و شیرخوار ناقه کمتر نیستند اگر علی را رها نکنید لباس خود را چاک می زنم و به درگاه خدا نفرینتان می کنم!
دومین مادر نیز در عصر عاشورا خانم حضرت رباب بود اما رباب نیز در مدرسه فاطمه درس وفا گرفته بود. نوشته اند در مجلس ابن زیاد تا نگاهش به سر مقدس ابا عبدالله افتاد با اینکه شاید سر علی اصغر نیز در مجلس بود اما دیدند رباب به نزد رأس مقدس سیدالشهدا رفت و سر را در آغوش گرفت و فریاد بر آورد حسین جان هرگز تو را فراموش نمی کنم :«واحسینا فلا نسیت حسیناً» همچنین نوشته اند رباب تا آخر عمر زیر سایه نمی رفت و چنین نوحه ای سرود:
إنّ الّذي كان نوراً يُستضاء به بكربلاء قتيلٌ غير مدفونِ
اگرچه ننوشته اند رباب روز عاشورا نفرین کرده باشد اما گاهی محبت پدر نیز کمتر از محبت مادر نیست خصوصا اگر قلب رحمة الله الواسعة باشد، نوشته اند: تا تیر به گلوی علی اصابت کرد، «اندکی دست و پا زد و جان داد» «فاضطرب و مات» چرا می گویم اندکی دست و پا زد؟ زیرا در این بدن نحیف دیگر جانی نمانده بود که دست و پایی بزند، اینجا بود که حسین علیه السلام که گویا بزرگترین معجزه و سند حقانیت انقلاب او را به شهادت رسانده باشند شاید به یاد نفرین مادر در مسجد مدینه افتاد و فرمود:«خدایا فرزند من از شیرخوار ناقه صالح کمتر نباشد!»
الغارات (ط - الحديثة) ؛ ج2 ؛ ص847.
سوره آل عمران، 92.
سوره حج، 2، يَوْمَ تَرَوْنَها تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ
سوره طه، 40، فَرَجَعْناكَ إِلى أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُها وَ لا تَحْزَنَ
عیاشی ج2 ص67، البرهان ج2 ص710.
موسوعة الامام الحسين(عليهالسلام) ؛ ج6 ؛ ص60 به نقل از تذکرة الخواص سبط ابن الجوزی،« إنّ الرّباب زوجة الحسين أخذت الرّأس، و وضعته في حجرها، و قبّلته»
موسوعة الامام الحسين(عليهالسلام) ؛ ج7 ؛ ص311 به نقل از تاریخ ابن عساکر و کامل ابن اثیر، «وعاشت بعده سنة لم يظلّها سقفُ بيتٍ حتّى بليت وماتت كمداً.»
موسوعة الامام الحسين(عليهالسلام) ؛ ج7 ؛ ص310 به نقل از اغانی ابوالفرج اصفهانی.
المجدی ص 91.
مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) ؛ ج4 ؛ ص109 لَا يَكُونُ أَهْوَنَ عَلَيْكَ مِنْ فَصِيل.
کانال روضه های مکتوب
https://eitaa.com/rozehayemaktoub