تکرار و تکرار و تکرار....
تنها تلاش برای زنده بودن و نه زندگی کردن...
ایستادن بر تپه ی ناامیدی و یاس و نظاره کردن آنچه به تاراج می رود از فرصت و جوانی و استعداد...
آینده ای مبهم، فردایی ترس آور و گذشته ای ناخوشایند...
این ها ثمره ی سفره ایست که سیاستمداران برایمان پهن کردند.
و ما همچون تیرهایی رها شده از کمان، ناکجا آباد را تجربه می کنیم.
اتفاقات این روزها به قدری سریع مختصات ذهنی مان را جابجا می کنند که اگر مجهز به یقین نباشیم، بوی بیهودگی فضای روحمان را پرخواهد کرد.
جوگیری های مفرطی که از سوی صاحب منصبان رخ می دهد، در حال خواندن فاتحه ی انگیزه ی ماست.
شاید تا بحال هیچ وقت با چنین ترکیبی از احساسات مواجه نبوده ایم.ترس، هیجان، شوق،پشیمانی، لذت همه و همه یکجا گرد آمده اند تا استواریمان را محک بزنند.
و من این توالی روزهای تکراری و پرکسالت را خواهم شکست.
و من تسلسل حاصل از تکرار روزمرگی ها را با ساختن دو روز متفاوت در زندگی باطل خواهم نمود.
و من زندگی خویش را ترجمه خواهم کرد و برایش معنای واضح تری خواهم یافت تا در هیاهوی جنجال های بر سر قدرت و ثروت، باختن را تجربه نکنم.
من روزنه ای از امید می بینم که مرا فرا می خواند......
#انگیزه_لازمم
#امید_ضروریست
#با_نور_خدا_ظلمتی_نخواهد_ماند
https://eitaa.com/roznevesht
🔴🔶چرایی شفافیت آراء نمایندگان مجلس؟؟؟
https://hawzahnews.com/news/909640
#یادداشت
#مجلس_شیشه_ای
https://eitaa.com/roznevesht
⚡️اگرچه دانستن، لذتی دارد که برای اهل علم پوشیده نیست، اما گاهی همین دانستن حسِ همه چیز دان بودن را در انسان زنده می کند.
بعضی از ما آدم ها به محض کسب کمی دانش، چنان گستاخانه ادعای اهل علم بودن می کنیم که انتهای این گستاخی چیزی جز غرور علمی نیست.
بعضا با چشمانی گِرد به مخاطب خویش زل می زنیم و کشف حقیقت "من بلدم" و یا " از من بپرسید" را در او به انتظار می نشینیم.
چرخش واژه ی "نمی دانم" در دهان شاید سخت باشد اما سخت تر از آن مسئولیتی است که به واسطه ی ندانستن ها و اظهار نظرها بر گردن خویش می افکنیم.
ما آدم ها حس می کنیم که باید همه چیز را بدانیم و بعد به تبع این حس، بر اساس ظن و گمان و حدس ابراز وجود می کنیم، غافل از اینکه همین حدسیات ممکن است آدرس غلطی باشد برای نرسیدن.
گاهی لازم است از پنجره ی انصاف، به جاده ی آگاهی ها بنگریم. پس لذت ارائه ی آنچه نمی دانیم را با لذت ارائه ی دانسته ها گره نزنیم.
#ندانستن_عیب_نیست
#همه_چیز_دان_نباشیم
#گفتن_با_وجود_ندانستن_خطاست
https://eitaa.com/roznevesht
جامعه خسته است و درگیر...
درگیر سختی ها، مشکلات و نیز بی اخلاقی ها...
و شاید تنها راه برون رفت از جامعه ی بی اخلاق، توجه به اخلاق مَداری های جزئیست.
اینکه باید کار نیک را هرچند کوچک، باز هم انجام داد.
خُلق نیکو را هرچند اندک باید تسری داد.
با یک لبخند
باکوچکترین کمک
و جزئی ترین حمایت
رواج خرده نیکی ها در جامعه تصاعدیست.
خداوند مهربان هم قول افزون شدنش را داده است آنجا که می فرماید:
مَن جَاءَ بِالحَسنَةِ فَلَهُ عَشرُ أَمْثَالِهَا
مهربانی های دم دستی را کم مپنداریم....
#مهربانی
#جامعه_محتاج_خرده_اخلاق_هاست
#خوبی_گم_نمیشود
https://eitaa.com/roznevesht
هدایت شده از مناهج 🇵🇸🇮🇷
#یادداشت_مهمان
🌀 طلاب خواهر و بحران تجرد
📝 آفات ایدهآلگرایی مفرط
🖋 زهرا ابراهیمی
🔹 هشتگها گاهی باعث میشوند لابلای اندوختههای ذهنیمان چرخی بزنیم و آنچه دغدغهی فکریمان بوده را مورد واکاوی مجدد قرار دهیم.
از دیشب که هشتگ #ازدواج_آسان به مناسبت پیوند آسمانی حضرت زهرا سلاماللهعلیها و حضرت علی علیهالسلام در فضای مجازی پررنگ شد، موضوع ازدواج، آن هم بین طلاب ذهنم را به خود مشغول کرد.
بالا رفتن سن ازدواج مسألهای است که نمیتوان از آن چشمپوشی کرد؛ اما وجود چنین معضلی در میان خواهران طلبه کمی تعجببرانگیز است.
🔹 به نظر میرسد برادران طلبه به محض ورود به حوزه به استحباب امر مقدس ازدواج بیش از سایر امور پی میبرند و اهتمامشان بر جامهی عمل پوشاندن به این مستحب بسیار مشهود است. به همین دلیل در بین برادران طلبه با مشکل بالارفتن سن ازدواج کمتر روبهرو هستیم. البته شاید دلیل آن این باشد که آنها مطابق با سنت و عرف جامعه دست به انتخاب میزنند و حق تقدم برای گزینش و انتخاب دارند چرا که آنها باید برای ازدواج پیشقدم شوند.
🔹 تفهیم امر ازدواج و تبیین معیارهای لازم برای یک ازدواج موفق در بین خواهران طلبه و لابلای دروس اخلاق و خانواده، آنها را به این سمت کشانده است که باید طرف مقابل معیارهای لازم برای ازدواج را به طور تمام و کمال داشته باشد. شاید تزریق نگاه ایدهآلگرایانه و کمالگرایانه به آنها منجر شده که تنها افرادی که بالاترین مراتب لازم در معیارهای مدنظر را داشته باشند، مورد انتخاب قرار دهند .
اگرچه برای بانوان طلبه اکثراً معیارهای مادی و ظاهری از درجهی اهمیت کمتری برخوردار است، اما از آن سو اهمیت بسیار زیادی که به معیارهای معنوی میدهند به حدی است که به افرادی که کمتر از تصورات ذهنیشان دارای آن معیارها باشند، "بله" نمیگویند .
🔹 ازدواج امر مقدسی است و برای آنها که اهل تدینند، معیار ایمان و اخلاق به عنوان معیارهای اصلی ازدواج مد نظر گرفته میشود. اما قطعاً ایمان و اخلاق دارای مراتب است. اگر کسی در حد معمول از مرتبهای از ایمان و اخلاق برخوردار باشد شایستگی تشکیل زندگی و خانواده را دارد. اما دختران طلبهی ما دچار چنین طرز تفکری شدهاند که لزوماً باید طرف مقابل حد بالایی از ایمان و اخلاق را داشته باشد و تمام مصادیق اعتقادی و اخلاقی را چه در ظاهر و چه در باطن یکجا و به شکل کامل دارا باشد.
🔹 تزریق این طرز تفکر در ذهن خواهران طلبه، باعث شده که آنها در انتخاب دچار وسواس شوند و به اصطلاح سختپسند گردند. توجه به معیارهای معنوی در امر ازدواج دستور آموزههای اسلام است اما حساسیت بیمورد در رابطه با مصادیق جزئی این معیارها، حاصل آموزش غلط و یا عدم تبیین صحیح این موضوع در حوزههای علمیه است.
بیرون راندن اکثر آدمها از دایرهی تعاریف اعتقادی و اخلاقی خود، بلایی است که در همهی امور اثر نامطلوبی بجا گذاشته است و در امر ازدواج نیز خود را به شکل بالارفتن سن ازدواج نشان میدهد.
@Manahejj
بخشی از هویت یک نوشتار، به خواننده اش باز می گردد.
نوشته ای که توسط مخاطب خوانده شود هیجانی را در وجود نویسنده متبلور می سازد که تا ساعت ها مزه ی شیرینش در کام او می ماند.
و شیرین تر از آن، نقدهایی است که در قالب نظرات مخالفان در رابطه با آن نوشتار عرضه می گردد.
نقد، جانِ یک نوشته است.نوشته ها با نقد تجدید حیات را تجربه می کنند.
نقدها اگر سازنده باشند قدرت اصلاح خواهند داشت.
نقدها، آدم ساز خواهند بود و حتی جامعه ساز.
نقدها چراغ های مه شکنند، زمانی که مه غلیظ، قدرت دیدن را کم کرده است.
نقدها، حُقه های مَحفوف در کلام را هویدا خواهند نمود.
برخی از گفتارها و نوشتارها، استعداد عجیبی در کتمان حقیقت دارند و نقدها چه خوش رسوا می کنند.
نقد می تواند معلم قابلی باشد و انسان از او یاد بگیرد.
نقدها اگر منصفانه باشند ستون های شرع و عرف را هرگز به لرزه در نخواهند آورد.
#نقد_سازنده
#خود_انتقادی
https://eitaa.com/roznevesht
هدایت شده از مناهج 🇵🇸🇮🇷
#یادداشت_مهمان
🌀 خواهران طلبه و بحران تجرد ۲
📝 ضعف مهارتآموزی در حوزه علمیه خواهران
🖋 زهرا ابراهیمی
🔹 در یادداشت پیشین در رابطه با یکی از عوامل مؤثر در مسألهی تجرد طلاب خواهر صحبت کردیم. دراین یادداشت قصد داریم به عامل دیگری که در ایجاد این مسئله مؤثر است اشاره کنیم. ازدواج امر مقدسی است و لازمه ی چنین امری، انتخاب میباشد. مؤلفهی انتخابشدن یا گزینش کاملا طبیعی است و حتی در سنتیترین ازدواجها نیز مشهود هست.
🔹 یک دختر یا به واسطهی ویژگیهای ظاهری مورد انتخاب قرار میگیرد یا به واسطهی توانمندیها و استعدادهایی که به منصهی ظهور میرساند، دیده میشود. دیدهشدن از لوازم لاینفک، انتخاب است. متأسفانه امروزه به دلیل رواج تبرج و خودنمایی برخی از دختران در جامعه، دخترانی که قصد رعایت عفت و حیا در پوشش و رفتار را دارند مورد انزوا قرار میگیرند. خواهران طلبه نیز از این گروه مستثنی نیستند. دختران طلبه در جامعه ترجیح میدهند که بدون تبرج حاضر شوند. آنها با رعایت حجاب کامل و بدون ذرهای خودنمایی و آرایش در اجتماع ظاهر میشوند و قطعاً رعایت چنین اصلی برای دختران و زنان مؤمن لازم و واجب است.
🔹 اما مشکل زمانی ایجاد میشود که این دختران به واسطه ی محجبه بودن و عدم خودنمایی، شانس گزینش را برای خود پایین میآورند وهمین مسئله باعث کمتر دیدهشدن آنها میشود. قطعا پیشنهاد دین برای انتخابشدن، رو آوردن به تبرج نیست چرا که تبرج با تدین، همخوانی ندارد. حال سؤال اینجاست که چه چیزی می تواند جایگزین تبرج گردد؟
🔹 یکی از معضلاتی که در حوزههای علمیه خواهران وجود دارد این است که حوزه با ارائهی دروس متعدد، دختران طلبه را از حیث علمی تقویت میکند، اما از لحاظ کشف استعدادها و ایجاد توانمندی و مهارتهای لازم تلاش محسوسی ندارد.
با توجه به اینکه دروس حوزه به اندازهی کافی وقتگیر است، فرصت کشف استعداد در خارج از حوزه نیز برای این دختران محدود میشود. این در حالی است که دختران طلبهی ما وجودشان مملوّ از استعدادهای متعدد است اما فرصت کشف و بروز آنها را از دست میدهند. بخصوص اینکه در عصر انقلاب اسلامی بانوان طلبه قادرند نقشهای ویژهی اجتماعی ایفا کنند تا زنان جامعه به تراز مد نظر انقلاب اسلامی نائل آیند. طلاب خواهر بعد از فارغ التحصیل شدن باید وارد عرصهی تدریس و تبلیغ شوند و اگر کسی نتواند و یا نخواهد در این فضاها فعالیت کند، خواه ناخواه گرفتار انزوا میشود.
🔹 به نظر میرسد آنچه وظیفهی حوزه است این است که دختران طلبه را به عنوان دخترانی اثرگذار در جامعه و محیط اطراف خود تربیت کند و نه صرفا اهل علم و بیثمر در جامعه. در واقع خَلق جسارت اثرگذاری در اجتماع بر عهدهی حوزه است، که فقط از طریق کشف استعداد و دادن فرصت برای ظهور و بروز آنها امکانپذیر خواهد بود.
🔹 اگر کشف استعدادهای بانوان طلبه جدی گرفته نشود ما تنها بعد از درسخواندن با بانوانی خانهنشین روبرو هستیم که جسارت لازم برای حضور در اجتماع را ندارند و یکی از مهمترین عوارض این خانهنشینی از دستدادن فرصتهای لازم برای ازدواج خواهد بود. حتی اگر حوزه ها به این آسیب به شکل جدی توجه نکنند و دغدغهای برای تأثیرگذاری طلاب خواهر در اجتماع نداشته باشند در آینده ای نه چندان دور خواه ناخواه با ریزش طلاب روبه رو خواهند شد.
🔹 تحصیل بدون کسب مهارت و خلاقیت، نتیجهای جز انزوا نخواهد داشت و راه برون رفت از این معضل باورپذیری استعدادهای طلاب خواهر، پرهیز از نگاه حداقلی به حوزههای علمیه خواهران، دوری از شیوهی آموزشی انبوهخوان و حفظ محور و اهمیت به برنامههای مهارتبخش است. حتی اگر برخی خواهران طلبه نخواهند حضور اجتماعی داشته باشند؛ جامعه از آنها انتظار دارد حداقل مهارتهای همسرداری و تربیت فرزند را آنهم منطبق با آموزههای اسلامی دارا باشند؛ نه اینکه محتوای آموزشی حوزههای خواهران کاملا با این مسائل بیگانه باشد.
#بحران_تجرد
@Manahejj
کلمات ابزار خوبی هستند برای ابراز.
اماگاهی نبرد ناعادلانه ای در می گیرد.
انگار دچار کم لغتی می شویم.
لغاتی که بتوانند هم نیتت را بازخوانی کنند، هم به عقیده ات لطمه وارد نسازند و هم تو را به سادگی به قضاوت ننشیند، نمی یابی.
گاهی مجبوری برای احتیاط سراغ کلمات کم خطر بروی، اما از آن طرف نمی توانی حق مطلب را ادا کنی.
نبرد ناعادلانه ایست میان گزینش کلمات و بیان آنچه بدان معتقدی.
شاید باید هزینه اش را پرداخت کنی و بی محابا دل به دریای واژه ها بزنی. اینجاست که ثابت قدمان در مسیر عقیده از مدعیان منفک خواهند شد.
#آزادی_بیان
#خود_انتقادی
https://eitaa.com/roznevesht
بعضی ها انگار به دنیا به چشم عکس ها نگاه می کنند. دوست دارند دنیا را هرجور که دلشان می خواهد تغییر دهند.مثل کاری که عکاس ها موقع فوتوشاپ انجام می دهند.
با فوتوشاپ می توانی آنچه را که دوست نداری، نبینی.
یا چیزی را به عکس اضافه و یا از آن کم کنی.
حتی عکاس ها قادرند جهنم عکس ها را با فوتوشاپ به بهشتی برین مبدل کنند.
گاهی آدم ها با دنیا مثل عکاس ها رفتار می کنند.
هرکه و یا هرچه را نخواهند ببینند راحت حذفش می کنند.
و هرکه، یا هرچه را بخواهند بیشتر ببینند، با یک کلیک پررنگ ترش می کنند.
زندگی فوتوشاپی، زندگی قشنگی نیست.
با آدم ها مثل عکس ها معامله نکنیم.
حقایق دنیا را همان گونه که هست بپذیریم.
#واقع_بین_باشیم
#صداقت_عملی
https://eitaa.com/roznevesht
هدایت شده از مناهج 🇵🇸🇮🇷
#یادداشت_مهمان
🌀 خودانتقادی، نیاز ضروری حوزه علمیه
🖋 عطیه سادات رضوی
🔹 آنچه میتواند موجبات پیشرفت هر جریانی را تامین نماید، وجود «نقد و ارزیابی» است و وقتی موضوعی از اهمیت ویژهتری برخوردار باشد، نقد آن ضروریتر خواهد بود. حوزه علمیه نیز با توجه به اهمیت و ارزشی که دارد نیازمند نقد است؛ چرا که نقد مسیر اصلاح را باز خواهد نمود.
با توجه به اینکه حوزه علمیه، خود خواستگاه انقلاب بوده است، آنان که با انقلاب زاویه دارند خواه ناخواه سالهاست که به سراغ نقد تخریبی حوزه رفته و هدفشان رسوایی آن میباشد. بنابراین از کوچکترین خطای حوزویان به عنوان بزرگترین عیب در جهت تخریب حوزه سوءاستفاده میکنند.
🔹 حال که حوزه علمیه اینچنین زیر ذرهبین است آنچه میتواند تأثیرات مخرب نقّادان عنود علیه حوزه را رفع نماید، وجود نقادان دلسوز از درون خانوادهی حوزه است. متأسفانه گاهی مسؤولین حوزوی -مخصوصا مسؤولین شهرستانها- از ظرفیت نقادان دلسوز آنگونه که باید و شاید استفاده نکرده و به استقبال نقد نمیروند. حیات حوزهها به آسیبشناسی بهموقع آنهاست و اگر این آسیبشناسی انجام نپذیرد و یا آسیبها مورد ترمیم قرار نگیرند، سلامت و کارآمدی آن به خطر خواهد افتاد.
🔹 مرزبندی بین دوستان نگران و دشمنان مترصد میتواند نگاه حوزویان را نسبت به نقدها تغییر دهد. قطعا برای نقد نیز رعایت برخی اصول ضروری است. دوست دلسوز سیاهنمایی نمیکند، نقاط مثبت را میبیند و در عین حال کاستیها و نارساییها و ضعفها را نیز گوشزد میکند؛ اما دشمن عنود یا جاهلی که ناخواسته در پازل دشمن بازی میکنند؛ یکسره فقط ضعفها را انعکاس میدهد و بگونهای وانمود میکند که هیچ نقطه روشن و امیدی در حوزه باقی نمانده است. نقدی که صرفا گِلِهگذاری باشد و توان ارائهی راهکار مناسب نداشته باشد، در دایرهی انتقاد مطلوب نمیگنجد. برای یک نقد صحیح صرفا نگاه نقّادانهداشتن کفایت نمیکند بلکه نیازمند نگاه کارشناسانه نیز هستیم.
🔹 نگاه کارشناسانه نگاهی دقیق و عمیق است که بدون غرضورزی و در جهت اصلاح به نقد میپردازد؛ برخلاف نگاه نقّادانهی صِرف که تنها هدفش نقد کردن به هر قیمتی میباشد. بنابراین منظور از نقد حوزه، نقد شتابزده و عجولانه نیست. حوزه برای نقد نیازمند استراتژی و برنامه است.
🔹 وجود اندیشههای نو و ارائهی راهکارهای جدید متناسب با آنچه جامعه با آن مواجه است منجر به تضمین حیات حوزه و پویایی آن خواهد شد و نقد و نظر میتواند راه مواجههی حوزه با این اندیشهها را باز نماید. امروزه اندیشههای ناسالم وارداتی خلاء نیاز به اندیشههای نو و سالم را پر میکنند، در حالیکه اگر طرح اندیشههای نو با تمسک به نقد در حوزه پیاده شود این خلاء را خود حوزه پر خواهد کرد و افکار انحرافی اجازهی خودنمایی پیدا نخواهند کرد.
#نقد
#فرهنگ_نقد
@Manahejj
مهربان خدای من
امروز با صادقانه ترین لحنی که در خود سراغ دارم تو را می خوانم.این روزها، ما بندگان سرا پا تقصیرت، عجیب دچار خودتبعیدی شده ایم.گویا بشر، خود را از فطرت پاک خویش به دیار هرچه بدیست، تبعید نموده است.
خدای مهربان من
ما عجیب دچارخوداغفالی شده ایم.عرفه را نقطه ی عطفی در تمرکزمان برخویشتن قرار ده.
خدای مهربانم
فصاحت و بلاغت کلاممان را تنها در مسیر دفاع از حق کارساز نما و آنجا که قصد توجیه گناه داریم کلام فصیح و بلیغ را از ما بگیر.
خدایا
تو پناهمان ده تا تکلیفمان با دل و دینمان روشن باشد.
خدایا
ظلم با تمام وزنه ی وقاحتش بر گُرده ی خلق سنگینی می کند به برکت این روز دستان ظلمی که بر سر سفره ی مردم است را کوتاه کن.
خدای مهربان من
طاقتمان کم شده، آنچه شاهدش هستیم صبرمان را اندک و دلمان را پرخون نموده است.این حجم از بی عدالتی را بر ما مپسند.
خدایا
در این روز مارا به تامل وا دار که این تامل بالاترین پاداشمان خواهد بود.
#عرفه
#روز_معرفت
#پناهم_باش
#مرا_دریاب
https://eitaa.com/roznevesht
داشتم به فاصله ها فکر می کردم...
بهتر بگویم، به رعایت فاصله ها!
مثلا همین فاصله ی اجتماعی که به واسطه ی کرونا مجبور به رعایتش هستیم.
فاصله ها همیشه بد نیستند.
مثل فاصله ی زمین تا خورشید.
فکرش را بکنید اگر فاصله اش کمتر بود حتما ذوب می شدیم و اگر بیشتر، یخ می زدیم.
گاهی باید فاصله ها را رعایت کرد.
فاصله ی اجتماعی را برای رهایی از بیماری
فاصله ی روابط را برای رهایی از شکستن حرمت ها
و فاصله ی خود را با شیطان برای دوری از گناه
#فاصله_گذاری_اجتماعی
#فاصله_ها_همیشه_بد_نیستند
https://eitaa.com/roznevesht
ارزش سلامتی، هنگام بیماری
ارزش کنار هم بودن، موقع فراق
ارزش آزادی، زمان حبس
و ارزش امنیت، هنگام ناامنی
فهمیده می شود.
انگار بشر جز با دردکشیدن
لذت بی دردبودن را نمی فهمد.
اصلا انگار قاعده اش همین است.
ما آدم ها دچار خوداغفالی شده ایم و باید کسی یا چیزی آگاهمان کند.
دردها و رنج ها طبیبان حاذقی هستند که خودآگاهی را به انسان هدیه می دهند.
به درد و رنج هم می توان به چشم نعمت نگاه کرد.
گاهی در کراهت ها، خیر و در محبت ها، شری نهفته است.
#وَ_عَسَىٰ_أَنْ_تَكْرَهُوا_شَيْئًا_وَ_هُوَ_خَيْرٌ_لَكُمْ
#وَ_عَسَىٰ_أَنْ_تُحِبُّوا_شَيْئًا_وَ_هُوَ_شَرٌّ_لَكُمْ
https://eitaa.com/roznevesht
گاهی درون آدم جهنم است و گاهی درونش بهشت.
گاه شاد است و مسرور و گاهی محزون.
حالا همین آدم با همین احساسات درونی اش می خواهد به تماشای دنیا بنشیند و خدا و مردم و جامعه را به قضاوت بنشیند.
خوب نتیجه معلوم است دیگر...
با وجودی مملو از عواطف جهنمی، همه چیز را تلخ و سخت و پرآشوب می بیند و اما اگر بهشتی باشد همه چیز را خوش آب و رنگ.
به نظرم نگاه کردن کردن به جهان نباید تحت تاثیر حالات درونی قرار گیرد.
اصلا این حالات درونی و متغیر انسان، مفهوم زشتی و زیبایی جهان را تغییر می دهد.
#حرف_سخت
#احساسات_لزوما_درست_نیستند
#نگرش_عقلی_به_جای_نگرش_احساسی
https://eitaa.com/roznevesht
بعضی ها می گویند ارزش آدم ها به همان چیزهایی هست که گزینش می کنند.
انتخاب کردن، یعنی تو از میان آنچه هست باید بهترین ها را برداری.هرکس بهتر انتخاب کند، ارزشمند تر است.
اما من میگویم آن طرف قضیه همیشه مغفول مانده.
گاهی ارزش آدم ها به چیزهایی هست که انتخاب نمی کنند.
ما مجبوریم از خیلی از چیزها بگذریم و آن ها را ترک کنیم تا به امور بالاتری دست یابیم.
نداشتن ها، نرسیدن ها، ندیدن ها به اندازه ی داشتنی ها و رسیدنی ها و دیدنی ها ارزشمندند اگر ثمره ی انتخاب درست باشند.
ترک گناه، بستر حسرت های ظاهری را برای انسان فراهم می کند.اما انسان عاقل و دیندار از گناه نکردن هرگز دچار حسرت نمی شود.
#لذت_ترک_گناه
https://eitaa.com/roznevesht
آدم ها خودشان به میزان آستانه ی تحملشان واقفند.
دقیقا می دانند که کجا و کِی، ظرف وجودشان لبریز می شود و طاقتشان طاق.
دقیقا از حالات درونیشان می فهمند که الان بر لبه ی پرتگاهی عمیق ایستاده اند.
دقیقا تکان خوردن پایه های متزلزل سعه ی صدر وجودشان را زلزله طور، حس می کنند.
من می گویم اگر ما آدم ها بازدارنده ای از درون، نداشته باشیم با این شرایط تسلیم غضب خواهیم شد.
باید چیزی باشد تا در این شرایط به واسطه اش کظم غیظ کنیم.
ذکر، توسل، دعا و کمی گفتگو با خدا آبیست بر آتش غیظ
تجربه اش کنیم....
#آرامش
#کظم_غیظ
#خود_کنترلی
https://eitaa.com/roznevesht
گل ها همیشه نماد زیبایی بوده اند و طراوت.
آدم هایی هم که اهل گل خریدن هستند اکثرا اهل ذوقند.
بوی اسپند هم همیشه یادآور خاطرات شیرین کودکی بوده.
اما حالا گل ها و اسپندها شده اند اِلِمان فقر، نماد بی عدالتی.
کافیست سرت را بچرخانی و گل فروش ها را ببینی.
حالا ذوقی برای خریدن نیست و هرچه هست ترحم است.
بی عدالتی بشر را به فضاحت کشانده و بشر همچنان در حال تماشا....
وبشر همچنان در حال شنیدن حرف های زیبا.
#عدالت_بهشت_گمشده
#کودکان_کار
#زنان_گل_فروش
#زنان_بی_پناه
#درد_دیگران_درد_من_است
https://eitaa.com/roznevesht
گاهی فقط باید نشست و نظاره کرد محبت اهل بیت را.
عجیب واسطه هایی هستند برای ضمانتمان پیش خدا.
عجیب مهربانند این خانواده.
گاهی فقط باید نشست و زمزمه کرد:
زخمی ام التیام می خواهم
التیام از امام می خواهم
السلامُ علیک یا ساقی
من علیک السلام می خواهم
مستی ام را بیا دو چندان کن
جام می پشت جام می خواهم
گاه گاهی کمی جنون دارم
من جنونی مدام می خواهم
تا بگردم کمی به دور سرت
طوف بیت الحرام می خواهم
لحظه ی مرگ چشم در راهم
از تو حسن ختام می خواهم
#غزل
#سید_حمید_رضا_برقعی
#التیام
#مرا_دریاب
#بی_تو_دریای_دلم_مرداب_است
https://eitaa.com/roznevesht
وقتی شرایط مهیاست، خوب بودن که خیلی لطفی ندارد.
وقتی همه چیز بر وفق مراد است، مهربانی که کار سختی نیست.
اگرشرایط گناه فراهم نباشد و آدم گناه نکند که دیگر جایی برای توهم تقوا نمی ماند.
اصلا آدم ها، لابلای سختی ها شناخته می شوند.
لابلای تاریکی های گناه، نور اهل تقوا معلوم می شود.
اصلا این قرنطینه خیلی چیز بدی هم نیست.
همین قرنطینه، آن ها که اهل حرفند را از آن ها که عمل گرای واقعی اند منفک می کند.
قرنطینه محک خوبیست برای اثبات ادعا.
#توهم_تقوا
#قرنطینه
https://eitaa.com/roznevesht
✨تبرج و خودنمایی افراد در فضای مجازی
- خبرگزاری شبستان ، رسانه حوزه دین ، فرهنگ و اندیشه
http://www.shabestan.ir/detail/News/956889
https://eitaa.com/roznevesht
ما آدم ها قوه ای داریم به نام خیال.
نیرویی درونی که به واسطه ی آن تمام آنچه را می خواهیم، تخیل می کنیم.
گاهی در تخیلات خود، خویشتن را به گونه ای دیگر تصور می کنیم.
به شکلی که دوست داریم.
با منشی که می پسندیم.
گاه به آنچه می توانستیم باشیم اما نیستیم می اندیشیم.
ما در تخیلات خود غمگین می شویم
و گاهی نیز شاد.
آنچه را در واقعیت نزیسته ایم، در تخیل، زندگی می کنیم.
من می گویم، تخیلات، انسان را از حقیقت زندگی دور می کند.
من می گویم، تخیل زیست هایِ تجربه نشده، ما را از زیست کنونی دور می سازد.
من احساس می کنم، تخیلات، منِ غیر واقعی آدم را پررنگ تر از منِ واقعی او نشان می دهند.
من می گویم، به من هایِ زیست نشده اجازه ی خودنمایی در ذهن خویش را ندهیم و تسلیمشان نشویم.
من های غیرواقعی، دشمن بهره بردن از لحظات کنونی اند.
#تخیل
#قوه_خیال
#من_زیست_نشده
https://eitaa.com/roznevesht
بدان امید که غدیر را نه انتهای رسالت، که ابتدای مسیر زندگی بر مبنای تمدن اسلامی بدانیم.
#غدیر
https://eitaa.com/roznevesht
ما آدم ها گاهی لابلای گرفتاری ها و سختی های زندگی کم می آوریم. اصلا بدجوری انرژیمان تحلیل می رود.
من میگویم در این شرایط سخت، ما نیازمند منبعی درونی هستیم تا به واسطه ی آن ارتزاق نماییم.
مثل پس اندازی که در قلک کنار می گذاریم.
مانیازمند قلکی هستیم که گاهی آن را بشکنیم و پولش راخرج کنیم.
اگر در قلک وجودیمان رفتارهایی اخلاقی ذخیره کرده باشیم، به وقت نیاز به راحتی می توانیم از آن بهره ببریم.
فضیلت عفو را زمان خشم برداریم و فضیلت صبر را زمان ابتلاء....
وقتی آدممنبع وجودی اش پر باشد از فضیلت های اخلاقی تثبیت شده، هنگام شدائد، بی درنگ و خودانگیخته رفتاری اخلاقی را از همان قلک درونی اش بر می دارد و به منصه ی ظهور می رساند.
طبیعتا رفتار ما بین زمانی که چیزی را سال ها و آرام آرام پس انداز کرده باشیم، با زمانی که ما هیچ اندوخته ی اخلاقی نداشته باشیم، بسیار متفاوت خواهد بود.
اینکه می بینیم گاهی در مواجهه با تشویشهای زندگی دچار تردید، شک و دودلی، اضطراب، ندانم کاری و...می شویم، به خاطر همین اندک بودن ذخیره های اخلاقیست و بالعکس اگر ذخایر اخلاقیمان تکمیل باشد، بدون تامل و با سهولت تصمیم می گیریم و عمل می کنیم.
فرایند تحقق هر رفتاری، نیازمند پشتوانه ای قویست؛ اما آن پشتوانه لزوما معرفت و شناخت اخلاقی نیست، بلکه رفتارهای اخلاقیست که سالهاست ذخیره شده اند.چه بسا انسان علم اخلاقی نسبت به امری دارد، اما بروز رفتار اخلاقی را کمتر تجربه کرده است.
انگار کمی سخت نوشتم.
خلاصه و آسانش این است که اگر ازکودکی ذخایری از رفتارهای خوب اخلاقی را پس انداز کنیم، در بزرگسالی با ملکه ی اخلاقی روبرو خواهیم بود. بر ما لازم است که قلک های اخلاقی وجود خود و فرزندانمان را از رفتارهای اخلاقی پر کنیم، تا در تلاطم زندگی از آن برداشت نماییم.
#رفتار_اخلاقی
#تربیت_اخلاقی
https://eitaa.com/roznevesht
ما آدمها گاهی بیجهت خودمان را درگیر میکنیم.
انگار به طورناگهانی و خیلی اتفاقی دست خیلی از چیزها را میگیریم و مینشانیمشان وسط معانی زندگیمان.
بعد از مدتی هم حسرت میخوریم که چرا اجازه دادیم این موضوع اینقدر راحت در دنیای درونی ما جا باز کند و بشود بخشی از نظم زندگی روزمرهی ما، بشکلی که اصلا نتوانیم بیرونش کنیم.
یعنی آنچه نبوده و وجود نداشته است را هست میکنیم و آرام آرام به او هویت میبخشیم و با تمرکز بیشتر بر روی آن کاری میکنیم که این امر نامحسوس پا بگیرد و پابهپای ما رشد کند.
ما آدمها گاهی معانی تازهای را وارد زندگیمان میکنیم...
اما من میگویم باید به مفاهیمی که قرار است به زندگیمان اضافه کنیم بیشتر بیاندیشیم.
لزوما هستیبخشی ما به مفاهیمی که با آنها در ارتباطیم به تغییرات مثبت منتهی نخواهد شد.
#تغییر_مثبت
#رصد_مفاهیم
#حواس_جمع
https://eitaa.com/roznevesht
دغدغهها گاهی مثل خوره به جانت میافتند و تو باید هر طوری که هست هضمشان کنی.
هرکس برای هضم تشویشهای درونیاش راهی برمیگزیند.
ومن اما مینویسم تا شاید در پناه واژهها جانم آرام گیرد.
#نویسندگی
#دغدغه_نویسی
https://eitaa.com/roznevesht