🔻آزادی و مصلحت 🚫آنچه منجر می‌شود تا جوانان به بهانه‌ی عدم آزادی، اقدام به قانون‌شکنی کنند این است که ملاک قانون را چیزی جز مصالح مادی نمی‌دانند؛ این در حالی‌ست که در نگاه اسلام مصالح فقط به امور مادی خلاصه نمی‌شود و بخش عظیمی از مصلحت انسان مربوط به مصالح معنوی اوست و حفظ همین مصالح معنوی، منجر به محدودیت آزادی می‌شود. در حقیقت برای محافظت از مصالح معنوی چاره‌ای جز محدودیت آزادی‌ وجود ندارد. ⚠️نسخه‌ی آزادی در کشورهای غربی، صرفا بر مبنای حفظ مصالح مادی پیچیده شده؛ حال آن‌که در کشور اسلامی ملاک آزادی صرفا در مصلحت مادی خلاصه نمی‌شود. پذیرش اسلام، بدونِ پذیرش محدودیت‌هایش معنا ندارد. ✍#زهرا_ابراهیمی 🗒️@HamQalam

سَرخوردگی سوغاتِ دنیای دیجیتال 📌زیست عفیفانه زنان فقط در پوشش خلاصه نمی‌شود. امروزه در فضای مجازی افراد با به اشتراک گذاشتن تمام جزئیات زندگی خویش جذب مخاطب می‌کنند. سبک زندگی، وسایل خانه و آشپزخانه، آشپزی‌ها و سفره‌های رنگین، نوع کودک‌پروری، جشن ازدواج و زایمان و تولد و انواع و اقسام سورپرایزها یا همان شگفتانه‌هایی که زنان برای خودشان ترتیب می‌دهند و بعد هم به اشتراک می‌گذارند نوعی سَرخوردگی را برای سایر زنان ایجاد می‌کند. احساس طردشدن، حس تنهایی، عدم اعتمادبه‌نفس، حسادت و... را می‌توان از جمله اثرات این سرخوردگی دانست و در نهایت نتیجهٔ برهم‌خوردن نظام فکری و روانی زن چیزی جز آشفتگی اجتماعی نیست. ✍🏻#زهرا_ابراهیمی 🗒️@HamQalam

💢ندای امتی امتی در محشر 🔸️در آیه ی 23 سوره‌ی فجر آمده است؛ "و‍َ جیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الإِنْسانُ وَ أَنّی لَهُ الذِّکری" و در آن روز جهنم را حاضر می‌کنند؛ (آری) در آن روز انسان متذکّر می‌شود؛ امّا این تذکّر چه سودی برای او دارد؟! 🔸️در تفسیر شریف مجمع البیان ( ج10، تحقیق علامه شعرانی، ص 487 ) ذیل این آیه حدیثی به این مضمون آمده است: هنگامی که این آیه نازل شد، حال پیامبر(ص) دگرگون شد تا آنجا که آثار آن در چهره‌اش نمایان گشت. اصحاب از مشاهده وضعیت پیامبر(ص) سخت نگران شدند و برخی از آنان نزد امیرالمومنین(ع) رفته، عرض کردند امر مهمی رخ داده که این آثار را در پیامبر مشاهده کردیم؟ حضرت علی(ع) به سوی آن حضرت شتافت و آن حضرت را از پشت سر در بغل گرفت و میان دو کتفش را بوسید و عرض کرد: ای رسول خدا، پدر و مادرم فدایت باد امروز چه رخ داده است [ که اینگونه متأثر شده‌اید]؟ آن حضرت فرمود: فرشته وحی آمد واین آیه‌ی شریفه را بر من تلاوت کرد؛ از او پرسیدم جهنم چگونه آورده می‌شود؟ جبرئیل گفت: هفتاد هزار فرشته با هفتاد هزار ذمام او را می‌کشند و جهنم سرکشی می‌کند، به‌گونه‌ای که اگر رهایش کنند همه اهل محشر را می‌سوزاند. من متوجه جهنم می‌شوم و جهنم می‌گوید: ای محمد، مرا با تو کاری نیست؛ زیرا خدا گوشت تورا بر من حرام کرده است. پس کسی در صحرای محشر نمی‌ماند مگر آنکه می‌گوید [ خداوندا نجات ده] خودم را، خودم را، و من می‌گویم امتم را، امتم را. 🌱آری پیامبر این‌چنین در محشر با ندای امتی امتی، دست از محبت نسبت به امت خود بر نمی‌دارند و برای امت‌شان طلب مغفرت می‌کنند. ✍🏻#زهرا_ابراهیمی 🗒️@HamQalam

🔻زنان قهرمانان بی‌نام و نشان 🔸️دفاع مقدس عرصه‌ای بود برای ظهور و بروز اسطوره‌های تاریخی، به گونه‌ای که زن ایرانی هویت و شخصیت مستقل خویش را در عرصه‌ی مجاهدت‌های صبر و شهامت و استقامت به رخ جهان کشاند و تعریف غرب و شرق از زن را دستخوش تغییر کرد و الگوی جدیدی را به جهان معرفی کرد. 🔸️اگرچه امروزه برخی از زنان با بی‌توجهی به آموزه‌های اسلام، خود را از مقام زن بودن تنزل داده و تسلیم ستم‌های مدرن شده‌اند، اما الگو بودن زنان مجاهد دفاع مقدس جزو واقعیت‌های زنانه انکارناپذیر و افتخارآمیز جامعه ماست. 🔸️باید بشارت داد هم به آن زن مسلمان و ایرانی که آن روز در مقام دفاع توانست سرباز دشمن را اسیر کند و هم به زنان پاک و عفیفی که امروز با حضور خویش در عرصه‌های گوناگون به دفاعی مقدس مشغولند. آری باید به آنان و به اینان مژده داد: «فاستبشروا ببیعکم الّذی بایعتم به»؛ «بشارت باد به شما، با این معامله‌ای که با خدا کردید». ✍🏻#زهرا_ابراهیمی 🗒️@HamQalam

🔺️در نقد محمد سروش محلاتی ✍🏻#زهرا_ابراهیمی با #هم_قلم باشید👇 🗒️@HamQalam

🔺️#نقد اباحه‌گری ثمره‌ی تحلیل‌های ناقص 🔴بارها در رابطه با تحلیل‌های ناقص و تک بُعدی آسیب‌شناسی شده و خطر این‌گونه تحلیل‌ها مورد تذکر قرار گرفته است؛ اما همچنان برخی از افراد اصرار دارند نگاه ناقص خویش را به جریان‌های مختلف تعمیم داده و نتیجه‌گیری‌های سطحی کنند. جناب محمد سروش محلاتی با اشاره به جملاتی از شهید مطهری موضوع امربه‌معروف و نهی‌از‌منکر در اجتماع را به چالش کشیده و معتقد است امر و نهی‌های جاهلانه آسیبی به مراتب بیشتر از امر‌ونهی نکردن در پی دارد. او با تکیه بر کلام شهید مطهری، تأکید می‌کند که منکرات زیادی به واسطه‌ی همین امرونهی‌های ناصواب در اجتماع شکل گرفته که باید از آن اجتناب نمود. در نهایت او نتیجه می‌گیرد که وقتی روشِ درست این فریضه را نمی‌دانیم بهتر است انجامش ندهیم تا خسارت کمتری به دین و اخلاق وارد سازیم. 🔴ظاهر این کلام، بسیار منطقی‌ست؛ مضافا بر این‌که ایشان از سخنان شهید مطهری برای تثبیت گفته‌های خویش نیز مدد گرفته است. جناب سروش محلاتی موضوع را به‌گونه‌ای تبیین کرده‌اند که مخاطب نهایتا به این نتیجه می‌رسد که چون روش نهی را نمی‌دانم پس بهتر است نهی نکنم! در واقع سروش خواسته یا ناخواسته نوعی سهل‌انگاری یا اباحه‌گری را به اعتقادِ مخاطب تزریق می‌کند؛ حال آن‌که بهتر بود ایشان ادامه‌ی کلام شهید مطهری را هم برای مخاطب می‌گفتند تا مخاطب تکلیفش با این فریضه روش شود. 🔴شهید مطهری اتفاقا برای دوری از این آسیب در ادامه می‌گوید: «شاید شما بگوئید ما جاهلیم ، پس امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر از ما ساقط شد! جواب شما را داده‌اند.‌قرآن می‌فرماید: «لیهلک من هلک عن‌ بینه و یحیی من حی عن بینه» نمی‌دانم، نمی‌فهمم هم عذر شد؟! خدا عقل را برای چه‌ آفریده است؟ برای اینکه بفهمی، موشکافی کنی، بروی کاوش کنی، تحقیق‌ کنی. تو باید از آن کسانی باشی که نه تنها اوضاع زمان خودت را درک‌ بکنی، بلکه باید آینده را هم بفهمی و درک بکنی». یکی از الزامات تحلیل، تبیین دقیق مفاهیم است. چیزی که در متن سروش جایش خالی بود. 🔴مطهری روش امرونهی‌های جاهلانه را نقد می‌کند؛ اما در ادامه بر اصل فریضه و انجامش تأکید می‌ورزد؛ اما سروش به تفکیکِ میانِ عملکرد جاهلانه و عمل صحیحِ امرونهی اهتمامی نمی‌ورزد. درست است که یک عالِم دینی باید با شجاعت تمام مقابلِ جاهلیت و افراط‌گرایی بایستد؛ اما همین عالِم دینی باید رسالتش را با تشویق مردم به انجامِ صحیحِ فرائض به اتمام رساند و کلامِ آخر این‌که نقد و آسیب‌شناسی روش‌ها، نباید منجر به این شود که اصول و مبانی در سایه قرار گیرند. ✍🏻#زهرا_ابراهیمی| کارشناس اخلاق و تربیت با #هم_قلم باشید👇 🗒️@HamQalam

⁉️اسلام رحمانی؛ محبت یا سازش؟! 🔴اسلام رحمانی از آن واژه‌های جذابی است که مفهومی دوپهلو دارد؛ لذا به وقت به‌کارگیری این واژه باید مفهوم آن را دقیق و عمیق تبیین کرد تا شائبه‌ای ایجاد نگردد. برخی اسلام رحمانی را به‌معنای محبتِ تام به تمام موجوداتِ عالم دانسته‌ و معتقدند اسلام چیزی جز رحمت نیست. این گروه حقِ هیچ نوع خشونتی را به رسمیت نمی‌شناسند. آنچه این افراد نسبت به آن دقت ندارند این است که نگاه اسلام، محبت‌ورزیدن به تمامی موجودات عالَم است اما به یک شرط؛ آن‌هم این‌که دشمنی در میان نباشد که اگر باشد محبت موضوعیتی ندارد. 🔴قرآن می‌فرماید: «لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ» «خدا شما را از نیکی کردن و عدالت نسبت به کسانی که درکار دین با شما نجنگیدند و شما را از دیارتان بیرون نکردند باز نمی دارد؛ زیرا خدا عدالت پیشگان را دوست دارد». در جای دیگر هم موضوع عدم سازش و نرمی با دشمنان را مطرح کرده و می‌فرماید: «أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُمْ بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ۚ أَتَخْشَوْنَهُمْ ۚ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» «چرا و برای چه نمی جنگید؟ آن هم با گروهی که پیمان های خود را شکستند، و عزمشان را بر بیرون کردن پیامبر از وطنش جزم کردند و هم آنان بودند که نخستین بار با شما جنگیدند، آیا از آنان می ترسید؟! در صورتی که اگر مؤمن هستید، خدا سزاوارتر است که از او بترسید». 🔴محمدعلی ایازی به تازگی یادداشتی نوشته و اسلام رحمانی را خوانشی نواندیشانه از اسلام معرفی کرده است. ایشان نظریه‌ی اسلام رحمانی را پاسخی در برابر تفسیرهای خشونت‌آمیز از اسلام دانسته‌اند. خوانش نواندیشانه از اسلام به خودی خود مذموم نیست به شرطی که با مبانی اسلامی در تضاد نباشد. چنانچه تفسیر اسلام رحمانی به سازش و نرمی با دشمن بیانجامد جز یک انحراف نیست.تکرار رحمانیت خدا در قرآن نباید توجیهی برای نادیده‌گرفتن منتقم بودن خدا شود.اعتقاد به اسلام رحمانی نباید به سازش با دشمن ختم شود و اصول مبارزه و مقاومت در برابر دشمن را نادیده بگیرد. 🔴اسلام دین جامع و کامل است و توجه صرف به یک بعد منجر به بی‌توجهی به سایر ابعاد می‌گردد. اسلام ترکیبی از رحمت و عدالت است. تفاسیر سطحی و ناقص از اسلام چه در جهت رحمانیت مطلق و چه در جهت خشونت مطلق هر دو مردود است. اسلام دین مبارزه با ظلم است. هر دیدگاهی که این بعد را زیرسوال ببرد مورد تأیید دین نیست. پس اگر مقصود از اسلام رحمانی، ندیدنِ بدی‌ها و دشمنی‌های دشمن است این تفکر نوعی انحراف است و روی دیگر سکه‌ی لیبرالیسم! 📌آقای ایازی منظورتان از اسلامِ رحمانی کدام اسلام است؟! اسلامِ مهربان با مظلوم یا اسلامِ مهربان با ظالم؟! ✍🏻#زهرا_ابراهیمی|استاد حوزه و کارشناس اخلاق و تربیت با #هم_قلم باشید👇 🗒️@HamQalam

به شنیدن مزخرفات عادت نکنیم ⭕مهراب صادق‌نیا در یک یادداشتی تحت عنوان "مزه‌پرانی سیاسی" قانون عفاف و حجاب را نوعی لودگی و مزه‌پرانی سیاسی دانسته و چنین معتقد است که عرصه‌ی سیاست و تصمیم‌گیری در مورد قانون حجاب بر اساس سلیقه‌ی برخی مسئولان به رفتارهای خُنک تبدیل شده است. 📌ایشان و سایر همفکرانش تصور می‌کنند که حکومت، حجاب را صرفا یک موضوع سیاسی دانسته و به‌همین دلیل هر نوع برخورد با مساله‌ی حجاب را تعاملی سیاسی قلمداد می‌کنند؛ حال آنکه ورود مجلس به موضوع حجاب لزوما به معنی سیاسی کردن حجاب نیست. ضمن این‌که دین در همه‌ی ابعاد زندگی انسان حضور دارد و جدا دانستن دین از سیاست و مسائل اجتماعی نوعی جفا در حق دین است. به‌راستی کدام سیاست بدون دین، به عدالت و حقیقت دست یافته است؟! 💢حجاب در وهله‌ی اول موضوعی انسانی‌ و توصیه‌ای عقلانی‌ست و تاثیر آن بر فرد و اجتماع برکسی پوشیده نیست.‌ ورود مجلس به موضوع حجاب هم فارغ از نوع تصمیم‌گیری، امری کاملا مستند و در راستای حفظ منافع ایرانی_اسلامی است. مسئولان در جامعه‌ی دینی موظف به حفظ ارزش‌های اسلامی‌اند و طرح‌هایی همچون طرح نور یا عفاف و حجاب مبتنی بر همین مسئولیت دنبال می‌گردد. البته نباید از نظر دور داشت که اگرچه اصل طرح مورد تأیید است؛ اما جزئیات آن باید مورد توجه قرار گیرد تا نتیجه‌ی معکوس ندهد. 📌نقد صادق‌نیا به‌گونه‌ای بیان می‌شود گو اینکه هرنوع تصمیم‌گیری دولت برای حجاب را مخالف مصلحت می‌داند؛ این نوع تبیین، اصل حجاب و اصل وظیفه‌ی حکومت در قبال ارزش‌های دینی را زیر سوال می‌برد. جناب صادق‌نیا، تصمیم‌گیری برای یک فریضه‌ی دینی را نوعی مزه‌پرانی سیاسی می‌داند و‌ معتقد است مجلس برای خودنمایی و پوشاندن ضعف‌های خود به چنین روش‌هایی رو می‌آورد. از جناب‌شان درخواست دارم پیشنهاد خود مبنی بر رفع معضل حجاب را ارائه دهند. اگر مجلس اقدام کند می‌شود خودنمایی؟ اگر مردم اقدام کنند می‌شود تجاوز به حریم دیگران؟ اگر حوزه ورود کند می‌شود دخالت در امر سیاسی؟ اگر مردم ملزم به رعایت قانون حجاب شوند و جریمه پرداخت کنند می‌شود زورگویی‌ و اجبار در دین؟ ♨️صادق‌نیا اولویت را چیزی غیر از حجاب می‌داند و‌ می‌گوید اولویت کشور و صحنه‌ی سیاست نباید بر اساس سلیقه‌ی افراد تعیین شود. دقیقا موضوع همین است که این‌گروه اولویت را به حجاب نمی‌دهند. در نگاه ایشان هر چیزی می‌تواند اولویت باشد اما دستور خدا و قرآن برای حضرات اولویت نیست! آقای دکتر! چه کسی اولویت را تعیین می‌کند؟ جز قرآن و اهل‌البیت؟ آیا ارزشی چون حجاب نباید اولویت مجلس باشد؟ آنقدر گفتید حجاب اولویت نیست که بی‌حجابی انتخاب جوانان شد. شما تلاش در جهت قانونی‌کردن حجاب را رفتاری سطحی و بی‌محتوا شبیه جوک‌هایی که همکلاسی‌تان سر کلاس زبان می‌گوید تلقی می‌کنید؟! از نظر شما رفتار با محتوا چه رفتاری‌ست؟ چه چیزی را تصویب کنند تا امثال شما بپسندند؟!با چه روشی می‌خواهید مقابل تهدیدات فرهنگی بی‌حجابی بایستید؟ ⁉️آقای صادق‌نیا، شما را ارجاع می‌دهم به یادداشت قبلی‌تان! همان که عنوانش بود: "به شنیدن مزخرفات عادت نکنیم" شما گفته بودید نباید خودمان را به شنیدن حرف‌های مزخرف و بی‌ارزش عادت دهیم. آدم مزخرف‌گو درکی از واقعیت جامعه ندارد و تصور می‌کند حرف‌هایش حقیقت دارد! راست می‌گویید ما نباید خود را به شنیدن مزخرفات عادت دهیم. اصلا فلسفه‌ی نقد کردن ما همین است که به مزخرف شنیدن عادت نکنیم! ✍🏻#زهرا_ابراهیمی با #هم_قلم باشید👇 🗒️@HamQalam

کنش‌های سیاسی مبلغان 🔴تاکید بر تبلیغ صحیح و موثر و آسیب‌شناسی امر تبلیغ و موضوع ارتباط مبلغان با مردم بسیار ضرورت دارد؛ اما در این آسیب‌شناسی باید حواسمان جمع باشد که دچار انحراف از مسیر اصلی نشویم. به عنوان مثال آقای دکتر مهراب صادق‌نیا خواسته‌اند موضوع تبلیغ را آسیب‌شناسی کنند اما در دام نگاه تک بُعدی به مسئله‌ی تبلیغ گرفتار شده‌اند. 🔴آقای صادق‌نیا! مگر نه این‌که تبلیغ دینی باید بر اساس اصول و مبانی دینی انجام گیرد؛ پس چرا شما ورود مبلغان به عرصه‌ی سیاسی اجتماع را آسیب می‌دانید؟! مگر مسائل سیاسی و دینی در نگاه اسلام قابل تفکیک‌اند؟ موضوع بعدی که آقای صادق‌نیا به آن دقت نکرده‌اند این است که تصور کرده‌اند طلاب و مبلغان از دنیای دیگری فارغ از چالش‌های اقتصادی و سیاسی و اجتماعی وارد دنیای تبلیغ شده‌اند غافل از اینکه مبلغان نیز از متن همین اجتماع و از بین همین مردم به تبلیغ دین می‌پردازند بنابراین نسبت به مشکلات مردم بیگانه نیستند. 🔴صادق نیا هر نوع کنش سیاسی از جانب یک مبلغ را برای امر تبلیغ آسیب تصور کرده‌ است؛ حال آنکه باید بین کنش‌ها و رفتارهای سیاسی و اهداف و اغراض سیاسی تفاوت قائل شویم. هر آنچه برچسب سیاسی بودن دارد لزوماً امر مذمومی نیست؛ به عنوان مثال یک مبلغ در امر تبلیغ از نظام جمهوری اسلامی و مسئله‌ی ولایت فقیه دفاع می‌کند حال آنکه این مسئله یک امر کاملاً سیاسی‌ست و منطبق بر مبانی دینی. دعوت مردم به صبر و تلاش برای بصیرت‌افزایی توسط مبلغان به معنی توجیه شرایط نامناسب اقتصادی و اجتماعی نیست؛ این امر نیز از نگاه صادق‌نیا مغفول مانده است. 📌از جمله وظایف مبلغان تبیین و روشنگری در مسائل سیاسی و اجتماعی در جامعه است. حذف ورود مبلغان به مسائل سیاسی در امر تبلیغ، مساوی‌ست با حذف بخش مهمی از رسالت طلبگی. یکی دیگر از حرف‌های غیر اصولی صادق‌نیا این است که لزومی ندارد همگان وارد عرصه‌ی تبلیغ شوند حال آن‌که ماهیت طلبگی به تبلیغ گره خورده است و تبلیغ را می‌توان ذاتی طلبه بودن دانست. ♨️چیزی که صادق‌نیا از آن صحبت می‌کند تبلیغ با ماهیت دفاع از دین است در حالی که روی دیگر سکه‌ی تبلیغ، بحث رویکرد تهاجمی نسبت به مواضع دشمن است. یعنی یک طلبه نباید صرفا وظیفه‌اش بودن در جایگاه دفاعی باشد بلکه حضور در پست تهاجمی نیز از ضروریات است. ✍🏻#زهرا_ابراهیمی با #هم_قلم باشید👇 🗒️@HamQalam

🔺️اعتکاف و تأثیر معنوی آن بر نسل زد ✍️استاد#زهرا_ابراهیمی|کارشناس اخلاق و تربیت #کلیپ #تولیدی با #هم_قلم باشید👇 🗒️@HamQalam

هیچِ خمینی؛ تفسیر یک پاسخ تاریخی 🔻حبیب‌الله عسکراولادی در کتاب خاطرات ناب خود می‌نویسد: «یک خبرنگار که شاید آمریکایی بود، پرسید: شما به عنوان مقتدرترین انسان در حال وارد شدن به ایران هستید، لطفاً بگویید چه احساسی دارید؟ امام فرمودند: هیچ. این خبرنگار خیال کرد که یا حرفش را نتوانسته است برساند یا بد ترجمه کرده و یا امام متوجه نشده‌اند سؤالش چه بوده، برای همین مجدداً پرسید: شما در طول تاریخ ایران به عنوان مقتدرترین انسان در حال وارد شدن به ایران هستید، از این ورود مقتدرانه چه احساسی دارید؟ وقتی که ترجمه کردند امام فرمودند: هیچی» 🔺️این بخش از خاطرات را در رابطه با ورود حضرت امام خمینی به ایران همه می‌دانند و تعریفش می‌کنند. عده‌ای هم همین را بهانه می‌کنند‌ و این‌گونه القا می‌کنند که این کلمه‌ی هیچِ امام نشان می‌دهد که او نسبت به مردم و ایران بی‌تفاوت بوده و هیچ‌ چیز حقیقتا برایش اهمیتی نداشته است. 🔴 برای پاسخ به این شبهه فقط کافی‌ست یک خط دیگر از همان کتاب و بیان خاطرات انقلاب را بخوانیم. در ادامه‌ی همان "هیچ" آمده است: و آهسته ادامه دادند «الا ان اقیم حقا و ابطل باطلاً»؛ مگر اینکه حقی را استوار کنم و باطل را سرنگون سازم.» این همان جمله‌ی طلایی حضرت امام است که دیگران بیانش نمی‌کنند و با تمرکز بر واژه‌ی "هیچ" ایشان را انسانی بی‌احساس معرفی می‌کنند. به‌فرض که حتی این جمله هم بعد از آن هیچ نباشد، هیچِ خمینی را هیچِ احساسی تلقی کردن خطاست. 🔴 با نظر به شخصیت امام و روح بلند‌ و الهی ایشان ملتفت می‌شویم که خمینی مردِ خدا بود و جز رضای خدا برایش اهمیتی نداشت. این "هیچ" را می‌توان نادیده گرفتن نفس در برابر اراده‌ی الهی معنا کرد. یعنی آنچه برای او اولویت دارد نه احساسات شخصی بلکه مسئولیت‌های الهی‌ست. یعنی هرچه هست اوست‌. کلام امام اوج توکل ایشان را به خدا نشان می‌دهد. امام به لطف و تدبیر الهی یقین داشت و به هیچ‌ چیز جز خدا نمی‌اندیشید. 🔴 ردّ پای بهره بردن امام از منطق و عقلانیت به جای احساس و هیجان را در جای‌جای این انقلاب می‌بینیم. اینکه توقع داشته باشیم امام به‌جای کلامِ مبتنی بر تفکر به بیانِ احساسِ شخصی بپردازند خطاست! اگر قرار بود هیچِ امام را به معنی پشت کردن به مردم بدانیم دلیلی برای تلاش ایشان در تشکیل حکومت اسلامی وجود نداشت. هیچِ امام نشانه‌ای است مبنی بر اینکه ایشان تحت‌تأثیر جوّ و هیجان قرار نمی‌گیرند و ره عقل می‌پیمایند. 🔴 امام رهبر یک جامعه بودند و هدایت یک امت را برعهده داشتند. آنچه از ابتدای امر توانسته بود در هدایت‌گری این انقلاب موثر باشد توانایی امام در مدیریت بحران‌ها و‌چالش‌ها و حفظ آرامش در شرایط سخت بود. کاری که دیگران در آن شرایط حساس از آن عاجز بودند. برای نگاه استراتژیک امام در لحظاتی که تصمیمات حیاتی جهان اسلام بر دوش ایشان است هیچ چیز جز اسلام معنا ندارد. ✍️استاد#زهرا_ابراهیمی با #هم_قلم باشید👇 🗒️@HamQalam