اگر بلایی سر جسم آدم بیاید تکلیف آدم با خودش روشن است. درد را حس می‌کند و درمانش را پی می‌گیرد. اما خدا نکند روح آدم بیمار شود. بیماری روح نه بغض است که شکسته شود. نه اشک است که سرازیر شود. نه فریاد است که زده شود. نه گله و شکایت است که گفته شود. بیماری روح حتی کلمه هم نیست که نوشته شود.بیماری روح خوره است که می‌افتد به جانت. اضطراب است که گلوی احساست را می‌فشارد. بیماری روح، غم است که بر جانت می‌نشیند. سایه‌ است که دنبالت می‌آید. همان که قرار را از وجودت می‌بَرد. انگار نوعی تشنگی که با آب هم سیراب نمی‌شود. یا نوعی خستگی که با استراحت هم درمان نمی‌شود. روحی که بیمار است، دلش جایی بند نیست.سرگردان است.گاهی می‌رود و گاه باز می‌گردد. انگار کن که در حال احتضار است.میان زمین و آسمان. بین دنیا و برزخ. اگر بلایی سر جسم آدم بیاید تکلیف آدم با خودش روشن است اما خدا نکند که روح، بیمار شود و گناه، روح آدم را بیمار می‌کند. #روز_نوشت #روح_بیمار #گناه https://eitaa.com/roznevesht

زایمان‌های لاکچری ۹۹/۹/۹ در پایتخت! موضوع فقط چند‌ بادکنک نیست؛ بلکه هزینه‌ی دیزاین اتاق و پذیرایی و پزشک اختصاصی برای هر شب حداقل ۸۰ میلیون برآورد می‌شود.این‌جاست که می‌گوییم: اعوذ بالله از این همه حماقت... پی‌نوشت: به‌زودی در موردش خواهم نوشت. به شرط بقای عمر #روز_نوشت #جاهلیت_مدرن #شکاف_طبقاتی https://eitaa.com/roznevesht

کیلیپ را دیدید؟ دنبال دلیلش نگردید! دلیلش قطعاً در خودمان است و نه در دیگران. سالهاست که دچار خوداغفالی شده‌ایم؛ اما گویا جرئت ابرازش را نداریم؛ بهتر است نهراسیم و اقرار کنیم که ما در حال تجربه‌ی نوعی استحاله شدن هستیم. انسان درد‌آشنای دیروز، که در جریان جنگ و انقلاب همواره مهربانی‌اش را ثابت کرده بود، امروز خود را در قفس مادی‌گرایی محبوس کرده است. با ارزیابی رفتارهای خودمان می‌فهمیم که ما دیر زمانیست از پهنه‌ی انسانیت فاصله گرفته‌ایم. آری، ما دچار خود‌تبعیدی شده‌ایم. خودمان، خودمان را از سرزمین انسانیت تبعید نموده‌ایم و حالا می‌خواهیم این حجم انبوه بی‌تفاوتی را تحلیل کنیم. موضوع بر سر چند بادکنک و یا تزیین یک اتاق نیست؛ و موضوع حتی بر سر قضاوت در رابطه با پول حلال و حرام دیگران هم نیست؛ بلکه بحث بر سر این است که اگرچه فرزند برای والدین عزیز است و اگر چه والدین پول‌شان هم حلال و طیب و طاهر بوده است؛ اما این حجم از توجه به ظواهر، ریشه در تنزل اخلاقیات در متن خانواده‌ دارد؛ ضمن اینکه تلاش در جهت رند کردن روز تولد ولو اینکه پزشک هم موافق نباشد تلاشی نابخردانه است. زهد که بماند، اما این حجم از ولخرجی در جامعه‌ای که فقر بیداد می‌‌کند به نوعی، فاصله گرفتن از روحیه‌ی قناعت و سرسپردن به اسراف است و این امر، نشانه‌ی خوبی نیست. 🖊زهرا ابراهیمی #روز_نوشت #معضلات_اجتماعی #نیاز_های_کاذب #نیاز_های_حقیقی #تبعیض #فاصله_طبقاتی https://eitaa.com/roznevesht

در روایت آمده است: اهل هر آبادى كه شب را بگذرانند و در ميان ايشان گرسنه‏‌اى باشد، روز قيامت خداوند به آنان نظر (رحمت) نمى‏‌افكند. درد‌نوشت: چقدر ما شبیه اهل این آبادی هستیم. نکند ما را می‌گویند؟! #روز_نوشت #درد_نوشت #حدیث #همسایه_گرسنه #خبرت_هست_که_بی_روی_تو_آرامم_نیست https://eitaa.com/roznevesht

کاش آدم می‌تونست با چشم‌های بسته راه بره تا مجبور نباشه این حجم از بی‌عدالتی را ببینه. خدایا هوای شهر، هوای معصیته و هوای حوصله‌ی ما هم ابری. خودت برسون آفتاب عالمتاب را..... #روز_نوشت #غم_نوشت #مستاصل #دنیای_بی_امام #می‌دانم_ادبیات_نوشتاری_ارجح_است #زبان_دل_پیرو_هیچ_ادبیاتی_نیست https://eitaa.com/roznevesht

🌸 معلولیت موجب نقص کمال نیست/ دیدگاه سالم‌سالاری جامعه تصحیح شود 🔹 خانم ابراهیمی، کارشناس اخلاق و تربیت و مبلغ تخصصی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان تبیین کرد: 📝 مرسلات: dte.bz/91mo 📝 جوان آنلاین: dte.bz/91jo 📝 باشگاه خبرنگاران: dte.bz/91yj 📝 خبرگزاری مهر: dte.bz/91me 📝 خبرگزاری حوزه: dte.bz/91hw 📝 خبرگزاری شبستان: dte.bz/91sh 📝 خبرگزاری موج: dte.bz/91mj 🇮🇷 دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان 🌐 @Morsalat_ir

خدایا خودت کمک کن؛ یا نه اصلا خودت سندی جور کن؛ تا قلب‌هایمان را از حبس بی‌مِهری آزاد کنیم. #روز_نوشت #خدای_مهربان_من #خدایا_پناهم_باش #قلب_های_محبوس https://eitaa.com/roznevesht

⚡️اگر دوست داشتید این‌جا بخوانیدش: https://hawzahnews.com/x9VQz

چی از این سخت‌تر که: در بحر زاده‌ایم و به خشکی فتاده‌ایم #روز_نوشت #غم_نوشت #میدانم_عکس_با_متن_هماهنگ_نیست https://eitaa.com/roznevesht

قبلا نوشته‌ بودم آدم‌ها دو‌گونه زیست دارند: یکی زیست بیرونی و دیگری زیست درونی. زیست درونی ما پُر است از آنچه می‌خواهیم باشیم و نیستیم. کلمات زیر انگار زیست درونی مرا توصیف می‌کند. با تیشه ی خیال تراشیده ام تـو را در هر بتی ڪه ساخته ام دیده ام تــو را #روز_نوشت #زیست_درونی #انتظار #مومن_امیدوار_است #مومن_منتظر_است #دوران_غیبت #قیصر_امین_پور https://eitaa.com/roznevesht

موقع مرگ، روح آدم با آن همه دلبستگی، جسم آدم را ترک می‌کند. روحی که سال‌ها با جسم عجین بوده است، اصلا یکی بوده است. دلبستگی‌ها و وابستگی‌ها ماندگار نیستند. باید دل کندن را یاد بگیریم. شاید سکرات موت همان تلاش برای همین دل‌کندن‌هاست. اعوذبالله از وحشت جان دادن... #روز_نوشت #بی_وقت_نوشت #یاد_مرگ #سکرات_موت https://eitaa.com/roznevesht

امان از جمعه‌ای که صبحش مثل غروبش باشد. همان‌قدر دلگیر، همان‌قدر پُر‌آشوب...

به وقت دلتنگی... گفته بودند که عاشق بشوی می‌میری! اولین تجربه‌ام بود چه می‌دانستم... #روز_نوشت #جمعه‌_ها #کلهم_نور_واحد #پناه_به_روضه_از_دنیای_بی_امام #شاعر_شعر_را_نمیشناسم https://eitaa.com/roznevesht

تمام برگ‌های پاییز را هم به پایمان ریختی؛ اما باز اهل گناهیم... #بی_هشتگ https://eitaa.com/roznevesht

مبهوتم. فقط نگاه می‌کنم. به آنچه هست. به آنچه نیست. به چیزهایی که باید باشند. مبهوتم. فقط نگاه می‌کنم. به جهان. به آدم‌هایش. به آن‌ها که می‌روند. به آن‌ها که باید بمانند. مبهوتم. فقط نگاه می‌کنم. به آنچه برایم رقم زدی و به آنچه برایم نمی‌خواهی. مبهوتم؛ اما به قول آنکه می‌گفت: ندانم کجا می‌کشانی‌ مرا ندانم کجا ... لیک دانم یقین، کزین تنگنا می‌رهانی مرا ... تنها چیزی که در اوج بُهت می‌فهمم این است که رهایم نمی‌کنی..... #روز_نوشت #خدای_مهربان_من #خدایا_خیلی_دوستتان_دارم #امید #شفیعی_کدکنی https://eitaa.com/roznevesht

یه سوال دارم از اون دسته آدم‌هایی که هرکاری دلشون میخواد انجام میدن و بعدش میگن دست خودم نبود!!! میشه بفرمایید دقیقا دست کیه. مومن اهل اراده است. نمیشه هی خطا کرد و هی توجیه. #روز_نوشت #رها_نویسی #رها_نویسی_دوری_از_ادب_نیست #رها_نویسی_یعنی_ادبیات_گفتاری #همان_زبان_حال #مومن_اراده‌اش_بالاست https://eitaa.com/roznevesht

من امشب داشتم به فضای مجازی فکر می‌کردم. به اینکه چرا اینقدر آدم‌ها خودشان را درگیر این فضا کرده‌اند؟! به نظر می‌رسد این فضا برای عده‌ای از افراد، حکم پناهگاه را دارد. مثل پناهگاه‌هایی که زمان جنگ به محض شنیدن آژیر خطر باید به آن پناه می‌بردیم. شاید آژیر خطری در فضای حقیقی به صدا در می‌آید و آدم‌ها برای در امان ماندن از بمباران‌های محیطی به فضای مجازی پناهنده می‌شوند. آری، لذت درآمیختن با فضای مجازی برای فرار از تنهایی حقیقی. من فکر می‌کنم تکنولوژی امروز دقیقا غربت انسان را نشانه گرفته است. انگار خوب فهمیده که آدم در این دنیا به طرزعجیبی، غریب است و غربت را تجربه می‌کند؛ او حالا برای پُر کردن حفره‌های غربت، حضور در اینترنت را پیشنهاد می‌دهد. یکی از نیازهای فطری و اساسی انسان رجوع به خویشتن است. خوداندیشی، خلوت با خود و هجی کردن خوبی‌ها و بدی‌ها برای خویشتن. پس انسان به خلوت با خود نیازمند است و در این خلوت می‌تواند خود را قضاوت، توبیخ و تادیب نماید. زمان خلوت با خویشتن موقعی فرا می‌رسد که انسان دارای هیجانات غالب است. شادی، غم، نگرانی، امید، انگیزه و ...می‌تواند تعیین کننده‌ی زمان خلوت باشند. انسان امروزی به محض این‌که احساس کرد شرایط، او را به سمت زمان خلوت سوق می‌دهد، سریعا دست و پایش را گم می‌کند چون می‌داند در خلوت خویش باید حساب پس بدهد. پس باید تا می‌تواند یا زمان خلوت را فراهم نکند و یا اگر احساس کرد که دارد به زمان خلوت نزدیک می‌شود از دستش فرار کند و حالا چه مکانی بهتر از فضای مجازی. فضایی که تا دلت بخواهد جذابیت‌های بصری و شنیداری دارد و حال ظاهری آدم را خوش می‌کند و او را از آن خلوت اجباری دور می‌کند. آدم امروزی از خلوت کردن با خودش می‌ترسد و جرئت مواجه با خود را ندارد. حالا او می‌خواهد کاری کند که این خلوت اتفاق نیافتد. او حتی حاضر می‌شود در این فضا از خود حقیقی‌اش فاصله بگیرد و بشود یک آدم دیگر. یک ماکتی از خودش. اما در عوض تنها نباشد. او می‌خواهد خودش نباشد؛ پس دیگران را اسوه و الگو قرار می‌دهد تا از خودِ خودش فاصله بگیرد. هرچیزی که بتواند آدم را از آن خلوت و از آن حساب‌پس‌دادن به خود دور کند برای او ارزشمند می‌شود ولو این‌که بی‌ارزش‌ترین امر هم باشد. او از تنهایی به سردرگمی پناه می‌آورد. چیزهایی را می‌خواهد که در اصل نمی‌خواهد. دنبال اموری می‌دَود که قبولشان ندارد.او می‌خواهد در خودش حل نشود اما با دست خودش در غربت، حل می‌‌شود. من می‌گویم باید مرزهای تنهایی‌مان را به رسمیت بشناسیم و به خود، اجازه‌ی خلوت با خویشتن را بدهیم. #روز_نوشت #خلوت #فضای_مجازی #نیاز_به_تنهایی https://eitaa.com/roznevesht

خدای مهربان... بی‌زحمت ما را دریابید. دنیا تا جایی که زورش می‌رسد در حال شکستن استخوان‌های ماست. دورتان بگردم... خودتان که عالمِید و حکیم. می‌دانید که چه می‌گویم. غمی به وسعت جهان خلقت‌تان در قلب‌های ما رخنه کرده و جهان، همچون حیوان افسارگسیخته خودش را به در و دیوار می‌زند. دورتان بگردم... امام ما را به جهان ببخشید و ما را از این همه مصیبت برهانید؛ قول می‌دهیم یک عمر بندگی‌تان را کنیم. خدایِ جان... اشک‌ها خشک شدند، زبان‌ها در کام ماندند، نفس‌ها در سینه حبس شدند و ما چو بید بر سر ایمان خویش می‌لرزیم؛ کمک‌مان کنید این یک‌ذره اعتقاد را سالم به دست صاحب‌مان برسانیم. شما که پروردگار جهانید... خودتان بهتر از ما می‌دانید که بشر چقدر بیراهه می‌رود؛ به ما رحم کنید و ما را به راه بیاورید. شما که غنی مطلقید... چیزی از دارایی‌تان کم نمی‌شود؛ پس از رزق بابرکت‌تان به آنها که چشم‌انتظار یک لقمه نانند، نوایی برسانید. ببخشید ما یادمان نرفته که شما خدایید و ما بنده؛ یک‌وقت خدایی‌ناکرده جسارت نکرده باشیم؛ ما قصد تعیین تکلیف برای واجب‌الوجود مقدس را نداریم؛ فقط بنده‌ایم‌ و تحمل‌مان کم. اجازه دهید گاهی برای‌تان بنویسیم تا کمی سبک شویم. پروردگار مهربان... ما که از بس از عدالت حرف زدیم دهانمان خشک شد، خودتان ظالمان را تنبیه کنید و کار ما را آسان. خدایا... کودکان‌کار و زنان سرپرست‌خانوار را هم یادتان نرود. می‌دانم که یادتان هست. شما عزیز ما هستید و ما جز شما کسی را نداریم ما را به بزرگواری خودتان ببخشید. راستی کرونا را هم نگفتم، این یکی را دیگر کلا نابودش کنید. #نامه_ای_به_خدا @roznevesht

#امام_رضا #دلتنگ_زیارت https://eitaa.com/roznevesht

مثل آن شیشه که در همهمه‌ی باد شکست، ناگهان باز دلم یاد تو افتاد شکست... #حاج_قاسم https://eitaa.com/roznevesht

پاییز، روزهایش کوتاه است اما جمعه‌هایش انگار نه... هرچه غم دنیای بی‌امام از ابتدای هفته در دلمان جمع می‌شود، جمعه‌ها تبدیل می‌شود به بغض و در گلوی‌مان می‌ماند؛ تبدیل می‌شود به بی‌حوصلگی و دمار از روزگارمان در می‌آورد؛ تبدیل می‌شود به حسرت و آه از وجودمان برمی‌خیزد؛ تبدیل می‌شود به اشک و گوشه‌ی چشم‌های‌مان خشک می‌شود؛ تبدیل می‌شود به سکوت و پشت سد لبها‌ی‌مان جمع می‌شود؛ تبدیل می‌شود به بُهت و از پسِ نگاه‌مان خیره می‌شود؛ تبدیل می‌شود به فکر و دست از سرمان بر‌نمی‌دارد؛ پاییز، روزهایش کوتاه است اما جمعه‌هایش انگار نه... #روز_نوشت #دنیای_بی_امام #جمعه‌_ها #السلام_علیک_یا_صاحب_الزمان https://eitaa.com/roznevesht

وَالْحَمْدُ للهِِ الَّذي تَحَبَّبَ اِلَي وَهُوَ غَنِي عَنّي  و ستايش خدايی را كه با من دوستی كند در صورتی كه از من بی‌نياز است. کدام یک از ما به این نوع محبت ورزیدن اقتدا کرده‌ایم؟ جنس محبت‌های ما از جنس طمع و چشمداشت است؛ اما محبت پروردگار بی‌‌هیچ چشمداشتی نصیب انسان می‌شود. #روز_نوشت #خدای_مهربان_من #دعای_ابوحمزه https://eitaa.com/roznevesht