✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ایمان به غیب‏ 🔹«الَّذینَ یؤْمِنونَ بِالْغَیبِ وَ یقیمونَ الصَّلوةَ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ ینْفِقونَ‏». [بقره، ۳] در عرف ما این‏طور معروف است که به بعضی از افراد می‌گوییم #مؤمن. می‌گوییم فلان کس مرد مؤمنی است. مقصود این است که مرد عابد و متعبدی است؛ یعنی واجباتش را انجام می‌دهد، مستحبات را هم زیاد انجام می‌دهد، زیارت می‌رود، نافله می‌خواند، ذکر زیاد می‌گوید. اما درباره فرد دیگری که دارای این مشخصات نیست، می‌گوییم فلان کس آدم مؤمنی یا آدم مقدس مآبی نیست. این اصطلاح عرف است، ولی یک اصطلاح هم قرآن دارد. #قرآن به بعضی از مردم می‌گوید مؤمن و به‏ بعضی دیگر می‌گوید کافر و غیرمؤمن. #مؤمن در اصطلاح #قرآن یعنی چه؟ یعنی #صاحب_ایمان. غیرمؤمن یعنی کسی که فاقد ایمان است. ایمان یعنی چه؟ از خود ایمان شروع کنیم؟. ایمان مربوط به دل، قلب و اعتقاد است و این، نصّ قرآن مجید است. 🔹عده‌ای از اعراب بادیه‌نشین آمدند خدمت پیغمبر اکرم (ص) و گفتند: «امَنّا یا رَسولَ الله» ما ایمان آوردیم. آیه قرآن نازل شد: «قالَتِ الْاعْرابُ امَنّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنوا وَ لکنْ قولوا اسْلَمْنا وَ لَمّا یدْخُلِ الْایمانُ فی قُلوبِکمْ‏» [حجرات، ۱۴] یعنی گروهی از اعراب بادیه نشین آمدند نزد تو (پیغمبر) و گفتند ما ایمان آوردیم. به آنها بگو: شما نگویید ما ایمان آوردیم، بگویید ما اسلام آوردیم. (اسلام آوردن یعنی شهادتین را به زبان آوردن، ولی ایمان مربوط به دل و قلب است، مربوط به اعتقاد باطن است) هنوز #ایمان در دل شما مردم نفوذ نکرده است. از این آیه می‌فهمیم که #ایمان واقعیت و حقیقتی است مربوط به #روح_انسان نه مربوط به بدن انسان، نه مربوط به پیشانی انسان که آثار سجده داشته باشد یا نداشته باشد، و نه مربوط به زبان انسان که متذکر خدا باشد یا نباشد، 🔹بلکه به ریشه این امور - که عبارت است از یک حالت قلبی و فکری و اعتقادی - مربوط است. شما می‌پرسید: ایمان به چه؟ بگویم به خدا؟ بگویم ایمان به صفات خداوند؟ بگویم ایمان به رسالت پیغمبر و نزول وحی بر او؟ بگویم ایمان به اینکه معادی هست؟ بله، همه اینها درست است، ولی خود #قرآن تمام اینها را در یک کلمه جمع کرده است که من فقط می‌خواهم آن را توضیح بدهم. آن کلمه کلمه‌ای است که در اولین آیه سوره بقره به یک اعتبار و در سومین آیه آن به اعتبار دیگر ذکر شده است. در سوره بقره این‏طور می‌خوانیم: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ. الم. ذلِک الْکتابُ لا رَیبَ فیهِ هُدَی لِلْمُتَّقینَ. الَّذینَ یؤْمِنونَ بِالْغَیبِ وَ یقیمونَ الصَّلوةَ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ ینْفِقونَ‏» [بقره، ۳-۱] در عبارت‏ «الَّذینَ یؤْمِنونَ بِالْغَیبِ‏» (آنها که به حقایق نهانی ایمان دارند) کلمه #غیب یک کلمه است به جای چندین کلمه؛ ایمان به خدا هست، ایمان به صفات پروردگار هست، ایمان به دستگیری‌های نهانی و غیبی در یک شرایط معین هست... 📕آزادی معنوی، مرتضی مطهری، ص ۲۱۲ و ۲۱۳ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری #شهید_مطهری @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️پرده غیب‏ 🔹 #غیب یعنی نهان، پسِ پرده. این پرده چیست؟ چگونه پرده‏ای است که جلو چشم ما کشیده شده که نمی‌توانیم ببینیم؟ آیا واقعاً پرده‏ای وجود دارد که باید پس برود تا ببینیم، یا اینکه این تعبیرات کنایه از حقایق دیگری است؟ اتّفاقاً همین تعبیر «پرده» در خود «قرآن کریم» نیز آمده است. درباره اهل قیامت می‌فرماید: «لَقَدْ كُنْتَ فِی غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ؛ [ق، ۲۲] [به او می گویند:] تو از این روز بزرگ در بی خبری و غفلت بودی، پس ما پرده بی خبری را از دیده [بصیرت] ات کنار زدیم، در نتیجه دیده ات امروز بسیار تیزبین است». جمله معروفی منسوب است به حضرت امیر (ع): «لَوْ کشِفَ الْغِطاءُ مَا ازْدَدْتُ یقیناً؛ فرضاً پرده بر افتد، بر یقین من افزوده نمی‌شود». مسلّما این «پرده» از نوع مادّه و جسم نیست؛ این پرده جز حجاب محدودیت حواسّ ما که تنها امور نسبی و محدود را درک می‌کند نمی‌باشد. 📕امدادهای غیبی در زندگی بشر، مرتضی مطهری، ص ۶۱ و ۶۲ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری #شهید_مطهری @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️غیب یعنی چه؟ 🔹 #غیب یعنی نهان، پشت پرده، یعنی آن چیزهایی که از حواسّ ظاهری ما نهان است و پشت پرده محسوسات واقع شده است. «قرآن کریم» این کلمه را زیاد به کار برده است، گاهی تنها، مثل اینکه می‌فرماید: «الَّذینَ یؤْمِنونَ بِالْغَیبِ؛ [بقره، ۳] آنان که به #غیب ایمان دارند»؛ یا می‌فرماید: «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیبِ لا یعْلَمُها الّا هُوَ؛ [انعام، ۵۹] #کلیدهای_غیب نزد خداست و جز او کسی از آنها آگاه نیست»، و گاهی همراه با کلمه «شهادت» مثل اینکه می‌فرماید: «عالِمُ الْغَیبِ وَ الشَّهادَةِ؛ [انعام، ۷۳] خداوند هم به غیب آگاه است و هم به شهادت». 🔹فلاسفه اسلامی از همین تعبیر قرآنی استفاده کرده، جهان طبیعت را «عالم شهادت» و جهان ملکوت را «عالم غیب» اصطلاح کرده‌اند. برای ایمان و اعتقاد ما به عالم شهادت، حواسّ ما کافی است. اساساً این عالم از آن جهت «شهادت» نامیده شده است که ما با حواسّ خود با آن سر و کار داریم و محسوس و ملموس ماست، علیهذا نیازمند به معرّف و معلّمی برای اینکه به وجود چنین جهانی مؤمن بشویم نیستیم. نیازمندی ما به معلّم و تعلیم و تحقیق، برای آشنا شدن بیشتر با حقایق آن است. امّا این حواس برای ایمان و اعتقاد به «جهان غیب» کافی نیست؛ 🔹برای ایمان و اعتقاد به جهان غیب، «قوّه عقل» که خود مرتبه غیب وجود ماست، باید دست به کار و فعّالیت بشود، و یا قوّه‌ای نهان‏تر و مخفی‏تر از عقل باید غیب را شهود نماید. «پیغمبران»، راهنمایان جهان غیب‏اند؛ آمده‌اند که مردم را به غیب و ماورای ظاهر و محسوسات، مؤمن و معتقد نمایند. پیغمبران به اینکه مردم به وجود غیب ایمان داشته باشند اکتفا نکرده‌اند، پیغمبران آمده‌اند که میان مردم و غیب رابطه برقرار کنند، حلقه اتّصال میان مردم و جهان غیب باشند، مردم را مؤمن به «مددهای غیبی» و «عنایت های خاصّ» در شرایط خاصّی بنمایند. اینجاست که مسئله‌ #غیب عملًا با زندگی بشر تماس پیدا می‌کند. 📕امدادهای غیبی در زندگی بشر، مرتضی مطهری، ص ۵۹-۶۱ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری #شهید_مطهری @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️مددهای غیبی‏ 🔹گذشته از اینکه اشیاء در اصل هستی خود از #غیب مدد می‌گیرند، به عبارت دیگر سراسر طبیعت مدد غیبی است، در زندگی بشر یک سلسله مددهای غیبی خاصّی هم وجود دارد. یعنی چه؟ مگر مددهای عمومی و خصوصی در کار است؟ بلی. لازم است قبلًا اصطلاحی از قرآن ذکر کنم و سپس به توضیح مطلب بپردازم. قرآن، خداوند را هم با صفت «رحمان» و هم با صفت «رحیم» یاد می‌کند. «بسم الله» که خود آیه‌ای از قرآن است هم مشتمل بر رحمان است، هم مشتمل بر رحیم. 🔹رحمان و رحیم دو مشتق از «رحمت» می‌باشند با این تفاوت که «رحمت رحمانی» عبارت است از رحمت عمومی که شامل همه موجودات است - وجود هر موجودی برای آن موجود رحمت است، وسائلی که برای ابقاء و ادامه وجود او آفریده شده است رحمت است - امّا «رحمت رحیمیه» عبارت است از الطاف و دستگیری‌ های خاصّی که یک موجود مکلّف در اثر حسن انجام وظیفه مستحقّ آن می‌گردد؛ لطف خاصّی است که طبق قانون خاص، نه قانون عامّ طبیعت، شامل حال می‌گردد. پیامبران آمده‌اند که ما را به این گونه مددهای غیبی مؤمن نمایند. اگر چنین ایمانی در ما پیدا شود، ما عملًا با خداوند وارد معامله و بده و بستان می‌شویم، 🔹احساس می‌کنیم که نیکی کردیم و خداوند به ما پاداش نیک داد، ما را حفظ و نگهداری کرد؛ بر عکس، بدی کردیم و کیفر دیدیم. به‌ هر حال بشر در زندگی خاصّ خود، اعمّ از زندگی فردی یا اجتماعی، احیاناً مشمول لطف ها و رحمت های خاصّی می‌شود که او را دستگیری می‌کند و از سقوط نجات می‌دهد. خداوند درباره رسول اکرم می‌فرماید: «ألَمْ یجِدْک یتیماً فَاوی‏، وَ وَجَدَک ضالّا فَهَدی‏، وَ وَجَدَک عائِلًا فَاغْنَی‏». [ضحی، ۶ الی ۸] ما در نمازهای پنجگانه می‌گوییم: «ایاک نَعْبُدُ وَ ایاک نَسْتَعینُ؛ خدایا! تنها تو را می‌پرستیم و تنها از تو کمک می‌خواهیم»، این خود نوعی استمداد از غیب است. 📕امدادهای غیبی در زندگی بشر، مرتضی مطهری، ص ۷۰ و ۷۱ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری #شهید_مطهری @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️«کلام نور» 🔹«الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ» ﴿٣﴾ (آنان که به #غیب ایمان دارند و #نماز را بر پا می دارند و از آنچه به آنان روزی داده ایم، #انفاق می کنند). 🔹«وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ مَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَ بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ« ﴿٤﴾ (و آنان که به آنچه به سوی تو و به آنچه پیش از تو نازل شده، #مؤمن هستند و به #آخرت یقین دارند). 🔹«أُولَٰئِكَ عَلَىٰ هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ« ﴿٥﴾ (آنانند که از سوی پروردگارشان بر [راهِ] هدایت اند و آنانند که رستگارند). 📕قرآن کریم، سوره مبارکه بقره، آیات ۳ الی ۵ #قرآن #کلام_نور @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد