👥محمّد بن جریر الطبري، متوفّی ۳۱۰، در کتاب تاریخ خودش، جریان حدیث یوم الدّار و یوم الإنذار را بیان می‌کند. بعد نزول آیه «وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ (سورة الشّعراء، آیة ۲۱۴)»، پیامبر علیّ بن أبی طالب (علیه السّلام) را مأمور برپایی جلسه‌ای از بزرگان قوم و دعوت از آنان کردند. بعد از صرف غذا در روز سوّم پیامبر رسالت خود را إبلاغ کردند و همان جا فرمودند کسی هست که من را در این أمر یاری کند تا برادر و وصیّ و خلیفة من در میان شما باشد؟ فقط علی (علیه السّلام) إعلام آمادگی کردند. پس از ۳ مرتبه تکرار این جریان، رسول خدا دست بر پشت سر مولا گذاشته و فرمودند این برادر و وصیّ و خلیفة من در میان شماست. حرف او را شنیده و از او اطاعت کنید. بعد از فرمایش پیامبر، حاضرین بلند شدند در حالیکه می‌خندیدند. رو به أبوطالب کرده و با تمسخر به وی گفتند محمّد تو را أمر کرد که گوش به فرمان پسرت باشی. 🔻«إِنِّي قَدْ جِئْتُكُمْ بِخَيْرِ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ، وَقَدْ أَمَرَنِي اللَّهُ تَعَالَى أَنْ أَدْعُوَكُمْ إِلَيْهِ، فَأَيُّكُمْ يُؤَازِرُنِي عَلَى هَذَا الأَمْرِ عَلَى أَنْ يَكُونَ أَخِي وَوَصِيِّي وَخَلِيفَتِي فِيكُمْ؟ قَالَ: فَأَحْجَمَ الْقَوْمُ عَنْهَا جَمِيعًا، وَقُلْتُ: وَإِنِّي لأَحْدَثُهُمْ سِنًّا، وَأَرْمَصُهُمْ عَيْنًا، وَأَعْظَمُهُمْ بَطْنًا، وَأَحْمَشُهُمْ سَاقًا، أَنَا يَا نَبِيَّ اللَّهِ، أَكُونُ وَزِيرَكَ عَلَيْهِ فَأَخَذَ بِرَقَبَتِي، ثُمَّ قَالَ: ان هذا أخي ووصى وَخَلِيفَتِي فِيكُمْ، فَاسْمَعُوا لَهُ وَأَطِيعُوا] قَالَ: ‌فَقَامَ ‌الْقَوْمُ ‌يَضْحَكُونَ، وَيَقُولُونَ لأَبِي طَالِبٍ: قَدْ أَمَرَكَ أَنْ تَسْمَعَ لابْنِكَ وَتُطِيعَ» 📜تاريخ الطبري، ج2، ص321 🌐 https://eitaa.com/Arshiv_Gholam