. میدان‌داری زنان ✍سعیده رحیمی، عضو تحریریه مجتهده امین میدان‌داری زنان در سوگواری عاشورایی، امری است برآمده از فطرت زنانه. فرقی نمی‌کند در کجای مجلس باشند، در حاشیه، در متن، حتی اگر اصلا بطور فیزیکی در لحظه‌ی روضه‌خوانی حضور نداشته باشند. باز هم اوج حزن را دریافت می‌کنند. مثل مادر حاج محمود کریمی که اصلاً او را بیرون از مجلس یا از فاصله‌ای دور در این حالت دیده و دلش نه تنها به حزن پسر گره خورده است، بلکه سوز و گداز او را نیز به راحتی به اوج استیصال اباعبدالله الحسین (علیه السلام) در روز عاشورا گره می‌زند. مادر حاج محمود دریافت می‌کند؛ از همان حاشیه از همان بیرون متن. 🏴 اینکه می‌گوییم زنان عاملیت تام در صحنه‌ی سوگ عاشورایی دارند، یعنی از ظرفیتی سخن می‌گوییم که می‌تواند دل را بلرزاند نه تنها دل‌های عاشق و عاشورایی مردان مومن را ، بلکه دل‌های سنگ و سیمانی جبهه‌ی کفر را. اشک‌های کثیف معاویه را هم زنی سرازیر کرد به محبت علی (علیه آلاف التحیة و الثناء). 🏴 اصلا در خود روز واقعه ی محرم ۶۱ هجری، زنان کجا بودند؟ در متن یا در حاشیه؟بله در میانه‌ی میدان، حسین( علیه‌السلام) و اصحابش جنگیدند و زنان در حرم و خیام مانده بودند. اما چه کسی می تواند بگوید که زینب (سلام الله علیها) در این صحنه عاملیت تام نداشت؟ زنان عاشورا در تمام روضه‌های ما، نقشی را خلق می‌کنند و حرکتی میدان دارانه در نوع خود دارند، نه در مقایسه با مردان. معمولاً شمشیر بدست نمی‌گیرند، اما تصویر بدیع خلق می‌کنند؛ از همسر زهیر که او را به صحنه فرستاد تا مادر وهب تا بانو سکینه و رباب و ....و زینب (سلام الله علیها). 🏴می‌خواهم بگویم عاملیت زنان در صحنه‌ی سوگ و رهبری عواطف انسانی لا مکان است و شاید لا زمان. حتی در حاشیه مجالس روضه بودنشان خللی به اصل این "بنیان‌مرصوص" نمی‌زند، چون از طبیعت و فطرت رحامتی وجود زن برخاسته است. به همین دلیل در طول تاریخ سوگواری عاشورایی، هدایت و انتقال این حزن مقدس و عشق اولا کار زن‌ها بوده است و همه غم و مهر حسین را از مادر گرفتیم. پس میان‌داری پنهان او همیشه بوده است. هرچند توجه بیشتر به این ظرفیت الهی و تاثیر آن در ساختمان جامعه‌ی دینی، می تواند به حرکت جامعه در "سفینه‌النجاة‌حسینی" تسریع بخشد. 🏴اما توجه کنیم در این جا از نقش اجتماعی در مفهوم جامعه شناسی مدرن سخن نمی‌گوییم که افراد تنها در مناسبات اجتماعی تعریف می‌شوند و ایفای نقش می‌کنند. بلکه از یک ظهور انفسی حرف می‌زنیم و سرشت این کوتاه سخن معرفت شناسانه است. هرچند با این بینش معرفتی می‌توان به طرحی بدیع در عاملیت زنان اشاره کرد که گاه روایت‌ها و نگاه‌ها آن‌را ندیده‌اند و گاه کوچک انگاشته شده است. 🔗لینک مداحی حاج محمود کریمی @AFKAREHOWZAVI