9️⃣2️⃣1️⃣ 3️⃣3️⃣ ❇️ اشکال این بود: مبنای صاحب عروه این شد که نهوض، مورد شک در تجاوز از محل است، لذا تشهد لازم نیست. اما در مسأله بعد گفته اند اگر شک کردی که سجده انجام دادی یا نه برگرد و سجده را انجام بده. (در این مسأله در حالت نهوض است و شک می‌کند که تشهد کرده یا نه. در مسأله بعد در حال نهوض است شک می‌کند سجود کرده یا نه) 🔷 صاحب مستمسک می‌فرماید ایراد به ایشان نگیرید. ایشان مبنایش با بقیه علما فرق دارد. می‌فرماید روایت گفته «کلما شککت فی شیءٍ و دخلت فی غیره فشکک لیس بشک» دخلت فی غیره گفته، شما که در حال نهوض هستی این نهوض غیر تشهد است، شک کردی در تشهد و دخلت فی غیره. پس قانون اصلی می‌گوید شک در غیر هر غیری باشد موجب می‌شود که اعتماد به شک نکنی. 🔦 اما در خصوص سجود صحیحه ابی‌بصیر آمده که از امام سؤال می‌کند که من در حال نهوض هستم، شک کردم سجده کردم یا نه، چه کنم؟ 👈 حضرت می‌فرمایند برگرد و سجده را انجام بده. صاحب عروه می‌فرماید این یک مخصص است، ما از عموم عام دست می‌کشیم در مورد تخصیص ولی نسبت به سایر موارد به آن عموم‌ها تمسک می‌کنیم. ⬅️ مثل بقیه مواردی که مثال می‌زنند در اصول «اکرم کل عالم‌» بعد مخصص آمد که فاسق را اکرام نکن. نسبت به فاسق ما تخصیص قائل بشویم. اما نسبت به غیرفاسق به عموم عام عمل می‌کنیم. پس اشکال به صاحب عروه وارد نیست. 👈 ایشان گفته قانون اعتنا نکردن است ولی تخصیص خورده در سجده به خاطر صحیحه ابی‌بصیر. ❎ اما باز یک مقداری ایراد بر صاحب عروه باقی می‌ماند که کسی متعرض نشده. و آن این است که علمای دیگر هم این روایت را دیدند، ولی چگونه از این روایت شما به دست آوردی که فقط در سجده باید برگردی و انجام بدهی ولی علمای دیگر گفتند هم سجده و هم تشهد اگر شک کردی در حال نهوض برگرد و انجام بده. 🔷 حق با ایشان است یا حق با مشهور است؟ باز این سؤال باقی می‌ماند. 📚 برگرفته از نشست علمی آیت الله شاهرودی (20 اردیبهشت 1402) 👈 آدرس کانال: https://eitaa.com/pelle_pelle_ta_ejtehad 👈 ارتباط با مدیر کانال و ارسال مطالب کاربردی: @Pazhuhesh_Aleyasin 🔰 مدرسه فقهی آل یاسین (علیهم السلام)