#نکات_علمی 5️⃣6️⃣1️⃣ #نکات_‌فقهی 2️⃣4️⃣ #فقه_شناسی 3️⃣ ❇️تعریف علم فقه بیان شد. گفته شد که دارای دو قید می باشد. 1️⃣ قیـد اول احکام شـرعی عملیه یا فروع دین است که آنچه از مسائـل دینی که احکـام شـرعی نبوده و مربوط به اعتقـادات باشـد و یـا احکـامی که مربوط به اصول فقه و سـایر علوم اسـلامی است خـارج می شـود. 2️⃣ قید دوم عن ادلتها التفصـیلیه است یعنی بایست علم به این احکام شرعی مستند به دلیل تفصـیلی آن باشـد که خواسـته اند با این قید علمی را که براي فرد عامی از فتواي مجتهد خودش نسـبت به احکام شـرعی حاصـل می شـود را خـارج کننـد که این علم فقه نیست و در حقیقت مخصـوص کننـد تعریف را به علم به احکـام شـرعی که بااجتهاد و استدلال تفصیلی براي مجتهدین حاصل می شود. ⬅️ برخی گفته اند این قید علاوه بر خارج کردن علم مقلد، آن احکامی را که از مسلمات و بدیهیات و ضروریات دین هسـتند هم خـارج می کنـد مثـل اصـل وجوب نمـاز، روزه، حـج و امثـال آن و تعریف را مخصوص می کنـد به خصوص احکام شرعی اجتهادي و نظري . ❎ به نظر می رسـد این مطلب فوق درست نباشـد و قیـد (ادله تفصـیلیه) در مقابـل دلیـل اجمالی تقلیـد است زیرا که وجهی نـدارد ادلـه تفصـیلی را مخصـوص به ادله نظري و غیر بـدیهی و ضـروري و مسـلم کنیم بلکه دلیـل تفصـیلی اعم است از دلیل تفصـیلی نظري در جایی که نیاز به اسـتدلال، اسـتظهار و یا اسـتدلال به اصل و قاعده دارد و یا دلیل تفصیلی که مسلم و واضح است مثل اسـتدلال به ضروریات و مسلمات و یا اجماعات و سیره متشرعه که اینها هم مشمول فقه است و کثیرا انجام می گیرد. 🔶 و در اثبات یک مسأله فقهی تمسک به ضـرورت دینی و یا سیره قطعیه می شود که از ادله تفصیلیه است که در فقه بسیار مورداستفاده قرار می گیرد. 📚برگرفته از دروس آیت الله شاهرودی 👈 آدرس کانال: https://eitaa.com/pelle_pelle_ta_ejtehad 👈 ارتباط با مدیر کانال و ارسال مطالب کاربردی: @Pazhuhesh_Aleyasin 🔰 مدرسه فقهی آل یاسین (علیهم السلام) #کانال_پژوهش_آل_یاسین #پله_پله_تا_اجتهاد #فقه #آیت_الله_سید_محمود_شاهرودی

#نکات_علمی 6️⃣6️⃣1️⃣ #ادبیات_عرب 9️⃣3️⃣ ❇️ فرق عطف بیان و بدل 1️⃣ فرق اول گذشت 2️⃣ فرق دوم: عطف بیـان همچون صـفت موافق متبوع خود در تعریف و تنکیر است در حالیکه هیچ اختلافی در بین نحویون در جواز اختلاف در تعریف و تنکیر در باب بدل بین بدل و مبدل منه وجود ندارد. 3️⃣ فرق سوم : عطف بیان هرگز جمله نخواهـد بود در حالیکه بـدل می توانـد جمله باشد. 4️⃣فرق چهارم: همـانطور که عطف بیان خود نمی توانـد جمله باشـد، متبوع آن نیز نمی توانـد جمله باشـد به خلاف بدل که گذشـته از اینکه خود می تواند جمله و بدل از مفرد باشد، می تواندمبدل منه آن نیز جمله باشد. 5️⃣ فرق پنجم: عطف بیان، فعل نمی توانـد باشـد هر چنـد متبوع آن فعل باشـد، به خلاف بدل که می تواند خود فعل بوده و تابع از یک فعل دیگر باشد. 👈 مانند قول خداوند متعال: وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ یَلْقَ أَثاماً* یُضاعَفْ لَهُ الْعَذابُ .«الفرقان68/و 69» که در اینجا فعل «یضاعف» بدل از فعل «یلق» شده است. به همین جهت مجزوم می باشد؛ زیرا فعل«یلق» مجزوم به حذف یاء و جواب شـرط است. بایـد دانست که این آیه از باب بـدلیت جمله از جمله نمی باشـد زیرا نائب فاعل «یضاعف» کلمه «العذاب» است و فاعـل «یلـق» ضـمیر مسـتتر راجع به «من» است و در بـدلیت جمله از جمله، اتحـاد در مسـند الیه شـرط است. و اگر جمله «یضـاعف له العـذاب» بـدل از فعـل «یلق» بود یـا بـدل از کـل جمله «یلق أثامـا» بود دیگر نمی توانست فعـل مضـارع «یضاعف» مجزوم شود زیرا جزم به کل جمله داده می شد. 📕 مغنی باب رابع 📚 برگرفته از شرح استاد صفایی 👈 آدرس کانال: https://eitaa.com/pelle_pelle_ta_ejtehad 👈 ارتباط با مدیر کانال و ارسال مطالب کاربردی: @Pazhuhesh_Aleyasin 🔰 مدرسه فقهی آل یاسین (علیهم السلام) #کانال_پژوهش_آل_یاسین #پله_پله_تا_اجتهاد

#نکات_علمی 7️⃣6️⃣1️⃣ #نکات_‌رجالی 9️⃣3️⃣ ❇️ بحث در اصحاب اجماع و عبارت کشی بود که بیان داشتند: اجتمعت العصـابه علی تصـحیح مـا یصـح عن هولاء 🔶 به نظر ما مراد از تصـحیح ما یصـح، خصوص مرویات بلا واسـطه ي اصـحاب اجماع است که همان تصدیق کلام ایشان می باشد. امتیاز این هجده نفر بر دیگران امتیاز فقاهتی است نه امتیاز در تصـحیح ما یصح در نتیجه اشـکال نشود که این نکته اختصاصی به اصحاب اجماع ندارد. 🔷 مرحوم حاجی نوري عقیده دارد که مراد از تصحیح ما یصح، متن حدیث است یعنی مروي با واسطه اصحاب اجماع. بعدبحث می کنـد که مراد از صـحت در عبارت کشـی چیست و می فرماید: مراد از آن در اصـطلاح قدماء عبارت است از اینکه راوي، شخص موثق و راسـتگو باشد حتی اگر امامی نباشد که همان وثاقت بالمعنی الاعم است. (هر چند متأخرین صـحت را به معناي وثاقت بالمعنی الاخص می دانستند یعنی راوي علاوه بر ثقه بودن امامی هم می بایست باشد.) 🔶 به نظر ما لفظ صحت در میان قدماء به معناي درستی و قابـل قبـول بـوده است و البته مصـادیق صـحت متفـاوت بوده است و افراد طبق مبـانی مختلف صـحت را بر چیزهـاي مختلفی اطلاق می کردند. 🔷 وثـاقت خود اصـحاب اجمـاع از مطلب فوق اسـتفاده می شود ولی اسـتفاده نمی شود که روات بین اصـحاب اجماع و معصوم هم ثقه بوده باشـند. زیرا ممکن است اصحاب اجماع با قرائن مختلفی مانند تواتر و یا ذکر روایتی در اصول متعدد از اصول شیعه، علم به صحت مضمون خبر پیدا کرده باشند حتی اگر رجال بعضی از آن روایات ثقه نبوده باشند. 📚برگرفته از دروس آیت الله شبیری زنجانی 👈 آدرس کانال: https://eitaa.com/pelle_pelle_ta_ejtehad 👈 ارتباط با مدیر کانال و ارسال مطالب کاربردی: @Pazhuhesh_Aleyasin 🔰 مدرسه فقهی آل یاسین (علیهم السلام) #کانال_پژوهش_آل_یاسین #پله_پله_تا_اجتهاد #رجال

#نکات_علمی 8️⃣6️⃣1️⃣ #نکات_اصولی 3️⃣4️⃣ ❇️نکاتی از حلقه ثانیه 🔶 هرگاه در حجّيت اماره ‏اى شك كنيم، اصل عدم حجّيت است. 🔷 هرگاه بدانيم موضوع حجّيت بر مدلول التزامى اماره ‏اى، همچون مدلول مطابقى صادق است، حجّيت مدلول التزامى ثابت مى ‏شود. 🔶 چون تمام ملاك در حجّيت امارات كاشفيت آنهاست و نسبت كاشفيت اماره به مدلول مطابقى و التزامى به يك ميزان است، همين بهترين دليل است كه مدلولات التزامى امارات- و به تعبير اصولى مثبتات امارات- حجت است؛ برخلاف اصول عملى كه دليلى بر حجّيت مثبتات آنها موجود نيست. 🔷 اگر مدلول التزامى اعم از مدلول مطابقى باشد، با سقوط مدلول مطابقى مدلول التزامى نيز از حجّيت ساقط مى ‏شود؛ چون دلالت التزامى از طبيعى لازم حكايت نمى‏ كند، بلكه بخش خاصى از طبيعى، ملازم با مدلول مطابقى است و آن بخش هميشه مساوى با مدلول مطابقى است. 🔶 اماره مى ‏تواند جانشين قطع طريقى شود، اما جانشين شدن آن به جاى قطع موضوعى محل بحث است. 🔷 در مواردى كه قطع در موضوع اخذ مى ‏شود، اگر به عنوان يك حجت شرعى در موضوع اخذ شده باشد، اماره مى‏ تواند جانشين آن گردد و اگر به عنوان يك وصف خاص باشد، اماره نمى‏ تواند جانشين آن گردد؛ مگر آنكه در دليل حجّيت اماره، عنايتى زايد موجود باشد. 👈 آدرس کانال: https://eitaa.com/pelle_pelle_ta_ejtehad 👈 ارتباط با مدیر کانال و ارسال مطالب کاربردی: @Pazhuhesh_Aleyasin 🔰 مدرسه فقهی آل یاسین (علیهم السلام) #کانال_پژوهش_آل_یاسین #پله_پله_تا_اجتهاد #شهید_صدر #حلقات

#نکات_علمی 9️⃣6️⃣1️⃣ #نکات_‌فقهی 3️⃣4️⃣ #فقه_شناسی 4️⃣ ❇️ موضوع علم فقه 👈 معروف این است که موضوع فقه افعال مکلفین است. 🔷 اشـکال: اگر موضـوع علم فقه را خصوص افعال مکلفین دانستیم موارد زیادي خارج می شود مانند مسائل مربوط به اعیـان مثـل طهـارت و نجـاست اشـیاء که متعلق به فعـل مکلفین نیست و همچنین زوجیت طهـارت، صـحت،شرطیت و مانعیت که موضوع آنها فعل مکلف نیست بلکه عینی از اعیان خارجی است و یا برخی از احکام فقهی اصـلاً مربوط به مکلف نیست بلکه مربوط به غیر بالغین و صـغار و مجانین و قاصـرین است که باید گفت این مسائل فقهی استطرادا در فقه آمده است که قابل قبول نیست . 1️⃣ جواب اول: مقصود از احکام شـرعی متعلق به عمل مکلف اعم است از تعلق مسـتقیم یا غیر مستقیم،یعنی آن حکم شـرعی را که در مقام عمل منتهی می شود به تعذیر و تنجیز حال چه حکم تکلیفی باشد و چه حکم وضعی. 2️⃣ جواب دوم: پاسـخ دوم مبتنی است به آن بحثی که در موضوع علم اصول مفصـلا مطرح شده است که مقصود از موضوع علم، کلی و جامع بین موضوعات مسائل آن علم بر حسب تدوین آن مسائل نیست و الا در علوم عقلی هم اشکال وارد می شود مثلاً موضوع در علم فلسـفه وجود است که موضوعـات مسائل علم فلسـفه عناوین دیگري است و وجود محمولات آن مسائل اسـت ولی گفته شده که موضوع عام علم فلسـفه وجود است و در فلسـفه از احکام وجود بحث می شود در آنجا گفته شد مقصود ازموضـوع کلی علم بحسب تـدوین خـارجی مسائـل آن علم نیست بلکه مقصـود آن چیزي است که محـور آن علم است که درمسائل آن علم حول آن محور بحث می شود. 👈 طبق این معیـار فوق در موضوع علم فقه می توان گفت که در علم فقه در رابطه بـا اثبـات مطلق حکم شـرعی و یا وظیفه عملی شرعی بحث می شود پس موضوع فقه افعـال نیست بلکه خود حکم شـرعی عملی و انحاء و اقسام آن موضوع فقه است و آنچه که محور همه مسائـل علم فقه است اثبـات آن احکام و وظایف عملی بوده که مطلق حکم شـرعی فرعی می باشـد چه تکلیفی باشـد و چه وضـعی. 📚برگرفته از دروس آیت الله شاهرودی 👈 آدرس کانال: https://eitaa.com/pelle_pelle_ta_ejtehad 👈 ارتباط با مدیر کانال و ارسال مطالب کاربردی: @Pazhuhesh_Aleyasin 🔰 مدرسه فقهی آل یاسین (علیهم السلام) #کانال_پژوهش_آل_یاسین #پله_پله_تا_اجتهاد #فقه #آیت_الله_سید_محمود_شاهرودی

#نکات_علمی 0️⃣7️⃣1️⃣ #ادبیات_عرب 0️⃣4️⃣ ❇️ فرق عطف بیان و بدل 5️⃣ پنج فرق گذشت 6️⃣ فرق ششم: عطف بیان نباید لفظا همانند متبوع خود باشد، لکن اتحاد لفظ تابع و متبوع در بدل جایز است البته به شرط اینکه با لفظ دوم که تابع و بدل است یک لفظ اضافه شده باشد که باعث روشن شدن بیشتر معناي مراد از مبدل منه باشد. 7️⃣ فرق هفتم: عطف بیـان در نیت و فرض جـایگزین شـدن در محـل متبوع و لفظ اول نیست، به خلاف بـدل که در نیت حلول و جایگزینی در محل مبـدل منه است. بنابراین بـدل باید تمامی شـرایط حضور در آن محل را دارا باشـد، به همین جهت بـدلیت در مثل: «یا زیـدالحارث» ممتنع است زیرا «الحارث» شـرط حضور در محل«زید» را نـدارد زیرا حرف نـدا با اسم الف و لام دار -به جز اسم جلاله و جملات محکیه و درضـرورت شـعري- جمع نمی شود. 8️⃣فرق هشتم: عطف بیان در تقـدیر و فرض یک جمله دیگر، غیر از جملـۀ متبوع خود نمی باشد بنـابراین عطف بیان و متبوع آن لفظا و معنا و نیتا یک جمله هسـتند به خلاف جمله اي که در آن بـدل وجود دارد که در نیت دو جمله است که یک جمله مشتمل بر عامل در مبدل منه و خود مبدل منه، و جمله دیگر همان عامل به اضافه بدل در نیت گرفته می شود طوري که گویا دو جمله نیتا و معنا ذکر شـده است. به همین جهت، بدلیت «أخوها» از «عمرو» در مثال «هنـدقـام عمرو أخوها» صـحیح نیست، زیرا «أخوها» در تقـدیر، از آن جمله دیگري است بطوري که گویا جمله اي که در آن مبدل منه ذکر شده «هندقام عمرو» است و جمله دیگر «هندقام أخوها» است و چون در جمله اسـمیۀ اول ضـمیر رابط به مبتدا وجود ندارد بنابراین «أخوها» بدل نبوده بلکه عطف بیان براي «عمرو» است. تا این اشکال پیش نیاید. 📕 مغنی باب رابع 📚 برگرفته از شرح استاد صفایی 👈 آدرس کانال: https://eitaa.com/pelle_pelle_ta_ejtehad 👈 ارتباط با مدیر کانال و ارسال مطالب کاربردی: @Pazhuhesh_Aleyasin 🔰 مدرسه فقهی آل یاسین (علیهم السلام) #کانال_پژوهش_آل_یاسین #پله_پله_تا_اجتهاد

#نکات_علمی 1️⃣7️⃣1️⃣ #نکات_‌رجالی 0️⃣4️⃣ ❇️ مشایخ ابن ابی عمیر 🔶 آیت الله خـوئی بـا اینکه معتقـد است که نجاشـی نیز در مـورد ابن ابی عمیر (وسـایر اشـخاص) همـان چیزي را گفته است که صاحب عده در مورد ابن ابی عمیر می گوید با این حال معتقد است که نسـبتی که به اصـحاب داده شده که مراسـیل و مسانید ابن ابی عمیر را یکسان می دانند نسـبت صحیحی نیست زیرا اگر این امر از مسلمات بود می بایست در کلام قدماء اثري از آن دیده شود. 👈 مثلا اگر کسـی بگوید که الآن کشور عراق سقوط کرده است و فقط یکی دو نفر این خبر را منتشـر کننـد، این علامت آن است که خبر مزبور واقعیت نـدارد. اگر چنین اخبـاري واقعیت داشت، زیاد نقل می شد. ⬅️ اشکال: کلام آیت الله خوئی براي ما قابل قبول نیست. مراد از قـدماء اصـحاب، همه ي قـدماء نیست بلکه فقط بایـد مراد قـدماي اهل رجال باشـد. ما نیز قبل از رجال کشـی، شـیخ و نجاشـی کتبی از رجال در دست نداریم تا بتوانیم ادعاي فوق را اثبات و یا انکارکنیم. ممکن است درکتب رجال آن زمان این سـخن منعکس شـده بود ولی به دست ما نرسـیده است. بسـیاري از کتب قدماء از دست رفته است. مثلا در رجال نجاشـی، فهرستی از کتب منبع ذکر شده است که فقط اندکی از آنها در دست ماست. 🔷 همچنین لازم نیست که ادعاي فوق به صـراحت در کلام اصـحاب منعکس شده باشد بلکه حتی اگر اصـحاب در مقام عمل به گونه اي رفتار کننـد که نشان دهد که با مراسـیل ابن ابی عمیر معامله ي مسانید کرده اند براي ما کافی می باشد. مثلا می بینیم که خبر مرسلی از ابن ابی عمیر با خبر مسند دیگري معارضه کرده است و اصحاب احکام متعارضین را جاري کرده اند. 👈 بنابراین نمی توان گفت که شیخ و نجاشی و کشی هر سه اشتباه کرده اند. 📚برگرفته از دروس آیت الله شبیری زنجانی 👈 آدرس کانال: https://eitaa.com/pelle_pelle_ta_ejtehad 👈 ارتباط با مدیر کانال و ارسال مطالب کاربردی: @Pazhuhesh_Aleyasin 🔰 مدرسه فقهی آل یاسین (علیهم السلام) #کانال_پژوهش_آل_یاسین #پله_پله_تا_اجتهاد #رجال

#نکات_علمی 2️⃣7️⃣1️⃣ #نکات_اصولی 4️⃣4️⃣ ❇️نکاتی از حلقه ثانیه 🔶 دلالت دو گونه است: دلالت تصورى و دلالت تصديقى. 🔷 دلالت تصورى عبارت است از سببيت لفظ براى تصور معناى موضوع له و اين دلالتى است كه در همه جا و از هر طريقى كه لفظ شنيده شود، موجود است. 🔶 اما ظهور كلام متكلم در اينكه قصد خطور دادن معنا را در ذهن شنونده داشته است و ساهى يا غافل نبوده است، دلالت تصديقى اول و ظهور كلام متكلم در اينكه از روى جدّ سخن گفته شده است و قصد شوخى و يا بذله‏ گويى در كار نبوده است، دلالت تصديقى دوم ناميده مى ‏شود. پس دلالت تصديقى بر پايه كشف قصد متكلم از اداى كلام استوار است و در هر كلامى موجود نيست. 🔷 منشأ دلالت تصوّرى علقه وضعيه و منشأ دلالت تصديقى ظهور حالى و سياقى كلام است [كه با توجه به حال متكلم دانسته مى ‏شود]. 🔶 دلالت لفظ بر معناى موضوع له چندگونه تفسير شده است. 👈 برخى گفته ‏اند اين دلالت ذاتى است 👈 برخى ديگر گفته ‏اند اين دلالت از وضع ناشى شده است و وضع اعتبار واضع و به گفته ديگرى تعهد واضع است. ✅ نظر صحيح آن است كه دلالت لفظ بر معناى موضوع له كه امرى واقعى است از اعتبار واضع يا تعهد او ناشى نشده است، بلكه ناشى از قرن اكيد ميان تصور لفظ و تصوّر معناست. 👈 بله اعتبار واضع را مى ‏توان راهى براى ايجاد قرن اكيد به شمار آورد؛ چنان‏كه گاه قرن اكيد بدون اعتبار شخص خاصى و خود به ‏خود موجود مى ‏شود. 👈 آدرس کانال: https://eitaa.com/pelle_pelle_ta_ejtehad 👈 ارتباط با مدیر کانال و ارسال مطالب کاربردی: @Pazhuhesh_Aleyasin 🔰 مدرسه فقهی آل یاسین (علیهم السلام) #کانال_پژوهش_آل_یاسین #پله_پله_تا_اجتهاد #شهید_صدر #حلقات

#نکات_علمی 3️⃣7️⃣1️⃣ #نکات_‌فقهی 4️⃣4️⃣ #فقه_شناسی 5️⃣ ❇️غرض از علم فقه 🔶 غرض نهایی و اصـلی، تشـخیص وظیفه عملی مکلف می باشد و رسـیدن به احکام شرعی عملی فرعی است و در هر فعل و ترکی آن احکـام شـرعی موجود بوده و ثابت است و براي خروج مکلف از عهـده مسـئولیت شـرعی و اطاعت خـدا، مشـخص کردن آن احکـام لازم است که اطاعت و امتثال آن احکام تضـمین کننـده همه منافع انسان ها و بشـر است و مصالـح عباد همگی در آن دیده شده است و شارع مقدس راه عدالت اجتماعی بشـر و سـعادت آنها را در این مسـیر قرار داده است و فقه اسلام مشتمل برهمه آن احکام است این توضیح کلی غرض از علم فقه می باشد. ⬅️ امـا تفصـیل غرض از آن علم بسـیار بیش از این توضـیح فوق است چون وظیفه عملی - که موضوع علم فقه است - شامل همه افعـال و تروك در تمـام عرصه هاي حیات بشـري می باشـد. 🔷 می توان آن آثار را به سه دسته عملی، علمی و دینی تقسیم نمود. 1️⃣ دسـته اول: اثر عملی یعنی رسـیدن به این احکام شـرعی در همه زنـدگی بشـر است و معنایش این است که همه ابعاد و عرصـه هاي زنـدگی انسان ها و همه قشـرها و نسـل هاي انسان ها را در بر می گیرد و در همه این بخش ها احکام فقهی وجود داشـته و جاري است و به دست آوردن احکام در همه این زمینه ها و عرصه ها و حیطه فردي، اجتماعی و خانوادگی وظیفه و نقش علم فقه است ( اجتماعی مثـل نظـام قضائی، نظام اقتصادي، نظام سیاسـی و نظام اداري و غیره) 2️⃣ دسته دوم: اثر علمی 👈 ادامه دارد ... . 📚برگرفته از دروس آیت الله شاهرودی 👈 آدرس کانال: https://eitaa.com/pelle_pelle_ta_ejtehad 👈 ارتباط با مدیر کانال و ارسال مطالب کاربردی: @Pazhuhesh_Aleyasin 🔰 مدرسه فقهی آل یاسین (علیهم السلام) #کانال_پژوهش_آل_یاسین #پله_پله_تا_اجتهاد #فقه #آیت_الله_سید_محمود_شاهرودی

#نکات_علمی 4️⃣7️⃣1️⃣ #ادبیات_عرب 1️⃣4️⃣ ❇️ شباهت ها و فرق های صفت مشبهه و اسم فاعل 🔶 بایـد دانست که هرجـا در نحو دربـاره ی ملاك و میزان فرق بین دو شـیء بحث می شود، به این جهت است که آن دو شـیء از جهاتی شبیه به هم می باشد به طوري که براي تشـخیص آن دو از یکدیگر نیاز به ملاك و معیار ممیز و مشـخص کننده است، اسم فاعـل و صـفت مشـبهه نیز اینگونه هسـتند که از جهاتی شبیه به هم می باشـند. بیان چند شباهت: 1️⃣ دلالت بر معنـایی و صاحب آن می کنند لکن اسم فاعل دلالت آن به نحو حدوث است و صـفت مشـبهه به نحو ثبوت 2️⃣ هردو مفرد و تثنیه وجمع دارند 3️⃣ هردو مؤنث و مذکر دارند 4️⃣ در بعضـی از اوزان بـا هم مشترکنـد، مثل صـیغۀ «فاعل» که گاهی در اسم فاعل، مثل«قائم» و گاهی در صفت مشـبهه، مثل «طاهر» استعمال می شود 5️⃣ شـباهت عملی به یکـدیگر دارند یعنی هر دو عامل می باشـند به همین جهت به صفت مشبهه «الصفه المشبهه باسم الفاعل» می گویند. ⬅️ با توجه به این وجوه اشتراك اسم فاعل و صفت مشبهه، باید دانست که این دو از چندین جهت با هم فرق دارند. 📕 مغنی باب رابع 📚 برگرفته از شرح استاد صفایی 👈 آدرس کانال: https://eitaa.com/pelle_pelle_ta_ejtehad 👈 ارتباط با مدیر کانال و ارسال مطالب کاربردی: @Pazhuhesh_Aleyasin 🔰 مدرسه فقهی آل یاسین (علیهم السلام) #کانال_پژوهش_آل_یاسین #پله_پله_تا_اجتهاد

#نکات_علمی 5️⃣7️⃣1️⃣ #نکات_‌رجالی 1️⃣4️⃣ ❇️ مشایخ ابن ابی عمیر 🔶 اشکال دوم آقای خوئی: خود شیخ در تهذیب و استبصار منکر این مساوات شده است. 🔷 پاسخ: این علامت آن نیست که مسـاوات مزبور صـحیح نیست زیرا شـیخ، تهـذیب را در اوائـل حیات خود و در جوانی نوشـته است. او تهذیب را در زمان شـیخ مفید شروع کرده و بعد از مفید به پایان رسانده است. شیخ مفید در 413 وفات کرده است و شیخ در زمان فوت شیخ مفید، 28 سال داشته است. 👈 اما شیخ، عده را در زمان سید مرتضی که متوفاي 436 است یعنی 23 سال بعد از مفید و طبق نسخی دیگر، اوائل عده در زمان حیات سـید مرتضـی و بخشـی از آن بعد از وفات او نگاشته شده است. بنا بر این این احتمال قوي است که شیخ در اوائل سنین به عبارت مزبور در مورد ابن ابی عمیر علم نداشـته است و بعـد از تتبع و دسترسـی به کتب دیگر (کما اینکه شاپور بن اردشـیر کتابخانه ي نفیسـی داشت که در اختیار شـیخ قرار گرفت و حاوي حدود ده هزار نسخه ي خطی و نفیس بوده است و البته بعد درجنگها که کتابخانه ي شـیخ را آتش زدنـد آن کتاب نیز آتش زده شـد.) و اسـتفاده از محضـر اساتیـد فقه و رجال به آن معتقدشده است. 👈 اگر تألیف تهذیب متأخر از عده بود می شد گفت که شیخ به بطلان کلام خود پی برده است ولی چنین نیست. بنا بر این کلام عده با تهذیب معارض نیست. مخصوصا که کلام شـیخ در عده با کلام نجاشـی نیز تأیید می شود. حتی بار ها دیده شده اسـت که نجاشـی که معاصـر شـیخ بوده و رجال خود را بعد از شـیخ نوشـته است در مواردي که کلام شیخ را قبول نداشته، آن را به شکلی کاملا مودبانه ردکرده است. با این حال او نیز کلام مزبور در مورد ابن ابی عمیر را قبول دارد. 📚برگرفته از دروس آیت الله شبیری زنجانی 👈 آدرس کانال: https://eitaa.com/pelle_pelle_ta_ejtehad 👈 ارتباط با مدیر کانال و ارسال مطالب کاربردی: @Pazhuhesh_Aleyasin 🔰 مدرسه فقهی آل یاسین (علیهم السلام) #کانال_پژوهش_آل_یاسین #پله_پله_تا_اجتهاد #رجال