0️⃣9️⃣1️⃣ 5️⃣4️⃣ ❇️ تفاوت های حال و تمییز 1️⃣ حال گاهی به صورت جمله و گاهی به صورت ظرف و گاهی به صورت جار و مجرور بیان می شود در حالیکه تمییز فقط به صورت اسم در کلام قرار می گیرد. 👈 هرگاه ظرف و جار و مجرور حال واقع شوند بایـد ذو الحال معرفه باشـد و متعلق آنها بایـد شـبه فعل عام و محذوف باشد، یعنی باید ظرف و جار و مجرور مستقر باشد. 2️⃣ گاهی معناي مراد متکلم از کلام، متوقف بر ذکر حال می شود، یعنی اگر حال در کلام ذکر نشود و لحاظ نگردد، معناي کلام مطابق با مراد متکلم نمی باشـد، ماننـد قول خداونـد متعال: لا تمش فی الارض مرحا. 👈 درحـالیکه هیچوقت معناي کلام متوقف بر ذکر تمییز نمی شود، زیرا تمییز چه ذکر شود و چه ذکر نشود معناي کلام کامل است و مطابق مراد متکلم می باشد. مانند: «طاب زید» که «نفسا» چه ذکر شود و چه نشود تأثیري در صحت اصل معناي کلام ندارد. 3️⃣ حال مبین و بیانگر هیأت و کیفیت اسـمی در کلام است، ماننـد: «جاء زیـد ضاحکـا» در حالیکه تمییز، مبین و بیانگر ذات اسم قبل و رافع ابهام از ذات اوست، به عنوان نمونه در مثال «عنـدي مثقال» یعنی «نزد من مثقالی است» که ذات «مثقال» ابهام دارد که از چه چیزي و ذاتی نزد متکلم یک مثقال وجود دارد که با لفظ تمییز از ذات آن رفع ابهام می گردد و گفته میشود: «عنـدي مثقال ذهبا». 📕 مغنی باب رابع 📚 برگرفته از شرح استاد صفایی 👈 آدرس کانال: https://eitaa.com/pelle_pelle_ta_ejtehad 👈 ارتباط با مدیر کانال و ارسال مطالب کاربردی: @Pazhuhesh_Aleyasin 🔰 مدرسه فقهی آل یاسین (علیهم السلام)