🔺خشونت‌گرایی در فرق درویشی ✍️یکی از شاخص‌های اغلب فرقه‌های انحرافی، گرایش به است و این خشونت ابزاری است برای پیشبرد برنامه‌ها و تحقق اهداف فرقه. 🔴خشونت‌گرایی در فرق به‌صورت پنهان و آشکار در جریان بوده و هست. دست زدن به اعمالی مانند ترور حجت‌الاسلام توسط عوامل فرقه ، طرح فلسفه زور برای مجبور کردن پیروان در مسیر خودسازی، تجاوز به مریدان زن در فرقه و ترور شخصیت و حذف فیزیکی افراد در فرقه و مجذوبان نور، چند مورد از موارد دست زدن به خشونت توسط این فرقه‌ها است. 📝در تبیین چرایی گرایش به خشونت در فرقه‌های درویشی، مهم‌ترین مسئله، رابطه مراد و مریدی و مریدپروری است که تأکید زیادی بر آن می‌شود. لزوم سرسپردگی محض به قطب، شرایط را برای سوءاستفاده‌های هر چه بیشتر سرکرده و دیگر بالادستی‌ها از مریدان فراهم می‌سازد. خود شرایط پذیرفته‌شدن در برخی فرقه‌های درویشی و اعمال و آداب و رسوم خاص آن مانند دست‌بوسی، پابوسی، سجده به قطب و...، ناخودآگاه مرید را برای این سوءاستفاده‌گری‌ها آماده و تربیت می‌کند. بیشتر این خشونت‌ها به سبب همین رابطه مراد و مریدی، مسکوت می‌ماند و علنی نمی‌گردد، چون مریدان تحت تأثیر القائات قطب می‌اندیشند این رنج‌ها بخشی از طی طریقت و سیر و سلوک عارفانه است. 🔹مسئله زمینه‌ساز دیگر برای حاکمیت خشونت فرقه‌ای، غلبه گرایش‌های این‌جهانی و قدرت‌طلبی‌های اقطاب فرق درویشی بر گرایش‌های به‌اصطلاح عرفانی‌شان است. این شهوت قدرت و مال‌اندوزی، ارضا نمی‌شود مگر از راه بهره‌کشی و استثمار مریدان و اعمال فشار بر جامعه بیرونی که یکی از ساده‌ترین ابزارهای تحققش، اعمال خشونت است. 🌎 🔔 به روشــــنگــــر مــدیــــــا بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/2125070336Cb3c07ddb09