‏ 28 17 🔴 ‏ نوزادان پستانداران همانكه دمى چند از ولادتشان گذشت به جنبش درآمده مى‏خيزند، و بو مى‏كشند، تا خود را در آغوش مادر جاى دهند، آنها مى‏كوشند پستان مادر را پيدا كرده تا با حركت لب‏هاى خود شير بمكند. تنها كمكى كه از طرف مادر پس از زاييدن به آنها مى‏شود همان ليسيدن آنهاست وگرنه هيچ گونه كمك ديگرى از طرف مادر به نوزادان نمى‏شود. اين حركت كردن را در آغاز ولادت چه كسى به اين نوزادان تعليم كرده است؟ بوى مادر را كه به آنها شناسانيده؟ پستان مادر را كه به آنها نشان داده تا بدانند آن است كه شير مى‏دهد و اعضاى ديگر مادر شير ندارد؟ حركت لب و مكيدن شير و بلعيدن آن را چه كسى به آنها تعليم داده است؟ اين تعليمات قبل از ولادت شده و يا بعد از آن؟ اگر معلّم اين درس‏ها، پدر يا مادر باشند كه خود آنها از درك اين معنا عاجزند، و قابليّت تعليم در نوزاد مفقود است، جنين در شكم مادر نمى‏خيزد و راه نمى‏رود و از دهان غذا نمى‏خورد، بلكه به وسيله ناف تغذّى مى‏كند. البته نوزاد جانوران پستاندار اين كارها را به وسيله غريزه انجام مى‏دهد. اين غريزه را كه به اين نوزاد داده است؟ چرا غريزه‏هاى ديگر را ندارد؛ چون غريزه خود به خود نمى‏تواند پيدا شود، پس به طور قطع پديد آورنده‏اى دارد. پديدآورنده‏اى كه نياز نوزاد را به اين وظايف طبيعى دانسته و به وى عنايت كرده است؛ پديدآورنده‏اى كه مى‏دانسته نوزاد به غريزه‏هاى ديگر نياز ندارد؛ پديدآورنده‏اى كه داناست و توانا و كريم است و در ذات او بخل راه ندارد. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 206 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2