🎨 یکسان‌سازی یا شخصی‌سازی در تربیت؟ 🧩 گفتیم که بیرون از #نهاد_محبت، تربیت؛ پازلی برای به خدمت گرفتن و #کنترل_متربی است. یکی از قطعات این پازل، #یکسان_سازی متربیان است: 🏭 نظام آموزشی مدرن، فرزند سه پدیده است: 1️⃣ انقلاب صنعتی و نیاز به کارگر منظم 2️⃣ دولت‌های مدرن و شهروندسازی یکسان 3️⃣ سرمایه‌داری و کالایی شدن آموزش* ⛓ این نظام آموزشی به دنبال #یکسان‌سازی متربیان یا همان #قطعات خود می‌رود. در حقیقت یکسان‌سازی ساختاری‌ست برای: 🔸سپردن «تصمیم‌گیری» به نهاد تربیت و بیرونی کردن تصمیم‌ها 🔹پیش‌بینی‌پذیر کردن رفتارها 🔸 تراشیدن تفاوت‌ها و محدود کردن خلاقیت‌ها 🌱 اما وقتی رابطه نهاد تربیت و متربیان، رابطه #محبت شد، متربی و مربی، علاوه بر هویت شخصی‌شان، هویتی مشترک دارند. برای #تکامل_کل: هر جزء باید مسیر رشد خاص خود را بپیماید تنوع استعدادها، غنای جامعه است و تفاوت‌های فردی، فرصت‌اند نه تهدید. 🧩 در آرمان تربیتی #رشد_اختیار، قطعه یکسان‌سازی جای خود را به قطعه #شخصی_سازی تربیت می‌دهد. 🕌 «وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ» #رشد_اختیار #فقه_تربیت * 📚 «مدارس خلاق» (رابینسون، ۲۰۱۵) https://eitaa.com/s_h_taba مِـنّـــا؛ تلاشی برای یافتن خویش در #هویت فراگیر امام 【فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي】