#روز_نگاشت - 1403 #در_مسیر_کسب_معرفت #روانشناختی * یکشنبه – 2 دی 1403 – 20 جمادی الثانی 1446 – 22 دسامبر 2024 • در بخشی از فرصت های دیروز و امروز، فایل صوتی ای راجع به #عزت_نفس شنیدم که مواردی از آن را یادداشت نمودم: • عزّت نفس دارای دو مقوله است: ۱- احساس خودکارآمدی و توان حرکت در رسیدن به اهداف. ۲- احساس خود ارزشمندی. ما عزّت نفس زیادی که موجب تحقیر دیگران باشد نداریم. تجلیل زیاد از دیگران یا کوچک شمردن دیگران خود نشانه ی ضعف در عزّت نفس می‌باشد. گاهی فرد می‌کوشد با لباس و آرایش اش خود ارزشمندی را از نگاه و گفتار دیگران بگیرد. این خود ارزشمندی نیست. • توجه: گاهی ما با افرادی مواجه هستیم که با وجود همه مراقبت‌ها و توجّهات خوب و درست خانواده‌شان باز هم عزّت نفس بالایی ندارند. • تفاوت برخی مفاهیم نزدیک به عزّت نفس: اعتماد به نفس، در انجام یک کار است و عزّت نفس، برداشت کلی از خودم. • خودپسندی و غرور که می گوید «من ارزش دارم و دیگران ندارند و من اولویتم و دیگران نیستند» عزّت نفس، نیست؛ عزّتِ‌نفس «من ارزشمندم و تو هم ارزشمندی است». • نشانه‌های عزّت نفس بالا: ۱- تعریف از کارهای خوب دیگران (از تو جز این توقع نمی‌رفت) ۲- قدردان بودن. ۳- روی گشاد. ۴- استقلال رأی و توان ابراز آن. ۵- احساس امنیت؛ دیگران را رقیب خودش نمی‌بیند و خانواده و فامیل و محل کار را تبدیل به جنگ قدرت نمی‌کند. ۶- اشتباهاتش را راحت می‌پذیرند. • عزّت نفس بالا به این معنا نیست که من خود را انسان کامل می‌بینم. به این معناست که اتفاقاً من ایراد داشتن و نقص‌های خود را می‌پذیرم و برای برطرف کردن آن تلاش می‌کنم. • نشانه‌های عزّت نفس پایین: ۱- از همه ایراد می‌گیرد. ۲- برداشت منفی از رفتارهای دیگران دارد. ۳- نیاز به تأیید دیگران. ۴- دائم خود را با دیگران مقایسه می‌کند. ۵- از دیگران طلبکار است. ۶- فراز و نشیب زیاد و پرخاش و تحکّم گری دارد. ۷- خود مقصر نپنداری و دیگر مقصر پنداری! • عزّت نفس مثل دمای بدن تحت تأثیر افکار و اعمال بالا و پایین می‌شود؛ عوامل کاهنده ی عزّت نفس: ۱- هدف گذاری‌های نامناسب. هدفگذاری‌های بزرگ گرچه انسان‌ها فعال می‌کند اما از کیسه ی عزّت نفس انسان مصرف می‌کند. هدف گذاری باید چالش برانگیز باشد، ولی باید قابل دسترس هم باشد. ۲- مشخص سازی. افراد از مدیر مجموعه گله می‌کنند نه من!! از نقش پدر گله دارند نه من. یعنی اگر من نقدها را به خود بگیرم غلط است. ۳- خود ویرانگری. الف: کمال گرایی: کمال گرایی جسمی، کمال گرایی هیجانی، کمال گرایی در رابطه ی شغل و خانواده، کمالگرایی در موفقیّت. ب: ترس‌ها: ترس از تنهایی (مصرف سیگار برای بودن در یک جمع)، ترس از درگیری، ترس از شکست، ترس از طلاق، باید با چرا، چرا بپرسم و ببینم که ریشه ی این ترس من چیست؟ ۴- اهمال کاری: به تعویق انداختن. خیلی روی عزّت نفس مؤثر است. ۵- رفتارهای خارج از چهارچوب‌های اخلاقی مثل زیر آب زنی! • شب و بعد از نماز مغرب و عشا در مجلس حضرت صدیقه سلام الله علیها شرکت کرده و از سخنرانی آقای شیخ امیرحسین مناقبی در مسجد اعظم قلهک استفاده کردم؛ در این جا نکاتی از آن برنامه می آورم: • قیامت روزی است که افراد از بچه‌هایشان هم فرار می‌کنند. • «احکام ما و کودکان» کتاب خیلی خوبی است. • ولایت مطلق خاص خداست و اهل بیت معصوم که برگزیده شده خدای متعال هستند. دیگران همه ولایتشان محدودیت دارد؛ مثلاً مادر می‌تواند با اجازه ی پدر در مال بچه تصرف کند و در صورتی که به مال او ضرر نزند. • ایوان ورودی حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام نوشته است: وَ وَضَع کُل حملٍ حَملَها ... • برای خرج بچه اول پول را به خودش ببخشید و کنار بگذارید. بابت کسری‌ها و ضررهایی که به او زده شده و بعد برای خرج‌هایش از پول خودش اقدام کنند. • خطبه ی متقین ۹۹ ویژگی از اهل تقوا دارد. • سه شبانه روز امیرالمؤمنین علیه السلام قبل از جنگ صفین معطل می‌کنند تا شاید چند نفری هدایت شوند. امروزه «یَخرُجون فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا» شده است! • بنا نیست مردم به زور بیایند در خانه ی خدا. هدایت خود و تقویت اعتقادات خود کمتر از هدایت دیگران ارزش دارد؟! مردم اهل تقوا را که می‌بینند می‌گویند این‌ها قاطی شده‌اند. (لَقَد خالَطوا) https://sm-kheradmand.com/Recommended/section8/page1/lang/Fa.aspx

#بخوان_و_بخوان_و_بخوان #اخلاقیات * پنجشنبه – 29 مهر 1378 – 11 رجب المرجب 1420– 21 اکتبر 1999 • امروز مطالعه ی کتابِ «تقوا در گفتار امام زمان علیه السلام» را به پایان رساندم؛ اثر آقای سیدحسین حسینی، چاپ اول، 1372، انتشارات نیک معارف، در 84 صفحه. • کتاب، نوشتارِ پیاده شده از سه شب سخنرانی آقای حسینی است در جوار بارگاه ملکوتی آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام است که یکی از توقیعاتِ صادره از حضرت حجت علیه السلام را شرح داده اند. • کتابِ روان، خوب و مفیدی است. http://sm-kheradmand.com/Recommended/section5/section3/Archive/lang/Fa.aspx

#بخوان_و_بخوان_و_بخوان #امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام http://sm-kheradmand.com

#روز_نگاشت - 1396 #برگزاری_سمینارها_سخنرانی_ها_جلسات_کلاس_ها_و_کارگاه_ها #روانشناختی_و_تربیتی * چهارشنبه – 25 بهمن 1396 – 27 جمادی الاول 1439 – 14 فوریه 2018 • امروز صبح، پنجمین جلسه ی «اصولی در#تربیت_جنسی» در دبستان پسرانه ی صلحا برگزار شد؛ خلاصه ی مطالب این جلسه به قلم یکی از بزرگواران چنین است: • اصل پنجم از اصول تربیت جنسی، تقوای پرهیز مقدمه ی تقوای حضور: • دو نوع تقوی داریم: ۱-تقوای پرهیز. ۲-تقوای حضور. • تقوای حضور یعنی اگر غیر ارادی در موقعیت معصیت قرار گرفتیم خود مراقب بوده و تقوای الهی را پیشه سازیم. اما برداشت های اشتباهی از این اصل تربیتی می شود و برخی می گویند: باید خود را در موقعیت معصیت قرار داد، سپس معصیت نکرد، چرا محدودیت ایجاد می کنید؟! • تجربه و آمارها نشان می دهد فضاهای سالم موجب مراقبت درونی می شود. • تقوای پرهیز یعنی اصلاً نباید هرجایی رفت، هرچیزی خورد، هرکاری کرد. قراردادن خود در معرض آلودگی ها و محرک ها، نه تنها باعث تقویت توان مقابله و پرهیز نمی شود، بلکه آرام آرام آن را تحلیل می دهد و در فضای تنفسی آلوده احتمال سکته بالا می رود! • در شرایطی که احتمال پیش بینی اتفاق خاصی را در حیطه مسائل اخلاقی نمی دهیم، اما چنین موقعیتی پیش می آید، سه راه حل وجود دارد: ۱. تغافل و گفتگو در مورد موضوع و در زمانی نزدیک؛ ۲. واکنش متناسب آنی؛ ۳. مداخله و ترک محیط. • اصل ششم؛ مدیریت ورودی ها: • ابتدا باید حیای قلب داشت که از مهمترین ورودی هاست. در کتاب غیبت نعمانی تعبیری وجود دارد که می فرمایند: در عصر غیبت فقط کسانی رستگارند که بتوانند قلبشان را حفظ کنند. • اصل هفتم؛ قدرت در برابر حرف مردم: • امام صادق علیه السلام فرمودند: کسانی به ما منتسب هستند که شدیدالورعند. • آن چه باید به فرزند منتقل کنیم، این است: عزیزم! ما تافته جدابافته نیستیم، ولی متفاوتیم! باید تفاوتمان را به فرزندمان اعلام کرده و نشان دهیم. • اصل هشتم؛ مراقبت در عدم ایجاد احساس بد در مسائل نیازمند به صیانت: • باید مواظب باشیم مراقبت ها و صیانت ما، احساس بدی نسبت به همسر و غیر همجنس در فرزندان ایجاد نکند و فرزندان، همسرانشان را دوست داشته باشند. از طرفی هم نباید آنقدر شوق در فرزند ایجاد کنیم که به فکر ارتباطات غلط بیفتد. شنیدن این مجموعه را در آدرس زیر، به همه ی مادران پیشنهاد می نمایم: http://sm-kheradmand.com/Seminars/Tarbiyati/page32/lang/Fa.aspx

سخنی برای مخاطبان نوجوان، در جهت استفاده ی بیشتر از فرصت تلاوت قرآن در ماه مبارک: https://www.aparat.com/v/2RBQN

#بخوان_و_بخوان_و_بخوان #اعتیاد احتمالا خواندنی است! مخصوصا اگر همسر یا فرزند معتاد (!!) داشته باشیم! http://sm-kheradmand.com

#روز_نگاشت - 1403 #مسؤولیت_پدری * یکشنبه – 19 اسفند 1403 – 8 ماه مبارک رمضان 1446 – 9 مارس 2025 • ما می نویسیم، در حد توانمان نشر می دهیم و گاهی هم برای این و آن نقل می کنیم؛ این که چقدر موثر باشد دست خداست و این که چقدر مورد توجه قرار گیرد امری نیست که به محاسبه بنده و امثال بنده درآید! • دیشب افطار مدرسه ی آقا سیدمجتبی بودیم. سیدمجتبی به معلمشان گفته بود که پدرم به جهت عمل چشمی که انجام داده اند، نمی توانند با ما در استخر همراه باشند و اجازه ی حضور آقا سیدطه را هم گرفته بود. سیدطه هم رغبت خوبی به آمدن داشت. از حدود یک ساعت قبل از نماز به مدرسه رفتیم. نم بارانی بود که بعضی از بچه ها در حیاط، بی توجه به آن، مشغول فوتبال بودند. باران که شدت گرفت به سالنی رفتیم که فوتبال دستی بود. من و سیدمجتبی و یکی از همکلاسی هایش یک طرف، سیدطه و دو دانش آموز دیگر، در سوی دیگر. • مقداری بازی کردیم؛ آقا سیدطه و تیمش بیشتر می بردند؛ البته باز شدن آدمک های فوتبال دستی هم در قوت تیم ها موثر بود! پیچ هایی که آدم ها را به میله ها بسته بود در تیم ما شل بود و گاهی باز می شد! کمی که گذشت باران کمتر شد و بچه ها مجدد به حیاط رفتند. • من هم کمی نشستم و با یکی از معلمانی که می گفتند سی و نهمین سال معلمی شان در پایه ی سوم دبستان است به گفتگو نشستم. دوست داشتم از آن انگیزه و انرژی که ایشان را سی و نه سال در یک پایه ی تحصیلی و در یک مقطع نگه داشته است مطلبی بیاموزم. • یکی از نکته های عجیب در زمان بازی در سالن فوتبال دستی این بود که یکی از پدران در یک سوی میز و فرزندش در سوی دیگر میزِبازی ایستاده بودند؛ پدر گوشی موبایل خود را بر روی چوبِ کنار میز گذاشته بودند و بی جهت میله های بازی را حرکت می دادند و تمام حواسشان به گوشی بود! به قدری که حتی سر بالا نیاوردند که به یک ولی دیگر را که آن جا هست سلام کنند و ارتباط عادی ای برقرار کنند. صدای بچه هم بلند شده بود که: «پدر حواستان به بازی باشد!» • اصلا عجیب بود این صحنه! قرار بوده با این همه زحمت مدرسه، کادر آموزشی، خدماتی، آشپزخانه، و مربیان عزیز، در این ساعات مهم از ماه مبارک رمضان، فرصتی فراهم شود که پدران و فرزندان، خصوصاً آن هایی که ارتباط کمتری باهم دارند، صمیمی تر باشند و وقت را مغتنم شمرند؛ این فرصت هم پدر به بررسی اخبار گوشی اش مشغول است! به قول شاعر این قصه با که گویم و این غم کجا برم؟ https://eitaa.com/s_m_kheradmand