eitaa logo
مؤسسه فرهنگی، هنری «سَعا»
30 دنبال‌کننده
580 عکس
224 ویدیو
17 فایل
هوالجمیل،کانال مؤسسه فرهنگی،هنری(سرشت عشق ابد)"سَعا"،فعالیت درزمینه تالیف و تدوین پژوهش های ادبی،هنری،رسانه ای واجتماعی
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدعلی اصغرموسوی : SaaPoem: توارد به معناى رسيدن دو نفر به يك مكان است. )وارد شدن( و دراصطلاح ادبى عبارتست از آنكه دو شخص بدون آگاهى از احوال ديگرى شعرى شبيه يكديگر بگويند. مصداق عينى توارد را در بخش مربوط به شعر طبيب اصفهانى آورده ايم. ردالصدر علىالعجز: صنعتى است كه در آن آخرين كلمه هر بيت را درنخستين كلمه بيت بعد تكرار مى كنند. ردالعجز على الصدر آن است كه كلمه نخستين جمله يا بيت را در آخر جمله يا بيت تكرار كنند چون: بيگانه اگر دوستى كند خويش است و خويش چون دشمنى كند بيگانه. يا: قرار از دل من ربود آن نگار بدان عنبرين طره بىقرار تلميح: تلميح در لغت به معناى به گوشه چشم اشارت كردن است و در بديع آن است كه در بيتى اشاره به حديث يا قصه يا روايتى شود مثل: گرش ببينى و دست از ترنج بشناسى روا بود كه ملامت كنى زليخا را كه اشاره به ملامت كردن زنان مصرى است در عشق ورزى زليخا به يوسف.تلميح در شعر پارسى نقش ريشهاى دارد و كمتر بيتى عارى از تلميح است. حشو: در بديع عبارتست از جمله معترضه اى كه چنانچه حذف گردد به اصل مطلب خدشه اى وارد نمى شود اما آوردن آن موجب زيبايى و حسن كلام مى گردد.مثل: دى پير مى فروش - كه ذكرش به خير باد - گفتا شراب نوش و غم دل ببر ز ياد كه در آن، عبارتِ «ذكرش به خير باد» صرفاً دعاگونه اى است به منظور حسن كلام. حشو بر سه قسم است: حشو مليح، حشو متوسط و حشو قبيح. مراعات نظير: صنعتى است كه شاعر كلماتى از نوع و جنس يكديگر ومتناسب المعانى را بياورد مثل: خود از براى سر، زره از بهر تن بود. عروض: عروض در لغت طريق صعب را گويند و چون ميزان شعر را بدان عرضه مى دارند و خالى از صعوبتى نيست اين علم را عروض گفته اند. بعضى گويند عروض اسم مكه است چون خليل بن احمد در مكه اين علم را وضع نمود به اسم آنجا خوانده شد. به هر حال عروض، معروضٌ عليه شعر است كه شعر را بر آنعرضه مى دارند تا موزون از ناموزون جدا شود.(10) تقطيع: برابر نمودن اجزاء هر بيت را تقطيع گويند. http://telegram.me/saapoem صنایع ادبی بديع: آنچه كلام معمولى را به كلام ادبى تبديل مى كند بديع نامند و شامل سه فن به اسامى معانى، بيان و بديع است كه بر جمله آنها علم بديع گويند. انواع بديع: بديع يا لفظى است يا معنوى. صنايع لفظيه در بديع آن است كه صورت لفظى كلام را زيبا كند و صنايع معنوى در بديع آن است كه كلام را در معنا زيبايى بخشد. انواع صنايع لفظيه: 1- ابداع 2- اعنات 3- براعت استهلال 4- تجزيه 5-تجنيس 6-ترتيب 7- ترجيع 8- تركيب بند 9- ترجيع بند 10- تشريع و غيره. *انواع صنايع معنويه: 1- ابهام 2- ارصاد 3- استعاره 4- اغراق 5- ايهام 6-تجاهل العارف 7- تشبيب 8- تعريض 9- تمثيل 10- حسن مطلع و غيره. ابداع: ابداع در لغت به معناى طرز نو بنانهادن و در اصطلاح ادبى شامل صنايع لفظى و صنايع معنوى هر دو مى گردد. صفت ابداع آن است كه شاعر درشعر خود از چند صفت مختلف استفاده كرده باشد. ادامه مطلب در لینک زیر:👇👇👇 http://telegram.me/saapoem
سیدعلی اصغرموسوی : SaaPoem: صنایع ادبی بديع: آنچه كلام معمولى را به كلام ادبى تبديل مى كند بديع نامند و شامل سه فن به اسامى معانى، بيان و بديع است كه بر جمله آنها علم بديع گويند. انواع بديع: بديع يا لفظى است يا معنوى. صنايع لفظيه در بديع آن است كه صورت لفظى كلام را زيبا كند و صنايع معنوى در بديع آن است كه كلام را در معنا زيبايى بخشد. انواع صنايع لفظيه: 1- ابداع 2- اعنات 3- براعت استهلال 4- تجزيه 5-تجنيس 6-ترتيب 7- ترجيع 8- تركيب بند 9- ترجيع بند 10- تشريع و غيره. *انواع صنايع معنويه: 1- ابهام 2- ارصاد 3- استعاره 4- اغراق 5- ايهام 6-تجاهل العارف 7- تشبيب 8- تعريض 9- تمثيل 10- حسن مطلع و غيره. ابداع: ابداع در لغت به معناى طرز نو بنانهادن و در اصطلاح ادبى شامل صنايع لفظى و صنايع معنوى هر دو مى گردد. صفت ابداع آن است كه شاعر درشعر خود از چند صفت مختلف استفاده كرده باشد. ادامه مطلب در لینک زیر:👇👇👇 http://telegram.me/saapoem
سیدعلی اصغرموسوی : SaaPoem: 📝تعريض: اگرچه تعريض در لغت به معناى در كنايه سخن گفتن است اما دراصطلاح ادبى آن است كه: «دلالت كند بر شىء از طريق مفهوم نه به وضع حقيقى ونه مجازى، مثلاً كسى مى خواهد چيزى طلب كند مى گويد من گرسنه هستم پس اين لفظ تعريض به طلب است نه موضوع براى طلب، مثال: دلدار مرا گفت چرا غمگينى؟ غمگينِ كدام دلبر شيرينى! برجستم و آيينه به دستش دادم گفتم كه در آيينه ،که را مى بينى؟!🌹 http://telegram.me/saapoem
بسم اللّه الرَّحمنِ الرّحیم ‏اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ خَازِنِ الْعِلْمِ الدَّاعِي إِلَيْكَ بِالْحَقِّ النُّورِ الْمُبِينِ‏ پروردگارا درود فرست بر حضرت جعفر بن محمد امام صادق كه گنجينه علم تو و خواننده خلق با نور علم و حجت روشن بسوى حق است اللَّهُمَّ وَ كَمَا جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ كَلاَمِكَ وَ وَحْيِكَ وَ خَازِنَ عِلْمِكَ وَ لِسَانَ تَوْحِيدِكَ وَ وَلِيَّ أَمْرِكَ وَ مُسْتَحْفَظَ (مُسْتَحْفِظَ) دِينِكَ‏ پروردگارا چنانكه تو او را معدن اسرار كتاب وحى خود و مخزن علم و زبان گوياى به توحيد و معرفت و ولى امر خود و نگهبان دين خويش قرار دادى فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيَائِكَ وَ حُجَجِكَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ پس درود فرست بر او بهترين درودى كه بر احدى از خاصان و حجتهاى خود فرستادى كه البته تو اى خدا در صفات و ذات پسنديده و بزرگوارى.🖋️📚 https://eitaa.com/saa_institute 💐🖋️📚
🌴📚🌴 ✍مکتب قم📚 قالَ باقر(ع)،قالَ صادق(ع)، ریشۀ فقه از کجاست؟ حکمتِ احکام و ایمان، ترجمانِ «إنَما»ست* درس شاگردان این مکتب، تواضع هست و بس! روی منبر یازمین، آیینه گی هرجا رواست! قال باقر(ع) گفتن و ممنون شدن از خود چرا؟ طبع طوطی وار ما، شأن پیامش در حیاست از چه از «انذار» می خوانی حدیث خطبه را؟ مکتب صادق(ع) بشارت‌گوی عفو کبریاست «رحمة للعالمین» را با «نذیر» آورده ای؟ با بَشر «تبشیرِ» می آید که اصل ماجراست! آنچه مردم از شما دارند هرجا انتظار قال باقر(ع)، قال صادق(ع) گفتن از فضل خداست حضرت ایشان بسی فرموده از «انصاف و عدل» هرچه«حق» باشد،فقط «تقدیس» احکامش سزاست شهر «قم» ، شهر تعقّل در وجوه «مکتب» است بر چکاد مکتب اش، هم پرچم «آل عبا» ست شعر «قم» دارد نهنگان در «محیط» عقل و عشق «مجمع البحرين» حکمت پویِ عرفان آشناست شهر قم باید که پالایش دهد، هر نیک و بد! شهر قم، شهر«جمیل المشهد» اُخت الرّضاست(ع) حضرت معصومه (ع) با خود این شکوه آورده است کاروانش تاقیامت در عبور از کوچه هاست! کی شود کهنه علوم «آل موسی» در جهان؟ مکتب ِ حقِ «امامیه»، پر از نشو و نماست! درکنار مهدی موعود (عج) و درس جمکران شهر قم درحال تنظیم دروس اولیاست! می رسد روزی که مهدی (عج) می نهد پا در رکاب چشم کم سوی «سعا» هرجمعه سمت کربلاست💐 📚🌴✍️ مکتب شعر امامیه سیدعلی اصغرموسوی قم- ۲۰خرداد ۱۳۹۹ ✍*إنما: آيهٔ «إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً» 🌴🌴🌴 @saapoem https://eitaa.com/saa_institute 💐🖋️📚
📚✍️ مکتب شیعهٔ امامیه🌴 حلقه درحلقه کهکشان هارا،رمزومصداق دانش ودین کرد این به آن در مزید ِ علت ها، آن محرّک به دولت این کرد مکتبی لایه لایه از حکمت، در درون و برون پر از دانش هریکی را محافظ آن یک، مثل گل در حریم پرچین کرد آفرید، از نبود بود آورد، خلق را جمله در سجود آورد ازجلالت حریم حکمت را ، با جمال وکمال آذین کرد ** از هیاهوی خلقت آدم(ع)، تا تکاپوی نهضت خاتم(ص) آنکه حتی میان اهل البيت ،حکمت فقه شیعه تبیین کرد! هست مولا امام خیر الناس، جعفر بن محمّد صادق(ع) ازکلامش جميع جنّ و بشر، هرکه شدرستگار، تمکین کرد «مکتب شیعهٔ امامیه»هست شرح شریعت«اسلام» 📚 حضرت حق«امام صادق»را شارح این مرام،تعیین کرد از«سعا»هرزمان ثنایش باد ، بی نهایت،به قدر آنی که - بازسازی زشرح وبسط وبیان،اصل وفرع وشروط آیین کرد.✍️📚 مکتب شعرامامیه مکتب شعردینی درایران سیدعلی اصغرموسوی قم - خرداد۱۳۹۹ ۲۵شوال ۱۴۴۱   @saapoem https://eitaa.com/saa_institute 💐🖋️📚
هوالحکیم عروة الوثقی' هُو به لب وقتی شدی با درس عرفان رو به رو رمز"عشق و عاشق و معشوق"را کن جستجو وحدت وکثرت نماد گیسوان درپرسش است تا بگوید از حقایق در دقایق مو به مو بخشی از هستی شناسی در شهود مطلق است دین: درون دارد شبیه مغز انسان، تو به تو! دین فقط نقل حدیث و شرح حال و قصه نیست! از مناسک تا معارف، با تفاوت در وضو قال باقر، قال صادق، شیعه یعنی :عقل محض کم کن از ابهام و امّا و اگر در گفت و گو! "شیعه" می نامند ما را در حصول اعتقاد شیعه یعنی :جوهر ادراک در تفسیر هو مکتبی داریم منشور حقیقت در حیات حکمت آموز طریقت در شریعت، کو به کو مکتب ناب "امامیّه" : "اُولی الاَمر" یقین در اصالت محور تثبیت و حق را رنگ و بو - مکتب عقل است و علم و عشق وآیین وشهود کی فقط نقل حدیث و شرح فقه و خلق و خو؟! گرچه"هو" ذاتاً نهان شد در وجود عقل و عشق اولیا هستند حق را در تجلّی چون سبو جزمسیر اهل بیت (ع)، از حق نمی بینی نشان! هرچه می خواند تو را، در شش جهت یا چارسو با "سعا" همراه دل شو، در مسیر عقل و عشق شعر حق را در شهود "عروة الوثقی' " بجو! مکتب شعر امامیه سیدعلی اصغرموسوی قم ـ اردیبهشت ١۴٠٣ ٢۵شوال ١۴۴۵ @saapoem https://eitaa.com/saa_institute 🖋️📚✅
هوالحکیم عروة الوثقی' هُو به لب وقتی شدی با درس عرفان رو به رو رمز"عشق و عاشق و معشوق"را کن جستجو وحدت وکثرت نماد گیسوان درپرسش است تا بگوید از حقایق در دقایق مو به مو بخشی از هستی شناسی در شهود مطلق است دین: درون دارد شبیه مغز انسان، تو به تو! دین فقط نقل حدیث و شرح حال و قصه نیست! از مناسک تا معارف، با تفاوت در وضو قال باقر، قال صادق، شیعه یعنی :عقل محض کم کن از ابهام و امّا و اگر در گفت و گو! "شیعه" می نامند ما را در حصول اعتقاد شیعه یعنی :جوهر ادراک در تفسیر هو مکتبی داریم منشور حقیقت در حیات حکمت آموز طریقت در شریعت، کو به کو مکتب ناب "امامیّه" : "اُولی الاَمر" یقین در اصالت محور تثبیت و حق را رنگ و بو - مکتب عقل است و علم و عشق وآیین وشهود کی فقط نقل حدیث و شرح فقه و خلق و خو؟! گرچه"هو" ذاتاً نهان شد در وجود عقل و عشق اولیا هستند حق را در تجلّی چون سبو جزمسیر اهل بیت (ع)، از حق نمی بینی نشان! هرچه می خواند تو را، در شش جهت یا چارسو با "سعا" همراه دل شو، در مسیر عقل و عشق شعر حق را در شهود "عروة الوثقی' " بجو! مکتب شعر امامیه سیدعلی اصغرموسوی قم ـ اردیبهشت ١۴٠٣ ٢۵شوال ١۴۴۵ @saapoem https://eitaa.com/saa_institute 🖋️📚✅
‌صادق آل محمد( ص) گنجینه ی حقایق آل محمد است هر سینه ای که عاشق آل محمد است گنج سعادتی که بشر خواستار اوست خاک در سرادق آل محمد است خورشید علم و معرفت و حکمت و کمال یک پرتو از مشارق آل محمد است سیراب تا ز چشمه ی حکمت شود به دهر دل خواستار صادق آل محمد است در بادهای تند مخالف غمش مباد رهرو اگر موافق آل محمد است باغ بهشت با همه زیبایی و شکوه تصویری از شقایق آل محمد است فرمانروای ملک سخن گشت «خوش عمل» در بندگی چو لایق آل محمد است .💐 استاد دکتر عباس خوش عمل کاشانی 🖋️📚 https://eitaa.com/saa_institute ✅🖋️📚
✍️سعدی » دیوان اشعار » ملحقات و مفردات💐 اگر چه دل به کسی داد، جان ماست هنوز به جان او که دلم بر سر وفاست هنوز ندانم از پی چندین جفا که با من کرد- نشان مهر وی اندر دلم چراست هنوز؟ به راز گفتم با دل، ز خاطرش بگذار جواب داد :فلانی ازآن ماست هنوز! چو مرده باشم اگر بگذرد به خاک لحد به بانگ نعره برآید که جان ماست هنوز! 👈🏻عداوت از طرف آن شکسته پیمانست وگرنه از طرف ما ،همان صفاست هنوز !💐 بتا ،تو روی ز من برمتاب ودستم گیر که در سرم ز تو، آشوب و فتنه‌هاست هنوز 👈🏻کجاست خانهٔ قاضی که در مقالت "عشق" میان "عاشق و معشوق "ماجراست هنوز!🍎 نیازمندی من در قلم نمی‌گنجد قیاس کردم و زاندیشه‌ها وراست هنوز سلام من برسان ای صبا به یار و بگو که سعدی از سر عهد تو برنخاست ،هنوز جناب شیخ اجل سعدی شیرازی💐
شرار نی پوکم تهی مناسب یک آتش بلند واکن مرا از این چمن ای گیسو بلند شاید شبیه عود بسوزم که لحظه ای دستم رسد به خواهش آن غنچه ی پرند شاید به عطر شانه ی تو شانگی کنم شاید به شوق آتش عشقت شوم سپند آتش بزن به استخوان فرومانده در گلو دیدن رقیب تا به کی و غصه تا به چند؟ بگذر از این سرشت نگون واکشم امید حالا که روزگار، ستم می کند پسند گفتی کجا روم ،به کجا می توان رسید؟ جایی که ناله از سر بیداد شد بلند؟! پوکم تهی مناسب یک ساز آتشین سازی که می دمد به خزان مرد دردمند واکن مرا از این چمن ای آبروی من! نی ها هنوز هم پیِ یارانِ همدمند *** سیدعلی اصغرموسوی قم/۱۳۸۶ @saapoem
« قُم عُشُّ آلِ محمّد ، ومأوى شيعتهم » الإمام الكاظم ( عليه السلام ) لماذا عش آل محمد ؟ التاريخ بخل علينا فظلم فاطمة المعصومة ( عليها السلام )فلم يذكر عنها إلا النزر اليسير ، كما هو ديدنه مع سائر أهل ذلك البيت الطاهر . لماذا سميت « قم » ب « عش آل محمد » ؟ الجواب : العش في اللغة هو المكان الذي تصنعه الطيور ، فتضع فيه بيضها ليفقس عن افراخ صغار ، تظل ترعاهم وتزفهم الطعام حتى يكبروا ، وعندها تستطيع الافراخ الطيران والتحليق في الجو . كذلك « قم » بالنسبة ل « آل محمد » فهي المكان الذي كان ولا يزال يحتضن شيعة أهل البيت ويزقهم العلم الصحيح فيتربون فيها على تعاليم أهل البيت ( عليهم السلام ) ، ويترعرعون عليها حتى يتخرجوا من هذه المدرسة المقدسة ، عندها ينتشرون في أنحاء الأرض وأرجائها ، فيبثون ما تعلموه من علوم آل محمد ، وينشرونها . ولذلك تخرٌج من مدينة « قم » الكثير الكثير من العلماء والمحدّثين ونحوهم . فكانت « قم » ـ حقيقةً ـ عشا ومأوى لهذه البذور الطيبة . فلعل هذا هو وجه تسميتها ب « عش آل محمد » . وكانت السيدة الطاهرة فاطمة المعصومة ( عليها السلام ) سيدة هذا العش وراعيته والقائمة عليه والمأوى والملاذ فيه . المصادر: 1- بحار الأنوار ج60 ص214 ، ح31 2- سيدة عش آل محمدصلي الله عليه وآله، ابوالحسن هاشمي، قم، مۆلف، 1416ه.ق. ص 129-132 https://eitaa.com/saa_institute 🪴🖋️📚
✍️خاتون کرامت آیین (معصومه آل موسی)🌴 🌹🌹🌹 بانو سلام، باز منم، زائری غریب مثل همیشه آمده، با خاطری، غریب بانو سلام، مثل همیشه، سلام من تقدیم می شود به شما، در کلام من بانوی بی نظیر که نامت بلند باد! از کودکیم، مانده مرا این سخن به یاد: هر کس که در شروع دعا، می دهد سلام گل واژه های نام تو را می دهد، سلام! می دانم اینکه نام و شکوهت ستودنی ست خورشید چون به جای دعا، می دهد سلام! گویی بهشت می وزد از سمت تربتت جبریل هم به صحن و سرا می دهد، سلام دستی که روی سینه، نشان ادب شده این بار هم به رسم وفا، می دهد سلام وقتی که با قنوت دعا سبز می شوم دست و زبان به سمت شما می دهد سلام تکثیر می شود به نگاهم، نگاه عشق تا اشک من به آینه ها می دهد سلام تنها نه من به فیض چنین لحظه می رسم هر کس که بر امام رضا (ع) می دهد سلام صحن و رواق و آینه ، تکرار می کنند یک آسمان فرشته به ما، می دهد سلام بانو، تمام منزلت عشق، در تو هست! بر خاک تو چو عرش خدا می دهد سلام در شهر قم کرامت آیین سرمدی ناموس پاک ختم رسولان، محمدی (ص) 🌴🌴🌴 بانوی بی نظیر که نامت بلند باد از کودکیم، آنچه به من داده اند یاد: هر گاه می رسم به حریم حضورتان لبریز می شوم ز عطایای نورتان آن سان که در شکوه شما، غرق می شوم در موج موج اشک و دعا، غرق می شوم! بانو قسم به نام بلندت که اشک هام دور از ادب نبوده، که با خانه آشنام اینجا، حریم پاک ترین بانوی قم است اینجا، نمازخانه ی دل های مردم است اینجا هواش، مثل هوای مدینه است اینجا صفاش، مثل صفای مدینه است اینجا پناهگاه تمام غریب هاست اینجا بهشت خاطر امن یُِجیب هاست بانو، سلام! باز منم، زائری غریب مثل همیشه آمده، با خاطری غریب ...💐🌴📖📚 * مکتب شعرامامیه مکتب شعر دینی درایران سید علی اصغر موسوی قم : ۸۵ - ۱۳۷۵ @saapoem # saapoem https://eitaa.com/saa_institute 🪴🖋️📚
سلام.قابل توجه کسانی که موضوع "پوشش یا حجاب"را دنبال می کنند و آن را مختص آیین اسلام می دانند! ایرانیان بیش از دوهزارسال قبل از اسلام ، پوشش و حجاب معیار داشتند و این عکس از مجسمه نمونه از آن است.✒️📚✅ #saapoem @saapoem https://eitaa.com/saa_institute 🪴🖋️📚
🌹فرشته  درعرق باران🌧☔️ به سمت پنجره می چرخد، نگاه بی رمق باران دوباره میل تراویدن نشسته در عرق باران همان، که عاشق تنها گفت: بدون عشق تو می میرم! شبی که ماه نمی گیرد، به روی سر طبق باران زلال زمزمه‌ی عشق است، کنار آینه می بارد: غزل غزل، غزلِ عاشق، ورق ورق، ورق باران !☔️ چه روزهای قشنگی بود از این که یک‌سره می دیدم کنار پنجره می روید، فرشته در عرق باران! کجاست، ای دل غم پرور ، شمیم گیسوی خنیاگر ؟ نگاه پنجره می چرخد به سمت بی رمق باران! 🌧☔️🌧 سیدعلی اصغرموسوی قم - ۱۳۷۷ @saapoem
هوالعزیز تشریف فرمایی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران جناب آيت الله دکتر سید ابراهیم رئیسی "دامت توفیقاته" به استان قم را گرامی می داریم قطعا در راستای تحقق اهداف آرمان های فرهنگی انقلاب اسلامی واعاده حقوق رفاهی شهروندان قمی ، سفر ایشان موجب خیر و برکت و رفع مشکلات مناطق محروم و مستضعف نشین و تسریع در امور خدمات اجتماعی خواهد شد ان شاء اللّه سیدعلی اصغرموسوی مدیرانجمن پژوهشگران ادبیات دینی ایران وموسس موسسه فرهنگی، هنری سعا @saapoem https://eitaa.com/saa_institute 🖋️📚✅
هوالجمیل شهودشرق امامت🌹 سلام برلب و جاری، درودِ واژهٔ تعظیم که بوده اصل تعّلم، مرا مراد ز تعلیم کبیر، فهم زیارت، اگرچه داند و گویم: صغیر را چه تفاهم به درک ریشهٔ تفهیم؟! همیشه مات گمانم! به فرض عادت ایمان به لفظ:غرق توّهم، به معنی :آیت تحکیم - که این چه نوع طریقت به سمت مشرق عشق است؟ سپرده دل به کویر از بهشت جاری تسنیم! قم است و مهر فروزان، که در مدار طلوعش نشسته ماه و ستاره، به درس مکتب تنجیم چکامه شد متناسب به یُمن روز ولادت که ترجمان لغاتش، گزیده واژهٔ تعظیم : سلام دائم سرمد،به دخت پاک محمد(ص) کریمه ای که همیشه گرفته جانب تکریم به نام فاطمه(س) ، امّا به شأن ام ابیها سترگ دخترموسی(ع)، چکاد چامهٔ تفخیم به جبر رام کنم دل! به اختیار، کدامش؟ سرشت اگر که برایش، صواب صاحب تصمیم میان شهر"قم"و غم، قرابتی که عجیب است! ندیده اهل هنر جز مصاف خنجر ترخیم!! به ظاهر ارچه رقیب اند، دچار وَهم عجیب اند نخوانده درس شهودی به جز تسلسل تقویم! "سعا" به لطف ارادت، به آستان ولایت گذشته از سر نظمش به قصد قربت تنظیم کلام:ناقص وصف و کلیم : عاجز توصیف بگو چگونه بگیرد قوام، قدرت تقدیم؟! رهین یادشما باد، همین چکامهٔ مجمل برای عرض تحیت، برای کرنش و تعظیم مکتب شعر امامیه مکتب شعردینی درایران سیدعلی اصغرموسوی قم ـ ٢١ اردیبهشت ١۴٠٣ اول ذی القعده ١۴۴۵ @saapoem https://eitaa.com/saa_institute 🖋️📚✅🪴
هوالجمیل شهودشرق امامت🌹 سلام برلب و جاری، درودِ واژهٔ تعظیم که بوده اصل تعّلم، مرا مراد ز تعلیم کبیر، فهم زیارت، اگرچه داند و گویم: صغیر را چه تفاهم به درک ریشهٔ تفهیم؟! همیشه مات گمانم! به فرض عادت ایمان به لفظ:غرق توّهم، به معنی :آیت تحکیم - که این چه نوع طریقت به سمت مشرق عشق است؟ سپرده دل به کویر از بهشت جاری تسنیم! قم است و مهر فروزان، که در مدار طلوعش نشسته ماه و ستاره، به درس مکتب تنجیم چکامه شد متناسب به یُمن روز ولادت که ترجمان لغاتش، گزیده واژهٔ تعظیم : سلام دائم سرمد،به دخت پاک محمد(ص) کریمه ای که همیشه گرفته جانب تکریم به نام فاطمه(س) ، امّا به شأن ام ابیها سترگ دخترموسی(ع)، چکاد چامهٔ تفخیم به جبر رام کنم دل! به اختیار، کدامش؟ سرشت اگر که برایش، صواب صاحب تصمیم میان شهر"قم"و غم، قرابتی که عجیب است! ندیده اهل هنر جز مصاف خنجر ترخیم!! به ظاهر ارچه رقیب اند، دچار وَهم عجیب اند نخوانده درس شهودی به جز تسلسل تقویم! "سعا" به لطف ارادت، به آستان ولایت گذشته از سر نظمش به قصد قربت تنظیم کلام:ناقص وصف و کلیم : عاجز توصیف بگو چگونه بگیرد قوام، قدرت تقدیم؟! رهین یادشما باد، همین چکامهٔ مجمل برای عرض تحیت، برای کرنش و تعظیم مکتب شعر امامیه مکتب شعردینی درایران سیدعلی اصغرموسوی قم ـ ٢١ اردیبهشت ١۴٠٣ اول ذی القعده ١۴۴۵ @saapoem https://eitaa.com/saa_institute 🖋️📚✅🪴 🌹🏵️ثواب قرائت شعر برسد به روح اموات، بخصوص روح متعالی حضرت فاطمه معصومه سلام اللّه علیها و دختر ملکوتی ام رحمة اللّه علیها و رضوانه علیه ان شاء اللّه 🏵️🌹
هدایت شده از محمد شجاعی
محمد شجاعی: دههٔ کرامت را که آغاز آن ولادت حضرت معصومه(س) و روز دختر نامیده شده به شما و خانواده محترم تبریک عرض می‌کنم و شعر زیر را تقدیم می‌دارم. این شعر زندگانی حضرت معصومه(س) را به اختصار به تصویر کشیده است. در مدینه جلوه کرد گوهر یکدانه ای کز فروغ روی او گشت روشن، خانه ای چهرهٔ نجمه شکفت از گلِ رخسارِ او ریخت بابا اشک شوق لحظهٔ دیدارِ او _ شد علی موسی الرضا شادمان تر از همه چون که داد او را خدا خواهری چون فاطمه - در کتابِ سبزِ شعر یک غزل منظومه بود کهکشانی در زمین شهرتش معصومه بود _ می درخشید از نخست همچو نور آفتاب کودکی بود آشنا با حدیث و با کتاب - وارث علم پدر بود بانوی امید در ضمیرش می سپرد آنچه از او می شنید - آمدند از راه دور مردمی والامقام تا سؤال خویش را زود پرسند از امام - حضرت کاظم نبود بین قوم حق نهاد پاسخ آن جمع را حضرت معصومه داد - دید او را چون پدر در سخن صاحب نظر گفت از دل بارها «جان فدای تو پدر» - او شبیه مادرش مهربانی می سرود از گلِ رویِ پدر گَردِ غم را می زدود _ مثل یک لاله شکفت در دلش داغی شِگِفت چونکه بابا دور از او کنج زندان جا گرفت _ آه، از آن سوز و درد زان غم جانکاه، آه آه، از درد فراق از غریبی آه، آه _ دیده ای در هر طرف گردش پروانه را؟ تا مگر پیدا کند شمع جمع خانه را؟ _ دید جای خالی اش سوخت از عمق جگر گفت با بغض گلو ای برادر، کو پدر؟ _ درد انبوه فراق رشتهٔ جانش گسست ماتمی دیگر، بزرگ در کنار او نشست _ همچو باران، اشک غم از رخ او می چکید در غل و زنجیر ظلم والد او شد شهید _ از غم مرگ پدر نایِ بنشستن نداشت آه، قلب کوچکش تابِ بشکستن نداشت _ ناله کرد و ناله کرد تا که افتاد از نفس چشم او بعد از پدر بر برادر بود و بس _ او چو زینب یاوری گرم و با احساس داشت در کنارش گوییا حضرت عباس داشت _ دست مهرش را امام بر سرِ او می کشید خواهر از جام ولا جرعه جرعه می‌چشید _ بود بین این دو تن مهربانی از دو سر مثل یک جان در بدن چون شعاع یک گهر _ فاصله انداخت زود روزگار ناتمام بین گل با باغبان بین بانو با امام _ بُرد مأمون از حجاز تا خراسان، شاه را تا بپوشاند ز شهر نور قرص ماه را _ از کنار خواهرش شد جدا با چشم تر رفت گویی سوی مصر یوسف از پیش پدر _ باز، اندوهی دگر در مدینه تازه شد باز، بر آل علی غصه بی اندازه شد _ با دل بانو چه کرد درد جانسوز فراق آه، از شام وداع آه، از روز فراق _ یک طرف هجر امام یک سو اندوه پدر زینب ثانی چه دید در فراق تاجِ سر _ زین جدایی فاطمه همچو نی بی‌تاب شد طاقت دوری نداشت مثل شمعی آب شد _ عاقبت آن نور پاک کرد هجرت از حجاز آه از رنج سفر آه، از سوز و گداز _ رفت با آل علی از مدینه سوی طوس تا که بیند یک نظر چهرهٔ شمس الشموس - کاروان آن عزیز رفت با شور و نشاط تا به شهر ساوه شد با سرور و انبساط _ دشمنان کینه جو با هجومی سهمگین غرق در خون ساختند برخی از مردان دین _ کشتگان را تا که دید فاطمه اخت الرضا دردهایش تازه شد گشت تسلیم قضا - جمعی از پیران قم سوی او بشتافتند مردم گوهرشناس قدر دُر دریافتند - خواستند از آن عزیز شادی آرَد جای غم بر رواق چشمشان زود بگذارد قدم - مردمان، بیرون شهر منتظر، لحظه شمار مضطرب، دیده به راه ک کی سرآید انتظار - تا که آمد فاطمه شهر غرق نور شد از فروغ مهر او قلب ها پرنور شد - اهل قم بااشتیاق از جمال آفتاب خوب استقبال کرد با گل و نقل و گلاب - در پی او شد روان شهر تا میدان میر تا بگیرد همچو ماه نور از مهر مُنیر - میزبان آن عزیز آشنا در شهر بود حضرت آنجا روز و شب بود در ذکر و سجود - نور ذکر سجده اش آسمان ها را شکافت خانهٔ او زین سبب نام بیت النور یافت - نور حق از آن مکان پرتوافشانی نمود گشت روشن از دلش در دو عالم هرچه بود _ بانو از یاد امام باز شد لبریز غم در دل و جانش به پا گشت رستاخیز غم _ طاقت دوری نداشت زهر محنت می چشید تا ببیند روی او آه از دل می کشید _ آه، از فصل فراق کی رود تلخی ز یاد بین ماه و آفتاب چون جدایی اوفتاد _ باز بر قم رو نمود لحظه ای اندوهناک بعد هفده روز رفت سوی حق، آن نور پاک _ خواهر شاه غریب چونکه در قم درگذشت درد جانکاهی بزرگ در دل و جان، تازه گشت _ از در و دیوار شهر ناله می آمد به گوش سوی «بیت النور» شد سیل مردم در خروش _ میزبان فاطمه با دلی لبریز درد بین «باغ بابِلان» مرقدی آماده کرد _ بعد غسل و کفن او دو سوار با نقاب آمدند و دفن شد یادگار بوتراب _ ادامه دارد
✅ تشبیه چیست و چند نوع است؟ مانند کردن چیزی به چیز دیگر است و یکی از زیباترین آرایه‌های ادبیات فارسی است که شاعران در اشعار خود از آن بسیار استفاده می‌کنند. ویژگی‌های تشبیه عبارتند از؛ 1- این ویژگی از آن حیث جالب است که دو یا چند چیز را که تقریباً شباهتی آشکار به هم ندارند، به یکدیگر نسبت می‌دهد تا معنی و مقصود نویسنده یا شاعر از نوشته، برای خواننده قابل درک شود. 2- در تشبیه همیشه کمی اغراق وجود دارد. هرچقدر اغراق بیشتر باشد، زیبایی تشبیه را بیشتر می‌کند. 3- یکی از زیبایی‌های تشبیه در متن آن است که در ظاهر و با نگاه اول درست و بدیهی به نظر نمی‌رسد و خواننده را متحیر می‌کند، اما با کمی تأمل ربط آن نمایان می‌شود. در واقع نمی‌توان دو چیز را که در واقعیت از یک جنس هستند به هم نسبت داد و آن را تشبیه دانست. بیت زیر نمایش واضحی از کاربرد و وجود این آرایه برای زیبایی و خوانایی اشعار است که درخشندگی چهره را به خورشید تشبیه کرده است. رها شد ز بند زره ، موی او درخشان چو خورشید شد روی او (ارکان تشبیه یا اجزای تشبیه) همانطور که در معنی این آرایه‌ گفته شد تشبیه از اجزای مختلفی تشکیل می‌شود که عبارتند از مشبه، مشبه‌به، وجه شبه، ادات تشبیه که در ادامه درباره‌ی هرکدام توضیحاتی را می‌خوانید. رکن اول تشبیه، مشبه است. مشبه چیزی است که آن را به چیز دیگری تشبیه می‌کنیم؛ به تعبیری دیگر، طرف اول تشبیه مشبه است. در مثال زیر همدردی به چسب تشبیه شده است و مشبه است. همدردی در ارتباط انسان، مانند چسب است و اجازه می‌دهد عمق احساس دیگران را دریابیم. مشبه‌به رکن دوم است. چیزی است که مشبه به آن تشبیه شده‌است. به عبارتی طرف دوم تشبیه، مشبه‌به است. در مثال زیر زبان آدمیزاد به خود او (جسم و جانش) تشبیه شده است. پس عبارت خود او، مشبه به است. زبان آدمیزاد مثل خود او ناقص و ناتوان است. : کلمه یا صفتی که مشبه‌به قرار می‌گیرد، باید شناخته شده‌‌تر و معروف‌تر از مشبه باشد که فهم آن برای خواننده راحت‌ باشد. هرچه این ویژگی بیشتر در تشبیه رعایت شود، گیرایی و زیبایی متن بیشتر می‌شود. رکن سوم تشبیه، وجه شبه است که رابطه‌ای میان مُشبه و مُشبه‌به برقرار می‌کند؛ به عبارتی دیگر، وجه شبه همان ویژگی یا ویژگی‌های اشتراکی میان مُشبه و مُشبه‌بهْ است. پس مشبه با داشتن این ویژگی، شبیه به مشبه‌به می‌شود. در مثال زیر، تقسیم شدن، وجه اشتراک جهان سیاستمدارن و کیک عروسی است و وجه شبه قرار گرفته است. سیاستمداران جهان را مثل کیک عروسی میان خود تقسیم کرده‌اند. (ادات تشبیه یا ارکان تشبیه) رکن چهارم تشبیه، ارکان یا ادات تشبیه است و اجزای تشبیه را به یکدیگر مرتبط می‌کند. ادات در زبان فارسی، حروفی هستند که معنی شباهت را به خواننده می‌رسانند. پرکابردترین ادات تشبیه در زبان و ادبیات فارسی عبارتند از مثل، مانند، همچون، همچو، چون و چو. در مثال پایین، کلمه ما به وسیله چون، به شمع تشبیه شده است. امروز ما باید به لطف خداوند چون شمعی سوزان بتابیم. نکته: باید توجه داشت که کلمات چون و چو، هرگاه به معنای مثل و مانند در جملات ظاهر شوند، ارکان تشبیه به حساب می‌آیند و در غیر این صورت جزو ادات نیستند. (روش تشخیص اجزای تشبیه) برای تشخیض ارکان تشبیه بهترین کار این است که جمله را بر اساس قواعد دستور زبان فارسی مرتب کنید. چون در اشعار فارسی شاعر برای رعایت وزن و قافیه اجزای جمله را جابجا می‌کند. سپس با پرسیدن سؤالی ساده و پیداکردن جواب آن از داخل جمله به نتیجه‌ی مطلوب می‌رسیم. یعنی باید تشخیص بدهیم که چه چیزی مثل چه چیز دیگر است و چه چیزی باعث این شباهت شده است؟ حالا جواب سؤال اول، مشبه و جواب سؤال دوم، مشبه‌به و جواب بخش سوم، وجه شبه می‌شود و ادات تشبیه هم که مشخصاً در هنگام مرتب سازی اجزای جمله نمایان شده است. ستارگان همچون خورشیدی کوچک در آسمان می‌درخشند. اجزای این جمله از لحاظ دستوری مرتب‌اند. پس به سراغ پاسخ سوال می‌رویم: چه چیزی به چه چیزی و از چه جهتی به هم شباهت دارند؟ ستارگان از جهت درخشش به خورشیدی کوچک شباهت دارند. کانال آموزش عروض و قافیه و... سید محمدرضا شمس (ساقی) https://eitaa.com/arozghafie