شب هشتم

بند اول ای جون بابا من موندم تنها ای علی تو برو نبین حال منو اگه افتادم از پا بغضم رو خوردم رفتی و مردم اذنو دادم علی‌ ولی بی تو بابا نفسامو شمردم ای جون بابا سمت میدونی راهی رو به روته سپاهی با دلی پر کینه ای جون بابا ای غریب علی اکبر چقدر شدی حیدر توی شهر مدینه ای جانم اکبر ...... بند دوم کوچه ای وا شد قد من تا شد هرکسی میرسه ضربه ای میزنه تیکه تیکه جدا شد بین این غوغا میرسم اما غرق خونی علی پا نکش رو زمین جلو چشمای بابا از پا افتادم پا نکش گل لیلا با تن اربا اربا جلو چشمای بابا از پا افتادم همه جا تو رو دیدم تیکه تیکتو چیدم علی از دل صحرا ای جانم اکبر ....... بند سوم ای علی اکبر ای گل پرپر من بمیرم علی که چه ریختی به هم تو به دست یه لشکر ای وای از غربت صورت رو صورت افتادم پسرم یه نگاه تو شد برا این دلم حسرت چشماتو وا کن میبینی که خمیدم خودمو میکشیدم پاهام جونی نداره چشماتو وا کن ببین روی عبایی چه خمیده بابایی که جوونی نداره

بند اول دخیل لطف توام از بس‌ که داری کرم به دستت امضا میشه بیام من سمت حرم بین لشکر حسین آقا تو محشر هستی که تو هم حیدر و هم خود پیامبر هستی همه مجنون تویی لیلا تویی آقای جوونا بی‌قرارم تو رو دارم به فدات ای گل لیلا آقام آقام علی اکبر .... بند دوم شجاعت تو خونته داری اقا دلبری که اذن تو شاهده جلودار لشکری به‌ خدا به گردن سینه زنا حق داری نکنه که سایتو از سر ما برداری آره آقا رو سیاهم دلخوشم که تو رو دارم وقت مردن بیا آقا سرمو رو پات بزارم آقام آقام علی اکبر ........ بند سوم تو خلقا‌ پیغمبری وقت رزمت حیدری دمی که لب وا کنی چقد مثل مادری بخونیم با سوز و آه آقا به حال مضطر به فدات جوونیمون مولا علی اکبر بابی انت و امی مذبوح من غیر جرمی مولای و ابن مولای بابی انت و امی آقام آقام علی اکبر

شب تاسوعا

بند اول میری میدون ای علمدارم بی تو داداش بی سپهدارم برو ولی آرومتر بزار حسین ببینه اونی که میره میدون یل ام البنینه برو پناه حرم برو تنها یاورم میری که آب بیاری برو ای آب آورم ..... بند دوم چی میبینم پهلوون من رو خاکایی غرق خون من پاشو علم رو بردار یل علی نشونم جوابمو نمیدی میبینی قد کمونم دیدم دستای تورو پرخون موهای تو رو وای از تیر سه شعبه درید چشمای تو رو ...... بند سوم رفتی حالا بی پناهم من راهی سمت قتلگاهم من تو رفتی و به خیمه حمله ور حرامی بدون تو میرن به بزم حرام شامی خیمه حال عجیبه زینب بی تو غریبه رفتی ذکر رو لبهاش فقط امن یجیبه عباس پناه حسین

بند اول ای علمدارم میر و سردارم ای پناه حسین بی تو تنها شدم بی تو یاری ندارم تنها پناهم ای تکیه گاهم میبینم که میخوای بری آب بیاری تنها بین سپاهم ای علمدارم بی تو خیلی غریبم غصه میشه نصیبم رقیه نگرونه ای علمدارم جونم اومده رو لب تو رفتی داره زینب آروم روضه میخونه ...... بند دوم گفتی یا اخا ادرک یا اخا اومدم پیش تو فهمیدم که شدم دیگه تنهای تنها دیدم غوغاتو تو راه دستاتو بمیرم که دیدن دست نداری زدن سه شعبه تو نگاتو پاشو عباسم قد من دیگه تا شد دستای تو جدا شد نفسام پر آهه پاشو عباسم تنها میمونه زینب خیمه ها شده پر تب حمله ور یه سپاهه

داری میری دیگه علمدار من لشکر من ای میر و سردار من داری میری ای ساقی لشکرم برو سمت شریعه ای یار من داری میری علمدارم بدون تو کیو دارم داری میری غریبم من بی علی و حبیبم من ای آرزوی خیمه ای یل تماشایی ای علم به دوش من، ساقی العطاشایی عباس عباس میری بی یارم عباس عباس عباس ای علمدارم عباس ....... گفتی ادرک اخا ببین تا شدم رفتی عباس تو سینه غوغا شدم پاشو دشمن میره به سمت حرم پاشو ای یاورم که تنها شدم دستاتو بین راه دیدم دست قلم رو بوسیدم علم بگو کجا مونده فرق سر تو وا مونده ای باوفا تو تشنه، در کنار دریایی ای علم به دوش من، ساقی العطاشایی عباس عباس بی تو بی چارم عباس عباس عباس ای علمدارم عباس ..... پاشو عباس بکن علمداری ام با دو دست جدا بیا یاری ام بی تو زینب اسیر دشمن شده پاشو عباس بیا به دلداری ام بعد تو بی پناه میشم راهی قتلگاه میشم میری اما حرم سوخته سه ساله دخترم سوخته ای پاره پاره پیکر تو عزیز زهرایی ای علم به دوش من، ساقی العطاشایی عباس عباس سر رو نی دارم عباس عباس عباس ای علمدارم عباس

بند اول میری همه پشت و پناهم داری میری سردار برادر خدا پشت و پناهت ای یارم علمدار شور میزنه دل من بی تو عباس وقتی که تنها میون سپاهم کمرم داره تا میشه برگرد رفتی برادرم ای تکیه گاهم عباس دیگه بی تو نشسته روی لبم‌ فقط این ذکر آهم ای علمدارم خواهرت تنهاست رفتی عباسم تو خیمه غوغاست سقا عباس محشر عباس رفته قد و بالاش به حیدر عباس ای جان عباس عباس ...... بند دوم غوغا شده سمت شریعه غوغاس سرت عباس گفتی یا اخا ادرک اخارو تو دل دیگه غوغاس اومدم سمت تو تنها قرارم ولی دیدم تو راه دست بریده الهی من بمیرم برات عباس به نگاهت عجب تیری کشیده غربت دیگه سهم حسینه ببین دارم دیگه قد خمیده به حرم داره این سپاه میره حسینت تنها قتلگاه میره بی دست عباس ای داد عباس زد عمود به سرش که افتاد عباس ای وای عباس عباس

شب عاشورا

بند اول داداش تو داری میری میدون خیمه شده پر تب به کی میسپاری مارو حسینم وای از دل زینب من بمیرم اخا خیلی غریبی من بمیرم اخا یاری نداری سخته تک و تنها میمونی داری میری علمداری نداری بین همه مردم نامرد یه نفرم غمخواری نداری تو داری میری معجر میبندم دیدی از گوشم گوشواره کندم مظلوم ارباب عریان ارباب غریب و تنها عطشان ارباب ای وای ارباب ارباب ........ بند دوم تو میدونه جنگی برادر رو تله نشستم تا دیدم تیری خورده به سینت من چشمامو بستم جلو چشای من افتادی ای وای به دور پیکر تو یک سپاهه نمیبینم تو رو خیلی شلوغه مقصد شمشیرا تو قتلگاهه داداش ندیدی حال من رو دیگه حال و روز من سیاهه اومد با چکمه به روی سینه سرتو برده خواهر میبینه مذبوح ارباب بی سر ارباب مونده تو گودال یه مادر ارباب ای وای ارباب ارباب

بند اول رسیده خواهر تو اما افتاد تو بین دشمن دیگه تنها افتاد من گفته بودم که بیا برگردیم رفتی و زینب تو از پا افتاد رو تن تو جاپای لشکر افتاد تو قتلگاهت دیگه مادر افتاد دیدم داره میشینه روی سینت که روی حلقت جای خنجر افتاد افتادی توی قتلگاه افتادم روی تل اخا تا دیدم که شمر اومده با سر از تو مقتل اخا ناله کشیدم نالتو شنیدم میدیدم که خنجر میبره بریدم ای غریب مادر ....... بند دوم دختر تو میون غوغا افتاد با تازیونه رو قدم تا افتاد دیدم که بر سر سرت دعوا بود باز سر انگشتری دعوا افتاد سر تو رو نیزه و خواهر افتاد تن تو غرق خون و مادر افتاد تو بین این هلهله ها فهمیدم از روی نیزه دوباره سر افتاد افتاده سر تو حسین غصه سهم زینب شده جسمت مونده روی زمین وقت ضرب مرکب شده تا که سرت رفت سمت دخترت رفت من دیدم که انگشت با انگشترت رفت ....... بند سوم خیمه ی سوخته رو سر ما افتاد رقیه هم تو دل صحرا افتاد با ضرب تازیونه من افتادم بازم مدینه شد و زهرا افتاد رباب کنار سر اصغر افتاد کنار جسمت دیگه دختر افتاد گوشواره هارو از رو گوشا بردن دست نامحرما رو معجر افتاد میسوزم با این‌شعله ها تا حرف از اسارت شده میدیدن غریبم حسین که سهمم جسارت شده گریون ربابه سلسله عذابه سختر از اسارت مجلس شرابه