استعفای رئیس دانشگاه استنفورد یک مقایسه ساده میان نظام های دانشگاهی : به این واژه ها یا مفاهیم مرتبط با آنها دقت کنید و نقش هریک را از نظر بگذرانید. سپس با معادل های هریک در دانشگاه های خودمان مقایسه کنید : دانشگاه مقاله نشریه دانشجویی هیات امنای دانشگاه استعفا فساد مقابله با فساد نظام علمی نویسنده مسوول تشویق آزادی بیان پاسخگویی پی نوشت : متاسفانه گزارش خوبی از یک رسانه مستقل در دست نداشتم که مجبور به استفاده از گزارش این شبکه نامحبوب نباشم. #حکمرانی_شایسته #سرمایه_اجتماعی #فساد #دانشگاه #مقاله_سالاری به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat

دانشگاه، عقلانیت، رادیکالیسم تجربه تاریخی جنبش های متنوع دانشجویی در دهه های ۳۰ تا ۵۰ اعم از ملی یا مذهبی یا چپ، حاوی یک عنصر مشترک است: هر زمان که فعالیت های سیاسی نظام مند جوانان منتقد، محدود و ممنوع می شود، راه ورود به گروه های رادیکال و مسلحانه هموار می شود. تجربه گروه های فعال مارکسیستی یا اسلامی تابعی از همین عنصر رواداری نظام مند یا مواجهه سخت با آنهاست. سازمان مجاهدین خلق یکی از نمونه های مثال زدنی در چنین فضای سیاسی است که از دل یک حزب سیاسی خارج و به ترور و کنش زیرزمینی روی آورد. یکی از مهمترین عوامل شکست جنبش های رادیکال در دو دهه اخیر فقدان عقلانیت راهبردی و گروه نخبه مرجع در میانه این جنبش هاست که بقای نظام حاکم را بر تغییر آن ترجیح داده و تغییر برای تغییر را عاقلانه نمی دانند؛ شرایطی که در ناکامی چهل ساله اپوزیسیون برانداز کاملا موثر بوده و از آنان تعدادی دلقک نادان ساخته است. اگر جنبش اعتراضی پاییز ۱۴۰۱ نیز با وجود فعالیت چشمگیر در دانشگاه، ناکام ماند یکی از علل اصلی آن را باید در نپیوستن نخبگان فکری سطح بالا یعنی اساتید و چهره های شناخته شده علمی دانست که ترمز حرکت دانشجویان شدند. بخش مهمی از تلاش دشمنان جمهوری اسلامی، گرفتن مرجعیت از استادان و تقویت رادیکالیسم در بدنه جوان تجدیدنظر طلب بوده است. ویژگی بارز نخبگان هوشمند چه در سطح استاد چه دانشجو، بیش فعالی سیاسی و کنش‌گری فعالانه در عرصه های مورد علاقه است و طبیعی است که چنین ویژگی هایی به مراتب بیشتر از نخبگان یا متفکران غیرفعال در معرض تحرکات غیرهمسو با هنجارهای رایج سیاسی و اجتماعی باشند. حضور این نخبگان در دانشگاه علاوه بر افزایش پویایی علمی زمینه ساز تحرک خردمندانه و نظام مند جنبش دانشجویی و مانع رادیکالیزه شدن آنهاست. حذف استادان و نخبگان پرتحرک حتی در شرایط عدم همسویی با هنجارهای سیاسی نظام، تسریع در فرایند حذف مرجعیت نخبگان و کمک به رادیکالیزه شدن تحرکات دانشجویی از یکسو و فربه سازی حلقه متفکر جنبش های اعتراضی با حضور اساتید نخبه ناراضی و ایجاد حلقه متفکر برای براندازی است. هوشمندی نظام امنیتی در عرصه نرم علمی در خرسندی از چند اخراج و منع از تدریس چند استاد کنشگر خارج از چارچوب و افتادن در تله رادیکال های انقلابی به نام دفاع از انقلاب نیست بلکه در نگاه بلندمدت به منافع ملی و پرهیز دادن کنش‌گران سیاسی بویژه معترض از رادیکالیزه شدن فعالیت ها و عدم اجماع نخبگان فکری برای تغییر ساختار است. این روزها که گاه و بیگاه نام اساتید مختلفی که در شمار کنش‌گران فعال سیاسی و مرجع اجتماعی بخشی از جامعه دانشگاهی بویژه دانشجویان به حساب می آیند در فهرست افراد ممنوع از فعالیت دانشگاهی منتشر می شود توجه به منافع بلندمدت ملی و پرهیز از رادیکال سازی کنش های اعتراضی و عدم عقلانی سازی تجدیدنظر طلبی رادیکال یک ضرورت حیاتی برای جامعه دانشگاهی بویژه در آستانه سال تحصیلی است. #حکمرانی_شایسته #سرمایه_اجتماعی #دانشگاه #عقلانیت #رادیکالیسم به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://ble.ir/sabzkhat

اطلاع رسانی ۱) وزارت کشور در خصوص برخورد با برخی استادان دانشگاه بیانیه داد. ۲) منطق کار در دستگاه های اجرایی این است که در خصوص مسایل مرتبط با حوزه سازمانی شان اطلاع رسانی کنند. ۳) طبق قانون، هر وزیر نسبت به کار همه وزارتخانه ها مسوول است با این حال، منطق کار سازمان ها این نیست که در مورد مسایل مرتبط با سازمان های دیگر اطلاع رسانی کنند. ۴) اینکه وزارت علوم نسبت به برخورد با استادان بیانیه ای نداده و اطلاع رسانی نکرده خودش نوعی اطلاع رسانی است. ۵) اینکه وزارت کشور که ریاست شورای امنیت کشور را هم برعهده دارد به جای وزارت علوم، اطلاع رسانی کرده خودش نوعی اطلاع رسانی است. ۶) در هر اطلاع رسانی، سه عنصر پیام دهنده، پیام و پیام گیرنده نقش اساسی دارند. باید دید پیام از سوی پیام دهنده به گیرنده پیام رسیده است یا خیر. #حکمرانی_شایسته #سرمایه_اجتماعی #دانشگاه #وزارت_کشور #وزارت_علوم به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat

کار فرهنگی چندی پیش بنا بود که به لطف همکاران محترمم، مراسم تودیع یا به قول امروزی ها تکریمی برای پایان دوره مسوولیتم در حوزه فرهنگی برگزار شود که به سبب بیماری پسرم امکان برگزاری فراهم نشد. نکاتی را برای طرح در آن جلسه صمیمانه تدارک دیده بودم که به یادگار می نویسم. کار فرهنگی یک وظیفه و مسوولیت است که داشتن آن خوشحال کننده و نداشتنش خوشحال کننده تر است. در شرایط کنونی ورود به عرصه کار فرهنگی جز دردسر هیچ معنایی ندارد به همین دلیل بیشتر کسانی که به فرهیختگی می شناسم به سادگی تن به مسوولیت فرهنگی نمی دهند. به قول سعدی: جز به خردمند مفرما عمل             گرچه عمل کار خردمند نیست وضعیت این روزهای جامعه و فرهنگ وضعیت گذار و عدم قرار و آرامش است. شرایط دوقطبی عمیقی بر جامعه حاکم است که در عرصه فرهنگی و اجتماعی نتیجه ای جز رادیکالیسم در هر دوسوی این دوقطبی متصور نیست: قطب انقلابی سنتی و قطب انقلابی مدرن؛ دو اقلیت جمعیتی اما قدرت اجتماعی که هریک، جمعیت میانه انبوه جامعه را به سوی خود می کشد. اولی به دنبال احیای انقلاب اسلامی به سبک دهه ۶۰ است و دومی به دنبال انقلابی تازه. در این فضا بویژه وقتی از دانشگاه و دانشجو سخن می گوییم -نه محیط های سازمانی رسمی- اقدامات رادیکالی محبوبیت ویژه پیدا می کند و هرگونه اقدام غیررادیکال منجر به اتهام و برچسب بی شرفی از هر دو سوی طیف می شود. در چنین حال و هوایی حرکات نمایشی جای برنامه ریزی فرهنگی را گرفته و فوق برنامگی به کار فرهنگی تعبیر می شود. با چنین چارچوبی پیام ارسالی برای مدیران فرهنگی جز این نیست : اگر در حرکتید بایستید اگر ایستاده اید بنشینید اگر نشسته اید دراز بکشید اگر دراز کشیده اید بخوابید. هرکاری غیر از این الگو یعنی دردسر؛ برچسب، توبیخ، استعفا، اخراج، دادگاه. نتیجه این شرایط، صدور این پیام است که اگر دنبال دردسر نیستید هیچ کاری نکنید. کار فرهنگی خوب، کاری است که انجام نشود و مدیر نمونه مدیری است که در دوران مدیریتش هیچ اتفاقی نیفتد. چاره این نافرهیختگی بویژه در دانشگاه، سعه صدر و ایجاد محیط امن فرهنگی اجتماعی برای ایجاد تعادل در محیط اجتماعی و وفاق میان دو قطب کوچک اما رادیکال شده جامعه و نزدیک ساختن محیط فرهنگی و اجتماعی به میانه جامعه است. همانکه حضرت موسی ع پیش از انجام مهمترین کار فرهنگی خود از خدا طلب می کند (رب اشرح لی صدری) و خداوند پیش از رسالت پیامبر اسلام ص به ایشان بخشیده بود. (الم نشرح لک صدرک). همان که امیرالمومنین ع آن را ابزار ریاست می دانند. (آله الرئاسه السعه). شوربختانه، نظام عقلانیت اداری کشور نیز به جای توسعه تعادل، در یک سوی میدان دوقطبی ایستاده و نظام فرهنگی را به نام انقلابیگری به سمت رادیکالیسم هل می دهد. ثمره این وضع را در آینده با گرایش بخشی از جامعه -هرچند اندک- به رادیکالیسم زیرزمینی در حوزه های فرهنگی و اجتماعی و امنیتی و دلزدگی میانه معتدل جامعه از نظام فرهنگی و سیاسی خواهیم دید. من یکسال گذشته را با بی شرفی طی کردم، هم انقلابیون سنتی خواهان برخورد رادیکال بودند هم نوانقلابی های رادیکال. من همچنان سعه صدر را راهکار می دانم. #حکمرانی_شایسته #سرمایه_اجتماعی #فرهنگ #کار_فرهنگی #دانشگاه #مدیریت_فرهنگی به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat

پروفسور قالیباف با رای هیات ممیزه دانشگاه تهران و ارتقای رتبه علمی دکتر قالیباف، وی استاد تمام دانشگاه شد. پی نوشت : در فضل و کمالات آقای قالیباف بویژه در عرصه مدیریت اجرایی تردیدی ندارم. اما وقتی صحبت از علم و دانش می شود، کمالات و فضایل را باید از دریچه ای دیگر دید. آراستگی به زیور علم گرچه سرمایه بزرگی برای هر انسانی است و تکمیل فهرست فضایل از سردار، دکتر، خلبان به پروفسور جذاب است اما به راستی چه نیازی است که شخصیتی چون رییس مجلس در میانه فعالیت سخت اجرایی خود و در شرایطی که شائبه کم کاری یا بهره گیری از دانشجویان یا دیگران برای تکمیل رزومه علمی وجود دارد به دنبال چنین عنوانی باشد؟ کاش صبر می کردند و پس از پایان دوره مسوولیت، چنین درخواستی را مطرح می کردند و پیش از آن حتی درخواست از سوی دانشگاه برای ارتقا را هم رد می کردند. این به اخلاق حرفه ای استادی نزدیکتر بود. #حکمرانی_شایسته #سرمایه_اجتماعی #قالیباف #دانشگاه #اخلاق_حرفه_ای به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat