❇️ # محتواي_دعا دعای #بیستم قسمت ششم (پایانی) 31- و امنعني من السرف، و مرا از زياده‏روي و اسراف بازدار، 32- و حصن رزقي من التلف، و روزي‏ام را از تباه شدن مصون بدار، 33- و وفر ملکتي بالبرکه فيه، و دارائيم را به برکت و زياد نمودن در آن افزون گردان، 34- و اکفني مونه الاکتساب، و مرا از به دست آوردن روزي و کسب با رنج بي‏نياز کن، 35- و ارزقني من غير احتساب،... و روزي‏ام را از جايي که هرگز گمان نمي‏برم عطا فرما، تا از عبادت و بندگي تو براي به دست آوردن روزي بازنمانم، و زير بار سنگيني زيانها و بدي عواقب کسب (غيرمشروع) نروم، 36- و صن وجهي باليسار، و آبرويم را به توانگري حفظ نما، 37- و لا تبتذل جاهي بالاقتار،... و ارجمنديم را به تنگدستي خوار مگردان، تا از روزي‏خوارانت روزي بخواهم... 38- و ارزقني صحه في عباده، و تندرستي در عبادت را روزي من کن. 39- و فراغا في زهاده، و آسايش در زهد و دوري از دنيا، 40- و علما في استعمال، و علم با عمل (روزي من کن)، 41- و ورعا في اجمال، و پرهيزکاري از روي ميانه‏روي (نه به اندازه‏اي که به وسواس بدانديشي و بدگماني) کشد، 42- و سهل الي بلوغ رضاک سبلي، و راههايم را براي رسيدن به خشنوديت آسان فرما، 43- و حسن في جميع احوالي عملي، و کردارم را در هر حال نيکو گردان، 44- و نبهني لذکرک في اوقات الغفله، و مرا در اوقات فراموشي به ياد خود آگاه ساز، 45- و استعملني بطاعتک في ايام المهله، و در روزگار مهلت (زندگاني دنيا) مرا به طاعت و بندگيت بگمار، 46- و انهج لي الي محبتک سبيلا سهله، و راهي هموار به سوي محبت و دوستيت (پيروي از اوامر و نواهيت) براي من آشکار نما، 47- اکمل لي بها خير الدنيا و الاخره، به وسيله آن راه (يا آن محبت) نيکي دنيا و آخرت را برايم کامل بگردان. چنانکه ملاحظه مي‏کنيم، درخواستهايي که امام (ع) به ما مي‏آموزد، در تمامي زمينه‏هاي اعتقادي، اخلاقي، فردي و اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي، سياسي... مي‏باشد. و اين به وضوح نشان مي‏دهد که دعا در فرهنگ اسلام کلاس سازندگي و تقويت انسان در جهت عمل به دستورات مکتب است. گذشته از اين کلاس يادآوري وظايف انسان نسبت به خالق هستي است. در نتيجه دعا در مکتب اهل‏بيت عليهم‏السلام، نيايش عارفانه‏ي توام با شناخت و معرفت خداوند است. ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#موانع_استجابت_دعا ۵ 🕋 رشد در مکتب دعا ، آرام آرام تو را به این باور می‌رساند ؛ که کسی، دم به دم، در کنار توست، و تمام امور تو را وکالت و کفالت خواهد کرد... #توکل و #توحید ؛ از محصولاتِ مکتب دعاست... 👤 استاد #شجاعی 🙏لطفا با ما شنونده ی این سلسله گفتگو ها باشید ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️روایت آیت‌الله #سید_علی_قاضی از #نماز_شب استادش آیت‌اللّه #سید_احمد_کربلایی ◀️آیت الله قاضی می‌فرمود: شبی از شبها را در مسجد سهله می‌گذراندیم، نیمه شب یکی آمد و در مقام ابراهیم علیه‌السلام نماز گذارد و برای نماز صبح به سجده رفت تا نزدیکی طلوع خورشید، آنگاه رفتم و دیدم آقای سید احمد بکاء است و از شدّت گریه، خاک سجده‌گاه را گِل کرده است . علامه آقابزرگ تهرانی درباره مرحوم کربلایی می‌فرماید: در هنگام نماز بر وجود خود تسلّطی نداشته و اشک‌های او همانند ابر بهاران فرو می‌بارید. او کثیر البکاء بود. من چندین سال همسایه او بودم، در این مدّت کارهای شگفتی از او دیدم. در نماز به ویژه به هنگام نوافل لیلیّه،  اختیارش را از دست می‌داد و از خود بی‌خود می‌شد. یکی دیگر از معاصرین ایشان می‌گوید: تنها کسی بود که بصر او به بصیرت تبدیل‌شده بود و پرده‌های ضخیم طبیعت را به واسطه کثرت عبادت و توسّل در ادعیه و اوراد و مواظبت دائمی بر ادای نوافل از جلوی چشم خود برداشته بود و کسی را مانند ایشان در این مقام ندیدم . سیّد السالکین آیت اللّه سیّد احمد کربلایی سرانجام در یک نماز عشق، به قرب حق نائل شد و به وصال جانان رسید. شب‌خیز که عاشقان به شب راز کنند   گرد در و بام دوست پرواز کنند ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️دستورالعمل هایی برای سالکان وادی عشق از آیت الله #سید_احمد_کربلایی ✍باسمه تعالي و له الحمد ان شاء الله تعالي تمام مواظبت بر اداي واجبات و ترك محرمات به كمال دقت و تامل ، وصیت اول: صبح، مشارطه كند و بر خود سفارشهاي لازم را بكند. دوم : در تمام روز مراقبت كامل از اعضا و جوارح نمايد. سوم: به هنگام خواب محاسبه كرده و به حساب خود برسد. چهارم: اگر مخالفتي مشاهده كرد خود را تنبيه كرده و تدارك غفلت روز را بكند و هر كار خلافي كه نموده ، با ضدش خود را مجازات كند، به همان تفصيلي كه در كتابهاي اخلاق گفته شده است. و تمام مواظبت ان شاء الله تعالي در هر شبانه روزي ساعتي را با خداي تعالي جل جلاله #خلوت نموده و مناجات و تضرع كند و صورت به خاك بمالد و خضوع و خشوع نمايد، و سزاوار است اين خلوت در هر شب ميان مغرب و عشا و يا پس از خواندن نماز عشا باشد، پس سجده معهود را به جا آوَرَد [ظاهرا مقصود سجده طولاني است با ذكر يونسيه: لا اله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين ، لااقل ۴۰۰ بار] و پس از سجده هر مقدار كه توفيق يارش بود، با كمال حضورقلب و اقبال به خدا با همه وجودش و اعراض از همه آنچه كه غير از خدا است – آن چنان كه گويي موجودي به جز او جل جلاله نيست – مشغول به ذكر گردد. و چون از ذكر مانده و خسته شود، سر به گريبان تفكر فرو برده ، فكر كند كه من كي ام ؟ و كجايم ؟ و از كجا آمده ام و به كجا مي روم ؟ و چنان در خود فرو رود كه خود را يافت نمايد كه گويا در عالم وجود كسي نيست و از حضور باري جل جلاله مسالت نمايد كه خداوند ا! خودم را به خودم بشناسان ، كه فضاحت و شناعتي فوق آن نيست كه شخص ، خود را نشناخته باشد و آن شاء اله تعالي مواظب به تهجد و برخاستن سحر و اشتغال به نافله ليل با كمال حضور و اقبال و اشتغال به تعقيب و قرائت قرآن تا طلوع آفتاب و آن شاء الله هفتاد يا صد مرتبه استغفار را صباحا و مساء (::هر صبح و شام) ترك ننمايد و صد مرتبه تهليل (لا اله الا الله كذلك) و اذكار معهوده سبحان الله العظيم و بحمده استغفرالله لااقل ده مرتبه در صبح و شام و كذلك «لا اله الا الله وحده لا شريك له الي آخر» [لا اله الا الله وحده لا شريك له ، له الملك و له الحمد، يحيي و يميت و يميت و يحيي و هو حي لا يموت. بيده الخير و هو علي كل شي قدير] و رب اعوذ بك الخ [رب اعوذ بك من همزات الشياطين و اعوذ بك رب آن يحضرون] و «اشهد ان لا اله الا الله وحده لاشريك له الي آخر» [اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له الها واحدا احدا صمدا لم يتخذ صاحبه و لا ولدا] و استغفارات منقوله از سيدبن طاووس رضوان الله عليه (اللهم انت ربي لا شريك لك ، اصبحنا و اصبح الملك الله) و صلوات كبيره صل علي المصطفي محمد و المرتضي علي الخ و ان شاءالله تعالي در هر شب جمعه صد مرتبه سوره قدر را مواظبت نموده و اهم از همه امور مزبور، اينكه در تمام اوقات ليلا و نهارا، نوما و یقظه (::خواب و بيداري) در همه احوال و در جميع حركات و سكنات حضرت حق جل و علا را حاضر و ناظر دانسته ، به قسمي (::گونه اي) كه اگر ممكن شود آني و طرفة العيني (:: يك چشم بر هم زدن) از حضور آن حضرت جل سلطانه غافل نشود و اين روسياه را هم در جميع احوال فرامش نفرمايد واين مضمون را مسالت نمايد: ما را ز جام باده گلگلون خراب كن زان پيشتر كه عالم فاني شود خراب و ان شاء الله تعالي تمام مواظبت بر دوام توجه و توسل به حضرت حجه – عجل الله فرجه – كه واسطه فيض زمان است ، ملحوظ داشته ، بعد از هر نمازي ، دعاي غيبت كه «اللهم عَرّفني نفسنك فانك ان لم تُعرّفني نفسك لم اعرف نبيك. اللهم عرّفني رسولك فانك ان لم تُعرفني رسولك لم اعرف حجتَك. اللهم عرّفني حجتك فانك ان لم تُعرفني حجتك ضللت عن ديني» بوده باشد و سه سوره توحيد، هديه به آن بزرگوار و دعاي فرج اللهم عظم البلاء الي آخر ترك ننمايد. و ان شاء الله تمام مواظبت در دوام طهارت – مهما امكن – و نوم بر طهارت (:: تا مي تواند هميشه با وضو باشد و با وضو به بستر خواب رود) و تسبيح حضرت زهرا (س) را وقت نوم و بعد از هر نماز واجب و قرائت آيه الكرسي را و مواظبت بر سجده شكر را بعد از بيداري و خواندن آيات معهوده «اِنّ فيِ خلقِ السَموات و الارضَ الي آخر بعد از بيدار شدن براي نافله ليل با كمال توجه به معني و تفكر در آن و نظر در آسمان و كواكب و آفاق را و دعاي صحيفه را بعد از هر #نماز_شب ترك ننمايد. و السلام عليكم و رحمه الله و بركاته شهر صيام سنه۱۳۲۷ ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ مرحوم #سید_احمد_کربلایی ◀️ « رسیدن به مقام توحید جز از راه اسقاط اعتبارات و اضافات که( #التوحید اسقاط الاضافات )است میسر نیست وتا انسان از قید و بند الفاظ و مفاهیم و یا بطور کلی از علوم رسمی آزاد نشود نمی تواند حقیقت توحید را درک کند چرا که الفاظ که بیانگر علوم رسمی هستند حکایت از معانی اعتباری می کنند و مقام توحید فراتر از آن است که قابل اعتبار باشد وبه وسیله الفاظ نمی توان حقیقت را آن طوری که هست بیان کرد مگر کلمه جامع الهی که همان انسان کامل است و تکلم او تکلم حق است.» ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️نمودار سلسله ی عرفا ( از اساتید مرحوم آقا #سید_علی_قاضی ره تا شاگردان سلوکی و تربیتی ایشان ) ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️علامه #طباطبائى فرمودند: «استاد ما مرحوم #سید_علی_قاضی (رضوان الله تعالى ‏عليه) و استاد او حاج #سيد_احمد_كربلائى و استاد ايشان مرحوم آخوندملاحسينقلى همدانى و استاد ايشان مرحوم‏ حاج #سيد_على_شوشترى و استاد ايشان ملاقلى ‏#جولا (جولا همدانى) و ملّاقلى جولا را نمى ‏شناسم و نمى‏دانم ملّا قلى جولا چه كسى بود و خود حاج ‏سيدعلى شوشترى هم او را نمى‏شناخت. .. ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife

✳️داستان حاج #سيد_على_شوشترى و ملا قلى #جولا ◀️استاد علامه آيت ‏الله #حسن_ زاده_آملى در شرح حال علامه #طباطبائى ضمن اشاره به سلسله مشايخ مرحوم آقا #سيد_على_قاضى به معرفى اين سلسه از علماى عارف و فقهاى متخلّق پرداخته است كه عيناً نقل مى‏كنيم:👇 🔴«مرحوم حاج ‏سيدعلى شوشترى در شوشتر عالم مبسوط اليد آنجا بود و وقتى مرافعه ‏اى در مورد ملك وقفى به ميان آمد، عدّه ‏اى مدعى بودند كه اين ملك، وقف نيست و وقف نامچه را در صندوقچه‏ اى نهادند و در جاى مخصوص دفن كردند، آنهايى كه مدّعى وقف بودند هيچ مدركى در دست نداشتند، خلاصه چند روز مرحوم شوشترى در حكم اين واقعه در حيران بود و طرفين دعوى هم اصرار داشتند و هر روز رفت و آمد مى‏ كردند و از آن مرحوم حكم مى‏ خواستند، مرحوم شوشترى در همين گير و دار بود كه روزى مردى، به سويش رفته، در زده و كسى دم در آمد و پرسيد كيستى؟ آن مرد گفت: به آقا بگو مردى به نام ملّا قلى جولا مى‏ خواهد شما را ببيند. ملّا قلى وارد خانه شد و به نزد مرحوم شوشترى رفت و گفت: آقا من آمده‏ ام به شما بگويم كه بايد از اينجا سفر كنى و به نجف بروى و در همان جا اقامت كنى، بدانكه وقف نامچه اين ملك در فلان مكان دفن است و ملك وقف است. مرحوم شوشترى، ملّا قلى را نمى ‏شناخت، خلاصه دستور داد آن محل را كندند و وقف نامچه را بيرون آوردند. پس از اين واقعه از دعوى و مرافعه دست برداشتند و شوشتر را ترك گفت و در نجف اقامت گزيد و در آنجا به درس فقه مرحوم شيخ مرتضى انصارى (ره) مى‏رفت و مرحوم شيخ هم به درس اخلاق او حاضر مى‏ شدند. تا اين كه مرحوم آخوندحسينقلى همدانى دنبال حقيقت را گرفت و هادى مى ‏طلبيد. از همدان درآمد چندى در نزد عالمى به سر برد، از او چيزى نيافت، به سوى نجف رخت بر بست و در محضر مرحوم شوشترى و انصارى حاضر شد و از او هر دو كمال استفاده را برد. چون شيخ انصارى از دنيا رفت، آخوند همدانى در پى نوشتن مطالب اصوّليه و فقهيه او در آمد مرحوم شوشترى او را منع كرد و گفت: اين كار تو نيست ديگران هستند كه اين كار را بكنند. شما بايد مستعدّين را دريابيد، پس مرحوم آخوند ملّا حسينقلى (اعلى الله مقامه) در پى تربيت قابلين و مستعدّين شد به طورى كه بعضى را از صبح تا طلوع آفتاب، و عدّه‏اى را از طلوع آفتاب تا مقدارى از برآمدن روز و هكذا حتّى بعضى را در سرشب و بعضى را در آخر شب به راه سعادت رهنمون مى‏شد تا اينكه توانست سيصد نفر را طورى تربيت كند كه هر يك از اولياء الله شوند از آن جمله: مرحوم شيخ محمد #بهارى، مرحوم #سيد_احمد_كربلائى، مرحوم ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى، مرحوم شيخ على زاهدى قمى، مرحوم سيد عبدالغقار مازندرانى» ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️سلسله اساتید مرحوم آقای حاج ميرزا علی آقای قاضی 🔴سلسله‌ی مرحوم آقای #سید_علی_قاضی - مجموعه‌ی این بزرگواران كه از مرحوم حاج #سید_علی_شوشتری شروع میشود - همه‌شان مجتهدین طراز اول بودند. یعنی مرحوم آسید علی #شوشتری كه شاگرد شیخ[انصاری] بود و استاد اخلاقی و سلوكی شیخ بود - در فقه و اصول شاگرد شیخ بود، در سلوك و اخلاق استاد شیخ بود [و] شیخ می‌آمد از ایشان استفاده میكرد - بعد از فوت مرحوم شیخ كه یك مدت خیلی كوتاهی هم [ایشان بعد از شیخ‌] زنده بودند، درس شیخ را از همان جایی كه بود شروع كردند؛ شاگردانی كه در درس مرحوم حاج سید علی شوشتری شركت كردند، میگفتند ما فرقی ندیدیم بین شیخ و بین او؛ یعنی مقام او از لحاظ علمی و فقهی در این مرحله است. شاگرد برجسته‌ی ایشان، مرحوم آخوند ملا حسینقلی همدانی است كه از لحاظ عرفانی و معنوی و سلوكی حقیقتاً در عرش است، یعنی عظمت مقام مرحوم آخوند #ملا_حسینقلی_همدانی قابل توصیف نیست؛ ایشان از لحاظ ملائی و علمی - كه ایشان جزو شاگردان شیخ بودند - جزو شاگردان درجه‌ی یك شیخ در علم فقه و اصول بودند؛ ولی معنای سلوكی و عرفانی و توحیدی بر زندگی ایشان غلبه كرد، چون در این طریق مشی میكرد. شاگردان ایشان - كه اساتید مرحوم آقای قاضی باشند - مثل مرحوم حاج سید احمد كربلائی، مرحوم حاج شیخ محمد #بهاری و افرادی از این قبیل، اینها همه افرادی بودند كه از لحاظ فقهی در رتبه‌ی بالا بودند؛ یعنی مرحوم حاج سید احمد كربلائی جوری بود كه مرحوم میرزا محمدتقی شیرازی احتیاطات خودش را به ایشان مراجعه میكرد و قطعاً [ایشان‌] در معرض مرجعیت بود؛ امّا خود ایشان امتناع كردند - گله كردند كه چرا احتیاطات را به من مراجعه میكنید، اجتناب كردند - و در همین عالم معنویت بودند. مرحوم جدّ ما - مرحوم آقای آسید هاشم نجف‌آبادی - دیده بود، درك كرده بود مرحوم آسید احمد را؛ میگفت ما وقتی #سحر یا شب میرفتیم طرف سهله یا از سهله برمیگشتیم، صدای گریه‌ی این مرد - آسید احمد - از داخل خانه‌اش كه سر راه بود شنیده میشد. اینها یك حالات اینجوری‌ای داشتند. خب، مرحوم آقای قاضی هم شاگرد اینها است. ایشان البته هم شاگرد پدرشان مرحوم آقای آسید حسین هستند، هم - بعد كه می‌آیند نجف - شاگرد مرحوم آسید احمد بودند، ده سال یا دوازده سال هم شاگرد مرحوم سید مرتضای كشمیری بودند؛ البته در این كتابی كه آقازاده‌ی مرحوم آقای قاضی - مرحوم آسید محمدحسن - نوشتند، میگویند ایشان پیش مرحوم آسید مرتضای #كشمیری تلمذ نمیكرده، از مصاحبت او استفاده میكرده؛ لكن در همان كتاب یا در نوشته‌های مرحوم آقای آسید محمدحسین #طهرانی دیدم - یادم نیست الان كجا خواندم - مرحوم آقای قاضی میگوید من نماز خواندن را از آسید مرتضای كشمیری یاد گرفتم. شما ببینید معانی این كلمات چقدر عمیق است. ماها هم نماز میخوانیم و خیال هم میكنیم كه نمازِ خوب میخوانیم. این مردِ عارفِ بزرگی كه سالها پیشِ پدرش در تبریز تربیت شده بود و پیش رفته بود، وقتی می‌آید نجف [و] ده سال پیش مرحوم آسید مرتضای كشمیری میماند، میگوید من نماز خواندن را از او یاد گرفتم. آن وقت شاگردهای مرحوم آقای حاج میرزا علی آقای قاضی نقل میكنند كه ایشان با همه‌ی [گرفتاری‌] - خیلی گرفتار بوده در زندگی، عائله‌ی سنگین و فقر و مشكلات - وقتی وارد نماز میشد، از همه‌ی دنیا غافل میشد؛ یعنی آنچنان غرق در ذكر و خشوع و توسّلْ در حال نماز بود كه از همه‌ی عالم فارغ میشد. خب، این یك گذرگاه فوق‌العاده‌ای است؛ گذرگاه خاص‌الخاص است. برای ماها از این جهت حجّت است كه ما بفهمیم این هم هست؛ این مقامات، این حركت، این سلوك، این خلوص در راه خدا هست.۱۳۹۱/۰۴/۲۶ 👤بیانات #مقام_معظم_رهبری در دیدار اعضای ستاد برگزاری کنگره بزرگداشت حضرت آیت‌الله سید علی قاضی (قدّس سرّه) ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#انس_با_قرآن ⏪برنامه ی روزنامه ی ✅ #ختم_قرآن کریم 👈 روزی یک صفحه #صفحه_471 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ اعمال روزها و شب های #هفته 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز #پنجشنبه 👉🏻 1da.ir/XKHl 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ اللّهُمَ صَلِّ عَلي علي بن مُوسَي الِّرِضا المَرُتَضي اَلاِمامِ التَّقيِّ النَّقيِّ وَ حُجَتِكَ عَلي مَن فَوقَ الاَرضِ و َمَن تَحت الثَّري اَلصِدّيقِ الشَّهيدِ صَلاةً كَثيرَةً تآمَّةً زاكِيَةً مُتَواصِلَةً مِتَواتِرَةً مُتَرادِفَة كَاَفضَلِ ما صَلَّيتَ عَلي اَحَدٍ مِن اوليائِكَ. 🔴 طایر دولت اگر باز گذاری بکند یار بازآید و با وصل قراری بکند دیده را دستگه در و گهر گر چه نماند بخورد خونی و تدبیر نثاری بکند دوش گفتم بکند لعل لبش چاره من هاتف غیب ندا داد که آری بکند کس نیارد بر او دم زند از قصه ما مگرش باد صبا گوش گذاری بکند داده‌ام باز نظر را به تذروی پرواز بازخواند مگرش نقش و شکاری بکند شهر خالیست ز عشاق بود کز طرفی مردی از خویش برون آید و کاری بکند کو کریمی که ز بزم طربش غمزده‌ای جرعه‌ای درکشد و دفع خماری بکند یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند حافظا گر نروی از در او هم روزی گذری بر سرت از گوشه کناری بکند 🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی #حافظ_غزل_189 #حافظ ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#هزار_قانون_زندگی از #مثنوی_معنوی قانون 3 ✳️ ای لـقـای تـو جـواب هـر سـؤال مشکل از تو حل شود بی قیل و قال 🔴 لقای حضرت حق و دیدار اولیاء الهی و حضور در جوار معشوق حقیقی دافع همه مشکلات و گرفتاری هاست. انسان تا به مرحله وصل نرسیده است چون و چرا می کند و پرسش هائی برای او رخ می نماید که به دریافت پاسخ نیاز دارد. همینکه عاشق به مطلوب خود دست یافت و او را در کنار گرفت و لقاء حاصل شد دیگر مشکلی باقی نمی ماند که برای حل آن نیاز به گفتگو و جدال و قیل و قال باشد. چراکه معشوق و مراد بالاترین خواست عاشق و مرید است و چون دیدار میسر شد پاسخ سؤال ها نیز در آن ملاقات و رسیدن به مطلوب مستتر است و چنانچه نقصی هم باقی بماند سالک در جوار مراد بدون نگرانی با استفاده از اشراف ولی خدا آنها را مرتفع می کند. به طور کلی سؤال تا زمانی وجود دارد که وصال رخ نداده است و لذا به محض تحقق وصال، دیگر سؤالی برای انسان باقی نمی ماند. #مولوی #مثنوی_معنوی_5 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

👈 برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_37 ◀️ نهی از #تشریفات بیجا - فَقَالَ (علیه السلام): وَ قَدْ لَقِيَهُ عِنْدَ مَسِيرِهِ إِلَى الشَّامِ دَهَاقِينُ الْأَنْبَارِ فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اشْتَدُّوا بَيْنَ يَدَيْهِ، فَقَالَ(علیه السلام): مَا هَذَا الَّذِي صَنَعْتُمُوهُ؟ فَقَالُوا خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا. فَقَالَ وَ اللَّهِ مَا يَنْتَفِعُ بِهَذَا أُمَرَاؤُكُمْ، وَ إِنَّكُمْ لَتَشُقُّونَ عَلَى أَنْفُسِكُمْ فِي دُنْيَاكُمْ وَ تَشْقَوْنَ بِهِ فِي [أُخْرَاكُمْ] آخِرَتِكُمْ؛ وَ مَا أَخْسَرَ الْمَشَقَّةَ وَرَاءَهَا الْعِقَابُ، وَ أَرْبَحَ الدَّعَةَ مَعَهَا الْأَمَانُ مِنَ النَّار. - امير مؤمنان على (عليه السلام) : (در سر راه صفّين دهقانان شهر انبار تا امام را ديدند پياده شده، و پيشاپيش آن حضرت مى دويدند. فرمود چرا چنين مى كنيد گفتند عادتى است كه پادشاهان خود را احترام مى كرديم، فرمود) به خدا سوگند كه اميران شما از اين كار سودى نبردند، و شما در دنيا با آن خود را به زحمت مى افكنيد، و در آخرت دچار رنج و زحمت مى گرديد، و چه زيانبار است رنجى كه عذاب در پى آن باشد، و چه سودمند است آسايشى كه با آن، امان از آتش جهنّم باشد. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ تشريفات زشت و زيان آور 📋 «این سخن را امام زمانى بیان فرمود که در مسیر حرکتش به شام کشاورزان و دهبانان شهر انبار با او ملاقات کردند (و به عنوان احترام به امام) از مرکب پیاده شده و با سرعت پیش روى او حرکت کردند (و این مراسم را که نشانه خضوع فوق العاده در برابر امراى ستمگر بود انجام دادند) امام(علیه السلام)فرمود: این چه کارى بود که کردید؟»; (وَقَالَ(علیه السلام): وَقَدْ لَقِیَهُ عِنْدَ مَسِیرِهِ إِلَى الشَّامِ دَهَاقِینُ الاَْنْبَارِ، فَتَرَجَّلُو لَهُ وَاشْتَدُّو بَیْنَ یَدَیْهِ، فَقَالَ: مَا هَذَا الَّذِی صَنَعْتُمُوهُ). «عرض کردند این رسوم و آدابى است که ما امیران خود را با آن بزرگ مى داریم»; (فَقَالُوا: خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا). «امام(علیه السلام) فرمود: به خدا سوگند زمامداران شما از این عمل بهره اى نمى برند و شما با این کار در دنیا مشقت بر خود هموار مى سازید و در قیامت بدبخت مى شوید»; (فَقَالَ: وَاللَّهِ مَا یَنْتَفِعُ بِهَذَا أُمَرَاؤُکُمْ! وَإِنَّکُمْ لَتَشُقُّونَ عَلى أَنْفُسِکُمْ فِی دُنْیَاکُمْ، وَتَشْقَوْنَ بِهِ فِى آخِرَتِکُمْ). سپس افزود: «چه زیان بار است مشقتى که به دنبال آن عقاب الهى باشد و چه پرسود است آرامشى که با آن امان از آتش دوزخ فراهم گردد»; (وَ مَا أَخْسَرَ الْمَشَقَّةَ وَرَاءَهَا الْعِقَابُ، وَأَرْبَحَ الدَّعَةَ مَعَهَا الاَْمَانُ مِنَ النَّارِ). «تَشُقُّونَ» از ماده «شقاء» به معناى مشقت و «تَشْقَوْنَ» از ماده شقاوت به معناى بدبختى است و «دَعَة» همان آرامش است. در کتاب صفین بعد از این جمله چنین آمده که امام(علیه السلام) فرمود: «این کار را دیگر تکرار نکنید; فَلا تَعُودُوا لَهُ». در زمان هاى گذشته معمول بوده ـ و هم اکنون نیز در بعضى از نقاط جهان معمول است ـ که اهل یک کشور یا اهل یک شهر براى تعظیم امرا و سلاطین اعمالى انجام مى دادند که نشانه نهایت ذلت بود. آنها نیز از این رفتار خشنود مى شدند،چراکه علاقه داشتندهمواره شهروندانشان خود راذلیلوخوار وبى مقدار در برابر آنها بدانند تا فکر قیام در مغزشان خطور نکند و سلطه آنان باقى بماند. ولى اسلام که به انسان ها شخصیت داده و آدمى را مسجود فرشتگان و اشرف مخلوقات مى داند و جهان را مسخر او مى شمرد، اجازه نمى دهد افراد با ایمان براى بزرگداشت امرا تن به کارهاى ذلیلانه بدهند. به یقین اگر به جاى على(علیه السلام)معاویه بود آنها را به این کار تشویق مى کرد ولى امام به آنها هشدار داد و به سه دلیل آنان را بر حذر داشت. نخست این که امرا هیچ گونه نفع عاقلانه اى از این کار نمى برند، بلکه ممکن است باعث غرور و کبر آنها شود و شخصیت خود را گم کنند. دیگر این که زحمت فوق العاده اى بر دوش توده هاى مردم مى افتد و گاه ممکن است در چنین شرایطى افرادى ضعیف زیر دست و پا بمانند. سوم این که این عمل ناصالح مایه گرفتارى در آخرت مى شود، زیرا نوعى شرک محسوب مى شود. به عکس، اگر آنها به احترامات معقول قناعت کنند و به جاى این مشقت، آرامش را براى خود بپذیرند، آرامشى که امان از آتش دوزخ را نیز به همراه دارد، هم امرا گرفتار کبر و غرور نمى شوند و هم مردم مشقت توأم با ذلت را نمى بینند و هم در آخرت سربلند خواهند بود. قابل توجه است که در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: روزى امیر مؤمنان به سراغ اصحابش آمد در حالى که بر مرکب سوار بود. گروهى پشت سر حضرت به راه افتادند. امام نگاهى به آنها کرد و فرمود: با من کارى دارید؟ عرض کردند: نه یا امیرالمؤمنین ولى دوست داریم همراه تو راه برویم. امام به آنها فرمود: «انْصَرِفُوا فَإِنَّ مَشْیَ الْمَاشِی مَعَ الرَّاکِبِ مَفْسَدَةٌ لِلرَّاکِبِ وَمَذَلَّةٌ لِلْمَاشِی; برگردید، زیرا راه رفتن پیاده در کنار سوار موجب مفسده (غرور و خودبرتربینى) براى شخص سوار و سبب ذلت براى پیاده است». سپس امام صادق(علیه السلام) افزود: دفعه دیگرى باز امام سوار بود و جمعى پشت سر او پیاده به راه افتادند. امام(علیه السلام)فرمود: «انْصَرِفُوا فَإِنَّ خَفْقَ النِّعَالِ خَلْفَ أَعْقَابِ الرِّجَالِ مَفْسَدَةٌ لِقُلُوبِ النَّوْکَى; بازگردید، زیرا صداى کفش ها پشت سر انسان ها موجب فساد دل هاى احمقان مى شود (نوکى جمع أنوَک بر وزن أحمق و به معناى احمق است». باید توجه داشت که هدف از این سخنان این نیست که مردم، بزرگان را احترام نکنند، بلکه منظور این است که احتراماتى که نسبت به شاهان و مانند آنها داشتند و نشانه ذلت و بدبختى احترام کنندگان بوده و مایه غرور و نخوت احترام شوندگان ترک شود. 🔸 #نهج_البلاغه_حكمت_37 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2