eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.6هزار عکس
2.4هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
قسمت اول 🔴 هاديان راه حق‏ در بيان شخصيّت و هويّت و اوصاف هاديان راه محبوب يعنى انبياى الهى و ائمّه طاهرين عليهم السلام، كه در بخش اوّل دعاى چهارم به آنان اشاره شده، سخت خود را عاجز و ناتوان مى‏بينم. درست است كه در اين زمينه بايد به قرآن مجيد، منبع فيوضات آسمانى مراجعه كرد، ولى فهم اين آثار هم كار آسانى نيست. اين طايفه در عقل و شعور، در پاكى نفس و جان، در بصيرت و آگاهى، در دانش و بينش، در خلوص و اخلاص، در وفا و صفا، در درستى و امانت، در وسعت روح، در اداى وظيفه و مسؤوليّت، در ارتباط با حق و داشتن مقام قرب، در ادب و فرهنگ، در مهر و محبّت، در رحمت و عاطفت، در بيدارى و بينايى، در قوّت جسم و جان، در بسط فكر و علم، در روشنائى و نورانيّت، در صفات و شؤون معنوى، در عفّت و عصمت، در درك حقايق و واقعيت‏ها و خلاصه در تمام برنامه‏هاى ظاهرى و باطنى و غيبى و شهودى و مُلكى و ملكوتى، سر آمد تمام كاينات و مافوق تمام موجودات و برتر از همه آفريده‏هاى حضرت ربّ العزّه هستند. اولياى حضرت حق، داراى قدرت و نيروى اراده خلّاقه‏اى هستند كه مى‏توانند تيرِ از كمان جسته يعنى اجل و قضاى محتوم را از راه برگردانند، و تمام اين نيرو و قدرت از جانب حضرت ربّ به آنان عنايت شده است. از جمله خصايص بسيار مهمّ برگزيدگان خداوند اين است كه خوى الهى دارند، برخلاف عامّه خلق كه هيچ سلامى بى طمع نمى‏كنند و در هر عطائى انتظار چند برابر سود و عوض دارند. اولياى الهى اهل طمع و آز نيستند، فيض بخشى لازمه وجود فيّاض آنهاست، در مقابل عطا و بخشش خود هيچ توقّع و چشمداشت سود و عوض ندارند. همچون آفتابند كه در همه جا و بر همه كس يكسان مى‏تابند و گرمى و روشنايى مى‏بخشند، بدون اين كه بها و عوضى بخواهند. اين طايفه براى دستگيرى و نجات بشر خلق شده‏اند و بدين سبب است كه بار هدايت خلق و درمان رنجوران روحانى را به جان و دل مى‏كشند و به وظيفه تبليغ‏ رسالت و رهبرى به عموم خلق خدمت مى‏كنند، بدون شائبه غرض و بى آن كه از كسى چشمداشت پاداش و دستمزد و پايرنج داشته باشند. كار دعوت و خدمت انبيا و اولياى خدا چنان است كه گاهى ناز ابلهان مى‏كشند و رنج و عذاب دشمنان را به جان مى‏خرند و سخريّه و استهزا و فسوس كافران و صفير كشيدن و دستك زدن منكران و منافقان را بر خود هموار مى‏كنند و از طعن و تشنيع تيره دلان نمى‏هراسند، بلكه هر قدر بر انكار مخالفان افزوده شود بر تبليغ رسالت و مهربانى و عطوفت مى‏افزايند تا به وظيفه الهى خود عمل كرده باشند. اينان زير محمل فرمان الهى‏اند، و تنها هدف و مقصد آنها اطاعت حق و اداى وظيفه رهبرى خلق است، نه از تحسين و آفرين كسى خوشحال مى‏شوند، و نه از طعن و تشنيع عوام انديشه دارند، محض نورند و از همه اوهام و تصويرات دور. انسان از بركت هدايت اينان از حيات تيره جسمانى شهوانى و اخلاق رذيله نفسانى مى‏ميرد و به حيات روشن روحانى و خصال حميده انسانى زنده مى‏شود، همان طور كه مردم جاهل نادان، در اثر رنج تحصيل و پيمودن مراحل علمى از حيات جهل مى‏ميرند و به حيات علم و دانايى زنده مى‏شوند، و همچنان كه اشخاص فاسق و تبهكار در اثر توبه و انابت و رياضت، يا دستگيرى و تلقين ذكر مشايخ، از عالم فسق و تبهكارى بيرون مى‏آيند و به جرگه نيكان و نيكوكاران مى‏پيوندند، يعنى در واقع، مزاج روحانى آنان مبدّل مى‏شود. انبيا و اوليا روح وحى گير و الهام‏پذير دارند و به عبارت ديگر، حوادث و وقايع آينده را از لوح محفوظ و امّ الكتاب و كتاب مبين مى‏خوانند. آواز و صداى انبيا و اوليا آواز خداست و فعل ايشان فعل حضرت ربّ است؛ زيرا كه جسمانيّت اوليا در روحانيّت مستهلك گشته و وجود ايشان فانى در حق و متصل به محبوب شده است. روح اينان از عالم خلق گذشته و به حق پيوسته و مظهر و نمودار نور حق شده‏ است. صحبت و همنشينى با ايشان تقرّب حق و دورى از ايشان دورى از خداست. ظهور كرامات و خرق عادات از انبيا و اوليا و مردان خدا به مثابه گلى است كه از گلستان پُر گل و وسيع آورده باشند، بوى ديدار همين گل ما را به وجود گلستان دلالت و رهنمايى مى‏كند. درون اوليا، گلستان فيض نامحدود و باغ رحمت بى‏منتهاى الهى است. گاهى از آن باغ انبوه، تحفه گلى به ما مى‏رسد تا ما را بدان سوى جذب كند، و اين خود همان نفحات حقّ است كه در حديث شريف آمده است: إنَّ لِرَبِّكُمْ فى أيّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحاتٍ، ألا فَتَعَرَّضُوا لَها. براى پروردگار شما در روزگارتان نسيم‏هايى است، بر شماست كه جهت دريافت آن نفحه‏ها جهت زنده شدنتان به حيات معنوى بيدار باشيد. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 238 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 2 🔴 دو واقعيّت در هدايت انسان‏ بدبخت كسى كه اين نفحات را در نمى‏يابد. و اين دَم‏ها را غنيمت نمى‏شمارد. انبياى الهى در مسأله هدايت انسان به سوى رشد و كمال، به دو واقعيّت اهميت بسيار مى‏دادند: 1- پيراستن‏ 2- آراستن‏ 1- مقصود از پيراستن و پيرايش، تهذيب نفس است به زدودن و پاك كردن تيرگى‏هاى زنگ رذايل اخلاقى و شهوات بهيمى و سَبُعى از روح، و صيقلى كردن و صفا دادن باطن به نور ايمان، به طورى كه آماده زيور فضايل نفسانى و نقش‏پذير صور علمى و معارف ربّانى باشد. 2- منظور از آراستن و آرايش، تحصيل كمالات و فضايل روحانى و تكميل قواى نفسانى به ملكات فاضله و محاسن اخلاقى است. پس از پيمودن اين دو مقام در سايه تربيت انبيا، نوبت به مقام و مرحله فناى فى اللّه و بقاى باللّه مى‏رسد كه عبارت است از سلب همه تعيّنات و تشخّصات امكانى و نيست شدن حصّه وجود مقيّد جزئى با حذف قيود در هستىِ لابشرطِ مطلق، يا پيوستن قطره وجود شخصى به درياى بى‏كرانه احديّتِ واجبِ سرمدى. راستى ما انسان‏ها در برابر زحمات انبيا و وجود پربركتشان چه مسؤوليّت سنگينى داريم! هر چند فيض بخشى، ذاتىِ اولياى حقّ است و بر هر كس بى‏دريغ و بدون توقّع سود و عوض فيض مى‏بخشند، ولكن وظيفه طالب حقيقى اين است كه در حضور اهل دل در هر حال ادب نگاه دارد و منّت ايشان بكشد و به جان و دل، ايشان را خدمت كند.» «1» 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 238 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 3 🔴 دعوت انبياى الهى‏ پيامبران الهى، انسان را به عقايد حقّه، اخلاق حسنه و اعمال صالحه دعوت‏ كردند. اينان براى ترسيم صراط مستقيم، از جانب حضرت حق داراى كتاب بودند. آنچه از ظلم و ستم تا كنون بر بشريّت رفته، معلول دورى او از مكتب هاديان راه حقّ است. ظلم به خود و تجاوز به حقوق ديگران، هيچ علّتى جز دور بودن از تعاليم انبياى خدا ندارد. طغيان طاغوت، كبر مستكبر، اسراف مسرف، تبذير مبذّر، ظلم ظالم، سكوت مظلوم، تجاوز متجاوز، بغى باغى، جهل جاهل، گمراهى گمراه، تجاوز متجاوز، همه و همه نتيجه دورى انسان از نبوّت انبيا و امامت امامان و ولايت اولياى خداست. انسان از تمام موجودات عالم در عقل و استعداد برتر و نيرومندتر است. به فعليّت رسيدن اين عقل و استعداد، در پرتو فروغ نبوّت و امامت ميسّر است. اگر انسان براى پخته شدن امور معنوى و مادّى از آفتاب وجود انبيا بهره گيرد، به مقام خلافت از خدا مى‏رسد، و اگر از اين خورشيد نوربخش چهره جان بپوشاند دچار ظلمت و سردرگمى شده و به موجودى پوچ و پوك تبديل گشته و به نقطه شقاوت و هلاكت و فلاكت مى‏رسد. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 238 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 4 🔴 ( 1 ) قرآن مجيد اصول دعوت انبيا را به شرح زير بيان مى‏كند، به اين معنا كه آن بزرگواران بشريّت را دعوت مى‏كردند به: 1- معرفت و شناخت حضرت حق. 2- فقط و فقط پرستش پروردگار. 3- توجه به پند و موعظه و نصيحت هاديان. 4- تقوا و پرهيز از تمام گناهان ظاهرى و باطنى. 5- توجّه به روز قيامت. 6- رهروى در راه فلاح و رستگارى. 7- توجّه به نعمت‏هاى حق و راه به دست آوردن و خرج آن. 8- سير كردن در راه حق با نيّت پاك و خالص. 9- آراسته شدن به حقيقت توبه. 10- دورى از هر نوع بت و بت پرستى. 11- توجّه به اسما و صفات حضرت رب. 12- دورى از دشمنان خدا چه برونى چه درونى. 13- ادامه حركت و ثبوت قدم در راه خدا تا زمان خروج از دنيا. 14- حركت براى به دست آوردن حسنات دنيا و آخرت. 15- قرار گرفتن در مدار صدق و صداقت. 16- شناخت دشمنان حق و دورى از آنها. 17- به دست آوردن قلب سليم. 18- صبر و استقامت در برابر حوادث. 19- نيكى به ديگران در همه شؤون. 20- دوستى و معاشرت با دوستان خدا. 21- دورى از شهوات و اميال و غرايز غلط و شيطانى. 22- عبرت گرفتن از عاقبت ستمكاران و مجرمان. 23- دورى از رذايل اخلاقى. 24- توجه به زندگى و تربيت همسر و فرزند. 25- سلامت در ترازودارى. 26- دورى از فساد در خانه و جامعه. 27- اصلاح خود و ديگران. 28- امر به معروف و نهى از منكر. 29- مبارزه و جنگ با ستمگران و جهاد فى سبيل اللّه. 30- انفاق علم، مال، آبرو و قدرت در راه حق. 31- توجّه به حال محرومان و مستضعفان. 32- استفاده مشروع از نعم الهى. 33- قضاوت به حق. 34- حكومت به عدل. 35- آباد كردن زمين. 36- توجّه به وحدت و اتّفاق. 37- حفظ مال يتيم. 38- وفاى به عهد. 39- اقامه نماز. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 238 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 4 🔴 ( 2 ) 40- احسان و محبّت به پدر و مادر. 41- مطالعه در آثار هستى. 42- مطالعه در حقايق ملكوتيّه. 43- مناجات با خدا. 44- 45- عفو و گذشت. 46- ترس از عذاب قيامت. 47- رعايت و حفظ امانت. 48- ميانه‏روى در همه ابعاد حيات. 49- خشوع و خضوع و تواضع. 50- تحصيل علم و دانش. راستى، وظيفه عقلى و وجدانى انسان است كه از چنين انسان‏هاى كاملى كه‏ عشقى جز دستگيرى از انسان ندارند و تعاليم آنان رشد دهنده عقل، روشن كننده قلب، تصفيه كننده نفس، پاك كننده روح، سالم كننده اعضاى بدن و آباد كننده دنيا و آخرت است پيروى و متابعت نمايد. سرپيچى از اين انسان‏هاى والا و دشمنى با ايشان و روى گرداندن از تعاليم ثمربخش آن بزرگواران، محصولى جز شقاوت و هلاكت و غرق شدن بساط زندگى در فسق و جور و فساد و ظلم ندارد. پيروان انبيا و متابعان اوليا كه با گذشت از شهوات و لذّات و مقامات و مال و منال به مدار اطاعت از آنان درمى‏آيند، در پيشگاه حضرت رب از ارزشى والا برخوردارند، كه كسى جز حق از آن ارزش آگاهى ندارد. قرب به انبيا، قرب به خدا است و اطاعت از اوليا، اطاعت از اللّه است. انسان در دوره تاريخ به مانند دورى از انبيا ظلمى به خود روا نداشته است. بدون قبول هدايت انبيا، رهايى از شرّ هواى نفس و جنايات طاغوت امكان‏پذير نيست. 👈 ادامه دارد .... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏3، ص: 238 دعای ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
🙏 اللَّهُمَّ وَأَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَمُصَدِّقُوهُمْ ... خدايا! پيروان رسولان و تصديق كنندگانشان، ... در هر روزگار و زمانى كه رسولى فرستادى، و براى مردم آن روزگار و زمان، چراغ راه و دليل و برهان برپا كردى، از زمان آدم، تا دوران حضرت محمد صل الله علیه و آله ، از پيشوايان هدايت و فرماندهان اهل تقوا، بر همه آنان سلام باد! 👌بخشی از دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از انس با صحیفه سجادیه
دعای 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "در روز " ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "در روز " ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹ربِّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ صَلاةً لا أَمَدَ فِى أَوَّلِهَا، وَ لا غَايَةَ لِأَمَدِهَا، وَ لا نِهَايَةَ لاِخِرِهَا🔹 🔸پروردگارا! بر او و خاندان او درودى فرست كه نه آغاز آن را حدى باشد و نه مدت آن را پايانى و نه انجام آن را نهایت🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹ربِّ صَلِّ عَلَيْهِمْ زِنَةَ عَرْشِكَ وَ مَا دُونَهُ، وَ مِلْأ سَمَاوَاتِكَ وَ مَا فَوْقَهُنَّ، وَ عَدَدَ أَرَضِيكَ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ، صَلاةً تُقَرِّبُهُمْ مِنْكَ زُلْفَى، وَ تَكُونُ لَكَ وَ لَهُمْ رِضًى، وَ مُتَّصِلَةً بِنَظَائِرِهِنَّ أَبَدا🔹 🔸پروردگارا! درود بر او فرست هم وزن عرش و هرچه زير عرش است، و به قدر پرى آسمان ها و هر چه بالاى آسمان هاست، و به شمار زمينها و هرچه زير آنها و هر چه ميان طبقات آسمان و زمين است. درودى كه آنان را به خود نزديك سازى و تو و ايشان از آن خشنود گرديد و تا هميشه درودهایی چنین در پی داشته باشد🔸 ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
🔴از فراز 50 " " تا پايان فراز 59 " " عليه السلام حضرت بر پيامبر صلى الله عليه وآله و خاندان او عليهم السلام و درود فرستاده است که حاوی مطالب ناب و زیباست و حقا جای تامل و تفکر بسیار دارد ... ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر درودى ابدى بر اهل البيت رَبِّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ صَلَاةً لَا أَمَدَ فِي أَوَّلِهَا، وَ لَا غَايَةَ لِأَمَدِهَا، وَ لَا نِهَايَةَ لِآخِرِهَا. پروردگار من، بر او و بر آنها درود فرست، درودى كه مرزى در اوّلش و زمانى براى پايانش و نهايتى براى آخرش نباشد. اين عبارت بر ازليّت، سرمديّت و ابدّيتِ درود بر اهل البيت عليهم السلام دلالت دارد. لذا اينكه امام عليه السلام براى پايان آن نهايتى قائل نشده است، دلالت بر هميشگى بودن درود دارد و غرض آن است كه رحمت‏ها و درودها پيوسته و ازلى باشد. ولى چرا براى اوّل آن مرزى قائل نشده است؟ شايد منظور آن بوده كه درودها، در قالب زمان نگنجد و همانگونه كه پايانى ندارد، مرزى نيز براى اوّلش وجود نداشته باشد و شايد منظور آن است كه ابتدايىْ براى اوّل آن نباشد. يعنى هر لحظه درود جديدى آغاز گردد و رحمت‏هاى جديدى كه قبلاً نبوده، ارسال گردد. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر آسمانها رَبِّ صَلِّ عَلَيْهِمْ زِنَةَ عَرْشِكَ وَ مَا دُونَهُ، وَ مِلْ‏ءَ سَمَاوَاتِكَ وَ مَا فَوْقَهُنَّ، وَ عَدَدَ أَرَضِيكَ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ، صَلَاةً تُقَرِّبُهُمْ مِنْكَ زُلْفَى، وَ تَكُونُ لَكَ وَ لَهُمْ رِضًى، وَ مُتَّصِلَةً بِنَظَائِرِهِنَّ أَبَدًا. پروردگار من، بر ايشان هم‏وزن خود و آنچه زير آن است و به گنجايش آسمان‏هايت و آنچه در بالاى آنهاست و به تعداد زمين‏هايت و آنچه زير آنها و ميان آنهاست، درود فرست. درودى كه ايشان را هر چه بيشتر به تو نزديك گرداند و براى تو و براى ايشان پسنديده باشد و تا ابد به مانندهاى آن (درودها) متّصل باشد. «سَمَاوَاتِك»: منظور آسمان‏هايى است كه خالق تمامى آن خداوند است. لذا اوّلاً منتسب به او است، و ثانياً يك آسمان نيست در قرآن و روايات نيز عدد آسمان را از يك عدد بيشتر دانسته، در برخى روايات و آيات قرآن، اشاره به آسمان‏هاى بسيار دارد و تعبير «سماوات» بكار رفته و در بعضى از آيات و روايات ديگر، اشاره به هفت‏گانه بودنِ آسمان‏ها شده است. مفسّران و دانشمندان اسلامى، بيانات گوناگون و مختلفى درباره آسمان‏هاى هفت‏گانه دارند. بعضى بر اين باورند كه آسمان‏هاى هفت‏گانه همان سيّارات سبع يعنى عطارد، زهره، مريخ، مشترى، زحل، ماه و خورشيد (كه به عقيده دانشمندانِ فلكىِ قديم، جزء سيّارات بوده) مى‏باشد. بعضى ديگر معتقدند كه منظور، طبقات متراكم هواى اطراف زمين است و قشرهاى مختلفى كه روى هم قرار گرفته است. برخى نيز مى‏گويند: عدد هفت در اينجا و آيات مشابه، به معنى تعداد نيست، بلكه عدد تكثيرى است كه به معنى تعداد زياد و فراوان مى‏باشد و اين در كلام عرب و حتّى قرآن، نظاير قابل ملاحظه‏اى دارد. بنابراين سماوات سبع، اشاره به آسمان‏هاى متعدّد و كرات فراوان است، بى آنكه عدد خاصى از آن منظور باشد. آنچه صحيح‏تر به نظر مى‏رسد، اين است كه مقصود از سماوات سبع، همان معنى واقعى آسمان‏هاى هفت‏گانه است. تكرار اين عبارت در روايات و آيات مختلف قرآن، نشان دهنده اين موضوع است كه سبع در اينجا به معنى تكثير نيست، بلكه اشاره به همان عدد مخصوص است. از آيات قرآن و احاديث ائمه معصومين عليهم السلام چنين استفاده مى‏شود كه تمام كرات و سيّاراتى كه مى‏بينيم همه جزءِ آسمان اوّل است و شش عالم ديگر وجود دارد كه از دسترس ديد ما و ابزارهاى علمى امروز بشر خارج است و مجموعاً هفت عالم يا هفت آسمان را تشكيل مى‏دهند. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
🙏 پروردگارا! بر او و خاندان او درودى فرست كه نه آغاز آن را حدى باشد و نه مدت آن را پايانى و نه انجام آن را كرانه. 🙏 اى پروردگار بر ايشان درود فرست هموزن خود و آنچه زير عرش است (همه‏ى عالم) و مقدار آنچه آسمانهايت و آنچه در بالاى آنها است را پر گرداند، و مقدار شماره‏ى زمينهايت و آنچه در زير آنها و ميان آنها است (مقصود بسيارى يا بزرگى پاداش درود است يعنى اگر جسم بود همانا به اندازه‏اى باشد كه آسمانها و آنچه در بالاى آنها است و زمينها و آنچه در زير و ميان آنها است را پر سازد، و ظاهر فرمايش امام- عليه‏السلام-: و عدد ارضيك تعدد و بسيارى زمين است، چنانكه در قرآن كريم «س 65 ى 12» است: الله الذى خلق سبع سموات و من الارض مثلهن يعنى خدا كسى است كه هفت آسمان را خلق نمود و مانند آن هفت زمين را آفريد و ظاهر اين آيه دلالت دارد به اينكه زمين مانند آسمانها هفت است چون فرموده: و زمين را مانند آسمانها بيافريد، و مانند بودن در عدد و شماره است نه در كيفيت و چگونگى، زيرا كيفيت آسمان خلاف كيفيت زمين است، و در قرآن مجيد آيه‏اى كه دلالت كند زمين مانند آسمانها هفت است جز اين آيه نيست، و گفته شده: مراد از هفت زمين هفت طبقه‏ى زمين است كه هر طبقه‏اى بالاى طبقه‏ى ديگر قرار گرفته، و الله اعلم) درودى كه ايشان را به كمال قرب به تو رساند، و براى تو و ايشان خشنودى، و هميشه به مانندهاى آن درودها پيوسته باشد ✍️ ترجمه مرحوم ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ هرگاه در میان مشکلات قرار گرفتید، راه بیاندازید .... زیرا آن سیل حتما مشکلات را با خود می‌برد. 👤علامه ره ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ از نشونه‌های عاشق بودن یکیش همینه که خراسانی گفته:👇 🔴 هرچه کنم نمی شـود...، تا بروی تو از دلم از تو فرار می کنم ...، باز تویی مقابلم پای کشیده ام ز تو...، تا بروی ز خاطرم باز به کوچه باغ غم، دستِ تو شد حمایلم آبِ رُخم تو بُرده ای،خواب و خورم گرفته ای نی تو مرا رها کنی...، نی به تو باز مایلم آب شوم، تو جوی من،جـوی شوم، تو آبِ من حل کنم اَر مسـایلی...، باز تویی مسایلم عقل به جنگ تن به تن، عشق،تمامِ حرفِ من عقـل چه قائله به پا کرده به عشـق قایلم!! دل به جهان نبسته را، تاجِ شهان شکسـته را از چه گدای خود کنی؟ رو زِ بَرم ،نه سـائلم لحظه به لحظه سوختم،جان شده،لب بدوختم کی غمِ دل فروختم...؟ این نشد از فضایلم؟ صورت من رصد مکن...،درد مرا به صد مکن داسِ نگاه تو... عجب!!، کی برسد به حاصلم؟! نقصِ مرا نه یک، هزار...، دیده خدای مهربان من که نگفته ام چنین:«مرد خدا و کاملم» کودکی ام به عاشقی،طی شد و لطفِ ایزدم عمر ، به خوانِ هفتم و... مثلِ همان اوایلم بادِ خزان وزیده شد...، باز گرفته این دلم کی تو بهار می رسی؟ حل شود آه... مشکلم ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
1_486471570.m4a
41.24M
👌جلسه 1 بحث مقدمه " اهمیت در مباحث " استاد علی اصغر دعا دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در ترس از خدا " 🖋کانال انس با 🆔 @sahife2
1_486483718.m4a
45.4M
👌جلسه 2 مداخلات شناختی معرفتی استاد علی اصغر دعا دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در ترس از خدا " 🖋کانال انس با 🆔 @sahife2
برنامه ی ◀️ وصف اراذل و اوباش 🔴 و وَ قَالَ [عليه السلام] فِى صِفَةِ الْغَوْغَاءِ هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا غَلَبُوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا لَمْ يُعْرَفُوا وَ قِيلَ بَلْ قَالَ ع هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا فَقِيلَ قَدْ عَرَفْنَا مَضَرَّةَ اجْتِمَاعِهِمْ فَمَا مَنْفَعَةُ افْتِرَاقِهِمْ فَقَالَ يَرْجِعُ أَصْحَابُ الْمِهَنِ إِلَى مِهْنَتِهِمْ فَيَنْتَفِعُ النَّاسُ بِهِمْ كَرُجُوعِ الْبَنَّاءِ إِلَى بِنَائِهِ وَ النَّسَّاجِ إِلَى مَنْسَجِهِ وَ الْخَبَّازِ إِلَى مَخْبَزِهِ . و درود خدا بر او ، فرمود : ( در تعريف جمع اوباش ، فرمود) آنان چون گرد هم آيند پيورز شوند ، و چون پراكنده شوند شناخته نگردند (و گفته شد كه امام فرمود) آنان چون گرد هم آيند زيان رسانند و جون پراكنده شوند سود دهند، (از امام پرسيدند چون اوباش گرد هم آيند زيان رسانند را دانستيم ، اما چه سودى در پراكندگى آنان است ، فرمود) صاحبان كسب و كار ، و پيشه وران به كارهاى خود باز مى گردند، و مردم از تلاش آنان سود برند ، بنّا به ساختن ساختمان ، و بافنده به كارگاه بافندگى ، و نانوا به نانوايى روى مى آورد. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
◀️ صفت توده‌هاى بى‌ بند و بارى 📜 امام علی (عليه السلام) در اين گفتار پرمعناى خود از توده هاى بى بند و بارى كه گاه دست به دست هم مى دهند و مفاسدى در جامعه ايجاد مى كنند، سخن مى گويد. حضرت در وصف اين گروه از اوباش مى فرمايد: «آنها كسانى هستند كه هر وقت هماهنگ شوند غالب مى گردند وهنگامى كه پراكنده شوند شناخته نخواهند شد»، (فِي صِفَةِ الْغَوْغَاءِ: هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا غَلَبُوا، وَإِذَا تَفَرَّقُوا لَمْ يُعْرَفُوا). در تعبير ديگرى گفته شده كه امام(عليه السلام) فرمود: «آنها كسانى هستند كه هرگاه متحد شوند زيان مى رسانند و هرگاه متفرق گردند سود به بار مى آورند»، (وَقِيلَ بَلْ قال(عليه السلام): هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا وَإِذَا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا). «كسى سؤال كرد: زيان آنها را به هنگام متحد شدن دانستيم، منفعت آنها به هنگام پراكنده شدن چيست؟»، (فَقِيلَ: قَدْ عَرَفْنَا مَضَرَّةَ اجْتِمَاعِهِمْ، فَمَا مَنْفَعَةُ افْتِرَاقِهِمْ؟). «امام فرمود: پيشهوران و اهل كسب (از آنها) به كارهاى خود باز مى گردند و مردم از كار آنها بهره مند مى شوند، بنّا به سراغ بنّايى مى رود و بافنده مشغول بافندگى مى شود و نانوا به پخت نان مى پردازد»، (فَقَالَ: يَرْجِعُ أَصْحَابُ الْمِهَنِ إِلَى مِهْنَتِهِمْ، فَيَنْتَفِعُ النَّاسُ بِهِمْ، كَرُجُوعِ الْبَنَّاءِ إِلَى بِنَائِهِ، وَالنَّسَّاجِ إِلَى مَنْسَجِهِ، وَالْخَبَّازِ إِلَى مَخْبَزِهِ). «غوغاء» در لغت چنان كه بسيارى از واژه پژوهان گفته اند داراى دو معناست: نخست معناى وصفى دارد و به كسانى اطلاق مى شود كه جزء قشر منحط اجتماع يا به بيان ديگر از اوباش مردم اند. افرادى هستند كه از عقل و درايت قابل توجهى برخوردار نيستند و غالباً تحت تأثير عوامل عاطفى قرار مى گيرند كه به آسانى ممكن است آنها را تحريك كرد و براى مقاصد سوئى به كار گرفت، كسانى كه مديران فاسد و مفسد جامعه هميشه از آنها بهره مى برند و نمونه هاى روشن آن را در حكومت بنى اميه و بنى عباس مى توان مشاهده كرد. اين واژه مفرد است و مانند ساير اسم جمع ها معناى جمعى دارد. معناى ديگر «غوغاء» همان معناى مصدرى يا اسم مصدرى است كه به ايجاد جار و جنجال اطلاق مى شود، اين معنا در فارسى امروز ما رايج است ولى معناى اول رايج نيست. توضيح اين كه جوامع انسانى از گروه هاى مختلفى تشكيل مى شود كه سه گروه از آن را مى توان در اينجا نام برد: نخست افراد فهميده و باسواد و عاقل كه آلت دست اين و آن نمى شوند. دوم توده هاى كم اطلاع و پايبند به اصول اخلاق و ايمان كه آنها نيز برپايه ايمان و اخلاقشان در گروه هاى شرور شركت نمى كنند، هرچند ممكن است گاهى با نقشه هايى آنها را اغفال كرد. اين گروه همان ها هستند كه اميرمؤمنان على(عليه السلام) از آنها در عهدنامه مالك اشتر تعبير بليغى كرده و به عنوان «عامه مردم» آنان را ستوده و پناهگاه روز جنگ و صلح شمرده و به «مالك» توصيه مى كند مصالح آنها را در نظر بگيرد و مصالح خواص پرادعا و زياده طلب را فداى مصالحشان كند. «وَإِنَّمَا عِمَادُ الدِّينِ وَجِمَاعُ الْمُسْلِمِينَ وَالْعُدَّةُ لِلاَْعْدَاءِ الْعَامَّةُ مِنَ الاُْمَّةِ فَلْيَكُنْ صِغْوُكَ لَهُمْ وَمَيْلُكَ مَعَهُمْ». سوم گروهى كه سطح پايينى از فكر و اخلاق دارند و به اصطلاح بى بند و بار و فاقد تربيت لازم اسلامى هستند و در ميان آنها گاه افراد شرور و موذى نيز يافت مى شود. اميرمؤمنان على(عليه السلام) در حديث معروف كميل كه در گذشت درباره آنها مى فرمايد: «وَهَمَجٌ رَعَاعٌ أَتْبَاعُ كُلِّ نَاعِق، يَمِيلُونَ مَعَ كُلِّ رِيح، لَمْ يَسْتَضِيئُوا بِنُورِ الْعِلْمِ، وَلَمْ يَلْجَئُوا إِلَى رُكْن وَثِيق، و احمقانِ بى سر و پا و بى هدفى كه دنبال هر صدايى مى روند و با هر بادى حركت مى كنند، آنهايى كه با نور علم روشن نشده اند و به ستون محكمى پناه نبرده اند». اين گروه اند كه چون جمع شوند غالباً سبب ضرر و زيان مى گردند. به كمترين چيزى تحريك مى شوند و بيشترين خسارات را مى رسانند، ولى اگر با برنامه ريزى صحيح جلوى اجتماع آنها گرفته شود و هر كدام به دنبال كار خود باشند و به شغلى كه دارند بپردازند، به جامعه منفعت مى رسانند، زيرا بسيارى از كارهاى سنگين اجتماعى معمولا بر دوش اين گروه است. زمامداران و مديران جوامع اسلامى بايد مراقب باشند دشمنان اسلام يا افراد شرور جامعه از وجود اين گروه استفاده نكنند و آنها را در مسير اهداف شوم خود به كار نگيرند. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره وَ إِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادّ رَءتُمْ فِيهَا وَاللَّهُ مُخْرِجٌ مَّا كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ‏ و(بیاد آورید) هنگامى كه فردى را به قتل رساندید وسپس درباره‌ى (قاتل) او، به نزاع پرداختید، ولى خداوند آنچه را شما پنهان مى‌داشتید، آشكار مى‌سازد. 🔴 هر كس به گناه دیگران راضى باشد، در گناه آنان شریك است. خداوند به یهودیان زمان پیامبر نسبت قتل داده است، گویا آنان به قتل زمان موسى راضى بودند. «واذ قتلتم» 👤استاد ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2