D1737516T12276344(Web).mp3
4.57M
👈🔊 دعای #چهل_دو صحیفه سجادیه با صدای عربی سلیس مرحوم #بشیر_جزایری ( 12 دقیقه )
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
طرح #برداشت_من هفته 64
از عبارات نورانی #صحیفه_سجادیه
👌صفحه ی ویژه اعضا در روزهای #جمعه
✳️ عبارت #منتخب در اولین مطلب در سال 1400
🔹 اللّهُمَّ
وَ لا تَفْتِنِّى بِالاسْتِعَانَةِ بِغَيْرِكَ إِذَا اضْطُرِرْتُ🔹
🔸 خدايا! مرا به یارى خواستن از غیر خودت به وقت بیچارگى مبتلا مکن🔹
https://eitaa.com/sahife2/5294
دعای #بیستم #مکارم_اخلاق
#دعا_بیستم_12
👈 نظرات، دل نوشته ها و حرفهای صمیمانه ی شما درخصوص عبارت فوق که از هم اکنون برای ما ارسال شود، در این قسمت بارگذاری میشود
◀️ انشاالله سعی کنید در این طرح به عشق امام سجاد علیه السلام و انس بیشتر با این کتاب نورانی ولو درحد یک خط!! مشارکت فرمایید
👌 ادمین 👇
@yas2463
👈 میتوانید این دعای زیبا را با 🎙 صدای مداحان مختلف " اینجا " گوش دهید
👈 و متن و صوت آن را « اینجا » بخوانید و بشنوید
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
👈 دعای #بیستم #مکارم_اخلاق
👤 با صدای زیبای مداح جوان بحرینی #اباذر_حلواجی👇
https://www.aparat.com/v/MGhF7/
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
انس با صحیفه سجادیه
طرح #برداشت_من هفته 64 از عبارات نورانی #صحیفه_سجادیه 👌صفحه ی ویژه اعضا در روزهای #جمعه ✳️ عبارت
👆 با تشکر از همه دوستانی که در این بحث ما مشارکت داشتند
#دعا_بیستم_12
بسم الله الرحمن الرحيم
و لا تفتنى بالاستعانه بغيرك اذا اضطررت
امام سجاد عليهالسلام در اين قطعه از دعا به پيشگاه خداوند عرض مىكند:
بار الها! مرا در موقع ناچارى و اضطرار به يارى خواستن از غير خودت #امتحان و آزمايش منما.
در ادامه اللهم اجعلنی اصول بک....آمده است «ولاتفتنی بالاستعانه بغیرک اذا اضطررت....
در هنگامه اضطرار،با کمک خواهی از غیر،امتحانم مکن.
اضطرار،انقطاع از ماسوی الله است.یعنی هنگامی که به بیچارگی برسی و هیچ راهی برای مشکل خود نیابی.
اضطرار هرفرد جامعه امروز،نداشتن حکومت ولی خداو محروم بودن دیده ها ازحضور اوست.(چه متوجه باشیم یا نباشیم)
امام سجاد علیه السلام می فرماید؛هرگاه مضطر شدم،مرا به غیر خودت،آزمایش مکن.
یعنی حالا که به اضطرار امام زمانم مبتلا شدم،به غیر او امتحانم نکن.به این معنا که اضطرارم به اضطرار امام زمانم گره بخورد....
پس ازآن، پیروزو سربلند ازاین ابتلا بیرون می آیم.دیگردوری از امام رنجم نمی دهد...هرجا که باشم...حضورش را حس میکنم ...امام من،همیشه کنار من است....
اللهم ارزقنا اضطرار امامنا.
بوی خوش توهرکه زباد صبا شنید
ازیار آشنا سخن آشنا شنید
یارب کجاست محرم رازی که یک زمان
دل شرح آن دهد که چه گفت وچها شنید
امام صادق علیه السلام آیه «أ مّن یُجیب» را دربارهی قائم آل محمد معرفی کرده و فرمود : به خدا سوگند، مضطرّ اوست، آنگاه که در مقام، دو رکعت نماز بجا آورد و به درگاه خدا دعا کند و خداوند دعای وی را مستجاب کند، بدی را از او دور کند و او را خلیفهی روی زمین قرار میدهد. نَزَلَتْ فِی الْقَائِمِ هُوَ وَ اللَّهِ الْمُضْطَرُّ إِذَا صَلَّی فِی الْمَقَامِ رَکْعَتَیْنِ وَ دَعَا اللَّهَ فَأَجَابَهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُهُ خَلِیفَهًًْ فِی الْأَرْضِ. (تفسیر القمی، ج2، ص129) از این جهت است که این امام بزرگوار در فرازی از #دعا_ندبه در توصیف #امام_زمان میفرماید «أَیْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذِی یُجَابُ إِذَا دَعَا»؛ یعنی کجاست آن مضطری که وقتی دعا کند، اجابت میشود.
آیه 62 سوره نمل : «أَمَّنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَلیلاً ما تَذَکَّرُونَ» [کیست] آنکه درمانده را -چون وى را بخواند- اجابت و گرفتارى را برطرف میکند و شما را خلفای این زمین قرار مىدهد؟ آیا معبودى با خداست؟ چه کم پند مىپذیرید.»
كلمهى «#فتنه» در لغت به معانى متعددى آمده است و در آيات و اخبار، مكرر اين كلمه به كار رفته و در هر مورد معناى مناسب با آن اراده شده است.
در اقرب الموارد آمده: فتنه به معناى علم به كنه و حقيقت چيزى، امتحان، گمراهى، گناه، كفر، رسوايى، عذاب، مرض، ديوانگى، محنت، عبرت، مال، اولاد، و به معناى اختلاف آراى مردم و آنچه بين آنان از زد و خورد و كشتار به وقوع مىپيوندد.
راغب در مفردات مىگويد: اصل «فتن» به معناى داخل نمودن طلا در آتش است تا بدين وسيله طلاى عالى و پست آشكار گردد.
معمر بن خلاد مىگويد: امام موسى بن جعفر عليهماالسلام، آيهى «الم. احسب الناس» را تلاوت نمود و فرمود: امتحان مىشوند همانند طلا، سپس فرمود: بر اثر امتحان، خالص مىشوند همچون خلوص طلا.
بعضى از آيات كه در آنها مادهى فتنه به كار رفته:
«فتنه» به معناى «امتحان»:
و لقد فتنا الذين من قبلهم،
امتهاى گذشته را امتحان نمودهايم.
«فتنه» به معناى «عذاب»:
ذوقوا فتنتكم،
عذاب خود را بچشيد.
«فتنه» به معناى «بلا»:
انا قد فتنا قومك من بعدك،
اى موسى! ما قوم تو را در غيابت مبتلا نموديم، و سامرى بتپرستشان ساخت.
«فتنه» به معناى «گمراهى»:
يا بنىآدم لا يفتننكم الشيطان،
اى اولاد آدم! مراقب باشيد كه شيطان شما را گمراه ننمايد.
«فتنه» به معناى «محنت و شكنجه»:
فما آمن لموسى الا ذريه من قومه على خوف من فرعون و ملاهم ان يفتنهم، از ذرارى قوم موسى جز عدهى معدودى به وى ايمان نياوردند، زيرا از محنت و شكنجهى فرعون و فرعونيان خائف بودند.
«فتنه» به معناى «اختلاف آراى مردم و به وقوع پيوستن خونريزى و قتال» در حديث آمده است:
امام صادق (ع) فرموده: تمناى فتنه و #انقلاب نماييد، چه بر اثر فتنهى اجتماعى و انقلاب، جباران ستمكار هلاك مىشوند و زمين از وجود عناصر فاسد و گناهكار تطهير مىگردد.
«فتنه» به معناى «آزمايش و امتحان» از جمله مقدرات قطعى و قضاى حتمى بارىتعالى است، همهى پيمبران الهى در قرون و اعصار گذشته ضرورت امتحان خداوند را به مردم اعلام نمودهاند و تا وقتى كه دار تكليف باقى و برقرار است و انسانهاى مكلف در آن زيست مىكنند اين سنت اجتنابناپذير، باقى و پايدار خواهد بود.
قرآن شريف در اين باره فرموده است:
الم. احسب الناس ان يتركوا ان يقولوا آمنا و هم لا يفتنون. و لقد فتنا الذين من قبلهم فليعلمن الله الذين صدقوا و ليعلمن الكاذبين.
آيا مردم گمان دارند اگر به زبان بگويند: ايمان آوردهايم واگذارده مىشوند و از امتحان مصون مىمانند؟ هرگز چنين نيست. ما در گذشته امم پيشين را امتحان نمودهايم و بر اثر آزمايش، دروغگويان از راستگويان شناخته شدهاند.
در روايات اولياى اسلام آمده است كه مردم در مقام دعا از خداوند چيزهاى ناشدنى و غير قابل عمل را درخواست ننمايند. اين قبيل دعاها شايستهى استجابت و قابل تحقق نيست.
يكى از امور ناشدنى در جهان انسان، تعطيل آزمايش و امتحان خداوند است از مردم. مشيت حكيمانهى بارىتعالى بر اين تعلق گرفته است كه همهى مردم را در طول زندگى مورد امتحان قرار دهد و از راه گفتار و رفتارشان گروه خوب را از بد ممتاز سازد، خوبان را مشمول پاداش و بدان را مورد موآخذه و كيفر قرار دهد. اين امر، قضاى قطعى بارىتعالى و سنت لا يتغير ذات اقدس اوست و با دعاى افراد تغيير نمىكند.
على (ع) فرموده: لا يقولن احدكم: اللهم انى اعوذ بك من الفتنه لانه ليس احد الا و هو مشتمل على فتنه و لكن من استعاذ فليستعذ من مضلات الفتن.
هيچ يك از شما نگويد بار الها! من از فتنه به تو پناه مىبرم، زيرا احدى نيست جز آنكه فتنه را طالب است و اگر كسى بخواهد درخواست پناهندگى از خداوند در مورد فتنه نمايد بگويد:
بار الها! به تو پناه مىبرم از فتنههايى كه مايهى گمراهى و ضلالت مىشود.
سپس امام عليهالسلام براى آنكه مضلات فتن را توضيح دهد و نقاط انحرافى انسانها را در زمينهى فتنه و آزمايش خداوند بيان نمايد سخن را اينچنين ادامه داده است:
خداوند فرموده است: «انما اموالكم و اولادكم فتنه» بدانيد كه اموال و اولادتان براى شما فتنه و آزمايش است و معناى اين كلام آن است كه خداوند با مال و اولاد، شما را امتحان مىكند ...
گناه و مخالفت با امر الهى ناشى از غرايز و تمايلات حيوانى است. كسانى كه ايمان واقعى دارند بر هوى و غرايز خود مسلط اند و خلاف امر الهى قدم برنمىدارند. در نتيجه خوب امتحان خواهند داد. اگر نيروى ايمان در گروهى ضعيف باشد يا اصلا ايمان نداشته باشند به معاصى آلوده مىشوند. در عصر رسول اكرم (ص) عدهاى منافق بودند و بين مردم فقط ادعاى مسلمانى داشتند، و بقيه واقعا اسلام آورده بودند و اغلب آنان جدا از گناه پرهيز داشتند. ولى بعد از نبى اكرم (ص)، اسلام واقعى به ضعف گراييد و رفته رفته گناه بين مسلمانان شايع شد و آلودگيها به شكلهاى مختلف گسترش يافت، و اين جريان رنجآور را رسول اكرم (ص) در زمان حيات خود به على عليهالسلام خبر داده بود:
على (ع) فرمود: وقتى آيهى «احسب الناس ان يتركوا ان يقولوا آمنا و هم لا يفتنون» نازل شد، دانستم كه تا وقتى پيمبر گرامى (ص) بين ماست فتنه بر مسلمانان نازل نمىشود. عرض كردم: يا رسولالله! اين فتنه چيست كه خداوند به شما خبر داده؟ فرمود: عنقريب، امت من، بعد از من امتحان خواهند شد، امتحان مىشوند به اموالشان، با دين خود به خداوند منت مىگذارند، تمناى رحمت او را دارند اما از قهاريتش خود را در امان مىپندارند، حرام خدا را با شبهات دروغ حلال مىكنند، شراب را به نام نبيذ، مال پليد را به نام هديه، و ربا را به نام بيع، جايز و روا تلقى مىنمايند.
اين قبيل فتنههاست كه در روايات «مضلات فتن» خوانده شدهاند
حضرت زينالعابدين عليهالسلام در اين قطعه از دعاى شريف «مكارمالاخلاق» به هيچ يك از اين فتنهها نظر ندارد، زيرا امام (ع) در عبارت دعا كلمهى «اضطرار» را به كار برده و افرادى كه به گمراهى اين فتنهها مبتلا مىشوند در عمل انحرافى خويش وضع اضطرارى ندارند بلكه لذتگرايى،مالدوستى، هوىپرستى، و ديگر انگيزههايى از اين قبيل آنان را به اين راه انحرافى سوق داده است و اگر بخواهند مىتوانند با يك ارادهى جدى و تصميم قاطع خويشتن را از خطر برهانند و به خوبى از عهدهى امتحان خداوند به درآيند .
توحيد افعالى اقتضا دارد كه مومنين به خداوند همواره جملهى «اياك نستعين» را كه همه روزه در نماز مىخوانند به ياد داشته باشند و فراموش نكنند كه در مواقع حاجت بايد از آفريدگار توانا يارى بخواهند و دست نياز به روى غير او نگشايند. آنجا كه در نظام تكوين، خداوند علل و اسباب عادى را مجراى فيض و يارى خود قرار داده، بايد طبق ارادهى الهى از آن مجارى يارى خواست، آنجا كه در نظام تشريع، امورى را مجراى فيض و يارى خود قرار داده مانند «استعينوا بالصبر و الصلوه» بايد از آن مجارى نصرت و يارى خواست، و اين هر دو استعانت در نظام تكوين و تشريع در واقع استعانت از ذات اقدس الهى است و با توحيد افعالى منافات ندارد. گاهى انسان به طور ناخواسته در وضع اضطرارى خاصى قرار مىگيرد و براى حفظ حيات خود جز استعانت و استمداد از مردم راه دگرى ندارد، مثل اينكه فردى در اطاق خوابيده و بر اثر ريزش باران شديد، سقف فرومىريزد اما به گونهاى كه او در پناهگاهى سالم مىماند ولى راه بيرون آمدن ندارد، يا شخص دگرى شب در بيابان تاريكى راه مىرود، ناگهان در گودالى به عمق سه چهار متر فرومىافتد و زنده است، اما نمىتواند از آنجا خارج شود. اين دو انسان زير سقف و در عمق گودال يا بايد سكوت كنند تا از تشنگى و گرسنگى بميرند يا با شنيدن صداى پاى رهگذران فرياد كنند، حيات خود را اعلام نمايند، و از آنان براى نجات خويشتن يارى و كمك بخواهند. اين دو نفر در وضع اضطرارى واقع شدهاند و براى رهايى از آن وضع چارهاى جز يارى خواستن از اين و آن ندارند. اسلام نه تنها به اين دو نفر اجازهى نصرت خواستن از مردم را مىدهد بلكه مىگويد حفظ حيات واجب است و براى نجات خود بايد حتما فرياد كنند، دگران را آگاه سازند، مردم را به يارى خود طلب كنند، و خويشتن را از آن شرايط مرگبار برهانند.
گرچه استعانت از غير خدا در مواقع اضطرار شرعا مجاز است ولى امام سجاد عليهالسلام كه نمىخواهد از غير خدا استعانت نمايد عرض مىكند در پيشگاه خداوند:
«و لا تفتنى بالاستعانه بغيرك اذا اضطررت»
بار الها! با يارى طلبيدن از غير خودت در مواقع اضطرار امتحانم ننما،
يعنى پروردگارا! يا مرا در فتنه و امتحان قرار نده كه دچار اضطرار شوم يا اگر قضاى قطعيت بر اين است كه به چنين آزمايش و امتحان مبتلا گردم، به گونهاى مورد حمايتم قرار ده كه براى رفع اضطرار از تو يارى بخواهم و دست استعانت به سوى غير تو نگشايم.
اين دعا و درخواست از پيشگاه حضرت بارىتعالى آنقدر بلندپايه و رفيع است كه تنها مردان عاليمقام و اولياى گرانقدر خداوند كه مدارج كمال ايمان و توحيد را پيمودهاند و مشمول رضوان الهى شدهاند شايستهى اين تمنى هستند وگرنه مومنين عادى كه در گذشته و حال اكثريت خداپرستان جهان را تشكيل داده و مىدهند لياقت معنوى و شايستگى قلبى چنين درخواستى را ندارند. بعضى از آنان نمىتوانند عمق اين دعا را درك كنند و نمىفهمند امام سجاد (ع) از خداوند چه مىخواهد و بعضى اگر تا اندازهاى به ارزش معنوى و توحيدى اين دعا واقف گردند در موقع اضطرار با اتكا به اجازهى شرع مقدس از غير خدا استعانت مىجويند و اين و آن را به يارى خود مىطلبند.
اما حضرت على بن الحسين عليهماالسلام استعانت از غير خدا را در موقع اضطرار نوعى فتنه و آزمايش تلقى نموده و از خدا درخواست مىكند كه در مواقع اضطرارى مرا به چنين امتحانى مبتلا و آزمايش منما.
قرآن شريف در چند مورد از حضرت #ابراهيم نام برده و به مبارزات او با بت و بتپرستى و بتپرستان و خطراتى كه در سر راهش پيش آمد اشاره نموده است.
در يكى از عيدها كه مردم از شهر خارج مىشده و به صحرا مىرفتند ابراهيم (ع) عذر مزاجى آورد و در شهر ماند. از فرصت نبودن مردم استفاده نمود، به بتخانه رفت، تمام بتها را به استثناى بت بزرگ شكست و تبر بتشكنى را به گردنش افكند. مردم كه از صحرا برگشتند و به بتكده رفتند، بتها را شكسته يافتند فرياد برآوردند، شهر به هم ريخت، طوفانى بر پا شد، ابراهيم را عامل اين كار شناختند، او را براى محاكمه در حضور مردم آوردند.
قالواء انت فعلت هذا بآلهتنا يا ابراهيم. قال بل فعله كبيرهم هذا فاسالوهم ان كانوا ينطقون.
گفتند اى ابراهيم! آيا تو با خدايان ما چنين كردى؟ پاسخ داد: بت بزرگ مرتكب اين كار شد. از آنها سئوال كنيد اگر مىتوانند سخن بگويند.
نمرود و مردم پس از شور و تبادل فكر به اين نتيجه رسيدند كه مجازات گناه بزرگ ابراهيم اين است كه در آتش سوزانده شود، افكار عمومى كيفر سوزاندن را پذيرفت و اين شعار زبانزد همگان گرديد:
قالوا حرقوه و انصروا آلهتكم.
گفتند او را بسوزانيد و خدايان خود را يارى نماييد.
سوزاندن ابراهيم به نام خدايان، رنگ مذهبى به خود گرفت. از اين رو بتپرستان به احترام بتها در تهيهى هيزم شركت كردند، حتى كسانى مريض بودند و در شرف مرگ با وصيت، مقدارى از ماترك خود را براى خريد هيزم سوزاندن ابراهيم اختصاص دادند. جمعآورى هيزم مدتى به طول انجاميد و ابراهيم در طول آن مدت زندانى بود. پس از آنكه به مقدار كافى هيزم از نقاط دور و نزديك جمعآورى گرديد و بر روى هم انباشته شد، در موعد مقرر، از تمام اطراف هيزمها شعلههايى را برافروختند و در نتيجه گويى دريايى از آتش به وجود آمد. قبلا منجنيقى ساخته بودند كه ابراهيم را در آن بنشانند و در وسط درياى آتش بيفكنند. روز سوزاندن ابراهيم فرارسيد، او را در منجنيق نشاندند تا در نقطهى مركزى آتش بيندازند. لحظات اضطرارى براى ابراهيم شروع شد. كسى كه در آن موقع مىتوانست به ابراهيم كمك كند و او را از محيط خطر خارج نمايد جبرئيل امين بود. روايات متعددى با مختصر تفاوت در عبارت رسيده كه جبرئيل، خود را به ابراهيم رساند و آمادگى خويش را براى يارى او اعلام داشت.
و التقى معه جبرئيل فى الهواء و قد وقع فى المنجنيق. فقال يا ابراهيم هل لك الى من حاجه. فقال ابراهيم: اما اليك فلا و اما الى رب العالمين فنعم.
جبرئيل در هوا ابراهيم را ملاقات نمود، موقعى كه در منجنيق قرار داشت. گفت: اى ابراهيم! آيا به من حاجتى دارى؟ ابراهيم پاسخ داد: اما به تو حاجتى ندارم، و اما به خداوند عالميان نيازمند و محتاجم.
ابراهيم دعا كرد و از خدا نصرت طلبيد، خداوند خواستهى او را اجابت فرمود.
قلنا يا نار كونى بردا و سلاما على ابراهيم.
به آتش فرمان رسيد كه بر ابراهيم سرد و سلامت باش.
ابراهيم در موقع اضطرار از غير خدا، حتى از فرشتهى بزرگ الهى يارى نخواست، فقط از بارىتعالى نصرت طلبيد و خداوند ياريش فرمود.
درخواست امام سجاد (ع) در اين قطعه دعا از پيشگاه بارىتعالى اين است كه خدايا در موقع اضطرار فقط از تو يارى بخواهم و با استعانت از غير خودت امتحانم منما.
❇️اللّهُمَّ لا تَفتِنّي بِالاستِعانَةِ بِغَيرِكَ إذَا اضطُرِرتُ
🙏خدایا! مرا به یاری خواستن از غير خودت در هنگام درماندگىام، #امتحان و آزمایش مكن! پس، معلوم میشود اینکه انسان هنگام اضطرار و درمانده شدن، سراغ خدا برود یا سراغ غیر خدا، یک آزمایش الهی است.
* خویشتنداری از نیازخواهی از دیگران ( 3 قسمت)
1 2 3
👤مرحوم آیت الله #ری_شهری (متن و وصوت )
دعای #بیستم #مکارم_اخلاق
#دعا_بیستم_12
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_خطبه_32
❇️ بخش سوم: اهل آخرت
👈 الراغبون في الله:
وَ بَقِيَ رِجَالٌ غَضَّ أَبْصَارَهُمْ ذِكْرُ الْمَرْجِعِ وَ أَرَاقَ دُمُوعَهُمْ خَوْفُ الْمَحْشَرِ، فَهُمْ بَيْنَ شَرِيدٍ نَادٍّ وَ خَائِفٍ مَقْمُوعٍ وَ سَاكِتٍ مَكْعُومٍ وَ دَاعٍ مُخْلِصٍ وَ ثَكْلَانَ مُوجَعٍ، قَدْ أَخْمَلَتْهُمُ التَّقِيَّةُ وَ شَمِلَتْهُمُ الذِّلَّةُ، فَهُمْ فِي بَحْرٍ أُجَاجٍ أَفْوَاهُهُمْ ضَامِزَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ قَرِحَةٌ، قَدْ وَعَظُوا حَتَّى مَلُّوا وَ قُهِرُوا حَتَّى ذَلُّوا وَ قُتِلُوا حَتَّى قَلُّوا.
👈 حضرت علی که درود خدا بر او باد درادامه این خطبه فرمودند:
3. وصف پاكان در جامعه مسخ شده:
در اين ميان گروه اندكى باقى مانده اند كه ياد قيامت، چشم هايشان را بر همه چيز فرو بسته، و ترس رستاخيز، اشك هايشان را جارى ساخته است، برخى از آنها از جامعه رانده شده، و تنها زندگى مى كنند، و برخى ديگر ترسان و سركوب شده يا لب فرو بسته و سكوت اختيار كرده اند.
بعضى مخلصانه همچنان مردم را به سوى خدا دعوت مى كنند، و بعضى ديگر گريان و دردناكند كه تقيّه و خويشتن دارى، آنان را از چشم مردم انداخته است، و ناتوانى وجودشان را فرا گرفته گويا در درياى نمك فرو رفته اند، دهن هايشان بسته، و قلب هايشان مجروح است، آنقدر نصيحت كردند كه خسته شدند، از بس سركوب شدند، ناتوانند و چندان كه كشته دادند، انگشت شمارند.
http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه
👌 شرح این خطبه ی نورانی را در زیر بخوانید: 👇
👈 گروه پنجم: مردان خدا https://eitaa.com/sahife2/48727
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #آل_عمران
#آل_عمران_193
رَبَّنَآ إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِياً يُنَادِى لِلْإِيمَنِ أَنْ ءَامِنُواْ بِرَبِّكُمْ فََامَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيَِّاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ
پروردگارا! همانا ما دعوت منادى ایمان را شنیدیم كه (مى گفت:) به پروردگارتان ایمان بیاورید، پس ایمان آوردیم. پروردگارا! پس گناهان ما را بیامرز و زشتى هاى ما را بپوشان و ما را با نیكان بمیران.
👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2