eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.6هزار عکس
2.4هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
وَ نَبِّهْنِي لِذِكْرِكَ فِي أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ ‏ 1 ✳️ جايگاه از نظر شرع و عقل يكسان نيست. بعضى از غفلت‏ها در امور تكوينى يا امور دينى روى مى‏دهد كه انسان با حالت سهوى يا فراموشى، عملى را برخلاف حقيقت يا مصلحت انجام مى‏دهد ولى سزاوار كيفر و توبيخ نمى‏شود؛ زيرا غفلت بنابر آنچه راغب اصفهانى آورده است: الغَفْلَةُ، سَهْوٌ يَعْتَرِى الْإِنْسانَ مِنْ قِلَّةِ التَّحَفُّظِ وَ التَّيَقُّظِ. غفلت، فراموشى است كه در اثر كمى پرهيز و بيدار دلى، بر انسان غلبه مى‏كند. در حقيقت، گاهى پرده‏اى روى آگاهى و بصيرت انسان را مى‏پوشاند كه سرلوحه گمراهى و دشمنى و زمينه كفر و هلاكت او را فراهم مى‏سازد. ولى او با تيزبينى و دورانديشى مى‏تواند خويش را از ورطه‏هاى سقوط نجات دهد. حضرت حق منّان در اين باره، زمان پرده بردارى از خواب غفلت را به قيامت حواله مى‏دهد و مى‏فرمايد: وَ نُفِخَ فِى الصُّورِ ذَ لِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ* وَ جَآءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَاءِقٌ وَ شَهِيدٌ* لَّقَدْ كُنتَ فِى غَفْلَةٍ مّنْ هذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَآءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ» «ق 20» و در صور مى‏دمند؛ آن است روز [تحقق و ظهور] وعده‏هاى تهديدآميز و وحشتناك.* هر كسى در آن روز مى‏آيد در حالى كه سوق دهنده‏اى و شاهدى با اوست، [كه سوق دهنده او را به محشر مى‏راند و شاهد بر اعمالش گواهى مى‏دهد.]* [به او مى‏گويند:] تو از اين روز بزرگ در بى‏خبرى و غفلت بودى، پس ما پرده بى‏خبرى را از ديده [بصيرت‏] ات كنار زديم در نتيجه ديده‏ات امروز بسيار تيزبين است. در دنيا شخصى كه بر اثر غفلت، تخلّف نموده، نه تكليف جبرانى دارد و نه مستحق كيفر است. اين غفلت مستند به ساختمان طبيعى مغز است كه گاه دچار آن مى‏شود و دستورى را ناديده مى‏گيرد؛ مانند روزه‏دارى كه به قصد اطاعت امر خداوند و وظيفه شرعى امساك كرده است، امّا روزى در اثر غفلت و برحسب عادت طبيعى بدون اين كه ماه رمضان در خاطرش باشد روزه را شكسته است. روزه او به اين عمل سهوى باطل نمى‏شود و كفاره‏اى به عهده‏اش نمى‏آيد. البته بايد دانست در انجام عمل سهوى خوب يا بد، اثر وضعى آن از بين نمى‏رود، يعنى فايده‏ها و ضررهايى به طور تكوينى يا طبيعى به همراه دارد. كسى كه مال ديگرى را به غفلت تلف كند، چون نيّت بدى نداشته، مرتكب گناه نشده ولى ضامن قيمت آن مال است. يا كسى كه مالى را بدون توجه به فقيرى ببخشد و قصد صدقه نكند، ولى چون به انسانى كمك كرده است؛ بلاگردانى حق و دعاى خير او، به بخشنده مال مى‏رسد. به هر حال از بى‏تفاوتى و بى‏اعتنايى در صورتى چشم‏پوشى مى‏شود كه جنبه عادت پيدا نكند وگرنه چشمه عقل و بينايى انسان را كور كرده و نفس را به سركشى وادار مى‏كند. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 61 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
وَ نَبِّهْنِي لِذِكْرِكَ فِي أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ ‏ 2 ✳️ در مضمون روايات معصومان عليهم السلام، غفلت به معناى كوتاهى و سهل انگارى در محاسبه نفس و بررسى اعمال روزانه است. رها كردن نفس و روزمرّگى زندگى، انسان را بيهوده و حيوانى بار مى‏آورد و نتيجه آن، اين كه در دنيا مانند حيوانات و جنبندگان مى‏چرند و در آخرت كر و كور و لال محشور مى‏شوند؛ زيرا چشمه‏هاى دل و فكر را به سوى حقيقت بسته‏اند و تكرار غفلت‏ها آنها را محروم ساخته است. حضرت على عليه السلام درباره زيان غفلت از نفس مى‏فرمايد: دَوامُ الْغَفْلَةِ يُعْمِى الْبَصيرَةَ. فراموشى طولانى، ديده بصيرت را كور مى‏كند. پس سفارش مى‏فرمايد: فَاسْتَدْرِكُوا بَقِيَّةَ ايَّامِكُمْ وَ اصْبِرُوا لَها أَنْفُسَكُمْ، فَانَّها قَلِيلٌ فى كَثيرِ الْايَّامِ الَّتى تَكُونُ مِنْكُمْ فِيهَا الْغَفْلَةُ وَ التَّشاغُلُ عَنِ الْمَوْعِظَةِ. « » بنابراين باقى مانده عمر را دريابيد، و در اين باقى مانده خود را به شكيبايى واداريد كه اين باقيمانده عمر در برابر روزهاى زيادى كه از شما در غفلت و رويگردانى از موعظه گذشت، اندك است. در سخنان نجوا آميز خداى متعال با موسى عليه السلام آمده است: اگر فرو رفتن در خواب غفلت و پيمودن راه بدبختى و پيروى از شهوات نبود، چگونه عدّه‏اى مى‏توانستند لذّت زندگى را بچشند. به خاطر نبودن اين امور است كه راستگويان و مؤمنان راستين بى‏تابى مى‏كنند. امام سجّاد عليه السلام در نشانه‏ هاى زاهدان دنيا؛ در اين زمينه هشدار مى‏دهد: واى بر تو اى پسر آدم! بدان كه سنگينى پرخورى و سستى و تنبلى برگرفته از انباشتن معده و مستى سيرى و غفلت حاصل از قدرتِ چيزهايى هستند كه انسان را در عمل زمين‏گير و تنبل مى‏كنند و ياد خدا را از ذهن مى‏برند و از نزديك بودن مرگ، غافل مى‏سازند، تا جايى كه شخص گرفتار دوستى دنيا، گويى از مستى شراب ديوانه شده است. محاسبه نفس به معناى كنار زدن پرده غفلت و بى‏خيالى است و آگاه شدن از گفتار و كردار خوب و بد است. حسابرسى نفس پرونده اعمال انسان را در پيش رويش مى‏گشايد و از لغزش‏ها و اشتباهات آينده باخبر مى‏سازد و انسان را وامى‏دارد تا با استغفار از درگاه حق و طلب رضايت از بندگان او نامه سياه را روشن سازد و بار مسؤوليت خويش را سبك سازد. اين موفقيت بزرگ سهم كسى مى‏شود كه محاسبه و مراقبت نفس را جدى بگيرد؛ و به تصفيه حساب همّت بگمارد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 64 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
وَ نَبِّهْنِي لِذِكْرِكَ فِي أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ ‏ 3 ✳️ ‏ از افراد تحصيل كرده و دانشمند در عصر ولايت امام زين العابدين عليه السلام بود ولى متأسفانه جذب دستگاه حكومت بنى اميه گرديد و ستمگران از غفلت او به نفع خود و ضرر اسلام بهره‏هاى بسيار بردند. حضرت در نامه‏اى گسترده به اميد اين كه او را بيدار سازد و از خواب غفلت برهاند، نكات هشدار دهنده‏اى را فرموده است: با چشم دل در خويش نظر كن كه فرداى قيامت چه شخصى خواهى بود؛ آنگاه كه در پيشگاه الهى حاضر مى‏شوى، از نعمت‏هايى كه به تو داده پرسش مى‏كند، چگونه رعايت نمودى، از حجت‏هايى كه بر تو دارد مى‏پرسد، چگونه قضاوت كردى، گمان مبر خداوند از تو عذرى را بپذيرد و با اعتراف به تقصير از تو راضى گردد. غفلت از عمل نفس، ممكن است در دنيا بسيارى از مسلمانان را در روز حساب با مشكلات بزرگى مواجه كند و آنان را در ميدان عذاب سنگين قرار دهد و در آن فضا پشيمانى و بازگشت امكان‏پذير نيست. امام على عليه السلام در خطبه‏ اى پرمحتوا در تشويق به عمل صالح مى‏فرمايد: فَيالَها حَسْرَةً عَلى‏ ذى‏ غَفْلَةٍ يَكُونَ عُمُرُهُ عَلَيْهِ حُجَّةً وَ انْ تُؤَدِّيَهُ ايَّامُهُ الى‏ شِقْوَةٍ. نَسْأَلُ اللَّهَ سُبْحانَهُ انْ يَجْعَلَنا وَ ايَّاكُمْ مِمَّنْ لاتُبْطِرُهُ نِعْمَةٌ وَ لاتُقَصِّرُ بِهِ عَنْ طاعَةِ رَبِّهِ غايَةٌ وَ لاتَحُلُّ بِهِ بَعْدَ الْمَوْتِ نَدامَةٌ وَ لا كآبَةٌ. « » حسرت و اندوه بر آن بى‏خبرى كه عمر نابود شده‏اش بر او حجت است، و پايان زندگيش شقاوت! از خدا درخواست دارم ما و شما را از كسانى قرار دهد كه نعمت، آنان را به طغيان نيندازد، و هدفى آنان را در عبادت پروردگار خود مقصّر نسازد، و پس از مرگ ندامت و اندوه بر او فرود نيايد. خداوند متعال براى آگاهى مردم در قرآن كريم از بعضى غفلت‏هاى گمراه كننده انسان در مهمترين دستاوردهاى آفرينش خداوندگار؛ نام برده است. هر چند برپايى آنها را به خود نسبت داده است، تا در هدايت و گمراهى بندگان، جبر و اكراهى نباشد ولى به جهت تفكر در خلقت و عبرت آموزى و اطاعت از پروردگار و دورى از غفلت و تمام شدن حجت و دليل بر همگان، در قيامت از بندگان بازخواست مى‏نمايد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 65 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2