#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_8
#دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هشتم_2
#44_مسأله_دعای_هشتم 9
#44_مسأله_دعای_هشتم 10
#پیروی_هوای_نفس
#مخالفت_هدایت
قسمت 2
✳️ رسول اللّه (صلى الله عليه و آله) مى‌فرمايد:
كُفَّ أَذاكَ عَنْ نَفْسِكَ وَ لاتُتابِعْ هَواها فِى مَعْصِيَةِ اللَّهِ؛ إِذْ تُخاصِمُكَ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَيَلْعَنُ بَعْضُكُم بَعْضاً، إِلَّا أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ وَ يَسْتُرَ.
حضرت فرمود: آزار خود را از نفست بازدار و در معصيت خدا از هوس‌هاى آن پيروى مكن؛ زيرا در اين صورت، روز قيامت نفس تو با تو به دشمنى برمى‌خيزد و يكديگر را لعن و نفرين مى‌كنيد، مگر اين كه خداوند بيامرزد و پرده‌پوشى كند.
امام على (عليه السلام) در خطبه معروف به #ديباج مى‌فرمايد:
وَ إِنَّ مَنْ لايَنْفَعُهُ الْحَقُّ يَضُرُّهُ الباطِلُ، وَ مَنْ لايَسْتَقيمُ بِهِ الْهُدى تَضُرُّهُ الضَّلالَةُ وَ مَنْ لايَنْفَعُهُ الْيَقينُ يَضُرُّهُ الشَكُّ.
به راستى كه هر كس را حق سود ندهد، باطل زيانش رساند و هر كه به راه هدايت نرود، به كجراهه گمراهى افتد. و هر كه يقين او را سود نبخشد، شك زيانش رساند.
گاهى شك و حيرت در دنيا به اندازه‌اى انسان را مست مى‌كند كه همه چيز را از دريچه ماديات و لذت مى‌بيند پس از چشم دل كور مى‌شود.
حضرت امير (عليه السلام) به فرزندانش و ياران خويش و همه مسلمانان چنين فرمود:
وَ اوصِيكُمْ بِمُجانَبَةِ الْهَوَى فَإِنَّ الْهَوَى يَدْعُو إِلى الْعَمَى، وَ هُوَ الضَّلالُ فِى الآخِرَةِ وَ الدُّنْيا ... وَ إِنَّ اوَّلَ المَعاصى تَصْديقُ النَّفْسِ وَ الرُّكُونِ الى الهَوْى.
شما را به دورى گزيدن از هوس سفارش مى‌كنم؛ زيرا هوس به كورى فرا مى‌خواند و آن گمراهى در آخرت و دنياست ... و همانا از اولين گناهان تأييد كردن نفس و اعتماد به هواى نفس است.
حضرت در صحيفه بلاغت خويش در بيان مقايسه صفات متقين و صفات فاسقان چنين مى‌فرمايد:
عِبادَ اللَّهِ، إِنَّ مِنْ احَبِّ عِبادِ اللَّهِ الَيْهِ عَبْداً أَعانَهُ اللَّهُ عَلى نَفْسِهِ، ... فَهُوَ مِنْ مَعادِنِ دِينِهِ وَ اوْتادِ أَرْضِهِ قَدْ الْزَمَ نَفْسَهُ الْعَدْلَ، فَكانَ اوَّلَ عَدْلِهِ نَفْىُ الْهَوى عَنْ نَفْسِهِ، يَصِفُ الْحَقَّ وَ يَعْمَلُ بِهِ، ...
وَ آخَرُ قَدْتَسَمّى عالِماً وَ لَيْسَ بِهِ، فَاقْتَبَسَ جَهائِلَ مِنْ جُهّالٍ، وَ أَضالَيل مِنْ ضُلَّالٍ، وَ نَصَبَ لِلنَّاسِ أَشْرَكاً مِنْ حَبائِلِ غُرُورٍ وَ قَوْلٍ زُورٍ قَدْحَمَلَ الْكِتابَ عَلى آرائِهِ وَ عَطَفَ الْحَقَّ عَلى أَهْوائِهِ، يُوْمِنُ النَّاسَ مِنْ العَظائِمِ. وَ يُهَوِّنُ كَبيرَ الْجَرائِمِ، يَقُولُ: اقِفُ عَنْدَ الشُّبُهاتِ. وَ فيها وَقَعَ وَ يَقُولُ: اعْتَزِلُ الْبِدَعَ، وَ بَيْنَها اضْطَجَعَ فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسانٍ، وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَيَوانٍ، لايَعْرِفُ بابَ الهُدى فَيَتَّبِعَهُ، وَ لابابَ الْعَمى فَيَصُدَّ عَنْهُ. فَذلِكَ مَيِّتُ الْأَحْياءِ.
بندگان خدا، محبوب‌ترين بندگان در پيشگاه خداوند بنده‌اى است كه خداوند به تسلّط بر نفسش او را يارى داده ... پس او از معادن دين خدا و ميخ‌هاى زمين اوست. خود را ملزم به عدالت كرد و اول عدلش نفى هوا از نفس خود است. حق را وصف مى‌كند و خود به آن عمل مى‌نمايد ...
و ديگرى خود را دانشمند ناميده ولى دانشمند نيست، جهالت‌هايى از جاهلان و گمراهى‌هايى از گمراهان به دست آورده و دام‌هايى از ريسمان‌هاى فريب و گفتارهاى مزورانه براى مردم نصب كرده، قرآن را بر آراى خود تطبيق داده و حق را بر اساس هواى خود تفسير نموده، مردم را از خطرات بزرگ ايمنى مى‌دهد و گناهان كبيره را آسان جلوه مى‌دهد. مى‌گويد: از شبهات خوددارم، ولى در آنها افتاده. و اعلام مى‌كند كه از بدعت‌ها كنارم، ولى در بستر بدعت‌ها خوابيده. صورت صورت انسان است و قلب قلب حيوان. آگاه به هدايت نيست تا از آن پيروى كند و آشناى به گمراهى نيست تا از آن دست بردارد. اينچنين آدمى مرده‌اى است در ميان زنده‌ها.
👈 این مبحث ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 6
👌 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه
#هشتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_8
#دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه
#دعا_هشتم_2
#44_مسأله_دعای_هشتم 9
#44_مسأله_دعای_هشتم 10
#پیروی_هوای_نفس
#مخالفت_هدایت
قسمت 2
✳️ رسول اللّه (صلى الله عليه و آله) مى‌فرمايد:
كُفَّ أَذاكَ عَنْ نَفْسِكَ وَ لاتُتابِعْ هَواها فِى مَعْصِيَةِ اللَّهِ؛ إِذْ تُخاصِمُكَ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَيَلْعَنُ بَعْضُكُم بَعْضاً، إِلَّا أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ وَ يَسْتُرَ.
حضرت فرمود: آزار خود را از نفست بازدار و در معصيت خدا از هوس‌هاى آن پيروى مكن؛ زيرا در اين صورت، روز قيامت نفس تو با تو به دشمنى برمى‌خيزد و يكديگر را لعن و نفرين مى‌كنيد، مگر اين كه خداوند بيامرزد و پرده‌پوشى كند.
امام على (عليه السلام) در خطبه معروف به #ديباج مى‌فرمايد:
وَ إِنَّ مَنْ لايَنْفَعُهُ الْحَقُّ يَضُرُّهُ الباطِلُ، وَ مَنْ لايَسْتَقيمُ بِهِ الْهُدى تَضُرُّهُ الضَّلالَةُ وَ مَنْ لايَنْفَعُهُ الْيَقينُ يَضُرُّهُ الشَكُّ.
به راستى كه هر كس را حق سود ندهد، باطل زيانش رساند و هر كه به راه هدايت نرود، به كجراهه گمراهى افتد. و هر كه يقين او را سود نبخشد، شك زيانش رساند.
گاهى شك و حيرت در دنيا به اندازه‌اى انسان را مست مى‌كند كه همه چيز را از دريچه ماديات و لذت مى‌بيند پس از چشم دل كور مى‌شود.
حضرت امير (عليه السلام) به فرزندانش و ياران خويش و همه مسلمانان چنين فرمود:
وَ اوصِيكُمْ بِمُجانَبَةِ الْهَوَى فَإِنَّ الْهَوَى يَدْعُو إِلى الْعَمَى، وَ هُوَ الضَّلالُ فِى الآخِرَةِ وَ الدُّنْيا ... وَ إِنَّ اوَّلَ المَعاصى تَصْديقُ النَّفْسِ وَ الرُّكُونِ الى الهَوْى.
شما را به دورى گزيدن از هوس سفارش مى‌كنم؛ زيرا هوس به كورى فرا مى‌خواند و آن گمراهى در آخرت و دنياست ... و همانا از اولين گناهان تأييد كردن نفس و اعتماد به هواى نفس است.
حضرت در صحيفه بلاغت خويش در بيان مقايسه صفات متقين و صفات فاسقان چنين مى‌فرمايد:
عِبادَ اللَّهِ، إِنَّ مِنْ احَبِّ عِبادِ اللَّهِ الَيْهِ عَبْداً أَعانَهُ اللَّهُ عَلى نَفْسِهِ، ... فَهُوَ مِنْ مَعادِنِ دِينِهِ وَ اوْتادِ أَرْضِهِ قَدْ الْزَمَ نَفْسَهُ الْعَدْلَ، فَكانَ اوَّلَ عَدْلِهِ نَفْىُ الْهَوى عَنْ نَفْسِهِ، يَصِفُ الْحَقَّ وَ يَعْمَلُ بِهِ، ...
وَ آخَرُ قَدْتَسَمّى عالِماً وَ لَيْسَ بِهِ، فَاقْتَبَسَ جَهائِلَ مِنْ جُهّالٍ، وَ أَضالَيل مِنْ ضُلَّالٍ، وَ نَصَبَ لِلنَّاسِ أَشْرَكاً مِنْ حَبائِلِ غُرُورٍ وَ قَوْلٍ زُورٍ قَدْحَمَلَ الْكِتابَ عَلى آرائِهِ وَ عَطَفَ الْحَقَّ عَلى أَهْوائِهِ، يُوْمِنُ النَّاسَ مِنْ العَظائِمِ. وَ يُهَوِّنُ كَبيرَ الْجَرائِمِ، يَقُولُ: اقِفُ عَنْدَ الشُّبُهاتِ. وَ فيها وَقَعَ وَ يَقُولُ: اعْتَزِلُ الْبِدَعَ، وَ بَيْنَها اضْطَجَعَ فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسانٍ، وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَيَوانٍ، لايَعْرِفُ بابَ الهُدى فَيَتَّبِعَهُ، وَ لابابَ الْعَمى فَيَصُدَّ عَنْهُ. فَذلِكَ مَيِّتُ الْأَحْياءِ.
بندگان خدا، محبوب‌ترين بندگان در پيشگاه خداوند بنده‌اى است كه خداوند به تسلّط بر نفسش او را يارى داده ... پس او از معادن دين خدا و ميخ‌هاى زمين اوست. خود را ملزم به عدالت كرد و اول عدلش نفى هوا از نفس خود است. حق را وصف مى‌كند و خود به آن عمل مى‌نمايد ...
و ديگرى خود را دانشمند ناميده ولى دانشمند نيست، جهالت‌هايى از جاهلان و گمراهى‌هايى از گمراهان به دست آورده و دام‌هايى از ريسمان‌هاى فريب و گفتارهاى مزورانه براى مردم نصب كرده، قرآن را بر آراى خود تطبيق داده و حق را بر اساس هواى خود تفسير نموده، مردم را از خطرات بزرگ ايمنى مى‌دهد و گناهان كبيره را آسان جلوه مى‌دهد. مى‌گويد: از شبهات خوددارم، ولى در آنها افتاده. و اعلام مى‌كند كه از بدعت‌ها كنارم، ولى در بستر بدعت‌ها خوابيده. صورت صورت انسان است و قلب قلب حيوان. آگاه به هدايت نيست تا از آن پيروى كند و آشناى به گمراهى نيست تا از آن دست بردارد. اينچنين آدمى مرده‌اى است در ميان زنده‌ها.
👈 این مبحث ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 6
👌 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه
#هشتم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2