eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.7هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.6هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از انس با صحیفه سجادیه
⬅️ اعتراف کرد که را من از طریق صحیفة سجادیه کشف کردم. پاستور می گوید: وقتی بیماری وبا افراد زیادی را تلف کرد، من هر جا گشتم این میکروب را نیافتم؛ تا عاقبت در سخنی از یکی از پیشوایان جهان اسلام که وقتی در حق کافران نفرین کرد و گفت: خدایا! آب های اینها را به وبا آلوده کن. من از این سخن فهمیدم که هر خبری هست، در آب است و سرانجام، من میکروب را در آب یافتم. ⬅️ ارتباط با صحیفة سجادیه، به انسان، معنویت می بخشد و به نقل مجلسی اول، برخی به برکت این کتاب، شدند؛ به طوری که در اصفهان در گذشته این اتفاق روی داد. وی می گوید: من از برکات این صحیفه، توفیق های زیادی را به دست آوردم و اینها همه اش از برکات این کتاب مبارک بود. ✅ آیت الله نعیم آبادی 👇 📋 yon.ir/U7mXM 👁کانال انس با 🆔 @sahife2
⬅️ اعتراف کرد که را من از طریق صحیفة سجادیه کشف کردم. پاستور می گوید: وقتی بیماری وبا افراد زیادی را تلف کرد، من هر جا گشتم این میکروب را نیافتم؛ تا عاقبت در سخنی از یکی از پیشوایان جهان اسلام که وقتی در حق کافران نفرین کرد و گفت: خدایا! آب های اینها را به وبا آلوده کن. من از این سخن فهمیدم که هر خبری هست، در آب است و سرانجام، من میکروب را در آب یافتم. مرحوم عماد زاده در صفحه 241 کتاب اسلام در جهان به این موضوع اشاره کرده است که چگونه یک جمله امام سجاد(ع) موجب کشف میکروب توسط پاستور دانشنمد فرانسوی شد.در این کتاب نوشته شده که امام سجاد(ع) در جایی دشمنانش را نفرین کرده که خداوند آب آنها را با وبا و غذایشان را با دوا بیامیزد که همین جمله موجب شد پاستور به دنبال کشف میکروب برود و موفق هم شد. ⬅️ ارتباط با صحیفة سجادیه، به انسان، معنویت می بخشد و به نقل مجلسی اول، برخی به برکت این کتاب، شدند؛ به طوری که در اصفهان در گذشته این اتفاق روی داد. وی می گوید: من از برکات این صحیفه، توفیق های زیادی را به دست آوردم و اینها همه اش از برکات این کتاب مبارک بود. ✅ آیت الله 👁کانال 🆔 @sahife2
✳️ آگاهى از وجود *️⃣ امام سجاد علیه السلام در دعاى 27 ( ) ضمن دعا براى مرزداران اسلام مى‏گوید: «اللهم و امزج میاههم بالوباء و اطعمتهم بالادواء .» «خدایا آب‏هاى دشمنان اسلام را با وبا بیامیز و غذاهایشان را به بیمارى‏ها و دردها بیالاى‏» . امام به یکى از کشفیات جدید علم یعنى کشف میکروب که تا زمان «پاستور» شناخته نشده بود، اشاره مى‏کند و عامل تولید و رشد و تکثیر آن را آب مى‏داند . مرحوم «استاد شعرانى‏» در ترجمه صحیفه در ذیل این جمله مى‏نویسد: «یکى از دانشمندان، «پاستور» را در خواب دید و از او به خاطر کشف میکروب و خدمتش به سلامت انسانها و جهان طب و بهداشت، ستایش کرد» . ولى «پاستور» در جواب گفت: «از على بن الحسین تشکر کن زیرا نخستین بار او درباره میکروب در دعاهاى خویش سخن گفته است اشاره به همین دعا، دعاى 27 صحیفه سجادیه: «اللهم و امزج میاهم بالوباء و اطعمتهم بالادواء» . امام سجاد علیه السلام در عصر شبگون و ظلمانی - ماهنامه مکتب اسلام 1380 شماره 11 ( اینجا ) 🆔 @sahife2
⬅️ اعتراف کرد که را من از طریق صحیفة سجادیه کشف کردم. پاستور می گوید: وقتی بیماری وبا افراد زیادی را تلف کرد، من هر جا گشتم این میکروب را نیافتم؛ تا عاقبت در سخنی از یکی از پیشوایان جهان اسلام که وقتی در حق کافران نفرین کرد و گفت: خدایا! آب های اینها را به وبا آلوده کن. من از این سخن فهمیدم که هر خبری هست، در آب است و سرانجام، من میکروب را در آب یافتم. شخصی به نام عماد زاده در صفحه 241 کتاب اسلام در جهان به این موضوع اشاره کرده است که چگونه یک جمله امام سجاد(ع) موجب کشف میکروب توسط پاستور دانشنمد فرانسوی شد.در این کتاب نوشته شده که امام سجاد(ع) در جایی دشمنانش را نفرین کرده که خداوند آب آنها را با وبا و غذایشان را با دوا بیامیزد که همین جمله موجب شد پاستور به دنبال کشف میکروب برود و موفق هم شد. ⬅️ ارتباط با صحیفة سجادیه، به انسان، معنویت می بخشد و به نقل اول، برخی به برکت این کتاب، شدند؛ به طوری که در اصفهان در گذشته این اتفاق روی داد. وی می گوید: من از برکات این صحیفه، توفیق های زیادی را به دست آوردم و اینها همه اش از برکات این کتاب مبارک بود. ✅ آیت الله ( اینجا ) ❇️کانال 🆔 @sahife2
◀️ ، دشمن نيرومند عقل: قسمت اول 📜 امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به يكى از آثار سوء خودپسندى اشاره كرده، مى فرمايد: «خودپسندىِ انسان يكى از حسودان عقل اوست»; (عُجْبُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ أَحَدُ حُسَّادِ عَقْلِهِ). مى دانيم حسود كسى است كه به نعمت هايى كه به انسان رسيده رشك مى ورزد و آرزوى زوال آن را دارد و همين امر سبب مى شود به دشمنى با او برخيزد و هر كارى از دستش ساخته است، در اين راه انجام دهد، چهره او را در جامعه نازيبا نشان دهد، عيوب او را فاش سازد، افراد را از طريق شايعه پراكنى از وى دور كند و حتى به خانواده و فرزندان او دشمنى ورزد، اگر بتواند، كسب و كار و مقام او را از وى بگيرد و اگر نتواند در مسير آن مانع تراشى كند. اينها كارهايى است كه يك حسودِ عنود انجام مى دهد. خودپسندى در برابر عقل انسان نيز همين كارها را انجام مى دهد; قدرت عقل را از انسان مى گيرد و او را به خطا مى افكند، عيب انسان را ظاهر مى سازد، مردم را از او متنفر مى كند، حتى خانواده او را گرفتار مشكلات مى كند، جاه و مقام او را متزلزل مى سازد و گاه اموال و ثروت او را از دستش مى گيرد، چرا كه مردم هرگز حاضر به همكارى با افراد خودپسند و خودخواه نيستند. بنابراين، اين تعبير كه «خودپسندى يكى از حاسدان عقل انسان است» تعبيرى بسيار رساست كه تمام نكاتى را كه در بالا گفته شد در بر دارد و اين است معناى فصاحت و بلاغت كه انسان در ضمن عبارت كوتاهى حقايق فراوانى را بيان نمايد. در ضمن تعبير به «أَحَدُ حُسّادِ عَقْلِهِ; يكى از حاسدان عقل» نشان مى دهد كه عقل انسان حاسدان ديگرى نيز دارد كه از آن جمله هواى نفس و استبداد به رأى و تكبر است و در عوامل ظاهرى نيز شراب و مواد مخدر دشمن و حسودِ عنود عقل اند. درباره آثار خطرناك عُجب و خودپسندى در بحث هاى گذشته در گفتار حكيمانه (وَأوْحَشَ الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ) و گفتار گرانبهاى حكيمانه (الإعْجابُ يَمْنَعُ مِنَ الاْزْديادِ) نيز مطالب قابل توجهى آمده است. اساساً عُجب و خودپسندى يكى از نشانه هاى جهل و نادانى است و طبق ضرب المثل معروف فارسى: «خودپسندى جان من برهان نادانى بود» زيرا انسان با تمام عظمتى كه دارد، موجودى ضعيف است; يك آلوده به ممكن است قوى ترين انسان ها را از پاى در آورد و يا به هنگام خوردن و آشاميدن، لقمه و آب گلوگيرش شود و او را خفه كند. بلند مرتبه ترين انسان ها از نظر مقام ظاهرى ممكن است يك شبه مقام خود را از دست بدهد و برترين ثروتمندان در مدت كوتاهى گرفتار ورشكستگى گردد و به خاك سياه بنشيند. با اين حال آيا خودپسندى و خودخواهى دليل بر نادانى نيست؟ مى دانيم انسان نادان در معرض هرگونه آفت مادّى و معنوى است. رذيله عُجب و خودپسندى سرچشمه رذيله هاى ديگر نيز نظير «تكبر» مى شود كسى كه خويشتن را مى پسندد هنگامى كه در برابر ديگران قرار گرفت تكبر مى ورزد و گاه گرفتار رذيله هاى خودمحورى و انحصارطلبى نيز مى شود، زيرا وقتى زياد به خود معتقد شد، همه چيز را براى خود مى خواهد و در هر كارى خويش را محور مى بيند. ادامه دارد ... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
برنامه ی *️⃣ وَ مِنْ كَلَامٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ لبعض أصحابه و قد سأله: كيف دفعكم قومكم عن هذا المقام. و أنتم أحق به؟ از سخنان امام عليه السلام است در پاسخ بعضى از يارانش كه از آن حضرت پرسيد: چگونه قوم شما، شما را از اين مقام (خلافت) كنار زدند، در حالى كه شما سزاوارتريد؟ 👈 این خطبه نورانی در 2 بخش می آید : ✳️ بخش دوم: نکوهش *️⃣ وَ دَعْ عَنْكَ نَهْباً صِيحَ فِي حَجَرَاتِهِ وَ لَكِنْ حَدِيثاً مَا حَدِيثُ الرَّوَاحِلِ وَ هَلُمَّ الْخَطْبَ فِي ابْنِ أَبِي سُفْيَانَ، فَلَقَدْ أَضْحَكَنِي الدَّهْرُ بَعْدَ إِبْكَائِهِ، وَ لَا غَرْوَ وَاللَّهِ، فَيَا لَهُ خَطْباً يَسْتَفْرِغُ الْعَجَبَ وَ يُكْثِرُ الْأَوَدَ؛ حَاوَلَ الْقَوْمُ إِطْفَاءَ نُورِ اللَّهِ مِنْ مِصْبَاحِهِ وَ سَدَّ فَوَّارِهِ مِنْ يَنْبُوعِهِ، وَ جَدَحُوا بَيْنِي وَ بَيْنَهُمْ شِرْباً وَبِيئاً، فَإِنْ تَرْتَفِعْ عَنَّا وَ عَنْهُمْ مِحَنُ الْبَلْوَى، أَحْمِلْهُمْ مِنَ الْحَقِّ عَلَى مَحْضِهِ وَ إِنْ تَكُنِ الْأُخْرَى، «فَلا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَراتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِما يَصْنَعُونَ». ✳️ 2. شكوه از هاى معاويه: *️⃣ (در اينجا شعر امرء القيس را خواند كه:) «واگذار داستان تاراج آن غارتگران را، و به ياد آور داستان شگفت دزديدن اسب سوارى را».(1) بيا و داستان پسر ابو سفيان را به ياد آور، كه روزگار مرا به خنده آورد از آن پس كه مرا گرياند. سوگند به خدا كه جاى شگفتى نيست، كار از بس عجيب است كه شگفتى را مى زدايد و كجى و انحراف مى افزايد. مردم كوشيدند نور خدا را در داخل چراغ آن خاموش سازند، جوشش زلال حقيقت را از سر چشمه آن ببندند، چرا كه ميان من و خود، آب را وبا آلود(2) كردند، اگر محنت آزمايش از ما و اين مردم برداشته شود، آنان را به راهى مى برم كه سراسر حق است، و اگر به گونه ديگرى انجامد: (با حسرت خوردن بر آنها جان خويش را مگذار، كه خداوند بر آنچه مى كنند آگاه است). ___________________________________________ (1). شعر از امرأ القيس است. وى پس از كشته شدن پدرش، به خالد بن سدوس پناهنده شد. مردم بنى جديله به او حمله كرده اموال و شترهايش را بردند. خالد به او گفت اسب سوارى‏ ات را به من ده تا اموال تو را باز پس گيرم. خالد بر اسب او سوار شده خود را به مردم (بنى جديله) رساند و اعلام كرد اين شتران و اموال از آن پناهنده من است آن را برگردانيد، مردم حمله كردند و اسب سوارى را هم از دست او در آوردند! وقتى خبر به امرأ القيس رسيد اين شعر را سرود يعنى: غارت گذشته را واگذار، هم اكنون سخن از دزديده شدن اسب سوارى من بگو. امام عليه السّلام مى ‏خواهد بفرمايد كه: واگذار صحبت از غصب خلافت در گذشته را و به اين بينديش كه با معاويه چه بايد كرد؟ (2). جاى شگفتى است كه امام عليه السّلام در 14 قرن قبل، آب را محل رشد و تكثير انگل «وبا» مطرح مى‏ كند كه پاستور پس از كشف در تداوم تحقيقات خود با استفاده از كتاب صحيفه سجّاديّه از واژه وبى اين حقيقت را از نظر تجربى ثابت كرد. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح این خطبه ی نورانی را " اینجا " بخوانید *حق پرسشگرى *هدف اصلى اين پرسش و پاسخ (سوال مرد اسدى درباره خلافت و پاسخ امام(عليه السلام) ) * و توطئه محو اسلام 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
⬅️ اعتراف کرد که را من از طریق صحیفة سجادیه کشف کردم. پاستور می گوید: وقتی بیماری وبا افراد زیادی را تلف کرد، من هر جا گشتم این میکروب را نیافتم؛ تا عاقبت در سخنی از یکی از پیشوایان جهان اسلام که وقتی در حق کافران نفرین کرد و گفت: خدایا آب های اینها را به وبا آلوده کن. من از این سخن فهمیدم که هر خبری هست، در آب است و سرانجام، من میکروب را در آب یافتم. مرحوم حسین عماد زاده در صفحه 241 کتاب " جهان اسلام: اسلام در جهان " به این موضوع اشاره کرده است که چگونه یک جمله امام سجاد(ع) موجب کشف میکروب توسط پاستور دانشنمد فرانسوی شد.در این کتاب نوشته شده که امام سجاد(ع) در جایی دشمنانش را نفرین کرده که خداوند آب آنها را با وبا و غذایشان را با دوا بیامیزد که همین جمله موجب شد پاستور به دنبال کشف میکروب برود و موفق هم شد. ✅ آیت الله https://eitaa.com/sahife2/24426 🆔 @sahife2
«11» اللَّهُمَّ أَخْلِ قُلُوبَهُمْ مِنَ الْأَمَنَةِ وَ أَبْدَانَهُمْ مِنَ الْقُوَّةِ وَ أَذْهِلْ قُلُوبَهُمْ عَنِ الاحْتِيَالِ وَ أَوْهِنْ أَرْكَانَهُمْ عَنْ مُنَازَلَةِ الرِّجَالِ وَ جَبِّنْهُمْ عَنْ مُقَارَعَةِ الْأَبْطَالِ وَ ابْعَثْ عَلَيْهِمْ جُنْداً مِنْ مَلَائِكَتِكَ بِبَأْسٍ مِنْ بَأْسِكَ كَفِعْلِكَ يَوْمَ بَدْرٍ تَقْطَعُ بِهِ دَابِرَهُمْ وَ تَحْصُدُ بِهِ شَوْكَتَهُمْ وَ تُفَرِّقُ بِهِ عَدَدَهُمْ «12» اللَّهُمَّ وَ امْزُجْ مِيَاهَهُمْ بِالْوَبَاءِ وَ أَطْعِمَتَهُمْ بِالْأَدْوَاءِ وَ ارْمِ بِلَادَهُمْ بِالْخُسُوفِ وَ أَلِحَّ عَلَيْهَا بِالْقُذُوفِ وَ افْرَعْهَا بِالْمُحُولِ وَ اجْعَلْ مِيَرَهُمْ فِي أَحَصِّ أَرْضِكَ وَ أَبْعَدِهَا عَنْهُمْ وَ امْنَعْ حُصُونَهَا مِنْهُمْ أَصِبْهُمْ بِالْجُوعِ الْمُقِيمِ وَ السُّقْمِ الْأَلِيمِ‏] خدايا! دل‏هاشان را از آرامش تهى ساز، و بدن‏هاشان را از توانايى بى‏بهره كن، و قلوبشان را از چاره جويى غافل ساز، و اندامشان را از ايستادن در برابر رجال اسلام سست كن. آنان را از كوبيدن دليران بترسان، و سپاهى از فرشتگانت با عذابى از عذاب‏هايت را عليه آنان برانگيز؛ مانند كارى كه روز جنگ بدر انجام دادى، «1» تا به اين سبب بنيانشان را قطع كنى، و شوكتشان را ريشه كن سازى، و جمعيّتشان را پراكنده كنى. خدايا! آب‏هاى آنان را به وبا، «» و خوراكشان را به بيمارى‏ها مخلوط كن، و شهرهاشان را به زمين فروبر، و پيوسته بر آن شهرها سنگ و ريگ بباران، و به قحطى و خشك سالى بكوبان، و آذوقه آنان را در خالى‏ترين و دورترين زمين قرار ده، و دژهاى آن زمين را از حفاظت آنان منع كن، و آنها را به گرسنگى دائم، و بيمارى دردناك دچار ساز. ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2